Ένα άλμπουμ με αφορμή την κοινή εμφάνιση του Κωνσταντίνου Βήτα, του ARTéfacts Ensemble, 20 μουσικών, της Θεοδώρας Μπάκα και του Κορνήλιου Σελαμσή στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στις 28 και 29 Σεπτεμβρίου 2013
Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και η Puzzlemusik μάς θυμίζουν μια από τις πιο ευτυχισμένες μουσικές και όχι μόνο στιγμές στη μεγάλη σκηνή της λεωφόρου Συγγρού. Μας μεταφέρουν χάρη στο cd με τίτλο «Συγκατοίκηση» πίσω στο 2013 και σε μια σύμπραξη καλλιτεχνών που θα μείνει στον χρόνο. Και αυτό γιατί συγκάτοικοι τότε -επί σκηνής- και τώρα -σε ψηφιακό πεδίο- είναι ο Κ. Βήτα, ο Κορνήλιος Σελαμσής, το ARTéfacts ensemble και η Θεοδώρα Μπάκα. Η «Συγκατοίκησή» τους θα είναι διαθέσιμη στο ευρύ κοινό από τις 28 Σεπτεμβρίου, οπότε και θα κυκλοφορήσει σε LP & CD, καθώς και στις ψηφιακές πλατφόρμες (i-tunes, Spotify, κλπ).
Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όπως διαβάζουμε σε σχετικό δελτίο τύπου, «το ARTéfacts Ensemble αντικαθιστά τους υπολογιστές του Κωνσταντίνου Βήτα με τον φυσικό ήχο των ακουστικών οργάνων, απελευθερώνοντας τις ηλεκτρονικές μουσικές που αγαπήσαμε».
Για την ιστορία του πράγματος, ο Κωνσταντίνος Βήτα, το ARTéfacts Ensemble, 20 μουσικοί, η Θεοδώρα Μπάκα και ο Κορνήλιος Σελαμσής, που ανέλαβε την ενορχήστρωση, «συγκατοίκησαν» στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στις 28 και 29 Σεπτεμβρίου 2013 σε ένα σπάνιο οπτικοακουστικό θέαμα. Ακριβώς τρία χρόνια μετά, η «Συγκατοίκηση» κυκλοφορεί σε φυσική και ψηφιακή μορφή, αποτελώντας το ζωντανό τεκμήριο της συναυλίας που πραγματοποιήθηκε στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης.
Δέκα χρόνια πριν από τη συναυλία, το 2003, ο Κ. Βήτα κυκλοφόρησε το “Transformations”, μεταμορφώνοντας αγαπημένες μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι. Σε μία συνέντευξή του είχε πει τα εξής: «Δεν με ενδιέφερε να κάνω επανεκτελέσεις όσο να ξύσω επιφάνειες, να δημιουργήσω μουσικούς τοίχους και μανιέρες, να απομονώσω το πρώτο υλικό και να το τοποθετήσω σε άγνωστο περιβάλλον».
Δέκα χρόνια αργότερα συνέβη κάτι αντίστοιχο, αλλά αντιστρόφως: άλλοι μουσικοί (με παρεμφερείς απόψεις πάνω στην τέχνη των αναδιατυπώσεων) μετασχηματίζουν τις δικές του συνθέσεις. Δεν πρόκειται απλώς για κάποια κομμάτια του Κ. Βήτα διασκευασμένα για φυσικά όργανα, αλλά για μια μεγάλη ρετροσπεκτίβα στη μουσική του, με απόλυτη ενορχηστρωτική ελευθερία, έξω από κάθε υποψία συμβατικότητας.
Το σύνολο ARTéfacts ensemble από το 2007 κάνει αισθητή την παρουσία του με αξιόλογες εμφανίσεις σε φεστιβάλ, πολυχώρους, θέατρα και ωδεία. Αποτελείται από κορυφαίους σολίστ της νεότερης γενιάς των «τριάντα-κάτι» ετών. Είναι όλοι δεξιοτέχνες, μέλη ορχηστρών και συνόλων, φίλοι, συμμέτοχοι κοινών αναζητήσεων πολύ μακριά από αναχρονιστικά πρωτόκολλα κλασικής τυπολατρίας.
Ο Κορνήλιος Σελαμσής είναι ένας συνθέτης που ισορροπεί ανάμεσα στη σύγχρονη κλασική μουσική και τη μουσική για το θέατρο, τις δύο κύριες δραστηριότητές του οι οποίες συναντώνται στην εμμονή ενός ανθρώπου για τις πολλαπλές φύσεις της γλώσσας και κυρίως της λειτουργίας της ως ηχητικού γεγονότος. Από το Μάιο του 2014 είναι καλλιτεχνικός διευθυντής της σειράς συναυλιών Τρίτες Παράλληλες που λαμβάνει χώρα στο θέατρο Πόρτα.
Η μεσόφωνος Θεοδώρα Μπάκα είναι απόφοιτη των Τμημάτων Όπερας και Μουσικής δωματίου της Ανώτατης Ακαδημίας Μουσικής και Θεάτρου του Αννοβέρου (Γερμανία). Έχει συνεργαστεί με ΕΛΣ, ΜΜΘ, Θέατρο στον Βην (Βιέννη), καθώς και τα λυρικά θέατρα Περμ (Ρωσία), Λισαβόνας, Φερράρας κ.ά. Έχει συμπράξει με ΚΟΑ, Καμεράτα, Ορχήστρα των Χρωμάτων, Μουσικά Σύνολα ΕΡΤ, Complesso Barocco, Latinitas Nostra, Ex Silentio.
Στο σχετικό δελτίο τύπου για την κυκλοφορία της «Συγκατοίκησης» περιλαμβάνεται και ένα σημείωμα του Κορνήλιου Σελαμσή & του ARTéfacts ensemble. Σε αυτό διαβάζουμε: «Η Συγκατοίκηση είναι μια επιλογή που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια έκβαση θα έχει. Η Συγκατοίκηση είναι μια πράξη που γεννιέται απ’ την ανάγκη να μοιραστούμε τα πρακτικά βάρη ή από την ανάγκη να μοιραστούμε ακόμη περισσότερο χρόνο με ένα ή περισσότερα προσφιλή πρόσωπα. Πολύ συχνά η Συγκατοίκηση είναι μια διαδικασία που δεν έχει καλό τέλος. Μια στιγμή τα πρόσωπα αποκαλύπτονται και πολύ συχνά δεν είναι τα πρόσωπα που φανταστήκαμε, η κοινή ζωή μας δεν είναι αυτή που ελπίζαμε.
»Όχι όμως σε αυτή τη Συγκατοίκηση. Ο Κωνσταντίνος κι εμείς συνυπάρχουμε σε ένα σπίτι που είναι αληθινά ευρύχωρο. Πλήρες σεβασμού και αγάπης. Μέσα του κινούμαστε με τόση ελευθερία και απλώς επηρεάζουμε τον τρόπο με τον οποίο ο χρόνος περνάει. Κανείς δεν αισθάνεται την υπεροχή κανενός και, παρότι όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό το σπίτι είναι μουσική, θόρυβος και σωματική προσπάθεια κάποιες στιγμές δεν ακούγεται τίποτα, οι άνθρωποι στέκονται ακίνητοι και σιωπηλοί για να τεθούν ξανά σε κίνηση με απόλυτο συγχρονισμό σε μια στιγμή. Ελπίζουμε και ο κάθε ένας ακροατής που ακούει αυτό τον δίσκο να μας επισκεφθεί και να καταλάβει ένα κομμάτι ελεύθερου χώρου μέσα σε αυτό το οίκημα».
Πηγή: Protothema.gr