Το τελευταίο επεισόδιο του «Game of Thrones» (εντάξει, και το προτελευταίο) ήταν για τους φανατικούς θιασώτες της σειράς, εκείνους που περίμεναν τη λύτρωση για οκτώ χρόνια, άλλοτε με καρτερία ομηρικής συζύγου και άλλοτε με ανυπομονησία εξάχρονου παιδιού για τον Αϊ-Βασίλη την Πρωτοχρονιά, ό,τι η πρόσφατη εμφάνιση της Madonna ως εμβόλιμο οκτάλεπτο χορικό στη Eurovision. Αποδόμησε όσα με μαστοριά έχτιζε για οκτώ τηλεοπτικές σεζόν, αποδείχτηκε κατώτερο των υψιπετών προσδοκιών, προσομοίασε επικίνδυνα στην αληθινή ζωή. Εκεί δηλαδή όπου δεν υπάρχουν ταγμένα καλοί ή καταδικασμένα κακοί χαρακτήρες -όλοι μπορούν να είναι όλα ή έστω λίγο απ’ όλα-, εκεί όπου οι ήρωες δεν ακολουθούν σαν πιστά σκυλιά τη λογική, αλλά συχνά πυκνά εξοκείλουν και παραδίδονται στο θυμικό τους, εκεί όπου και οι έσχατοι έσονται πρώτοι (και αντιστρόφως).
Πάντως, η αλήθεια είναι ότι η σειρά-θρύλος του HBO δικαίωσε το δόγμα του αναπάντεχου το οποίο με μαεστρία καλλιέργησε και με συνέπεια υπηρέτησε, υποστηρίζοντας τελικά ότι ο άνθρωπος είναι ο πλέον αστάθμητος παράγοντας είτε ζει στο άχρονο σύμπαν του Γουέστερος, είτε κάθεται μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του συγγράφοντας το σενάριο για ένα φινάλε που κόστισε στο αμερικάνικο δίκτυο περί τα 90 εκατ. ευρώ. Η συζήτηση που προέκυψε στα κοινωνικά δίκτυα, οι συναισθηματικά φορτισμένες αντιδράσεις των θεατών, για την ακρίβεια των 19,3 εκατομμυρίων τηλεθεατών την προηγούμενη Κυριακή -και αυτοί μόνο από νόμιμες πηγές στις ΗΠΑ- ανέδειξαν το έκτο επεισόδιο του όγδοου κύκλου του GoT στο πιο επιτυχημένο όλων των εποχών για το HBO, προφανώς συνιστώντας μια πρώτης τάξεως απόσβεση για το χρήμα που δαπανήθηκε αφειδώς και θυμίζοντας κατ’ αναλογίαν τις παλιές ένδοξες ημέρες του σοσιαλισμού.
Και μπορεί πλέον τα Επτά Βασίλεια να απέκτησαν ηγέτη – χρειάστηκαν βέβαια να χυθούν λίτρα αίματος και άλλων σωματικών υγρών, ανίερες συμμαχίες, δολοπλοκίες, φονικά, συνωμοσίες, μυθικά τέρατα και μπόλικα καντάρια μεταφυσικής που μόνο η Μάρα Μεϊμαρίδη θα μπορούσε ενδεχομένως να εκλογικεύσει – όμως η πρωταγωνίστρια της σειράς, η γυναίκα που ταυτίστηκε με την Ντάνι τη Θυελλογέννητη, τη Μητέρα των Δράκων, την Καλίσι της Πράσινης Θάλασσας, τη Βασίλισσα των Ανταλ και των Πρώτων Ανθρώπων, την Απελευθερώτρια, έχασε τον ύπνο της. ‘Οχι για μία ή για δύο βραδιές, αλλά για 18 ολόκληρους μήνες. Ποιος από όσους παρακολούθησαν και τα έξι επεισόδια του καταληκτικού κύκλου του GoT θα είχε τα κότσια να αντιδράσει διαφορετικά; Η Εμίλια Κλαρκ, η ηθοποιός που ενσάρκωσε υποδειγματικά την ηρωίδα που κόμιζε το νέο, το δίκαιο, το άφθαρτο – ναι, μια ξεκάθαρη περίπτωση φιλόδοξου πολιτικού ταγού γύρω στα 40 που στα λόγια σκίζει μνημόνια, ίσως και γάτες – αποχαιρέτησε τη σειρά που την ανέδειξε με ένα συναισθηματικό ποστ στο Instagram και μια συνέντευξη στο περιοδικό «New Yorker». Φυσικά και προσπάθησε να κάνει τα πικρά γλυκά, να εξηγήσει στον αληθινό κόσμο όσα συνέβησαν στον φανταστικό κόσμο του Γουέστερος. Εκεί αποκάλυψε ότι η ίδια γνώριζε την κατάληξη του χαρακτήρα της (και άρα του GoT) εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο. Αλλά εφόσον είχε δεσμευτεί από ρήτρα εμπιστευτικότητας στο συμβόλαιό της, δεν μπορούσε να αρθρώσει κουβέντα για όσα έρχονταν. Γι’ αυτό και τώρα πια νιώθει ανακουφισμένη. Τώρα που όλοι ξέρουν. Τώρα που το γνωμικό ενός από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, του Βίαντα του Πριηνέα, ότι αρχή άνδρα δείκνυσι, είναι πιο καυτό κι από την ανάσα του Ντρόγκον.
Ο Τζον Σνόου και το Σύνδρομο της Στοκχόλμης
Εννοείται ότι το «Game of Thrones» θα μπορούσε να επέχει θέση μιας περίφημης πολιτικής πραγματείας, αφού περιέγραψε εκλαϊκευμένα (και με ωραία κοστούμια, υπέροχες περούκες, εξαίσια οπτικά εφέ και επικές μάχες) την από κτήσεως κόσμου προβληματική σχέση ανάμεσα στον εξουσιαστή και τον εξουσιαζόμενο. Δίνοντας πάντα ψυχολογικό βάθος -άρα και δικαιολογία- στους ήρωές του. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει, λόγου χάρη, ότι ο νεκραναστημένος Τζον Σνόου υπήρξε αναπόδραστα δέσμιος του λεγόμενου Συνδρόμου της Στοκχόλμης; Παρεμπιπτόντως, ο Κιτ Χάριγκτον που υποδύθηκε τον μπάσταρδο των Σταρκ, που τελικά δεν ήταν μπάσταρδος των Σταρκ και υπέδειξε σε όλα τα αρσενικά της γης πώς να φορούν σωστά τη γούνα, δεν υποδέχτηκε τις οργίλες αντιδράσεις των τηλεθεατών -ένα εκατομμύριο από τους οποίους απαιτούν με online ψήφισμα το εκ νέου γύρισμα του τελευταίου κύκλου- με τον ήπιο και συγκαταβατικό τρόπο της Κλαρκ. Τουναντίον, ο 32χρονος Βρετανός ηθοποιός σε συνέντευξή του στο «Esquire» αντέκρουσε σχεδόν χυδαιολογώντας την αρνητική κριτική και δήλωσε ότι κανείς δεν μπορεί να αγαπά και να νοιάζεται το «Game of Thrones» περισσότερο από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της που πέρασαν σχεδόν μια δεκαετία δίνοντας σάρκα και οστά στην ανολοκλήρωτη επταλογία του συγγραφέα Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν.
Χωρίς βάση το σενάριο
Για πολλούς εκεί εδράζεται το πρόβλημα του φινάλε του «Game of Thrones». Στο γεγονός δηλαδή ότι οι δύο σεναριογράφοι, ο Ντέιβιντ Μπένιοφ και ο Ντάνιελ Γουάις, οι οποίοι παρενθετικά αξίζει να θυμηθούμε ότι εμφανίζονται ως βοηθητικοί ηθοποιοί στο τέταρτο επεισόδιο του τελευταίου κύκλου, όπου βέβαια απόλυτος πρωταγωνιστής ήταν το χάρτινο ποτήρι των Starbucks, δεν είχαν πού να βασίσουν το σενάριό τους. Μπορεί ο 70χρονος σήμερα Μάρτιν να ξεκίνησε τη συγγραφή του βιβλίου «Το τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου» το μακρινό 1991, όμως ακόμα δεν έχει καταφέρει να βρει το ιδανικό τέλος για τους ήρωές τους. Ετσι το δίδυμο των σεναριογράφων έκανε του κεφαλιού του – πάντα με τις ευλογίες του συγγραφέα βέβαια ο οποίος συμμετείχε στην παραγωγή του «Game of Thrones». Πάντως, και ο Μάρτιν τοποθετήθηκε σχετικά με το φινάλε της σειράς, υποσχέθηκε ότι κοντοζυγώνει η ημέρα που θα γράψει τον επίλογο του magnum opus του και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο η πλοκή του βιβλίου να εξελιχθεί διαφορετικά απ’ ό,τι η τηλεοπτική εκδοχή του. Αν μπορεί, ας κάνει κι αλλιώς.
Βέβαια, αυτές οι δηλώσεις μπορούν να επιτύχουν ό,τι ας πούμε ένα χάνζαπλαστ σε διαμπερές τραύμα από αιχμηρό αντικείμενο για τους όπου γης fans που νιώθουν πιο προδομένοι κι από τη Σέρσι Λάνιστερ όταν το διδυμάκι της, ο Τζέιμι, αυτομόλησε στον Βορρά. Πάντως το HBO ήδη έχει στα σκαριά τον πιλότο για το prequel της σειράς, το οποίο θα μοιάζει με το «Game of Thrones», αλλά δεν θα είναι «Game of Thrones». Είναι ενδεικτικό ότι κανείς από τους πρωταγωνιστές δεν θα συμμετέχει στο ρόστερ του project που θα περιγράψει τι συνέβαινε στο Γουέστερος πολλές χιλιάδες χρόνια πριν ξεσπάσει η μέχρις εσχάτων έριδα για τον Σιδερένιο Θρόνο. Ωστόσο, η Ναόμι Γουότς και η Μιράντα Ρίτσαρντσον που θα πρωταγωνιστήσουν εγγυώνται μια τουλάχιστον φιλόδοξη προσπάθεια. Αλλά αυτά δεν επαγγελλόταν οκτώ χρόνια τώρα και το GoT; Ισως τελικά η αλήθεια για τη σειρά-φαινόμενο της ποπ κουλτούρας να βρίσκεται στο χάρτινο ποτήρι του καφέ, αλλά και στο πλαστικό μπουκάλι του νερού που αχνοφάνηκε ως απρόσκλητος guest star στο τελευταίο επεισόδιο, πίσω από το πόδι του Σαμ Τάρλι. Και να είναι τόσο πεζή όσο η αληθινή ζωή.
Το GoT σε αριθμούς Η σειρά-φαινόμενο προβλήθηκε σε 207 χώρες
■ Μόνο στις ΗΠΑ η πρώτη σεζόν είχε μέσο όρο τηλεθέασης 2,5 εκατομμύρια τηλεθεατές. Τον όγδοο κύκλο παρακολούθησαν κατά μέσο όρο οι εξαπλάσιοι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Nielsen.
■ Τα γυρίσματα του πρώτου επεισοδίου ξεκίνησαν στις 10 Μαρτίου 2010 και η σειρά έκανε πρεμιέρα στις 17 Απριλίου 2011.
■ Συνολικά προβλήθηκαν 73 επεισόδια. Το μικρότερο είχε διάρκεια 50 και το μεγαλύτερο 82 λεπτά.
■ 10 χώρες φιλοξένησαν τα γυρίσματα των οκτώ κύκλων, ανάμεσά τους η Ιρλανδία, το Μαρόκο, η Μάλτα, η Ισπανία, η Κροατία και η Ισλανδία.
■ Μόνο στα γυρίσματα στην Ιρλανδία συμμετείχαν 12.986 βοηθητικοί ηθοποιοί.
■ 13.250 σκηνές (μόνο από τους επτά κύκλους) γυρίστηκαν με τη βοήθεια οπτικών εφέ.
■ 1,7 τόνοι καουτσούκ και 1,5 τόνος μετάλλου χρησιμοποιήθηκαν μόνο για την κατασκευή των εξαρτύσεων μάχης.
■ 52.000 σακούλες ψεύτικου χιονιού έκαναν τον χειμώνα στον Βορρά να μοιάζει ατελείωτος.
■ Για την κατασκευή των κοστουμιών οι ενδυματολόγοι χρησιμοποίησαν 50 χιλιόμετρα υφάσματος.
■ Οι ηθοποιοί φόρεσαν συνολικά 12.137 περούκες. Η μεταμόρφωση της Εμίλια Κλαρκ σε Ντενέρις πήρε δύο μήνες και η τελική μορφή της επιλέχθηκε μέσα από 7 διαφορετικές προτάσεις.
■ Για τις μετακινήσεις των ηθοποιών και του συνεργείου απαιτήθηκε η έκδοση 19.722 ταξιδιωτικών εγγράφων, ενώ έγιναν 69.143 κρατήσεις σε ξενοδοχεία για τη διαμονή τους.
■ Η επικεφαλής φωτογράφος της σειράς απαθανάτισε 1,4 εκατομμύρια στιγμιότυπα στη διάρκεια των γυρισμάτων.
■ Η σειρά ήταν υποψήφια για 132 βραβεία Emmy και 47 Χρυσές Σφαίρες. Έχει κερδίσει μία για την ερμηνεία του Πίτερ Ντίνκλατζ (βλ. Τύριον Λάνιστερ).
■ Κάθε επεισόδιο του τελευταίου κύκλου κόστισε 13 εκατ. ευρώ, περισσότερο δηλαδή από όσο μια ολόκληρη μια σεζόν του «The Crown». Οσο για τους βασικούς πρωταγωνιστές, θρυλείται ότι αμείφθηκαν με 500.000 ευρώ ανά επεισόδιο για την όγδοη σεζόν.