Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Ο Κροάτης κόουτς θέλησε να αιτιολογήσει την άποψη που έχει κατά τη χρησιμοποίηση νατουραλιζέ παικτών, θέτοντας ως παράδειγμα τον Γιάννη και τον Ντόρσεϊ.
Προφανώς… μπερδεύεται κάπου ο Σπάχια γιατί οι δύο σταρ της Εθνικής Ελλάδας δεν υπάγονται στην κατηγορία των νατουραλιζέ τύπου Τζαλίν Σμιθ (Κροατία), Ντι Μποστ (Βουλγαρία), Κέντρικ Πέρι (Μαυροβούνιο) και πάει λέγοντας.
«Είμαι ενάντια των ξένων στις Εθνικές ομάδες. Κατά τη γνώμη μου, δεν έχει καμία βάση. Αλλά αν όλοι, το κοινό, τα Μέσα ενημέρωσης και οι παίκτες έχουν αποφασίσει ότι πρέπει να παίξει κάποιος ξένος, τότε εντάξει. Γι’ αυτό έχουμε συλλόγους. Ας παίξουν εκεί πέντε, επτά, οκτώ ξένοι, ωστόσο, οι εθνικές ομάδες είναι εθνικές ομάδες για κάποιο λόγο”, είπε σε συνέντευξη του στη σερβική MozzartSport και συνέχισε:
“Η εθνική ομάδα είναι στην πραγματικότητα η ταυτότητα μιας σχολής μπάσκετ, ενός έθνους, μια κουλτούρας. Ελπίζω η Σερβία να μην φτάσει σε αυτό το σημείο, να μην το επιτρέψει ποτέ”.
Για την Εθνική Ελλάδας είπε (εντελώς λανθασμένα βεβαίως…):
“Βλέπω ότι η Ελλάδα παίζει με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ που μαζί με τον Αντετοκούνμπο κερδίζουν μόνοι τους. Αν αυτός είναι ο στόχος της εθνικής ομάδας, εντάξει. Εγώ όμως είμαι κατά.
Είναι αστείο όταν βλέπω πριν από την έναρξη του παιχνιδιού την παρουσίαση των ομάδων και στην ανάκρουση των εθνικών ύμνων η κάμερα περνά από παίκτες που δεν ξέρουν καν να μιλούν τη γλώσσα (ο Γιάννης και τα αδέλφια του τραγουδούν πάντα τον ύμνο μας αν αυτό λέει κάτι…). Ούτε τα λόγια γνωρίζουν”.
Άρα, με τη λογική του Σπάχια, ο Τόνι Πάρκερ που είχε Αμερικανό πατέρα, Ολλανδή μητέρα, γεννήθηκε στο Βέλγιο και απλά μεγάλωσε στη Γαλλία και πήρε την υπηκοότητα της, δεν θα έπρεπε ποτέ να παίξει και να μεγαλουργήσει με τους “Τρικολόρ”.
Για τον Τζαλίν Σμιθ της Κροατίας, πάντως, δεν υποβάλει… ιδιαίτερες ενστάσεις:
“Δεν είναι δηλαδή μια περίπτωση όπως ο Αμερικανός Τζαλίν Σμιθ, από τον οποίο “πήραμε πολλά”. Το κροατικό μπάσκετ είναι στάσιμο εδώ και χρόνια και δεν μπορούμε να βγάλουμε πλέι μέικερ εδώ και 15-20 χρόνια”.