Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Στις 3/9, η Ιταλία φιλοξένησε την Ελλάδα στο ντέρμπι του τρίτου ομίλου, με φόντο την πρωτιά για το Ευρωμπάσκετ 2022.
Η Εθνική πήρε, τελικά, τη νίκη με 85-81, για να ακολουθήσουν μόνο νίκες, μέχρι και τα προημιτελικά με την Γερμανία (13/9, 21:30, ΕΡΤ1).
Το παιχνίδι στο Μιλάνο τα είχε όλα. Κυρίως, έναν αναπάντεχο πρωταγωνιστή.
”Ποιος είναι αυτός, που μπαίνει συνέχεια στο γήπεδο και πανηγυρίζει έτσι;”, είπε κάποιος από την παρέα, καθώς βλέπαμε το ματς.
Μην αναρωτιέστε άλλο.
Τζιανμάρκο Ποτσέκο.
Ο Ιταλός προπονητής ”έκλεψε” την παράσταση με το ”καλημέρα”. Μπορεί η μεγάλη σκηνή του Ευρωμπάσκετ να τον σύστησε στο ευρύ κοινό, όμως μιλάμε για έναν άνθρωπο του μπάσκετ με μεγάλη ιστορία.
Και κυρίως, μιλάμε για έναν αντισυμβατικό τύπο. Έναν ωραίο τύπο.
Ξέρετε πολλούς, που θα… πηδούσαν πάνω στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, για να πανηγυρίσει; Μόνο αυτός!
Ένας πολύ καλός παίκτης
Ο Ποτσέκο γεννήθηκε στις 15/9/1972 στην Γκορίτσια της Ιταλίας και γρήγορα ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και το μπάσκετ. Παρόλο που στα 17 του, παράτησε το μπάσκετ, για το ποδόσφαιρο, πριν το μετανιώσει. Ευτυχώς.
Το 1991, σε ηλικία 19 ετών, έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στην δεύτερη κατηγορια της χώρας με την Ούντινε και το 1993 πήγε στην Λιβόρνο.
Από το 1994 μέχρι το 2002, φόρεσε τη φανέλα της Βαρέζε και μαζί πανηγύρισαν τον τίτλο το 1999, μετά από 21 χρόνια δίχως πρωτάθλημα.
Την ίδια χρονιά, πήραν και το ιταλικό Σούπερ Καπ, για να μετακομίσει στη Φορτιτούντο Μπολόνια το 2002, αφού το 2000/01 είχε φτάσει στον απίστευτο μέσο όρο των 27 πόντων στο πρωτάθλημα!
Το 2005, έφυγε για πρώτη φορά εκτός Ιταλίας για χάρη της Σαραγόσα και αμέσως μετά πήγε στην Χίμκι (2005-2007).
Ο επίλογος έπεσε σε Ορλαντίνα (2007/08), Τριέστε (2009) και πάλι Ορλαντίνα το 2010.
Πριν συνεχίσουμε στην προπονητική του πορεία, αξίζει να αναφέρουμε πως το 2005 με τη Μπολόνια πήρε ξανά πρωτάθλημα και Σούπερ Καπ.
Άλλη, όμως, ήταν η μεγαλύτερη στιγμή του πόιντ γκαρντ.
Αναφερόμαστε, φυσικά, στο ασημένιο μετάλλιο με την Ιταλία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
Η ομάδα του κέρδισε την Λιθουανία με 100-91, με τον Ποτσέκο να έχει 17 πόντους-3 ασίστ, ενώ στο τουρνουά μέτρησε 8,8-4,2 σε οκτώ ματς.
Στη περίπτωση, που απορείτε γιατί παθιάζεται τόσο με την Εθνική ομάδα της χώρας του. Την έχει πονέσει και έχει δοξαστεί μαζί της.
Και ένας πολύ καλός προπονητής
Άσχετα με το τι μπορεί να λέει ο κόσμος, με τα όσα βλέπει στο φετινό Ευρωμπάσκετ, ο Ποτσέκο έχει μία σύντομη, αλλά πολύ αξιοπρόσεκτη πορεία στους πάγκους.
Το γεγονός και μόνο ότι κάθεται σε αυτόν της Εθνικής Ιταλίας, θα έπρεπε να λέει πολλά.
Το 2012, επέστρεψε στο μπάσκετ ως προπονητής, με την Ορλαντίνα να τον εμπιστεύεται. Τον ήξερε, άλλωστε από παίκτη.
Το 2014, έγινε το ίδιο με την Βαρέζε και το 2015 έφυγε από την Ιταλία για την Τσεντεβίτα, έχοντας τον ρόλο του assistant coach.
Το 2018, συνεργάστηκε για λίγο με την Φορτιτούντο Μπολόνια και το 2019 ήρθε η συμφωνία με την Σάσαρι, με την οποία κατέκτησε το FIBA Europe Cup, αλλά και το Σούπερ Καπ εκείνης της σεζόν, κερδίζοντας την Βενέτσια.
Το 2021, μπήκε στο τιμ του Ετόρε Μεσίνα στην Αρμάνι Μιλάνο, ενώ από φέτος είναι και ο Ομοσπονδιακός προπονητής.