Την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου η Στέγη φιλοξενεί ένα all-star κουαρτέτο
Συμβατικές και αντισυμβατικές τεχνικές, παιξίματα που έγιναν αντικείμενο μελέτης και αντιγραφής, ενσωματώσεις ποικίλων επιρροών με τρόπο λειτουργικό και αβίαστο, ιδέες που αλληλοσυμπληρώνονται με ιδιοφυή τρόπο… Αυτά είναι μόλις λίγα από τα κοινά στοιχεία της μουσικής των τεσσάρων δημιουργών, που μαζί συγκροτούν ένα απόλυτα σύγχρονο τζαζ σούπερ γκρουπ. Για μία μόνο βραδιά στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, στις 10 Νοεμβρίου, στις 20.30.
Ο Άγγλος μπασίστας Ντέηβ Χόλαντ έγινε αρχικά γνωστός με τη συμμετοχή του στο ιστορικό άλμπουμ “Bitches Brew” του Μάιλς Ντέιβις και από τότε δεν σταμάτησε να ανανεώνεται εκφραστικά. Υπήρξε παρών, πρωτοπόρος, ενεργός και καταλύτης στις περισσότερες από τις εξελίξεις της τζαζ των τελευταίων πέντε δεκαετιών. Ο bandleader και ενορχηστρωτής Κρις Πότερ έχει χαρακτηριστεί «δεύτερος κορυφαίος τενόρο σαξοφωνίστας μετά τον [Σόνι] Ρόλινς».
Έκανε τα πρώτα του μουσικά βήματα με πιάνο και κιθάρα. Εμφανίστηκε δημοσίως ως σαξοφωνίστας για πρώτη φορά στα 13 του χρόνια. Όταν τον άκουσε η πιανίστα Μάριαν ΜακΠάρτλαντ, του πρότεινε να ενταχθεί στην μπάντα του Γούντι Χέρμαν. Εκείνος προτίμησε να συνεχίσει τις σπουδές του, ενώ στα 18 πρόλαβε να παίξει με τον Ρεντ Ρόντνεϊ, πρώην συμπαίκτη του Τσάρλι Πάρκερ. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει 15 προσωπικά άλμπουμ και πάνω από 100 συμμετοχές. Ο τρόπος του είναι σύγχρονος, βασισμένος στο bebop, με αισθητική αφετηρία τους διδάξαντες Τσάρλι Πάρκερ, Λέστερ Γιανγκ και Σόνι Ρόλινς.
Ο Έρικ Χάρλαντ από την άλλη, είναι μακράν ο πιο περιζήτητος ντράμερ της γενιάς του, με 200 ηχογραφήσεις σε ηλικία 36 ετών! Πολυβραβευμένος και αναγνωρισμένος από τους πάντες, χαρακτηρίζεται ως άνθρωπος-ορχήστρα κρουστών. Τέλος, ο Λιονέλ Λουέκε, από την Μπενίν, συνδυάζει μελωδικό χάρισμα, γνώση της αφρικανικής μουσικής, ξεχωριστή ικανότητα εναρμόνισης και ένα σύνολο από κιθαριστικές τεχνικές που δίνουν στο όργανο (με νάυλον χορδές) μία ιδιαίτερη χροιά. Εκτός από τον τελευταίο (που έχει τιμηθεί ως Rising Star), τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος -και ιδίως ο Χάρλαντ- έχουν κερδίσει πολλά Βραβεία Γκράμι.
Αυτοί οι τέσσερις ιδιαίτεροι μουσικοί έρχονται να επαναπροσδιορίσουν το μουσικό παίξιμο και να γεφυρώσουν την παράδοση της νεότερης τζαζ με το απρόβλεπτο της αυτοσχεδιαστικής καρποφορίας, σε ένα σόου χωρίς προηγούμενο…
Πηγή: Protothema.gr