Του Στάθη Τραπεζανλίδη/ info@eurohoops.net
Η λίστα μας ξεκινά από την υπερομάδα της Σοβιετικής Ένωσης την περίοδο 1957-1971 με τα οκτώ συνεχόμενα χρυσά μετάλλια και ολοκληρώνεται με την καινούρια δυναστεία, η οποία προέρχεται από την Ιβηρική Χερσόνησο και έχει “στρατηγό” τον Πάου Γκασόλ.
6. Σοβιετική Ένωση 1957-1971
Η Σοβιετική Ένωση παρουσίασε αρκετές καλές ομάδες και πάντα πρωταγωνιστούσε. Είναι δύσκολο να πει κάποιος ότι σταμάτησε να κυριαρχεί αφού από το 1957 μέχρι και το 1991 όταν και διασπάστηκε δεν υπάρχει χρονιά και διοργάνωση που να μην κατέκτησε μετάλλιο. Ασύλληπτο ρεκόρ! Παρόλα αυτά δύο είναι οι σημαντικότερες και πιο πετυχημένες περίοδοι. Η πρώτη είναι τα οκτώ συνεχόμενα χρυσά (1957-1971) και η δεύτερη τα τρία χρυσά σε τέσσερις διοργανώσεις (1979-1985).
Καμία ομάδα δεν κυριάρχησε στον βαθμό που το έκανε η Σοβιετική ένωση την περίοδο 1957-1971. Πρόκειται για την κορυφαία ομάδα όλων των εποχών στην Ευρώπη σε επίπεδο εθνικών ομάδων βάσει τίτλων, μεταλλίων και αριθμών. Κατέκτησε 8 συνεχόμενα Ευρωμπάσκετ και έμεινε αήττητη για 59 παιχνίδια μέχρι να σταματήσει το σερί της η Γιουγκοσλαβία και να ξεκινήσει τη δική της δυναστεία. Αυτό το διάστημα αγωνίστηκαν σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο Γκενάντι Βολνόφ, παίκτες θρύλοι όπως οι Βίκτορ Ζούμπκοφ και Σεργκεί Μπέλοφ και προπονητές που έμειναν στην ιστορία όπως ο Αλεξάντερ Γκομέλσκι.
Υπήρξαν χρονιές που οι Γιουγκοσλάβοι – κυρίως – προσπάθησαν να αμφισβητήσουν την πρωτοκαθεδρία των Σοβιετικών, ενώ άλλες φορές οι Σοβιετικοί έφτασαν μέχρι και την κορυφή χωρίς να απειληθούν ουσιαστικά.
5. Γιουγκοσλαβία 1973-1977
Τέσσερεις φορές περιορίστηκαν στη δεύτερη θέση οι Γιουγκοσλάβοι μέχρι να καταφέρουν να πάρουν τα σκήπτρα από τους Σοβιετικούς αλλά όταν τα κατάφεραν έμειναν στην κορυφή για τρεις σερί διοργανώσεις. Σπουδαία ομάδα με παίκτες – θρύλους στο ευρωπαϊκό μπάσκετ όπως οι Κρέσιμιρ Τσόσιτς, Ντράζεν Νταλιπάτζιτς, Ζόραν Σλάβνιτς και Μίρτσα Ντελίμπασιτς. Το 1973 στην Ισπανία οι οικοδεσπότες ήταν αυτοί οι οποίοι πέταξαν εκτός τελικού τους Σοβιετικούς και σταμάτησαν την κυριαρχία τους αλλά οι Γιουγκοσλάβοι ήταν καλύτεροι στον τελικό και κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο.
Τόσο το 1975 στο Βελιγράδι όσο και το 1977 στη Λιέγη οι ομάδες των Μίρκο Νοβοσέλ και Άτσα Νίκολιτς αντίστοιχα ήταν καλύτερες και κατέκτησαν την πρώτη θέση στη διοργάνωση. Τσόσιτς και Νταλιπάγκιτς μάγεψαν με τις εμφανίσεις τους με τον πρώτο να αναδεικνύεται πολυτιμότερος παίκτης του Ευρωμπάσκετ το 1975 για δεύτερη φορά στην καριέρα του και τον δεύτερο να είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας του και πολυτιμότερος παίκτης του τουρνουά το 1977.
4. Σοβιετική Ένωση 1979-1985
Τρία τουρνουά χωρίς τίτλο ήταν πολλά για τους Σοβιετικούς, οι οποίοι δημιούργησαν ξανά τη δική τους δυναστεία με τρία χρυσά μετάλλια κι ένα χάλκινο. Το 1979 στην Ιταλία στο κύκνειο άσμα του Σεργκέι Μπέλοφ οι Σοβιετικοί κατέκτησαν εύκολα την πρώτη θέση κόντρα στο Ισραήλ του Μίκι Μπέρκοβιτς. To 1981 χωρίς τον Σεργκέι Μπέλοφ, αλλά με τους Τσατσένκο, Μίσκιν, Βάλτερς και Γιοβάισα οι Σοβιετικοί ήταν αχτύπητοι και κέρδισαν ξανά το χρυσό.
Το σερί τους θα διακοπεί το 1983 από την εξαιρετική Ιταλία, αλλά δύο χρόνια αργότερα στη Δυτική Γερμανία με ηγέτη τον Άρβιντας Σαμπόνις συνέτριψαν στον τελικό την Τσεχοσλοβακία. O Λιθουανός σέντερ αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης. Αυτό ήταν και το τελευταίο χρυσό μετάλλιο των Σοβιετικών σε Ευρωμπάσκετ μέχρι και τη διάσπασή τους το 1991.
3. Γιουγκοσλαβία 1989-1991
Πολλοί θεωρούν ότι αυτή είναι η κορυφαία ομάδα όλων των εποχών. Αποτελούμενη από αστέρες όπως οι Πέτροβιτς, Κούκοτς, Ράτζα, Ντίβατς σε πολύ νεαρή ηλικία που δεν είχαν ακόμα δείξει πλήρως το πλούσιο ταλέντο τους. Δυστυχώς για τους φίλους του αθλήματος η Γιουγκοσλαβία διασπάστηκε και δεν καταφέραμε ποτέ να μάθουμε το ταβάνι της. Η διαφορά της από τις υπόλοιπες ομάδες φαίνεται κι από την έκβαση των δύο τελικών όταν και κέρδισε άνετα τόσο την Ελλάδα του Γκάλη (1989) όσο και την Ιταλία του Τζεντίλε (1991).
Το 1991 μάλιστα η Γιουγκοσλαβία αγωνίστηκε χωρίς τον Γιούρι Ζντοβτς στο τουρνουά, καθώς του ζητήθηκε να μην λάβει μέρος στο τουρνουά όταν ειδοποιήθηκε πως η Σλοβενία κύρηξε την ανεξαρτησία της και εκείνος υπάκουσε. Το 1989 ο Ντράζεν Πέτροβιτς αγωνίστηκε για τελευταία φορά σε Ευρωμπάσκετ και αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης, ενώ το 1991 τον διαδέχθηκε ένας άλλος Κροάτης, ο εντυπωσιακός Τόνι Κούκοτς.