Πριν 25 χρόνια, γεννήθηκε ένας βασιλιάς. Ήταν ένα λιονταράκι, γλυκό και χαριτωμένο, που είχε όμως έναν θείο, κακό και μοχθηρό, εξαιτίας του οποίου έχασε τον πατέρα, το βασίλειο και το μέλλον του. Αλλά μετά το λιονταράκι μεγάλωσε και συνάντησε το… πεπρωμένο του: έβγαλε εκατομμύρια στο box office, κέρδισε δύο Όσκαρ (Μουσικού Σκορ και Τραγουδιού), πήγε στο Μπρόντγουεϊ, απέκτησε σίκουελ και τηλεοπτικές spin off σειρές, και ολόκληρα θεματικά πάρκα (όχι μόνο ένα, σωστά διαβάσατε) στις Disneyland. Βασιλιάς με τα όλα του.
Και τώρα, ο Σίμπα, οι φίλοι και οι εχθροί του ζωντανεύουν ξανά, με το ριμέικ του σκηνοθέτη Τζον Φαβρό και ένα ζηλευτό καστ στις φωνές: Ντόναλντ Γκλόβερ (Σίμπα), Μπιονσέ (Νάλα), Τσουιτέλ Ετζιοφόρ (Σκαρ), Σεθ Ρόγκεν (Πούμπα), Μπίλι Άιχνερ (Τιμόν), Τζέιμς Ερλ Τζόουνς (ξανά, και συγκινητικά, στο ρόλο του Μουφάσα), Τζον Όλιβερ (Ζάζου), Άλφρε Γούνταρντ (Σαράμπι) και άλλοι πολλοί.
Τι είναι όμως ο καινούργιος «Βασιλιάς των λιονταριών»; Αρχικά, δεν είναι animation. Δεν είναι σίγουρα ντοκιμαντέρ. Δεν είναι καν ένα πράγμα μόνο. Η ταινία συνδυάζει live action τεχνικές μαζί με τεχνολογία virtual reality (εικονική πραγματικότητα) και φωτορεαλιστικά οπτικά εφέ για να δώσει πνοή στα ζώα της ταινίας.
Με λίγα λόγια, ο Σίμπα δεν είναι πραγματικό λιοντάρι που του έχουν κάνει copy paste ένα στόμα που μιλάει και τραγουδάει. Είναι όλο… fake. Για την ακρίβεια deepfake (δείτε περισσότερα εδώ). Ο σκηνοθέτης Τζον Φαβρό είχε κάνει κάτι παρόμοιο με το «Βιβλίο της ζούγκλας» του και μεταφέρει εδώ όλη τη γνώση του.
Αλλά εδώ θα μιλήσουμε για το «πριν» της ψηφιακής επεξεργασίας. Γιατί πριν μπορέσει ο Σίμπα να σταθεί στα τέσσερά του πόδια και να κοντράρει τον Σκαρ, έπρεπε να βρεθεί το πού θα το κάνει.
Ο Σίμπα σημαίνει στα Σουαχίλι «λιοντάρι» και ο «Βασιλιάς των λιονταριών» δε θα ήταν τίποτα αν δεν είχε γεννηθεί στην Αφρική. Αυτονόητο λοιπόν, να στραφούν προς τα εκεί οι δημιουργοί για να πλάσουν το βασίλειο του Σίμπα, τα Pride Lands.
Ο σκηνοθέτης Τζον Φαβρό είχε πάει στην Αφρική μήνες προτού συναντηθεί με τη Disney για το «Βασιλιά των λιονταριών». Ήταν τότε που συνειδητοποίησε τον αντίκτυπο που είχε η ιστορία και οι χαρακτήρες στους ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη. Γι’ αυτό και ήθελε να μεταφέρει στο κοινό τη μαγευτική αίσθηση της σαβάνας.
Ήθελε η ταινία να είναι όσο πιο ρεαλιστική γίνεται. Ο στόχος ήταν να αποτυπωθούν όλα με τον πιο φυσικό δυνατό τρόπο, τα σωστά είδη ζώων και φυτών, τα σωστά χρώματα των βράχων, το φως της ανατολής και της δύσης, το νυχτερινό ουρανό.
Μαζί με τους συνεργάτες του, είδαν ντοκιμαντέρ για τη μετανάστευση των ζώων στην Αφρική και πήγαν στο Animal Kingdom, το θεματικό πάρκο της Disney, για να μελετήσουν τους πρωταγωνιστές της ταινίας – τα λιοντάρια, τις ύαινες και τους αγριόχοιρους – από κοντά. Η πιο πολύτιμη εμπειρία ήταν όμως ένα ταξίδι που έκαναν στην Αφρική για να βρουν τις λεπτομέρειες που θα έκαναν τη διαφορά στην αναπαράσταση του κόσμου του «Βασιλιά».
Η βασική τους έμπνευση προήλθε από την Κένια. Εκεί παρατήρησαν τα λιοντάρια στο φυσικό τους περιβάλλον. Ένα μικρό λιονταράκι τους τράβηξε την προσοχή, και αποτέλεσε την πρώτη ύλη για μια ενδελεχή μελέτη: από τον τρόπο που περπατούσε και πόσο γεμάτη ήταν η κοιλιά του μέχρι το μέγεθος των ποδιών του και το πόσες μύγες τον περιτριγύριζαν.
Ο υπεύθυνος του animation Άντι Τζόουνς ήταν ο Δρ. Dolittle της ομάδας. Αναζήτησε κάθε ζώο που μπορούσε, ξυπνούσε τα χαράματα και έκανε γυρίσματα μέχρι τη δύση του ηλίου, κατέγραφε ρινόκερους και λιοντάρια και ζέβρες, μελετώντας το βάδισμά τους, τα μοτίβα στο πώς βοσκούσαν, τις κινήσεις τους.
Ήθελαν να αποτυπώσουν λεπτομέρειες που θα τους βοηθούσαν να δημιουργήσουν έναν πιστευτό, αυθεντικό κόσμο – όχι έναν τέλειο. «Το συγκλονιστικό με την Κένια είναι η ποικιλία των τοπίων», λέει ο – 6 φορές υποψήφιος για Όσκαρ και πατέρας της Ζόι Ντεσανέλ – διευθυντής φωτογραφίας, Κέιλεμπ Ντεσανέλ. «Έχεις τα πάντα, από την άμμο της ερήμου μέχρι απίστευτα βουνά και λίμνες και ρυάκια, και την πιο όμορφη και πλούσια βλάστηση. Και φυσικά, την πιο καταπληκτική ποικιλία από ζώα που μπορείς να φανταστείς. Ήταν αποκαλυπτικό».
Εδώ μπορείτε να δείτε μερικά από τα πραγματικά τοπία που αποτέλεσαν αναφορά για το παραμυθένιο σύμπαν του «Βασιλιά των λιονταριών».
– Pride Lands
Μασάι Μάρα
Ο προστατευόμενος βιότοπος Μασάι Μάρα, που είναι κομμάτι του Εθνικού Πάρκου Σερενγκέτι στην Κένια. Υπέροχα λιβάδια και ακακίες και ένας ουρανός που αλλάζει συνέχεια χρώματα, και μαζί τους λιοντάρια, λεοπαρδάλεις, τσιτάχ, γκνου, βουβάλια, ζέβρες και αντιλόπες.
Λόφοι Τσιούλου
Μια οροσειρά στη νοτιοανατολική Κένια με βοσκοτόπια και ορεινά δάση. Ο βράχος Pride που δεσπόζει στην ταινία εμπνεύστηκε από εδώ.
Μποράνα
Περιοχή στην κεντρική/βόρεια Κένια που τη βλέπετε στην ταινία γύρω από το βράχο Pride.
– Νεκροταφείο ελεφάντων
Για αλλαγή, εδώ η αναφορά προήλθε από τους τόφους της λίμνης Μόνο στην Καλιφόρνια. Από τις γεωθερμικές πηγές της Νταλόλ στην Αιθιοπία επίσης, αλλά οι δημιουργοί δεν είχαν πρόσβαση σ’ αυτές λόγω των τοξικών αερίων που εκλύονται. Οπότε πήγαν στο εθνικό πάρκο Yellowstone για άμεση πρόσβαση.
– Η επέλαση των γκνου
Το φαράγγι Σεσριέμ της Ναμίμπια ήταν το τέλειο τοπίο για τη δραματική αυτή σκηνή που ξεκινά με τον Σίμπα να προσπαθεί να μάθει πως να βρυχηθεί και καταλήγει στην αυτο-εξορία από το σπίτι του. Το στενό αυτό φαράγγι είναι σχεδόν ένα χιλιόμετρο μακρύ και έχει μέχρι 30 μέτρα βάθος.
– Η απόδραση του Σίμπα
Οι θεαματικοί αμμόλοφοι του Σοσουβλέι στην έρημο Ναμίμπ της Ναμίμπια υποδέχονται τον Σίμπα αφότου αφήνει τα Pride Lands. Η περιοχή Τουρκάνα της Κένια συνδράμει με εικόνες.
Στο βουνό Κένια με την πλούσια χλωρίδα του είναι το δάσος, στο οποίο μεγαλώνει ο Σίμπα μαζί με τον Τιμόν και τον Πούμπα. Οι λίμνες εδώ είναι μοιάζουν με αυτή στην οποία ο Σίμπα βλέπει την αντανάκλαση του Μουφάσα.
Οι καταρράκτες του εθνικού πάρκου Αμπερνταρές, συμπεριλαμβανομένου του καταρράκτη Καρούρου – του πιο ψηλού στην Κένια – σηματοδοτούν την επιστροφή της Νάλα στη ζωή του Σίμπα.