Του Άρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Το Ευρωμπάσκετ του 2015 ανήκει στην ιστορία και ο κόσμος θα το θυμάται ως ένα από τα πιο επιτυχημένα τουρνουά που έγιναν ποτέ. Από την πόλη της Λιλ όμως δεν έφυγαν όλοι ευχαριστημένοι. Με εξαίρεση την πρωταθλήτρια Ισπανία, σχεδόν όλες οι άλλες ομάδες απέτυχαν στον στόχο τους, η κόντρα ανάμεσα στην Γαλλία και την Ισπανία έγινε πιο έντονη και τα πράγματα δεν ήταν ιδανικά για όλους. Το Eurohoops παρουσιάζει τις πιο σημαντικές στιγμές, θετικές και αρνητικές.
- Ρεκόρ προσέλευσης: Στον τελικό που φιλοξενήθηκε στο Stade Pierre Mauroy, 27000 φίλοι του μπάσκετ έδωσαν το παρόν πραγματοποιώντας ρεκόρ στην ιστορία της διοργάνωσης. Η κινητοποίηση της γαλλικής ομοσπονδίας μπάσκετ ήταν εντυπωσιακή, οι Γάλλοι φίλαθλοι θέλησαν να γίνουν μέρος του Ευρωμπάσκετ και είναι εμφανές πως το μπάσκετ γνωρίζει ιδιαίτερη άνθηση στην χώρα του Τόνι Πάρκερ.
- Αποδοκιμασίες κατά του Γκασόλ: Ο Πάου Γκασόλ πραγματοποίησε ένα εκπληκτικό τουρνουά, ίσως ένα από τα καλύτερα στην ιστορία των Ευρωμπάσκετ. Παρ’ όλα αυτά, όταν ανακοινώθηκε από τα μεγάφωνα πως είναι ο MVP της διοργάνωσης και μέλος της κορυφαίας πεντάδας, αποδοκιμάστηκε από το γαλλικό κοινό. Αυτό ήταν κάτι αρκετά ασυνήθιστο…
- Τα οικονομικά οφέλη του Ευρωμπάσκετ: Όπως επιβεβαιώθηκε τις τελευταίες μέρες του τουρνουά, η γαλλική ομοσπονδία όχι μόνο κάλυψε τα έξοδα της διοργάνωσης (17 εκ. ευρώ), αλλά είχε και κέρδος. Σύμφωνα μέ τις πρώτες εκτιμήσεις το κέρδος αυτό είναι ελάχιστο, αλλά ακόμα και έτσι κάθε αθλητικό γεγονός το οποίο μπορεί να αποφέρει κέρδος είναι καλοδεχούμενο, ειδικά από τη στιγμή που ακόμα και οι Ολυμπιακοί αγώνες μπορούν να αποδειχθούν καταστροφικοί για τη χώρα που τους διοργανώνει.
- Διαιτητικά παράπονα: Στην πορεία της προς τον τελικό η Ισπανία νίκησε κατά σειρά τις Πολωνία, Ελλάδα και Γαλλία. Η Ελλάδα ήταν η μόνη από τους τρεις ηττημένους που δεν παραπονέθηκε για τη διαιτησία. Ο Πολωνός σταρ, Μάρτσιν Γκόρτατ, αναφέρθηκε στον υπερβολικό σεβασμό που έδειξαν οι διαιτητές στον Γκασόλ, την ώρα που ο προπονητής της Γαλλίας, Βενσάν Κολέ, υποστήριξε πως τα φάουλ και οι ελεύθερες βολές στην Τρίτη περίοδο βοήθησαν την Ισπανία να επιστρέψει στο παιχνίδι. Προσθέστε σε αυτά και τα παράπονα του Γκομπέρ πως “δεν μπορούσα να αγγίξω” τον Γκασόλ, τα οποία προκάλεσαν την αντίδραση του Ρούμιο.
- Αμφίρροπες αναμετρήσεις: Παρά το γεγονός πως κάτι τέτοιο δεν συνέβη στον τελικό, πολλά παιχνίδια κρίθηκαν στην παράταση ή από ένα μεγάλο σουτ. Απόδειξη της γεγικότερης βελτίωσης που παρουσιάζει το Ευρωπαϊκό μπάσκετ, αποτελεί το γεγονός πως ελάχιστες ομάδες παραδόθηκαν αμαχητί. Ακόμα και η Ισλανδία, η οποία θεωρητικά ήταν η πιο αδύναμη ομάδα του τουρνουά, πρόβαλε σθεναρή αντίσταση στον “όμιλο του θανάτου”.
- Χαμένοι στη μετάφραση: Τα αγγλικά ήταν η επίσημη γλώσσα του τουρνούα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως τα αγγλικά είναι και η επίσημη γλώσσα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, ειδικά για τα τοπικά μίντια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές φορές ασυνενοησίες και λανθασμένα ρεπορτάζ. Για παράδειγμα, μετά τον ημιτελικό ανάμεσα στην Γαλλία και την Ισπανία, ο Μπορίς Ντιό ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο να αποχωρήσει και αυτός όπως έκανε ο Βασίλης Σπανούλης από τη στιγμή που έχουν την ίδια ηλικία και το επόμενο καλοκαίρι περιλαμβάνει το “βάρος” των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα γαλλικά μέσα αναπαρήγαγαν λανθασμένα τη συγκεκριμένη ερώτηση, υποστήριζοντας πως Ισπανοί δημοσιογράφοι ρώτησαν τον Μπορίς Ντιό αν σκέφεται να αποχωρήσει από την Εθνική Ομάδα μετά την ήττα από τους Ισπανούς. Η απάντηση ήταν η ίδια – “Όχι, δεν έχω σκεφτεί κάτι τέτοιο – αλλά η ερώτηση ήταν παραποιημένη.
- Τέλος εποχής: Ο Σπανούλης αποχώρησε, ο Νοβίτσκι αποθέωθηκε στο Βερολίνο από το κοινό του για τον ίδιο λόγο, οι Γκασόλ, Πάρκερ και Ντιό θα αγωνιστούν ξανά το επόμενο καλοκαίρι, αλλά αυτό το Ευρωμπάσκετ ήταν το τελευταίο για αρκετούς παίχτες που κυριάρχησαν στην Ευρώπη τα τελευταία 15 χρόνια. Θα δούμε ξανά ορισμένους στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά όχι στο Ευρωμπάσκετ.
- Γεμάτα γήπεδα: Τις περισσότερες φορές στα Ευρωμπάσκετ, όταν η οικοδέσποινα χώρα δεν αγωνίζεται, τότε τα γήπεδα είναι άδεια. Αυτό συμβαίνει κυρίως στη φάση των ομίλων. Το γεγονός πως αυτή τη φορά κάθε όμιλος φιλοξενήθηκε σε διαφορετική χώρα, έδωσε λύση στο πρόβλημα και οι κερκίδες δεν ήταν ποτέ άδειες.
- Λίγο κάτω από τον στόχο: Με κάποιες λίγες εξαιρέσεις, το φετινό Ευρωμπάσκετ άφησε μία κακή γεύση στις περισσότερες ομάδες που πήραν μέρος και δεν πέτυχαν τους στόχους τους. Τα πιο εμφανή παραδείγματα? Η Γερμανία απέτυχε να προκριθεί από τη φάση των ομίλων, η Κροατία αποκλείστηκε με τον χειρότερο τρόπο στη Λιλ, η Τουρκία δεν προκρίθηκε στα προημιτελικά, η Ελλάδα και η Ιταλία πίστεψαν πως μπορούν να φτάσουν ψηλά αλλά δεν τα κατάφεραν ούτε μέχρι τα ημιτελικά, η Σερβία έχασε δύο ευκαιρίες να πανηγυρίσει τουλάχιστον ένα μετάλλιο και η Γαλλία δεν κατάφερενα υπερασπιστεί τον τίτλο της. Μόλις τρεις ομάδες μπορούν να νιώθουν ευχαριστημένες με αυτά που πέτυχαν και αυτές είναι οι Ισπανία, Λιθουανία και Τσεχία.
- Το καλτ τραγούδι της διοργάνωσης: Το τραγούδι της Joe Dassin με τίτλο “Dans les yeux d’Emilie”, ή αν προτιμάτε στα ελληνικά “Τα μάτια της Έμιλυ”, έγινε το σήμα κατατεθέν της Εθνικής Γαλλίας. Οι διοργανωτές μάλιστα χρησιμοποίησαν μία ειδική version του τραγουδιού η οποία ταιριάζει περισσότερο σε αθλητικό γεγονός.