Tη δημιουργία «βιολογικών μαρίνων» ή «φάρμες» σε μεγάλα κομμάτια των θαλασσών προτείνει η ομάδα περιβαλλοντολόγων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, προκειμένου να διασωθεί το ένα τρίτο των ωκεανών μέχρι το 2030, τη στιγμή που η κλιματική αλλαγή επιταχύνεται και η ρύπανση των νερών ξεπερνά τα όρια της επιβίωσης των θαλάσσιων ειδών.
Ομάδα περιβαλλοντολόγων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, σε συνεργασία με την Greenpeace, πραγματοποίησαν έρευνα για τις μεθόδους που είναι δυνατόν να εφαρμοστούν στις θάλασσες, με στόχο να αντιστραφεί η κατάσταση στους ωκεανούς. Η ανθρώπινη δραστηριότητα και παρέμβαση στις θάλασσες, αποτελεί τον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο για την καταστροφή του υδάτινου κόσμου, με ανυπολόγιστες, άρα και απρόβλεπτες συνέπειες για τη ζωή γενικότερα στον πλανήτη και των μορφών ζωής που φιλοξενεί, ανάμεσά τους και ο ίδιος ο άνθρωπος.
Κομβική σημασία για το μέλλον του πλανήτη
Οι επιστήμονες σημειώνουν την κομβική σημασία που έχει για το μέλλον του πλανήτη και της ανθρωπότητας η διάσωση των θαλασσών, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό του οξυγόνου που εκλείεται στην ατμόσφαιρα, προέρχεται από τον υποθαλάσσιο φυτικό κόσμο, ενώ η μεγαλύτερη έκταση του πλανήτη, καλύπτεται από νερό. Οι επιστήμονες της Οξφόρδης κρούουν για μία ακόμη φορά τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας με έμφαση την κρισιμότητα που καταλαμβάνει η διάσωση της παντός μορφής ζωής στις θάλασσες, για τον πλανήτη και τα υπόλοιπα είδη.
Η πρόταση για τη δημιουργία «βιολογικών μαρίνων» ή «φάρμες», όπως τις αποκαλούν, είναι προϊόν της στενής συνεργασίας που είχε το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με την Greenpeace. Μία συνεργασία που χαρακτηρίστηκε ως «η μεγαλύτερη που έχει γίνει στον συγκεκριμένο τομέα», ενώ η διάρκεια της έρευνας ήταν πάνω από έναν χρόνο. Στη διάρκεια αυτή έγιναν δεκάδες μελέτες, συνυπολογίστηκαν αμέτρητες παράμετροι και εξετάστηκαν όλα τα πιθανά σενάρια, σε ένα σύνολο 458 συσκέψεων και αναλύσεων, σε όλα τα επίπεδα.
Πρόταση εν μέσω διαπραγματεύσεων στον ΟΗΕ
Ο καθηγητής Alex Rogers, Καθηγητής στο Τμήμα Ζωολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, δήλωσε: «Η δημιουργία θαλάσσιων αποθεμάτων είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία και τη διατήρηση της ποικιλίας της θαλάσσιας ζωής. Η έκθεση παρουσιάζει ένα αξιόπιστο σχέδιο για ένα παγκόσμιο δίκτυο θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών στην ανοικτή θάλασσα με βάση τις γνώσεις που έχουν συσσωρευτεί εδώ και χρόνια από θαλάσσιους οικολόγους σχετικά με τη διανομή ειδών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που απειλούνται με εξαφάνιση, οικοτόπων που είναι γνωστά ως καυτά σημεία της βιοποικιλότητας και μοναδικές οικοσυστήματα».
Οι διαπραγματεύσεις στα Ηνωμένα Έθνη για μια Παγκόσμια Συνθήκη για τον Ωκεανό θα μπορούσαν να προετοιμάσουν το έδαφος για την προστασία των ωκεανών εκτός των εθνικών συνόρων που καλύπτουν 230 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η έρευνα αυτή διερευνά τι θα σήμαινε για την πλήρη προστασία του 30% και του 50% των παγκόσμιων ωκεανών, τόσο σε συζητημένες φιλοδοξίες για στόχους διατήρησης. Διάφορα σενάρια προστασίας, καθώς και hotspots για άγρια φύση, μπορούν να διερευνηθούν χρησιμοποιώντας αυτόν τον διαδραστικό χάρτη.
Η επιστημονική ομάδα πρότεινε μία πρακτική λύση για τη διάσωση των θαλάσσιων ειδών που τείνουν να εξαφανιστούν, προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις στο κλίμα και στη λειτουργία του πλανήτη. Η Γη πλησιάζει στο «Σημείο Μηδέν» και απαιτείται απ’ όλους, για το παρόν, αλλά και τις επόμενες γενιές, να συνδράμουν, ο καθένας ξεχωριστά, αλλά και σε μαζικό επίπεδο, για τη διάσωση του πλανήτη και τη διατήρηση της ζωής τα επόμενα χρόνια. Η λέξη «υπερβολή» δεν συνίσταται τη στιγμή που κορυφαίοι επιστήμονες φωνάζουν απεγνωσμένα για την αλλαγή της πορείας προς την καταστροφή. Η κλιματική αλλαγή αποτελεί ένα γεγονός. Συμβαίνει τώρα και δεν αποτελεί σενάριο.