Του Νίκου Βαρλά / varlas@eurohoops.net
Η Ισπανία κατέκτησε ξανά την Ευρώπη! Πανηγύρισε το δέκατο μετάλλιο της κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα και το όγδοο μετάλλιο της στα τελευταία εννιά Ευρωμπάσκετ κυριαρχώντας πλήρως επί της Λιθουανίας (80-63) που έμεινε σε ρόλο κομπάρσου.
Με κορυφαίο τον Πάου Γκασόλ, ο οποίος βρίσκεται σε δαιμονιώδη κατάσταση, οι Ισπανοί ανέβηκαν και πάλι στην κορυφή της Ευρώπης διαλύοντας τη Λιθουανία. Από το ασημένιο του 1999, οι Ισπανοί δεν ανέβηκαν στο βάθρο ενός Ευρωμπάσκετ μόνο το 2005, όταν και είχαν μείνει τέταρτοι!
Οι “φούριας ρόχας” φώναξαν “Venceremos” από το ξεκίνημα του αγώνα επιβάλλοντας το ρυθμό που ήθελαν και δεν άφησαν περιθώρια αμφισβήτησης στους Λιθουανούς που έμειναν για δεύτερο συνεχόμενο τουρνουά στη δεύτερη θέση.
Κυριαρχία παντού
Η Ισπανία ξεκίνησε πολύ καλύτερα τον μεγάλο τελικό με ξεκάθαρη κυριαρχία και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ο Σέρχιο Γιουλ έδωσε το σύνθημα με δύο σχετικά εύκολα τελειώματα, οι αμυντικές προσαρμογές της ομάδας του Σκαριόλο ήταν εξαιρετικές και την ίδια στιγμή η Λιθουανία είχε σοβαρό επιθετικό πρόβλημα στην αντιμετώπιση των πικ εν ρολ.
Οι “Φούριας Ρόχας” δημιούργησαν πολύ γρήγορα διαφορά 13 πόντων (18-5) και το κλείσιμο της πρώτης περιόδου τους βρήκε μπροστά με 19-8. Με την ομάδα του Καζλάουσκας να ξεκινάει τον αγώνα με 4/14 σουτ και 7 λάθη.
Στον τελικό εμφανίστηκε και ένας πολύ αποδοτικός Ρούντι Φερνάντεθ, παρότι σε όλο το τουρνουά ήταν σε πολύ “χαμηλές πτήσεις” λόγω και του τραυματισμού του στην μέση. Με τον έβδομο πόντο του φόργουορντ της Ρεάλ, η διαφορά έφτασε τους 15 πόντους (23-8) στο 12′ και οι Λιθουανοί έψαχναν λύσεις σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού.
Πρώτα από όλα έπρεπε να αυξήσουν την αποτελεσματικότητά τους στην άμυνα, να δημιουργήσουν από εκεί προϋποθέσεις στην επίθεση κι έπειτα να μειώσουν τα λάθη και να παίξουν πολύ καλύτερα επιθετικά στο 5 εναντίον 5. Αισίως, η Λιθουανία έφτασε τα 4/17 σουτ οδεύοντας προς τα μέσα της δεύτερης περιόδου και αν υπήρχε ένας λόγος που η διαφορά δεν είχε εκτιναχθεί σε ακόμα μεγαλύτερα ύψη, ήταν η μαχητικότητα στα επιθετικά ριμπάουντ.
Η ψυχολογία των Ισπανών ήταν στα ύψη. Πέρα από τον ασταμάτητο σε όλη την διάρκεια του τουρνουά Γκασόλ, οι Ρούντι και Μίροτιτς ήταν επίσης “ζεστοί”. Όλοι απειλούσαν, οι αποστάσεις της Ισπανίας στην επίθεση ήταν εξαιρετικές και ο Καζλάουσκας είχε πολλούς γρίφους να λύσει.
Αντίδραση με Σεϊμπούτις
Τουλάχιστον, εμφανίστηκε ο Ρενάλντας Σεϊμπούτις που με δύο διαδοχικά τρίποντα, έριξε την διαφορά μετά από πολλή ώρα κάτω από τους 10 πόντους (37-29) στο 19′ κι έδωσε “σφυγμό” και περισσότερη αισιοδοξία στην ομάδα του, βάζοντας στην εξίσωση και τον κόσμο στις εξέδρες.
Ο “αυτοκράτορας” Γκασόλ έφτασε τους 14 πόντους, ο Ματσιούλις πέτυχε μπάζερ μπίτερ στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου και το 41-33 ήταν μια… καλή εκδοχή για τους Λιθουανούς, με βάση την συνολική εικόνα του πρώτου ημιχρόνου. Στα τελευταία τρία λεπτά του δεύτερου δεκαλέπτου κατάφεραν να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους, έβαλαν τρία μαζεμένα τρίποντα και συνέχισαν να κυριαρχούν στα επιθετικά ριμπάουντ (13-4), γεγονός που τους έδινε έξτρα κατοχές, δηλαδή… ζωή μέσα στο ματς.
Τα ποσοστά των Ισπανών (18/32 σουτ), ιδίως στα δίποντα (15/23) και τα μόλις 3 λάθη τους στο πρώτο ημίχρονο, έδειχναν πως η ομάδα του Καζλάουσκας έπρεπε να προστατεύσει πολύ πιο αποτελεσματικά την ρακέτα της και να πιέσει περισσότερο στην μπάλα, αν ήθελε την ολική ανατροπή της ροής του τελικού.
Δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν οι Λιθουανοί
Ωστόσο, με ένα γρήγορο σερί 11-2 η διαφορά υπέρ των Ισπανών έφθασε στο 25′ στο +17 (52-35) με τον Γκασόλ να συνεχίζει να κερδίζει τις μονομαχίες κοντά στο καλάθι και τους σουτέρ των Ισπανών να βρίσκουν ελεύθερα σουτ. Η Λιθουανία δεν επέκτεινε την κυριαρχία της στα ριμπάουντ για να μπορέσει να πλησιάσει περισσότερο στο σκορ και έτσι οι παίκτες του Σκαριόλο έκαναν απλά διαχείριση του σκορ.
Ο εξαιρετικός μέχρι εκείνο το σημείο Ρούντι Φερνάντεζ χτύπησε άσχημα στην πονεμένη του μέση και αποχώρησε από το παρκέ σφαδάζοντας στους πόνους. Εμεινε για λίγο στα αποδυτήρια, αλλά επέστρεψε χωρίς πάντως, να αγωνιστεί ξανά.
Η Ισπανία άλλωστε, δεν χρειαζόταν να πιεστεί ιδιαίτερα για να διατηρήσει την υπέρ της διαφορά. Η Λιθουανία δεν κατάφερε ποτέ να εκμεταλλευτεί τα όπλα της και δη τον Γιόνας Βαλανσιούνας κοντά στο καλάθι. Ο Καλνιέτις δεν μπορούσε να τον τροφοδοτήσει σωστά με συνέπεια να αναγκάζεται να σουτάρει πολύ χωρίς μάλιστα επιτυχία.
Στα τελευταία λεπτά ο Σέρτζιο Σκαριόλο χρησιμοποίησε όλους τους παίκτες που βρίσκονταν στη μεγαλύτερη διάρκεια του τουρνουά στην άκρη του πάγκου, πανηγύρισαν και αυτοί με τη σειρά τους με το πάρτι τίτλου να στήνεται αρκετά πριν από τη λήξη του αγώνα.