Του Γιώργου Ορφανάκη / info@eurohoops.net
Έχουν περάσει κιόλας 11 χρόνια όμως μοιάζει σαν να συνέβη χτες! Πως γίνεται άλλωστε να ξεχάσει κάποιος ένα από τα σημαντικότερα σουτ στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ και μία ανατροπή από αυτές που μόνο η Εθνική Ελλάδας θα μπορούσε να πετύχει;
Ήταν 24 Σεπτεμβρίου του 2005 όταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης και οι παίκτες του αντιμετώπιζαν τη Γαλλία η οποία μέχρι λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος βρισκόταν “αγκαλιά” με την πρόκριση στον τελικό. Για την ακρίβεια, με το σκορ στο 62-55 και 47″ για τη λήξη η ανατροπή έμοιαζε αδύνατη και η Ελλάδα, όπως όλα έδειχναν, θα πάλευε για το χάλκινο μετάλλιο. Όμως η ιστορία έμελλε να γραφτεί αλλιώς…
Η αρχή έγινε με τις τρεις βολές του Ζήση (62-58, με 40″). Στη συνέχεια ο Πάρκερ αστόχησε στο ζευγάρι των βολών που κέρδισε και οι Γάλλοι υπέπεσαν σε ακόμα ένα λάθος με τον Λάζαρο Παπαδόπουλο να καρφώνει για το 62-60 και 28″ να απομένουν στο ρολόι.
Ο Πάρκερ αυτή τη φορά ευστόχησε (64-60) αλλά ο Θοδωρής Παπαλουκάς απάντησε άμεσα (64-62), πριν ο Ριγκοντό σκοράρει 1/2 για το 65-62. Η Γαλλία έκανε επίτηδες φάουλ για να μη δεχθεί τρίποντο και ο ψύχραιμος Παπαλουκάς μείωσε σε 65-64 με 13″ στο ρολόι.
Μοιραίος Ριγκοντό, ωραίος Διαμαντίδης!
Ο Αντουάν Ριγκοντό ευστόχησε στη μία βολή (66-64, 11″ πριν το τέλος) και η ιστορία από αυτό το σημείο και έπειτα είναι γνωστή. Ο Νίκος Ζήσης κατέβασε τη μπάλα, είδε πίσω του τον Δημήτρη Διαντίδη που βρισκόταν στην κορυφή και εκείνος με το μεγαλύτερο τρίποντο της καριέρας του έστειλε την Ελλάδα στα ουράνια!
Ήταν επί της ουσίας το σουτ που έφερε το χρυσό στην Ελλάδα μιας και στη συνέχεια η Γερμανία του Ντιρκ Νοβίτσκι αποδείχθηκε πολύ χαμηλό εμπόδιο για τους παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη.
Ελλάδα: Σπανούλης, Διαμαντίδης 7(1), Παπαλουκάς 10, Χατζηβρέττας 3, Ζήσης 11, Κακιούζης 3(1), Βασιλόπουλος, Τσαρτσαρής, Φώτσης 4, Ντικούδης 14, Παπαδόπουλος 15, Μπουρούσης
Γαλλία: Πάρκερ 20(2), Φοτού, Ριγκοντό 6, Ντιαό 14(2), Φ. Πιετρούς 8, Ντιαρά, Τζιφά, Μ. Πιετρούς 6(2), Ζελαμπάλ 7(1), Ζιλιάν 2, Σμιτ 2, Βάις 1.
Πέρασαν 11 χρόνια αλλά η ανάμνηση δεν ξεθωριάζει…