Ολυμπιακός blog: Σε αυτό το επίπεδο την επιτυχία καθορίζει η ουσία λίγων δευτερολέπτων

2025-02-17T09:57:45+00:00 2025-02-18T11:28:26+00:00.

Dimitris Minaretzis

17/Feb/25 09:57

Eurohoops.net
fournier-papanikolaou-olympiacos

Ένας τόσο συναρπαστικός κι αμφίρροπος τελικός, όπως ο χθεσινός (16/12) στο Ηράκλειο ανάμεσα στις πιο ποιοτικές ομάδες της Ευρώπης, είναι λογικό να προκαλεί συγκινήσεις ακραία σχόλια και γενικά να εξελίσσεται σε ένα roller coaster συναισθημάτων από το οποίο ο ένας βγαίνει γεμάτος αδρεναλίνη κι άλλος με χαλασμένο στομάχι.

Του Μιχάλη Στεφάνου/ info@eurohoops.net

Όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι προσφέρεται για γενικευμένα συμπεράσματα.

Όταν ολόκληρο το 40λεπτο κυλάει με συνεχείς εναλλαγές στον έλεγχο του ρυθμού και του σκορ και το τελικό αποτέλεσμα παραμένει εύθραυστο μέχρι τα τελευταία δευτερόλεπτα, μοιάζει κάπως αβάσιμη η συνήθως σχηματισμένη από δύναμη της τελευταίας εικόνας άποψη, που θέλει το νικητή στα ουράνια και τον ηττημένο στα τάρταρα. Από την άλλη, βέβαια, όταν οι στόχοι σου περιορίζονται αποκλειστικά στις κατακτήσεις των διοργανώσεων στις οποίες συμμετέχεις, είναι λογικό να κρίνεσαι ακριβώς από αυτήν την τελευταία εικόνα. Που είτε σε βρίσκει στο βάθρο να πανηγυρίζεις, είτε στην άκρη με σκυμμένο το κεφάλι…

Κι ο Παναθηναϊκός, που αποδείχτηκε πιο ψύχραιμος, πιο αποφασιστικός και εν τέλει πιο αποτελεσματικός στο κατάλληλο timing της χθεσινής “σκυλομαχίας”, κατέκτησε τον τίτλο σε ακόμα μια βραδιά που ο Κώστας Σλούκας πλήγωσε την πρώην ομάδα του και μαζί επιβεβαίωσε ότι τίποτα από όσα σπουδαία ζουν οι “πράσινοι” τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δεν είχε συμβεί, χωρίς τη δική του παρουσία. Άξιοι συμπαραστάτες του ο ιπτάμενος Ερνανγκόμεθ και φυσικά ο Κέντρικ Ναν που παρότι η ερυθρόλευκη άμυνα έκανε πολύ καλή δουλειά πάνω του, μίλησε πάλι όταν η μπάλα έκαιγε.

Εκατό δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη, πάντως, ο Ολυμπιακόςέχοντας ολοκληρώσει μια ακαριαία ανατροπή– είχε το ματς εκεί που ήθελε, αλλά αντί να το τελειώσει υπέρ του, το άφησε να ξελιγριστήσει μέσα από τα χέρια του. Κι αν χθες κρινόταν απλώς το Κύπελλο Ελλάδας, που όπως έχει πει κι ο Εργκιν Αταμάν “αύριο δεν θα το θυμάται κανείς”, την επόμενη φορά μπορεί να κρίνεται το Πρωτάθλημα Ευρώπης και μαζί οι κόποι και η επένδυση μιας ολόκληρης χρονιάς, μα πάνω απ’ όλα η θέση της ομάδας στην ιστορία…

Καλώς ή κακώς, σε αυτό το level, η επιτυχία δεν καθορίζεται από την πορεία δέκα μηνών, αλλά από την ουσία λίγων λεπτών ή και δευτερολέπτων.

Οι “αιώνιοι” εμφανίστηκαν για πέμπτη φορά ο ένας απέναντι στον άλλον, κουβαλώντας τα δικά τους σοβαρά προβλήματα. Με τη διαφορά, ότι ενώ ο Παναθηναϊκός φαίνεται να έχει μάθει να ζει με αυτά (έχοντας βρει και στο πρόσωπο του Γκέιμπριελ μια εξαιρετική χείρα βοήθειας), ο Ολυμπιακός αδυνατεί για την ώρα να μακιγιάρει τα δικά του.

Οι “ερυθρόλευκοι” ήλπιζαν ότι θα έχουν στη μάχη της Κρήτης τον Τόμας Ουόκαπ, όμως οι νέες ενοχλήσεις που ένιωσε στην πρώτη του απόπειρα να επιστρέψει, τους άφησαν γυμνούς στη πιο νευραλγική θέση του μπάσκετ. Κι αν ο Γκος έχει κάνει υπερπροσπάθεια κι έχει κατορθώσει ν’ ανταποκριθεί συγκινητικά μέχρι τώρα στο μοναχικό του ρόλο, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί δόκιμο για μια ομάδα τέτοιων απαιτήσεων να πορεύεται για καιρό μ’ έναν πλέι μέικερ.

Από ‘κει και πέρα, το θεωρητικό προβάδισμα των Πειραιωτών στην “φροντ λάιν” ουδέποτε επιβεβαιώθηκε. Αφενός γιατί ο εκπληκτικός Χουάντσο κατέβασε μόνος του σχεδόν τα μισά ριμπάουντ του Παναθηναϊκού, ενώ κι ο Μήτογλου πρόσφερε ένα τιμιότατο 15λεπτο, αφετέρου διότι κι ο Ολυμπιακός με… έναν σέντερ αγωνίστηκε στην ουσία, αφού ο Μιλουτίνοφ πέρασε και δεν ακούμπησε. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, ο συγκλονιστικός Φαλ έμεινε στο παρκέ για 17′ λεπτά (ο Σέρβος ζήτησε άρον άρον αλλαγή λόγω ενοχλήσεων), με τον Ναν μάλλον να εκμεταλλεύεται την καταπόνηση του στο τέλος και παρότι είχε νωρίτερα εισπράξει τρεις μεγαλοπρεπείς τάπες, να πετυχαίνει δύο από τα πιο κρίσιμα καλάθια του αγώνα μπροστά του.

Στην αντίπερα όχθη οι “πράσινοι” προσπάθησαν να ασκήσουν ακραία πίεση στο χειρισμό της μπάλας και να οδηγήσουν τους αντιπάλους τους περισσότερο σε ατομικό παιχνίδι και ανορθόδοξες επιλογές. Η εικόνα του αγώνα έδειχνε ότι αν ο Ολυμπιακός είχε μια υποτυπώδη λύση στα γκαρντ, ώστε να βοηθήσει τον Γκος είτε παίζοντας μαζί του σε κάποια σημεία, είτε προσφέροντάς του ουσιαστικές ανάσες, η εξέλιξη θα ήταν μάλλον διαφορετική, αλλά με τα “αν” δεν…κέρδισε κανείς. Παρότι ο Αμερικανός σήκωσε το φορτίο για 36 λεπτά η έλλειψη ενός δεύτερου, αξιόπιστου πόλου ήταν παραπάνω από εμφανής.

Στην παρούσα φάση, άλλωστε και ειδικά στα σημαντικά παιχνίδια, ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει επιλέξει να κλείνει το ροτέισον, αφού παίκτες όπως ο Τάιλερ Ντόρσεϊ κι ο Ναζ Μήτρου-Λονγκ δεν έχουν κερδίσει σε καμία περίπτωση την εμπιστοσύνη του. Εδώ δεν επέστρεψε στο ματς ο Λαρεντζάκης, που κατά γενική ομολογία είχε θετικότατη παρουσία στο πρώτο μισό, θα παίρνονταν ρίσκα με παίκτες που βρίσκονται ακόμα πιο πίσω στις επιλογές;

Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός πλήρωσε α) την αδικαιολόγητη νευρικότητα του στην επίθεση, η οποία αποτυπώθηκε και στο ασυγχώρητα χαμηλό για τελικό ποσοστό στις βολές, β) την πολύ κακή περιφερειακή του άμυνα στο τρίτο δεκάλεπτο και φυσικά γ) τα μαζεμένα επιθετικά και αμυντικά λάθη στο τελευταίο δίλεπτο.

Η απώλεια του Κυπέλλου τον στενοχωρεί, αλλά δεν είναι ικανή τον βγάλει από την πορεία του, ούτε να επηρεάσει την αποστολή του. Ίσα ίσα, που λογικά θα τον πεισμώσει ακόμα περισσότερο.

Η επιστροφή Βιλντόζα θα ομαλοποιήσει την κατάσταση, αλλά κακά τα ψέματα, εκείνο που θα έχει το σοβαρότερο αντίκτυπο στην επόμενη μέρα των Πειραιωτών, θα είναι το τι μέλλει γενέσθαι σχετικά με τον τραυματισμό του Τόμας Ουόκαπ. Ενδεχόμενη απουσία του Τεξανού για σημαντικό διάστημα, θα σημάνει συναγερμό και θα φέρει τον οργανισμό ενώπιον κρίσιμων αποφάσεων χωρίς την πολυτέλεια χρόνου, καθώς το περιθώριο για προσθήκη παίκτη στην Ευρωλίγκα ολοκληρώνεται στις 26/2, δηλαδή πριν το τζάμπολ της επόμενης αγωνιστικής. Από τη μία το ερυθρόλευκο ρόστερ διαθέτει και βάθος και παίκτες που μπορεί να ενεργοποιηθούν περισσότερο, από την άλλη μιλάμε για ένα από κομβικά γρανάζια της μηχανής του…

ΥΓ. Μπορεί και να μην άλλαζε τίποτα ως προς τελικό αποτέλεσμα, αν και ποτέ δεν ξέρεις, αλλά πραγματικά δεν υπάρχει λογική εξήγηση για το γεγονός ότι δεν σφυρίχτηκε κάποιο από τα συνεχόμενα και παρατεταμένα φάουλ πάνω στον Βεζένκοφ στην τελευταία φάση. Ίσως η εργολαβία των τελευταίων ημερών να έπιασε τόπο. Σάμπως έτσι “δεν” λειτουργούσαν ανέκαθεν τα πράγματα;

ΥΓ 2. Ακόμη πιο διευρυμένη συζήτηση για τον τελικό και τα συνεπακόλουθά του στο “Αιώνιο Podcast”!

Διαβάστε ακόμα

Ολυμπιακός: Θερμή υποδοχή στο ξενοδοχείο από τους “ερυθρόλευκους” φιλάθλους (Video)

Μπαρτζώκας: “Είναι προφανές τι έγινε στο τέλος, δεν διαχειριστήκαμε καλά το τελευταίο λεπτό”

Βεζένκοφ: “Στεναχωρημένοι, αλλά οι δύο μεγάλοι στόχοι είναι μπροστά μας”

Δείτε τα τελευταία νέα

×