Η έκτη μαζική εξαφάνιση ειδών από τη Γη είναι ταχύτερη απ’ ό,τι είχε προβλεφθεί και μεταφράζεται σε μια «βιολογική εξόντωση» της άγριας ζωής.
Περισσότερα από το 30% των ειδών των σπονδυλωτών βρίσκονται σε μείωση, τόσο σε όρους πληθυσμού όσο και γεωγραφικής εξάπλωσης, αναφέρεται στη μελέτη αυτή που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).
«Πρόκειται για μια βιολογική εξόντωση που συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο, παρόλο που τα είδη στα οποία ανήκουν αυτοί οι πληθυσμοί εξακολουθούν να υφίστανται κάπου στη Γη», εξηγεί ένας από τους συντάκτες της μελέτης, ο Ροντόλφο Ντίρζο, καθηγητής Βιολογίας στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
Οι ερευνητές σχεδίασαν τον χάρτη της γεωγραφικής κατανομής 27.600 ειδών πουλιών, αμφιβίων, θηλαστικών και ερπετών, ένα δείγμα που αντιπροσωπεύει σχεδόν τα μισά από τα γνωστά χερσαία σπονδυλωτά. Ανέλυσαν τις μειώσεις των πληθυσμών τους σε δείγμα 177 ειδών θηλαστικών από το 1900 έως το 2015. Απ’ αυτά, όλα έχουν χάσει τουλάχιστον το 30% των γεωγραφικών περιοχών τους και περισσότερα από το 40% έχουν χάσει περισσότερο από 80%.
Τα θηλαστικά της Νότιας και της Νοτιοανατολικής Ασίας έχουν πληγεί ιδιαίτερα: όλα τα είδη μεγάλων θηλαστικών που αναλύθηκαν έχουν χάσει εκεί περισσότερο από το 80% της γεωγραφικής περιοχής τους, αναφέρουν οι ερευνητές σε μια ανακοίνωση που συνοδεύει τη μελέτη.
Περίπου το 40% των θηλαστικών -μεταξύ των οποίων ρινόκεροι, ουρακοτάγκοι, γορίλλες και πολυάριθμα μεγάλα θηλαστικά- επιβιώνουν πλέον στο 20% ή και σε μικρότερο ποσοστό των εδαφών στα οποία ζούσαν άλλοτε.
Η μείωση των άγριων ζώων αποδίδεται κυρίως στην εξαφάνιση των οικοσυστημάτων τους, στην υπερκατανάλωση των φυσικών πόρων, στη ρύπανση ή στην ανάπτυξη ειδών εισβολέων και ασθενειών. Η κλιματική αλλαγή μπορεί επίσης να συμβάλλει όλο και περισσότερο.
Η κίνηση αυτή πρόσφατα επιταχύνθηκε. «Πολλά είδη ζώων που ήταν σχετικά ασφαλή πριν από δέκα ή είκοσι χρόνια», όπως τα λιοντάρια και οι καμηλοπαρδάλεις, «βρίσκονται πλέον σε κίνδυνο», σύμφωνα με τη μελέτη αυτή.
Αυτή η «μαζική απώλεια» σε όρους πληθυσμών και ειδών «είναι ένα προοίμιο στην εξαφάνιση πολυάριθμων άλλων ειδών και στην υποβάθμιση οικοσυστημάτων που καθιστούν δυνατό τον πολιτισμό», προειδοποιεί ο κύριος συντάκτης της μελέτης, ο Χεράρδο Σεμπάγιος του αυτόνομου εθνικού πανεπιστημίου του Μεξικού.
Οι ερευνητές καλούν σε δράση εναντίον των αιτιών της παρακμής της άγριας ζωής, ιδιαίτερα του υπερπληθυσμού και της υπερκατανάλωσης.