Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Η 10η του Απρίλη θα είναι για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των φίλων του Πανιωνίου, καθώς αποτελεί μια ξεχωριστή επέτειο για τον σύλλογο της Νέας Σμύρνης.
Συγκεκριμένα, στις 10/4/1991, ο Πανιώνιος έγραψε την πιο χρυσή σελίδα της μπασκετικής του ιστορίας, με τους ”κυανέρυθρους” να κατακτούν το Κύπελλο Ελλάδος στο ΣΕΦ, μετά τη νίκη τους απέναντι στον ΠΑΟΚ με 73-70.
Φάνης Χριστοδούλου με 21 πόντους και Γιώργος Γάσπαρης με 20 είχαν ηγηθεί του Πανιωνίου, με τον πρώτο να μιλάμε στην επίσημη σελίδα της ομάδας για την μοναδική αυτή επιτυχία.
Μάλιστα, άπαντες είχαν αφιερώσει το Κύπελλο στον Ανδρέα Βαρίκα, ο οποίος είχε χάσει τη μάχη με την επάρατη νόσο ένα χρόνο νωρίτερα.
Το αφιέρωμα του Πανιωνίου:
Το πείσμα, το πάθος, η αντίδραση δίνουν την αίσθηση ότι ΟΛΟΙ (μα όλοι) ξεσπούν!
Και λίγο αργότερα οι ιαχές «ΒΑΡΙΚΑΣ- ΒΑΡΙΚΑΣ» μαζί με λυγμούς που διαφοροποιούν λίγο το πανηγυρικό κλίμα, φανερώνουν την απόδοση τιμών και το σεβασμό στον ΜΕΓΑΛΟ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗ της ομάδας μπάσκετ ο οποίος 8 μήνες νωρίτερα είχε φύγει από τη ζωή, μόλις 45 ετών. Την επόμενη μέρα το Κύπελλο ήταν στην τελευταία του κατοικία.
«Το φέραμε»…
Ήταν η βραδιά της δικαίωσης. Ο Πανιώνιος κατέκτησε το Κύπελλο απέναντι στον ΠΑΟΚ και ο τίτλος που τόσο έλειπε αλλά πολύ περισσότερο ΤΟΥ ΑΞΙΖΕ ήρθε στη Νέα Σμύρνη.
Η δικαίωση για μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΟΜΑΔΑ αλλά και για ένα ΠΛΑΝΟ μέσα από το οποίο «γεννήθηκε», αναδείχθηκε και μεγαλούργησε και το οποίο εκπόνησαν οραματιστές, ρομαντικοί, τεχνοκράτες αλλά κυρίως ΠΑΝΙΩΝΙΟΙ. Στη ψυχή. Και στο μυαλό. Και παντού.
Μετά από 32 χρόνια, ο Φάνης Χριστοδούλου, Γενικός Αρχηγός, «ψυχή» της ομάδας στη νέα μεγάλη προσπάθεια που καταβάλει, θυμάται εκείνη τη μαγική βραδιά αλλά κυρίως έχει κάθε λόγο να δηλώνει αισιόδοξος ότι όλα μπορούν να γίνουν και πάλι πολύ όμορφα. Και σύντομα μάλιστα.
-Να κάνουμε ένα flash back στη μαγική βραδιά της 10ης Απριλίου 1991;
Αυτό το Κύπελλο ήταν η επιβράβευση της δουλειάς που είχε κάνει ο Πανιώνιος, με τον Τζούροβιτς. Επικρατούσε πολύ καλό κλίμα στην ομάδα, είχαμε ελευθερία κι εντός αλλά κι εκτός γηπέδου κι αυτό είχε φτιάξει τη ψυχολογία μας. Μας είχε τύχει η προετοιμασία για τον τελικό σε μια δύσκολη εποχή όπως είναι το Πάσχα. Λόγω της εποχής, έπρεπε να τηρήσουμε το έθιμο, να φύγουμε από την Αθήνα. Ο Τζούροβιτς ήθελε να κάνουμε προετοιμασία. Έγινε μια… ψιλομανούρα αλλά τελικά τον πείσαμε.
-Πώς τον πείσατε;
Του είπαμε το εξής: «Άσε μας να φύγουμε δύο- τρεις ημέρες για Πάσχα και θα το πάρουμε το Κύπελλο. Όπως κι έγινε.
-Κι απέναντι σε έναν ΠΑΟΚ που ήταν Κυπελλούχος Ευρώπης λίγες μέρες πριν.
Εκείνο το ματς το θέλαμε πάρα πολύ. Παίξαμε πολύ ψυχωμένα. Πολύ καλά στην άμυνα, είχαμε περιορίσει τα ατού του ΠΑΟΚ. Ίσως και ο αντίπαλος να είχε λίγο αποπροσανατολιστεί από την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου. Ήταν η συγκυρία ώστε να πάρει ο Πανιώνιος ένα τρόπαιο.
-Με λίγα λόγια η ελευθερία κινήσεων του Τζούροβιτς σας βοήθησε ψυχολογικά.
Η εμπειρία η δική μου λέει ότι ο παίκτης πρέπει να είναι ευτυχισμένος. Φτιάχνει η ψυχολογία του. Δεν τρώει την πίεση του αγώνα, να σκέφτεται μόνο αυτό και να τον κυριεύει το άγχος. Αν είσαι πιο χαλαρός γίνεται καλύτερο. Αυτό έγινε και στο Ευρωμπάσκετ του 1987, ήμασταν πιο χαλαροί. Δεν είχαμε την πίεση από τον προπονητή και λειτούργησε θετικά.
-Σε γενικές γραμμές όμως θα έλεγε κανείς ότι ήταν ένας τίτλος που δικαιούταν ο Πανιώνιος. Έτσι;
Φυσικά δικαιούμασταν τον τίτλο. Ο Πανιώνιος δικαιούταν κι άλλους τίτλους. Μπορώ να πω ότι δικαιούμασταν δύο πρωταθλήματα τα οποία κάποιες συγκυρίες, εξωγηπεδικές, δεν το επέτρεψαν. Είναι η νοοτροπία που έχουμε στην Ελλάδα με το δυνατό και τον αδύνατο. Ο Πανιώνιος ήταν ο αδύνατος, για την ακρίβεια ήταν ο «δυνατός- αδύνατος» κι αναφέρομαι στο ότι ενώ ήμασταν δυνατοί αγωνιστικά, στο οικονομικό κομμάτι δε μπορούσαμε να ανταγωνιστούμε άλλες ομάδες. Όμως από τη Νέα Σμύρνη δεν περνούσε κανείς, κι όταν περνούσε δεν ήταν εύκολα.
-Η επόμενη μέρα στη Νέα Σμύρνη μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου πως ήταν; Θυμάσαι την επίδραση στην καθημερινότητα.
Ναι, μαζεύτηκαν παιδιά στον Πανιώνιο. Πάντα είχαμε υποδομές και ταλέντα. Αυξήθηκαν τα παιδιά. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια κάμψη, όχι μόνο στον Πανιώνιο αλλά γενικά στις ακαδημίες, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα επιστρέψουν. Τα τελευταία χρόνια η ομάδα δεν είχε καλή πορεία κι αυτό επηρρέασε τους πάντες αλλά πιστεύω ότι σύντομα θα αλλάξουν αυτά.
-Και βέβαια φέτος σε φώναξε και ο Βεργίνης να σηκώσετε μαζί το UNICEF TROPHY.
Ήταν πολύ ωραίο. Έχουμε δύο τρόπαια, ένα μεγάλο ας πούμε κι ένα μικρό. Πλάκα κάνω! Όλα τα τρόπαια είναι σημαντικά.
Η σύνθεση του Πανιωνίου
Πανιώνιος (Τζούροβιτς-Μίσσας): Χριστοδούλου Φ. 21(2), Μποσγανάς 4, Γάσπαρης 20(2), Χουγκάζ, Μπάλις, Μπρούγος 12, Χριστοδούλου Χρ., Χάντσον 16, Παναγόπουλος, Κικίλιας.
ΠΑΟΚ (Σάκοτα): Σταυρόπουλος 5(1), Πρέλεβιτς 19(1), Μπάρλοου 20(2), Κόρφας 16(1), Παπαχρόνης, Φασούλας 7, Ιωάννου, Μακαράς 3, Κατσίκης Ν., Μπουντούρης.
Ο δρόμος προς τον τίτλο
20/2/1991: Ιωνικός Νικαίας- Πανιώνιος 83-86
23/3/1991: Πανιώνιος- Φίλιππος Θεσσαλονίκης 109-92
3/4/1991: Πανιώνιος- ΑΕΚ 85-82
10/4/1991: Πανιώνιος- ΠΑΟΚ 73-70