Η ραγδαία κλιματική αλλαγή στον πλανήτη έχει «ανοίξει» συζητήσεις αναφορικά με το μέλλον της ανθρωπότητας. Η επιβίωση ενός είδους σε καταστάσεις που ενδεχομένως να ξεπερνούν τις ιδιότητές του, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση, όσο και αν φαντάζει ένα ιδανικό σενάριο, σε μία εφιαλτική εξέλιξη. Οι δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον, επαναφέρουν στην επικαιρότητα την… Κιβωτό του Νώε. Ένα τεράστιο καράβι, που χώρεσε σε ζευγάρια όλα τα είδη. Ο μύθος λέει ότι ο Νώε, μετά την προειδοποίηση του Θεού, τα κατάφερε και αφού έπλεε στον… υδάτινο κόσμο για μεγάλο χρονικό διάστημα, βρήκε την πολυπόθητη στεριά και όλα τελείωσαν καλώς.
Ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο του Βέρμοντ, μελέτησαν, έψαξαν και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η Κιβωτός του Νόε δεν συνέβη ποτέ, ως ιστορικό γεγονός.
Το βασικότερο συμπέρασμα όλων ήταν ότι στα περισσότερα είδη, δεν αρκεί το ζευγάρι. Απαιτείται υψηλότερος πληθυσμός για να είναι σε θέση να αμυνθεί και να επιβιώσει. Στην πραγματικότητα, ακόμη και μέτρια μεγέθη πληθυσμών θα μπορούσαν να πεθάνουν σε μια αλλαγή του κλίματος. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Proceedings of the Royal Society B την Τρίτη 11 Ιουνίου, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Βερμόν αποκάλυψαν ότι τα περισσότερα είδη χρειάζονται μεγάλους πληθυσμούς για να επιβιώσουν από την εξαφάνιση.
Για να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους, η ομάδα με επικεφαλής τη βιολόγο Melissa Pespeni πειραματίστηκε σε εκατοντάδες χιλιάδες προνύμφες για να δει πώς ανταποκρίνονται στο θαλασσινό νερό που έγινε σκόπιμα μετρίως ή εξαιρετικά όξινο.
Αποδείχθηκε ότι υπάρχει μια σπάνια γενετική ποικιλία σε ένα μικρό αριθμό αχινοειδών που είναι πολύ χρήσιμο για την επιβίωση. Ο Πεσπένι περιέγραψε τις γενετικές παραλλαγές ως “σαν να έχεις ένα χειμώνα σε 50 πετσέτες, όταν ο καιρός χτυπά είκοσι πιο κάτω στο Βερμόν”.
Σε εξαιρετικά όξινο θαλασσινό νερό, αυτές οι σπάνιες παραλλαγές αυξήθηκαν συχνότερα στις προνύμφες. Αυτά τα γονίδια επιτρέπουν στην επόμενη γενιά αχινοειδών να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν ορισμένες πρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένων των πρωτεϊνών που χρησιμοποιούν για να κάνουν τα κελύφη τους και εκείνων που τους βοηθούν να διαχειριστούν την οξύτητα των κυττάρων τους.
Ωστόσο, για τους αχινούς που διατηρούν αυτές τις σπάνιες παραλλαγές στο DNA τους, ο αριθμός των πληθυσμών τους πρέπει να είναι υψηλός.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς, αυτό σημαίνει ότι ενώ κάποιοι οργανισμοί μπορεί να παραμείνουν σε ένα περιβάλλον αλλαγής του κλίματος λόγω της ικανότητάς τους να αλλάξουν τη φυσιολογία τους, τα περισσότερα ζώα θα επιβιώσουν μόνο με την εξέλιξη.
Μια πρόσφατη έκθεση των Ηνωμένων Εθνών αναφέρει ότι περίπου ένα εκατομμύριο είδη ζώων και φυτών κινδυνεύουν να εξαφανιστούν λόγω ανθρώπινης δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένης της αλλαγής του κλίματος.
Προς το παρόν, ο Brennan διαβεβαίωσε ότι αυτό το συγκεκριμένο είδος αχινού θα είναι ασφαλές από την εξαφάνιση βραχυπρόθεσμα. Εξάλλου, έχουν τη γενετική κληρονομιά της προσαρμογής σε εξαιρετικά όξινο θαλασσινό νερό καθώς και τις γενετικές παραλλαγές που είναι απαραίτητες για την εξέλιξή τους.
Αυτή η ανακάλυψη έχει σημαντικές συνέπειες για την μακροχρόνια επιμονή των ειδών”, δήλωσε ο Pespeni. «Αυτές οι σπάνιες παραλλαγές είναι ένα είδος νομίσματος που πρέπει να ξοδέψουν οι αχινοί, αλλά μπορούν να το ξοδέψουν μόνο μία φορά».