Του Άρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Λιγότερο από μια εβδομάδα απομένει για το τζάμπολ του Ευρωμπάσκετ και αυτό σημαίνει αστέρια στο παρκέ. To Eurohoops επέλεξε τους καλύτερους των καλυτέρων και τους παρουσιάζει σε μια καταμέτρηση των 20 παικτών που αναμένεται να έχουν καθοριστικό ρόλο στο τουρνουά.
Δεν ήταν εύκολη η επιλογή και πολλά μεγάλα ονόματα δεν συμπεριλήφθηκαν. Πρόκειται άλλωστε για προ-ολυμπιακό έτος και αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα κίνητρα για κάθε παίκτη προκειμένου να παίξει για την εθνική και να διεκδικήσει όχι μόνο ένα μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ, αλλά και το δικαίωμα να παίξει στους Ολυμπιακούς αγώνες. Περιμένουμε ένα από τα καλύτερα τουρνουά των τελευταίων χρόνων και αυτοί οι κύριοι είναι ένας βασικός λόγος. Μετά τις επιλογές στις θέσεις 20-11, δείτε και τις επιλογές στο 1-10.
10. Νίκολα Μπατούμ
Ο τρίτος πόλος των Γάλλων και ο έτοιμος “διάδοχος” στο ρόλο του ηγέτη της ομάδας, όταν το δίδυμο Πάρκερ – Ντιό αποφασίσει να αποχαιρετήσει την εθνική. Δεν προέρχεται από καλή σεζόν στο ΝΒΑ, άλλαξε ομάδα από το Πόρτλαντ στη Σάρλοτ και το νέο ξεκίνημα για τον ίδιο μπορεί να έχει αφετηρία το Ευρωμπάσκετ.
Πέρυσι βρέθηκε στην καλύτερη πεντάδα του παγκοσμίου κυπέλλου της FIBΑ, είναι ένας περιφερειακός που μπορεί να κάνει τα πάντα και ένας τεράστιος πονοκέφαλος για κάθε αντίπαλο. Τα σωματικά του προσόντα και η μπασκετική του παιδεία δημιουργούν ένα σπάνιο συνδυασμό και εξασφαλίζουν το γαλλικό μέλλον.
9. Ντανίλο Γκαλινάρι
Στα 27 του ο Ντανίλο Γκαλινάρι ετοιμάζεται για το πρώτο του Ευρωμπάσκετ, αφού η Ιταλία τα τελευταία χρόνια έχει χάσει το δρόμο της στις μεγάλες διοργανώσεις. Αυτό έχει να κάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό και με την απουσία του ίδιου του Γκαλινάρι από αυτά τα τουρνουά, συνήθως λόγω τραυματισμών.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, είναι υγιής και η παρουσία του είναι αρκετή για να δώσει την επιπλέον ώθηση που χρειάζεται η Ιταλία για να παίξει μετά από χρόνια ουσιαστικό ρόλο στο τουρνουά. Αν ψάχνεται για ένα δυνατό αουτσάιντερ, τότε ο Γκαλινάρι και οι ατζούρι μπορούν να σοκάρουν πολύ κόσμο, όπως έχει φανεί και από την εικόνα τους στα φιλικά παιχνίδια.
Ένας εκ των δύο παικτών που βρίσκονται στην πρώτη δεκάδα και αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα, ο Βασίλης Σπανούλης επιστρέφει στην εθνική Ελλάδας μετά την αναγκαστική του απουσία στο παγκόσμιο κύπελλο του 2014. Με τον Σπανούλη ηγέτη, η Ελλάδα κατέκτησε το τελευταίο της μετάλλιο, το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ τοu 2009.
Για τον ίδιο τον Σπανούλη από εκεί και πέρα ξεκίνησε η προσωπική του έκρηξη σε συλλογικό επίπεδο, ειδικά μετά την μετακινηση του στον Ολυμπιακό και την κατάκτηση δύο διαδοχικών τίτλων της Ευρωλίγκας το 2012 και το 2013. Παροτι στη βασική πεντάδα της Ελλάδας ο Σπανούλης μπορει να είναι ο μοναδικός παίκτης που δεν έπαιξε πέρυσι στο ΝΒΑ, δεν υπάρχει συζήτηση για το ότι στην προσωπικότητα του ποντάρει η ομάδα για να επιστρέψει ξανά στον κύκλο των μεταλλίων.
7. Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς
Μετά από μια πολύ καλή σεζόν στο ΝΒΑ με τους Νετς επιστρέφει στην εθνική Κροατίας ως ο ηγέτης μιας νέας εποχής. Η τέταρτη το 2013 Κροατία, μετά από την αποτυχία της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIBA είναι διοργανώτρια του τρίτου ομίλου και διαθέτει ένα εντυπωσιακό ρόστερ στο οποίο το ταλέντο περισσεύει.
Ο Μπογκντάνοβιτς, όπως έχει δείξει και στα φιλικά παιχνίδια, είναι η βασική δύναμη πυρός της, έχει πλέον τον αέρα του ΝΒΑ και στα 26 του χρόνια μόλις μπαίνει στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Στα χαρτιά η Κροατία έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει μετάλλιο και να αρχίσει να ξεφεύγει από τη σκιά της θρυλικής γενιάς των Πέτροβιτς, Κούκοτς και Ράτζα, έχοντας ένα μέλος εκείνης της παρέας, τον Βέλιμιρ Περάσοβιτς, σε ρόλο προπονητή.
6. Μπορίς Ντιό
Το ντουέτο του Τόνι Πάρκερ, πέρυσι απόντος του αδερφικού του φίλου, οδήγησε την Γαλλία στο χάλκινο μετάλλιο του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Pas mal! Είναι ο άνθρωπος που κάνει τα πάντα, μπορεί να λειτουργήσει από δεύτερος πλέι μέικερ μέχρι και σέντερ αν υπάρχει ανάγκη και αποτελεί ειδικά όταν φορά το εθνόσημο τον δεύτερο μεγάλο πυλώνα της ομάδας.
Το γεγονός ότι πέρυσι δεν συμπεριλήφθηκε στην πεντάδα του παγκοσμίου κυπέλλου με δεδομένο το τουρνουά που έκανε χωρά πολλά συζήτηση, αφού διανύει την καλύτερη και πλέον ώριμη περίοδο της καριέρας του. Είναι δεδομένο ότι θα δώσει τα παρών στα δύσκολα στη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του με την εθνική.
5. Μίλος Τεοντόσιτς
Ο Σέρβος είναι ο μόνος παίκτης που δεν αγωνίζεται στο ΝΒΑ και βρίσκεται στην πρώτη μας πεντάδα. Ήταν, άλλωστε, ο μόνος παίκτης που δεν αγωνίζεται στο ΝΒΑ και βρέθηκε στην καλύτερη πεντάδα του παγκοσμίου κυπέλλου της Ισπανίας, όπου οδήγησε τη Σερβία στο αργυρό μετάλλιο.
Αν και ακόμα ψάχνει τον τίτλο του πρωταθλητή της Ευρωλίγκας, ο Τεόντοσιτς κάνει πάντα τα καλύτερα του ματς με τη φανέλα της εθνικής Σερβίας, έχει παράδοση στα μεγάλα σουτ και είναι πραγματικός αρχηγός. Από το δικό του τουρνουά θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η τύχη της ομάδας του και το κατά πόσο οι Σέρβοι που έχουν θέσει ως στόχο το χρυσό μετάλλιο, θα μπορέσουν να φτάσουν μέχρι εκεί.
4. Ντιρκ Νοβίτσκι
Τα χρόνια πέρασαν αλλά ο Νοβίτσκι είναι και πάλι παρών για μια ιστορική πρώτη εμφάνιση με την εθνική ομάδα της Γερμανίας σε Ευρωμπάσκετ μπροστά στο γερμανικό κοινό. Ποτέ άλλοτε ο Ντιρκ δεν έχει παίξει σε επίσημο ματς με την εθνική ομάδα εντός έδρας και φυσικά στο Βερολίνο αναμένεται μια απίστευτη αποθέωση.
Όντως ο Νοβίτσκι δεν είναι πλέον ο παίκτης που ήταν πριν από δέκα χρόνια το 2005, όταν μόνος του οδήγησε τη Γερμανία στο αργυρό μετάλλιο και κατέκτησε το βραβείο του MVP. Παραμένει, όμως, ένας θρύλος του αθλήματος για την Ευρώπη και μόνο η παρουσία του στο παρκέ αρκεί για να ανατρέψει τις ισορροπίες. Αν η Γερμανία καταφέρει να προκριθεί από τον “όμιλο του θανάτου” και πάει στην τελική φάση, τα πάντα μπορούν να γίνουν…
3. Γιόνας Βαλαντσιούνας
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ένας κλασικός σέντερ ήταν η μεγάλη ελπίδα μιας ομάδας πρώτης γραμμής. Κι όμως ο Γιόνας Βαλαντσιούνας κάνει αυτό για το οποίο ήταν προορισμένος από μικρή ηλικία. Σε μια Λιθουανία που ακόμα αναπολεί τους ηγέτες του παρελθόντος όπως ήταν ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και ο Ραμούνας Σισκάουσκας, ο βασικός σέντερ των Τορόντο Ράπτορς είναι η βάση της εθνικής που πήρε το αργυρό μετάλλιο στο τελευταίο Ευρωμπάσκετ.
Αυτή τη φορά θα κληθεί να σηκώσει ακόμα μεγαλύτερο βάρος στις πλάτες του και να κάνει τη διαφορά ειδικά στην επίθεση σε κάθε ματς. Είναι τεράστια η πρόκληση για τον ίδιο και ταυτόχρονα φαίνεται να είναι ο μοναδικός τρόπος να φτάσει ξανά ψηλά η τέταρτη στο παγκόσμιο κύπελλο Λιθουανία.