Η Zealandia, ως επί το πλείστον υποθαλάσσιο έδαφος στον Νότιο Ειρηνικό, ανακηρύχθηκε ως η νεότερη ήπειρος φέτος σε μια μελέτη στο περιοδικό της Γεωλογικής Εταιρείας της Αμερικής. Περιλαμβάνει το νησί Lord Howe στα ανοικτά της ανατολικής ακτής της Αυστραλίας, τη Νέα Καληδονία και τη Νέα Ζηλανδία.
Την Τετάρτη οι ερευνητές μοιράστηκαν τα ευρήματά τους από τη διήμερη αποστολή τους, μια από τις πρώτες εκτενείς έρευνες της περιοχής, ανακοινώνοντας ορυκτά ευρήματα και αποδείξεις τεκτονικών κινήσεων μεγάλης κλίμακας.
«Η ανακάλυψη μικροσκοπικών, κελυφών, οργανισμών που ζούσαν σε θερμές, ρηχές θάλασσες και σπόρια και γύρη από χερσαία φυτά, αποκαλύπτουν ότι η γεωγραφία και το κλίμα της Zealandia, ήταν δραματικά διαφορετικά στο παρελθόν», δήλωσε ο καθηγητής Gerald Dickens του Πανεπιστημίου Rice.
Οι ερευνητές τρύπησαν σε βάθος περισσότερων από 860 μέτρων κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας σε έξι διαφορετικές τοποθεσίες σε ολόκληρη τη Ζηλανδία. Οι πυρήνες των ιζημάτων που συλλέχθηκαν έδειξαν τεκτονικές και οικολογικές μεταβολές σε διάρκεια εκατομμυρίων ετών.
«Οι πυρήνες λειτουργούσαν ως μηχανές χρόνου για εμάς, επιτρέποντάς μας να φτάσουμε όλο και πιο πίσω στο χρόνο», δήλωσε ο Stephen Pekar, ερευνητής των ερευνών και των γεωτρήσεων. «Όπως το έθεσε ένας επιστήμονας: “Ξαναγράφουμε τη γεωλογική και τεκτονική ιστορία της Zealandia σ ‘αυτό το τρυπάνι”».
Η ήπειρος 5 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, περίπου στο μέγεθος της ινδικής υποηπείρου, πιστεύεται ότι διαχωρίστηκε από την Αυστραλία και την Ανταρκτική, ως τμήμα της Γκοντγουάνα, περίπου 80 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Την Τετάρτη ο καθηγητής Rupert Sutherland από το Πανεπιστήμιο Βικτώρια, της Νέας Ζηλανδίας, δήλωσε ότι η αποστολή είχε ανακαλύψει «μεγάλες γεωγραφικές αλλαγές».
«Η έρευνα έχει μεγάλες συνέπειες για την κατανόηση μεγάλων επιστημονικών ζητημάτων, όπως το πώς τα φυτά και τα ζώα διασκορπίζονταν και εξελίσσονταν στο νότιο Ειρηνικό. Η ανακάλυψη παλαιάς γης και ρηχών θαλασσών δίνει τώρα μια εξήγηση: υπήρχαν μονοπάτια για τα ζώα και τα φυτά για να μετακινηθούν».
Γεωλόγοι και ακαδημαϊκοί έχουν βρεθεί σε ακαδημαϊκή διαμάχη για την αναγνώριση της Zealandia ως ηπείρου για τα τελευταία 20 χρόνια. Το όνομά της δόθηκε από το γεωφυσικό και ωκεανογράφο Bruce Luyendyk το 1995.
Ωστόσο, το φετινό έγγραφο στο GSA Today ήταν «το κερασάκι στην τούρτα» από την άποψη της αυξανόμενης αναγνώρισης της Zealandia, δήλωσε ένας από τους συντάκτες της μελέτης, ο Nick Mortimer.
Ο Mortimer δήλωσε στον Guardian Australia, τον Φεβρουάριο, ότι ήταν η πρώτη επιστημονική δημοσίευση για τη Zealandia, αλλά ότι δεν ήταν κάτι νέο για πολλούς άλλους γεωλόγους.
Το έγγραφο υποστηρίζει ότι η Zealandia, όσον αφορά την ανύψωση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας, την ξεχωριστή γεωλογία και το πάχος της επιφάνειας, χαρακτηρίζεται ως ήπειρος.
«Η Zealandia είναι παντού ουσιαστικά υπερυψωμένη πάνω από τον ωκεάνιο φλοιό», λέει. «Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της Zealandia είναι λεπτότερο από 30-46 χιλιόμετρα, που είναι χαρακτηριστικό των περισσότερων ηπείρων, μελέτες δείχνουν ότι είναι παντού πιο χοντρό από την επιφάνεια του ωκεάνιου εδάφους που φτάνει τα 7 χιλιόμετρα.
Αυτό δεν είναι ξαφνική ανακάλυψη, αλλά βαθμιαία συνειδητοποίηση. Η περιοχή των 4.9 εκ. τετραγωνικών χιλιομέτρων της ηπειρωτικής επιφάνειας είναι μεγάλη και αρκετά ξεχωριστή ώστε να θεωρείται όχι μόνο ως ηπειρωτικό κομμάτι ή ως μικροήπειρος, αλλά ως πραγματική ήπειρος».
Περαιτέρω μελέτη των 2.500 μέτρων πυρήνα ιζημάτων που εξήχθησαν κατά τη διάρκεια της αποστολής, αναμένεται να δώσει μια εικόνα για την κλιματική αλλαγή και την ιστορία της Zealandia. Το πλοίο γεώτρησης προγραμματίζεται να πραγματοποιήσει περαιτέρω αποστολές γύρω από τη Νέα Ζηλανδία , την Αυστραλία και την Ανταρκτική το επόμενο έτος.