Της Μυρτούς Τσιτσιού
Η Α1 μπορεί φαινομενικά να είναι ο μύχιος πόθος κάθε Έλληνα παίκτη και κάθε Ελληνικής ομάδας. Ωστόσο, στον Αμύντα Δάφνης-Υμηττού τα πράγματα είναι μάλλον διαφορετικά. Διοίκηση, παίκτες και κοινό βάζουν την αγάπη τους για τον αθλητισμό πάνω από μεγάλους στόχους και βαρύγδουπες υποσχέσεις. Η καρδιά του καθαρά Ελληνικού Μπάσκετ χτυπάει στις «κατώτερες» τη τάξει κατηγορίες. Αυτό υποστηρίζουν και τιμούν τα τελευταία 67 χρόνια.
Η φετινή πορεία του Αμύντα στην Β’ Εθνική είναι κάτι περισσότερο από αξιοσημείωτη. Καταλαμβάνοντας την 4η θέση της κατάταξης, βρίσκεται ακόμα στο «παιχνίδι» της 2ης θέσης, που οδηγεί στα μπαράζ για την Α2.
Οι Λεωνίδας Ζούπας, Πάνος Κουκουνιάς, Θοδωρής Βαρδιάνος, Χρήστος Μπάρμπας και Κώστας Βογιατζής αποτελούν τον κορμό της ομάδα του Αλέξανδρου Ζαβού και των βοηθών του, Αλέκου Παρασκευόπουλου και Σάντρο Μουμούρη. Το νέο αίμα των Δημήτρη Πίνη, Αντριάνο Τοπάλι, Νίκου Μαντζούρου, Σπύρου Διαμαντή, Γιάννη Αλεξάνδρου, Ευθύμη Γλυκόπουλου και Λάμπρου Παπανίκου δίνει ώθηση στην ομάδα. Ενώ, οι νεοαποκτηθέντες Σπύρος Διαμαντόπουλος, Γιάννης Αγγελόπουλος και Νίκος Καμπούρης κάνουν σαφώς τη διαφορά.
Η «οικογένεια» του Αμύντα φιλοξένησε το Eurohoops.net, με τον Νίκο Καμπούρη να κάνει χρέη… οικοδεσπότη. Ο γιος του Αργύρη Καμπούρη, μπορεί να φόρεσε φέτος για πρώτη φορά τα «πορτοκαλί», άλλα ήδη νιώθει το Κλειστό της Πυρκάλ σαν το σπίτι του. «Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει» λέει ο σοφός λαός. Και μάλλον ισχύει στην περίπτωση του 22χρονου, που έχει ακόμα να προσφέρει πολλά στην ομάδα. Έτσι, λοιπόν, μας σύστησε μερικούς από τους νέους του φίλους.
Ο παλιός…
Ο Λεωνίδας Ζούπας είναι ο παλαιότερος παίκτης του συλλόγου. Ο αρχηγός «Ζου» έχει συνδέσει το όνομά του με την σημαία του Αμύντα, καθώς ξεκίνησε να αγωνίζεται στην ομάδα από τα Εφηβικά τμήματα και εκ τότε δεν άλλαξε το χρώμα της φανέλας του. «Όλη μου η οικογένεια είχε αγωνιστεί στον Αμύντα, οπότε ήταν αναμενόμενο ότι θα ξεκινούσα εδώ. Ήταν όνειρο να παίξω στο Αντρικό και χαίρομαι που τα κατάφερα. Όλο αυτό το διάστημα έχω ζήσει πολλές όμορφες και άσχημες στιγμές. Τελικά, όμως, νιώθω ικανοποιημένος που έπαιξα όλα τα χρόνια στον Αμύντα. Και εύχομαι πως εδώ θα τελειώσω την καριέρα μου» αναφέρει ο Λεωνίδας.
Μπορεί να είχε σκεφτεί σοβαρά να αγωνιστεί σε άλλη ομάδα μετά την πτώση στη Β’ Εθνική, ωστόσο, οι διαδικαστικοί λόγοι που δεν του το επέτρεψαν, φαίνεται πως συνταίριαξαν με την υποσυνείδητη επιθυμία του. Ο 33χρονος playmaker των «πορτοκαλί» διακρίνεται τόσο για τις αθλητικές του ικανότητες, όσο και για το ήθος του. Αρχηγός και ηγέτης, όπως θα συμφωνούσαν συμπαίκτες και αντίπαλοι, προσφέρει πόντους, assist και. ψυχή εδώ και 17 χρόνια στα παρκέ.
Ο καινούργιος…
Οι συστάσεις για τον Σπύρο Διαμαντόπουλο είναι μάλλον περιττές. Ο 31χρονος επί 7ετησίας πρώην παίκτης της ΑΕΝ Κηφισιάς, που εν πολλοίς την οδήγησε στην Α1, την φετινή σεζόν αγωνίζεται στην ομάδα της γειτονιάς του και προσφέρει μια… γεύση από τα μεγάλα μπασκετικά σαλόνια στο κλειστό της Πυρκάλ. «Τελειώνοντας πέρυσι στην Α1 με την ΑΕΝΚ, ήθελα να γυρίσω σε ουσιαστικό αγωνιστικό επίπεδο, ανεξαρτήτως κατηγορίας. Ο Αμύντας με πλησίασε πολύ νωρίς και πολύ ευγενικά. Εκτιμώ πολύ τον κόουτς Ζαβό και όλα τα παιδιά που υπήρχαν ήδη στην ομάδα και έτσι τον επέλεξα» δηλώνει ο Σπύρος για την απόφασή του να γυρίσει στην Β’ Εθνική.
Μπορεί να είναι καινούργιος στην ομάδα, αλλά κάθε άλλο στο χώρο. Η εμπειρία του έχει βοηθήσει εξαιρετικά τον Αμύντα. Φέτος, μάλιστα, πέτυχε και ρεκόρ πόντων στον αγώνα εναντίον του Πανερυθραϊκού. Ποιοι είναι, όμως, οι παράγοντες που έχουν συμβάλει σε αυτό; «Το περιβάλλον που βρήκα εδώ είναι ο νούμερο ένα παράγοντας. Η εμπιστοσύνη που μου δείχνουν οι προπονητές είναι πολύ σημαντική. Και φυσικά οι συμπαίκτες μου που με κέρδισαν από την αρχή. Το κλίμα είναι φανταστικό, γεγονός που με βοηθάει όχι μόνο ψυχολογικά αλλά και αγωνιστικά. Όταν παίζω δεν θέλω να είμαι καλός μόνο για εμένα και για την ομάδα μου. Θέλω να κάνω και τους συμπαίκτες μου ευτυχισμένους».
Ο ωραίος…
Η μεγάλη έκπληξη της φετινής σεζόν, δεν είναι άλλη από τον Γιάννη Αγγελόπουλο. Ο 25χρονος ήρθε στον Αμύντα από τον Κρόνο Αγίου Δημητρίου και τη Γ’ Εθνική, με στόχο να «ξεκουράσει» τον Ζούπα. Η πορεία του, όμως, άφησε άπαντες εντυπωσιασμένους, καθώς είναι ο μέχρι στιγμής πρώτος σκόρερ της ομάδας, με 252 πόντους, παρόλο που ξεκινά σχεδόν κάθε παιχνίδι από τον πάγκο!
«Από τη μία με βοηθάει το ότι βλέπω τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού απ’ έξω, απ’ την άλλη είναι επιλογή του προπονητή μου. Το έχω αποδεχτεί, και όπως δείχνει η πορεία με έχει βοηθήσει στο μέγιστο» αναφέρει ο playmaker. Νέος, ωραίος, ταλαντούχος και ρεαλιστής, ο Γιάννης μας εξομολογείται πως δεν έκανε ποτέ μεγάλα όνειρα, αλλά στόχος του είναι να φτάσει όσο πιο ψηλά μπορεί. «Προσπαθώ να βελτιώνομαι συνέχεια, προπόνηση με την προπόνηση, παιχνίδι με το παιχνίδι. Θεωρώ ότι έχω ανέβει επίπεδο σαν παίκτης στον Αμύντα και θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό στο υπόλοιπο της σεζόν».
Και ο «Βενιαμίν»!
Ο Ευθύμης Γλυκόπουλος είναι ο μικρότερος της παρέας. Στις προπονήσεις, εύθυμος και γλυκός (για να επιβεβαιώσει το ονοματεπώνυμό του). Στους αγώνες, μάλλον το αντίθετο απέναντι στους αντιπάλους. Αν και δεν έχει αγωνιστεί στο Αντρικό, στο Εφηβικό μόνο απαρατήρητος δεν περνάει ο 17χρονος παίκτης των «πορτοκαλί», με μέσο όρο τους 15 πόντους.
«Αρχίσαμε την σεζόν σαν οικογένεια. Δώσαμε έναν «όρκο», να ξεκινήσουμε και τελειώσουμε έτσι. Υποσχεθήκαμε ότι θα ερχόμαστε στις προπονήσεις, ανεξαρτήτως των σχολικών υποχρεώσεων. Θα δουλεύουμε σκληρά, με κατεβασμένο το κεφάλι, ώστε να πετύχουμε τον στόχο μας. Να ανέβουμε κατηγορία. Το χρωστούσαμε στους εαυτούς μας από πέρυσι» μας εκμυστηρεύεται ο Ευθύμης, τονίζοντας ότι η φετινή επιτυχία των «μικρών» ήρθε παίρνοντας παράδειγμα την καλή χημεία του Αντρικού.
Το ταλέντο του διεθνή με την Εθνική Εφήβων είναι σίγουρα πολύ. Η θέλησή του περισσότερη. Το μέλλον, όμως, θα δείξει αν θα μοιάσει στα είδωλά του, τους Διαμαντίδη και Σπανούλη, τόσο αγωνιστικά, όσο και εξωαγωνιστικά, καθώς ο προσγειωμένος νεαρός πιστεύει πως «Πέρα από το ταλέντο, η προσωπικότητά τους είναι αυτή που τους έχει φτάσει τόσο ψηλά».
Το μυστικό της φετινής επιτυχίας του Αμύντα φαίνεται πως είναι ακριβώς αυτό το οικογενειακό κλίμα, όπως διατείνονται όλοι οι παίκτες. «Όλες οι ομάδες, ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης, ήταν δυνατές στην αρχή του Πρωταθλήματος. Αυτό που μας έκανε να ξεχωρίσουμε είναι ότι υπάρχει αγάπη ανάμεσά μας» λέει χαρακτηριστικά ο κόουτς Παρασκευόπουλος.
Η «μαγιά» των παλιών και έμπειρων του συλλόγου αναμείχθηκε εξαίσια με το ταλέντο και τον ενθουσιασμό των καινούριων. Ακόμα και οι τραυματισμοί δεν τους λυγίζουν. Συσπειρώθηκαν απέναντι στον κοινό τους στόχο. Ένα στόχο που παραμένει ίδιος εδώ και πολλά χρόνια. Ποιος είναι αυτός; Να αγαπούν μέρα με τη μέρα περισσότερο το Μπάσκετ και σε αυτό να προσφέρουν τα μέγιστα. Η διαφορά είναι ότι πλέον τον υπηρετούν τα καλύτερα παιδιά!