Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης ήταν ο εκλεκτός καλεσμένος της εκπομπής της ΕΡΤ1, ”Προσωπικά”.
Ο θρύλος του ελληνικού μπάσκετ επισκέφθηκε την Νίκαια όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, το σχολείο του και στο πρώτο γήπεδο που έπαιξε μπάσκετ. Εκεί ήταν που ξεκίνησε μια μεγάλη καριέρα με έντονες συγκινήσεις, ξέφρενους πανηγυρισμούς, δύσκολες στιγμές και μεγάλες απογοητεύσεις.
Μιλάει για όλους και όλα. Οι γονείς, τα αδέλφια, οι πρώτοι φίλοι, οι συμπαίκτες, οι άνθρωποι που τον ενέπνευσαν. Τα λόγια που αντάλλαξαν, οι στιγμές που μοιράστηκαν αλλά κυρίως το πάθος του για το μπάσκετ, από την πρώτη του ομάδα, τον Ιωνικό, μέχρι τους θριάμβους της Εθνικής.
Αρχικά ως παίκτης και αργότερα ως προπονητής, έκανε ένα ταξίδι ζωής γεμάτο μοναδικές στιγμές εθνικής υπερηφάνειας, που μοιράστηκε με όλους τους Έλληνες.
Ο πρώτος προπονητής του, Βύρων Κρίθαρης, οι πρώην διεθνείς Θοδωρής Παπαλουκάς και Δημήτρης Παπανικολάου, ο προπονητής της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Δημήτρης Ιτούδης, και ο Βασίλης Δοσούλας μίλησαν για τον ”Δράκο”, δίνοντας τις δικές τους οπτικές για τον μοναδικό αυτόν αθλητή και άνθρωπο του αθλητισμού.
Μάλιστα, ο Θοδωρής Παπαλουκάς αποκάλυψε και μία ιστορία από το 2005, που δεν είχε πει μέχρι σήμερα, όσον αφορά την συμμετοχή του στο Ευρωμπάσκετ.
”Η παρουσία του στη ζωή μου είναι πολύ σημαντική, με βοήθησε να αναβαθμίσω την παρουσία μου στο μπάσκετ και αυτό ξεκίνησε με την επιτυχία του 2005. Τότε ήμουν τραυματισμένος και ήμουν στο όριο για το αν θα ήμουν ή όχι στην ομάδα, ξέρω εκ των υστέρων πως ο κόουτς είχε δεχθεί κάποιες συμβουλές να μην είμαι στην ομάδα. Παρόλα αυτά επέμεινε και χαίρομαι πολύ που τον δικαίωσα και έβαλα το λιθαράκι μου για το χρυσό. Αυτή η ιστορία νομίζω ακούγεται για πρώτη φορά, τον έχω ευχαριστήσει πολλές φορές”
”Ο κόουτς κατάφερε να εμπνεύσει όλη τη δική μου γενιά, να διαχειριστεί έντονες προσωπικότητες, που είχαν διαφορετικό τρόπο σκέψης και να μας βάλει όλους υπό την σκέψη ότι πάνω από όλα είναι η ομάδα, Είναι από τους ελάχιστους στον χώρο που δεν έχω ακούσει ποτέ να χρησιμοποιεί άσχημη γλώσσα ούτε μια φορά. Αυτή η γενικά και αυτή η ομάδα απέδειξε ότι πάντα πολεμούσε μέχρι το τέλος και γυρνούσε ματς που κανείς δεν πίστευε ότι θα γυρνούσαν”