Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Με αφορμή τα ρεπορτάζ για περιπτώσεις Αμερικανών παικτών που δέχονται προτάσεις από την ομοσπονδία της Τουρκίας, προκειμένου να πάρουν την υπηκοότητα και να αγωνιστούν ως νατουραλιζέ με την εθνική ομάδα της χώρας στις επόμενες διοργανώσεις, δημιουργείται ένα ερώτημα.Χρειάζεται αυτή την στιγμή η εθνική Ανδρών της Τουρκίας νατουραλιζέ μη Τούρκο παίκτη?
Με τίποτα!
Είναι η πρώτη φορά (πέρα από την ηθική πλευρά του θέματος σε μια εποχή άκρατου επαγγελματισμού ) που αγωνιστικά η απάντηση είναι τόσο εύκολη. Η Τουρκία πρέπει να κάνει μόνο ένα πράγμα και είναι η τέλεια περίοδος για αυτό! Να εμπιστευτεί το πλούσιο γηγενές ταλέντο της, να πιστέψει στις “χρυσές γενιές” που ολοένα και περισσότερο θα πλαισιώνουν την ανδρών και να κάνει υπομονή.
Με αυτή την τακτική, τα αποτελέσματα θα είναι ευεργετικά και θα κάνουν περήφανους τους πάντες στην χώρα. Τον κόσμο, τους παίκτες, τις ομάδες, τους ίδιους τους αθλητές που θα φέρουν επιτυχία στη πατρίδα τους. Είναι πραγματικά προκλητικό να συζητάμε κάτι τέτοιο, την περίοδο που η Τουρκία είναι εν ενεργεία πρωταθλήτρια στους U20 και η κλάση των γεννημένων το 1994-5 διαθέτει πρόσπεκτ όπως ο Cedi Osman, ο Metin Turen, o Emircan Kosut, ο Kartal Ozmirak και τόσοι ακόμα.
Είναι ανούσιο όταν και η ομάδα U18 είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης 2 διαδοχικές φορές! Με την γενιά των 96-97ρηδων διαθέτει ταλέντα όπως οι Egemen Guven, Furkan Korkmaz, Berk Ugurlu, Okben Ulubai και τόσους ακόμα. Αυτές οι γενιές που έχουν αποδείξει πως διαθέτουν σούπερ πρώτη ύλη και είναι θέμα του αναπτυξιακού προγράμματος της ομοσπονδίας και των συλλόγων που αγωνίζονται πως θα εξελιχθούν, μαζί με κάποιους διεθνείς παίκτες που ήδη ωριμάζουν, είναι η περιουσία του Τουρκικού μπάσκετ.
Η βάση για επιτυχίες στο μέλλον. Όχι νατουραλιζέ παίκτες κλάσης, που μπορούν να προσφέρουν σε 1-2 μεγάλα τουρνουά, αλλά μετά θα αποχωρήσουν, αφού πρώτα έχει τεθεί σε ρίσκο η ανέλιξη και η ταύτιση των γηγενών μεγάλων ταλέντων με την εθνική ομάδα.