Συνέντευξη στη Στέλλα Ταμβάκη
Ήταν ένα, επί της ουσίας, διαζύγιο αυτό του Μανώλη Παπαμακάριου με την ισπανική Φουένλαμπράδα, μετά από μία «ένωση» που ξεκίνησε με πολλές προσδοκίες και ανάγκη να βρει ο πολύπειρος γκαρντ τον εαυτό του εντός παρκέ, μιας και όπως παραδέχεται, μετά την δύσκολη εμπειρία της Ελευσίνας, είχε σκεφτεί να τα παρατήσει. Το γιατί(;) το εξηγεί ο ίδιος.
Εν τέλει, «επαναπατρίστηκε» στα ισπανικά εδάφη αλλά δεν βρήκε το ρόλο του, αγωνιζόμενος μόλις σε πέντε παιχνίδια. Κάπου εδώ επιβεβαιώνεται ο Θεός που γελάει… όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, όχι όμως και όνειρα, καθώς αυτά μπορούν να δημιουργούνται ανά πάσα στιγμή, από αυτό… το απρόβλεπο που προκύπτει. Ένας αποχαιρετισμός, από αυτούς που συνοδεύονται με χαμόγελα, πόσω μάλλον όταν αποτελούν το κίνητρο για μια νέα αρχή. Χαμόγελα, αρχικά, στον Κώστα Μέξα, εν συνεχεία στον «διαζευγμένο» από τη Liga Endesa Μανώλη Παπαμακάριο που σα να βρήκε το λόγο να συνεχίζει να παίζει μπάσκετ και να το ευχαριστιέται ξανά.
Έναν προπονητή στο παρκέ, έναν «ρυθμιστή» εντός αποδυτηρίων, έναν έμπειρο γκαρντ με πολύπλευρο ταλέντο, έψαχνε ο ΚΑΟΔ και ευτύχησε να τον βρει στο πρόσωπο του 34χρονου γκαρντ, αφού στις 3 Δεκεμβρίου 2014 ανακοινώθηκε πως θα ηγηθεί της μάχης που θα δώσει η ομάδα της Δράμας στη φετινή Α1. Δικαίως ο προπονητής του, συνεχίζει να χαίρεται, αλλά η αίσθηση του να παίζει και να το χαίρεται, ο ίδιος ο παίκτης, είναι απείρως πιο σημαντική. Και ενώ σκέφτηκε να αποσυρθεί από τα παρκέ, τώρα μάλλον αυτό μοιάζει με μακρινή, μαύρη σκέψη, αφού: «Δεν τα παρατάμε, είναι θέμα κινήτρου. Το κίνητρο υπάρχει, είναι δυνατό και όσο νιώθω και εγώ δυνατός και μπορώ και στέκομαι όπως έχω στο μυαλό μου, μέσα στο παρκέ, θα παίζω». Η Δράμα ή αλλιώς… Ιθάκη, του έδωσε κίνητρο και επειδή πιστεύει απόλυτα πως: «ο καλύτερος προπονητής και κριτής του κάθε παίκτη είναι ο ίδιος ο παίκτης, αποκλειστικά» μάλλον δεν θα κουνήσει μαντήλι τόσο αβασάνιστα.
Συναντήσαμε τον Μανώλη Παπαμακάριο μετά τον αγώνα του ΚΑΟΔ με τον Ολυμπιακό, αλλά αν κάποιοι πιστέψουν πως μίλησε μονό για τον εν λόγω αγώνα, στον οποίο η ομάδα του εμφανίστηκε ιδιαίτερα ανταγωνιστική στο μεγαλύτερο μέρος της, θα κάνουν λάθος. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός, κάνοντας εν μέρει και έναν απολογισμό, για επιλογές που έγιναν και που δεν έγιναν, για την πίκρα που άφησαν και για την τύχη να είναι μέλος του ΚΑΟΔ αφού εκεί μπορεί και γεύεται ξανά αυτή… την Αγάπη για το Παιχνίδι.
Ως πρώην παίκτης και αρχηγός του Ολυμπιακού, μπορεί και βλέπει και από άλλη σκοπιά την απουσία του Βασίλη Σπανούλη από τα τωρινά παιχνίδια των «ερυθρόλευκων» και μας την παρουσιάζει, προβληματίζοντας αλλα και θέτοντας το ζήτημα της υπέρβασης που καλείται να κάνει ο Ολυμπιακός ως κάτι άκρως εφικτό.
– Θεωρητικά, το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, όπου παρουσιαστήκατε εξαιρετικά ανταγωνιστικοί, ήταν μια καλή προετοιμασία για εσάς, εν όψει του κρίσιμου παιχνιδιού με την Ελευσίνα;
Ναι, έτσι είναι. Εμείς είχαμε ως στόχο και με τον Ολυμπιακό και με τον Παναθηναϊκό να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο ανταγωνιστικοί για μεγάλη διάρκεια. Νομίζω και στα δύο παιχνίδια τα καταφέραμε αρκετά καλά. Με τον Ολυμπιακό για 35’ ήμασταν ανταγωνιστικοί, οι απουσίες του Τσαλδάρη και του Διαμαντή Σλαφτσάκη ήταν σημαντικές για το ροτέισον της ομάδας, αλλά απέναντι σε μια ομάδα που τιμωρεί όλες τις αδυναμίες και τα λάθη και που αυτό έκανε στο 4ο δεκάλεπτο παίρνοντας μία καλή διαφορά, σταθήκαμε πολύ καλά.
-Ενδεχομένως οι απουσίες, με δεδομένη την πολύ καλή σας εικόνα, έπαιξαν ρόλο στο να μην πάει το ματς σε κάποιες τελευταίες κατοχές, όπου ίσως να διεκδικούσατε κάτι καλύτερο;
Δε νομίζω. Όταν παίζεις στον Ολυμπιακό και στο ΣΕΦ, περισσότερο εξαρτάται από τον Ολυμπιακό παρά από εμάς. Εμείς προσπαθήσαμε να «χτυπήσουμε» μέσα στα προβλήματα του αντιπάλου και τα καταφέραμε έως ένα σημείο, αλλά σίγουρα οι μικρές λεπτομέρειες, όπως δύο μεγάλα σουτ που δεν τα βάλαμε ή κάποια επιθετικά ριμπάουντ, είναι πράγματα μικρά αλλά σημαντικά, αν θες να κάνεις την υπέρβαση σε ένα τέτοιο παιχνίδι.
– Ποιοι είναι οι ρεαλιστικοί στόχοι του ΚΑΟΔ από εδώ και πέρα;
Ο πιο ρεαλιστικός στόχος είναι να κερδίσουμε το επόμενο παιχνίδι με την Ελευσίνα που 99% θα μας εξασφαλίσει και μαθηματικά την παραμονή και στα επόμενα τέσσερα παιχνίδια που απομένουν να διεκδικήσουμε όσες περισσότερες νίκες γίνεται, ώστε να βρεθούμε όσο πιο ψηλά στη βαθμολογία γίνεται.
Όταν έχεις ξεχάσει να χαίρεσαι το παιχνίδι…
– Η προσαρμογή σου από την Ισπανία στη Δράμα και στον ΚΑΟΔ ήταν βατή ή δυσκολεύτηκες;
Έχοντας παίξει αρκετά χρόνια στην ομάδα δεν δυσκολεύτηκα. Ωστόσο, βασικό σε αυτό ήταν το γεγονός ότι οι συνθήκες που βρήκα την τελευταία φορά στην Ισπανία δεν ήταν αυτές που περίμενα.
– Δηλαδή;
Δεν περνούσα καλά και όταν δεν περνάς καλά, δεν ευχαριστιέσαι το μπάσκετ, που είναι ό,τι πιο σημαντικό για εμάς τους παίκτες. Στη Δράμα βρήκα αυτό που μου έλειπε, μια ομάδα με πολύ καλό οικογενειακό κλίμα και επειδή η συνέχεια στην Ισπανία προέκυψε ύστερα από μια δύσκολη χρονιά στην Ελευσίνα όπου είχα χάσει και το κίνητρό μου για το μπάσκετ…
-Γιατί;
Το αγωνιστικό κομμάτι που συνάντησα τη χρονιά εκείνη στην Ελευσίνα δεν ήταν αυτό που περίμενα. Δεν έχω κανένα θέμα με τους ανθρώπους της διοίκησης, αλλά στο αγωνιστικό κομμάτι δεν ήταν τόσο επαγγελματικά τα πράγματα και όπως έχω συνηθίσει εγώ να δουλεύω. Από εκεί και πέρα έψαξα μια ευκαιρία να συνεχίσω στο εξωτερικό, μου την έδωσε η Φουενλαμπράδα αλλά βασικά, δεν είχα ποτέ ένα ουσιαστικό ρόλο στην ομάδα, η οποία έψαχνε ένα άλλο στυλ παίκτη.
Οι δύο πρώτες χρονιές ήταν πολύ καλές, καθώς και προσωπικά και σαν ομάδα κάναμε αρκετές υπερβάσεις στο ισπανικό πρωτάθλημα και ήταν μια εξαιρετική εμπειρία για μένα, πήγαμε και στο Κόπα Ντελ Ρέι αλλά στη Φουενλαμπράδα δεν ήταν όπως τα είχα φανταστεί αγωνιστικά. Οπότε ήρθαμε σε μία συμφωνία με την ομάδα, που έψαχνε να κάνει κάποιες αλλαγές και η περίπτωση της Δράμας ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί.
– Οπότε ικανοποιηθήκατε αμφότεροι.
Ακριβώς γιατί η Δράμα είναι μία ομάδα με πολύ καλή οργάνωση
– Ιδιαίτερα ευχαριστημένος με τη Δράμα;
Να σού πω την αλήθεια είχα χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και είχαν περάσει πολλά πράγματα από το μυαλό μου το καλοκαίρι…
– Όπως…
Το να σταματήσω το μπάσκετ. Ήμουν αρκετά δυσαρεστημένος.
– Λόγω Ελευσίνας αυτό;
Και επειδή είχε προηγηθεί η Ελευσίνα, αλλά και η χρονιά στην Ισπανία. Ήταν ένα χτύπημα στην αυτοπεποίθηση μου, οπότε μάλλον έψαχνα μία ομάδα που θα με πιστέψει και θα μου δώσει τη δυνατότητα να πιστέψω και εγώ ξανά στον εαυτό μου. Βέβαια κάθε εμπόδιο για καλό. Όλο αυτό ήταν ένα κίνητρο για εμένα και έτσι το χρησιμοποίησα, πηγαίνοντας σε μία ομάδα και έχοντας ουσιαστικό ρόλο, ειδικά όταν είσαι 34 χρονών και ο χρόνος αρχίζει να μετράει αντίστροφα… καλώς ή κακώς.
– Αντίστροφα…
Εννοώ ότι παίζουν κι άλλοι παράγοντες ρόλο ώστε να συνεχίσω το μπάσκετ. Το βασικό είναι να ευχαριστιέσαι το μπάσκετ και στη Δράμα ευχαριστιέμαι την κάθε προπόνηση, το κάθε παιχνίδι.
– Δηλαδή η Δράμα συνέβαλλε στο να μην παρατήσεις, ίσως και Δεκέμβρη μήνα;
Αν τα παρατούσα θα το έκανα το καλοκαίρι. Αλλά η Δράμα μου έδειξε το ενδιαφέρον της σε όλα τα επίπεδα, αγωνιστικά και οικονομικά και τα έχουμε καταφέρει αρκετά καλά μέχρι στιγμής. Νομίζω πως μπορούμε να πάμε και ακόμη καλύτερα μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος.
– Δηλαδή, ενδεχομένως, του χρόνου θα παραμείνεις Δραμινός;
Δεν το ξέρουμε ακόμα. Πρώτα να τελειώσει καλά η φετινή χρονιά και φυσικά να είμαστε υγιείς.
– Δεν τα παρατάμε όμως…(;)
Δεν τα παρατάμε, όχι. Το κίνητρο είναι πολύ μεγάλο.
– Είναι λίγο σχήμα οξύμωρο, γιατί μου λες ότι πέρυσι σκέφτηκες να τα παρατήσεις, αλλά τώρα… Είναι κυρίως θέμα κινήτρου;
Ακριβώς. Δεν τα παρατάμε. Είναι θέμα κινήτρου. Το κίνητρο υπάρχει, είναι δυνατό και όσο νιώθω και εγώ δυνατός και μπορώ να στέκομαι όπως έχω στο μυαλό μου, μέσα στο παρκέ, θα παίζω»
– Αρα ξέρει ο καθένας που κάνει λάθος, που όχι και να μετράει τις δυνάμεις του αρκεί να είναι ειλικρινής;
Μετά από 20 χρόνια στο γήπεδο, μπορείς να διακρίνεις τι μπορείς να κάνεις και τί δεν μπορείς να κάνεις. Εσύ το ξερεις πρώτος από όλους.
– Η Ισπανία βοήθησε αγωνιστικά;
Ναι, πάρα πολύ και ειδικά στην αντίληψη του παιχνιδιού. Εννοώ το πώς να δεις το παιχνίδι και να το διασκεδάσεις, ενώ στην Ελλάδα μετράει περισσότερο το αποτέλεσμα. Εκεί και ειδικά τη δεύτερη χρονιά που η ομάδα δεν πήγε τόσο καλά, οι φίλαθλοι ήταν αυτοί που χειροκροτούσανε την ομάδα και βλέποντας ότι προσπαθούμε, δίνοντας τον καλύτερο μας εαυτό, μας έδιναν δύναμη και αυτό ήταν ένα πολύ καλό μάθημα και για εμένα.
“Ο Σπανούλης έχει αλλάξει επίπεδο τον Ολυμπιακό”
– Ως πρώην «ερυθρόλευκος» αρχηγός του Ολυμπιακού και όχι μόνο, θεωρείς πως είναι εφικτό να φτάσει μέχρι τη Μαδρίτη η ομάδα, έχοντας και ως δεδομένο ότι συνεχίζει να έχει ως σημείο αναφοράς έναν παίκτη που καλώς ή κακώς φαίνεται η έλλειψή του; Αντίστοιχα και ο Παναθηναϊκός, γιατί πριν λίγες μέρες τον αντιμετώπισες.
Θα διαφωνήσω σε αυτό. Σίγουρα ο Ολυμπιακός έχει χτιστεί γύρω από τον Βασίλη Σπανούλη, είναι αυτός που εμπνέει όλη την ομάδα και την άλλαξε επίπεδο. Είναι ξεκάθαρο ότι η παρουσία του Βασίλη είναι αυτή που άλλαξε επίπεδο τον Ολυμπιακό και τον ώθησε στο να πετύχει το Back to Back. Ο καλός του εγωισμός και η νοοτροπία του είναι κάτι που έχει εμφυσήσει και στα υπόλοιπα παιδιά και νομίζω ότι και τα νέα παιδιά που βρίσκονται στην ομάδα έχουνε γίνει εξαιρετικοί παίκτες εξαιτίας της παρουσίας του και βλέποντας τον κάθε μέρα στις προπονήσεις. Οι ομάδες αυτές έχουν συνηθίσει να κάνουν υπερβάσεις. Έχοντας χαμηλώσει αρκετά το μπάτζετ εξακολουθούν να είναι άκρως ανταγωνιστικές στην Ευρώπη και όλα είναι ανοιχτά και για τους δύο. Νομίζω ότι και 3ος να είναι στον όμιλο ο Ολυμπιακός, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να κερδίσει μέσα στην Βαρκελώνη.
– Εννοώ ότι σε ένα αμφίρροπο παιχνίδι που ίσως κριθεί σε μία ή δυο κατοχές, νιώθεις ότι σου λείπει μία σκέψη, μια ενέργεια με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ναι, αλλά μπορείς να το δεις και διαφορετικά. Ότι ο Βασίλης θα ξεκουραστεί λιγάκι ώστε να είναι ακόμα πιο έτοιμος για τα παιχνίδια που έρχονται και κρίνουν πράγματα πλέον. Οπότε κάθε εμπόδιο για καλό. Εγώ εύχομαι καλή τύχη και στις δύο ομάδες και μακάρι να πάνε και οι δύο στο Φάιναλ Φορ.
-Έχεις ξεκινήσει από Περιστέρι, το οποίο τώρα είναι Β’ Εθνική. Τώρα ο Πανιώνιος οδεύει προς την Α2. Τον έχεις αντιμετωπίσει πρόσφατα, είναι τόσο κακός αγωνιστικά;
Όχι δε νομίζω ότι είναι θέμα προπονητικό ή παικτικό το θέμα του Πανιωνίου. Απλά γίνανε κάποια λάθη στην αρχή της χρονιάς τα οποία είναι πολύ δύσκολο να διορθωθούν μεσούσης της περιόδου. Από κει και πέρα, επειδή η ζωή συνεχίζεται και παλεύεις γι’ αυτό, ο Πανιώνιος επειδή είναι ένα ιστορικό σωματείο με σωστές κινήσεις μπορεί να επιστρέψει εκεί που είναι η θέση του.