Των Σ. Τραπεζανλίδη-Δ. Μιναρετζή info@eurohoops.net
Όσο εντυπωσιακή, λοιπόν, και να είναι μία άμυνα, ένα κόψιμο, ένα κλέψιμο ή μία ασίστ αυτοί που παίρνουν τη μεγαλύτερη δόξα, τραβάνε τα βλέμματα και “μαγνητίζουν” τον κόσμο είναι οι σπουδαίοι σκόρερ!
Με αφορμή το πρόσφατο επίτευγμα του Πάου Γκασόλ, όπου ο Ισπανός έγινε ο δεύτερος σε σύνολο πόντων στην ιστορία των Ευρωμπάσκετ, το Eurohoops αρουσιάζει τους μεγαλύτερους σκόρερ όλων των εποχών στην κορυφαία Ευρωπαϊκή διοργάνωση…
Παίκτες-αρτίστες, που όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα μείνει για πάντα χαραγμένος στη μνήμη μας ο τρόπος, με τον οποίο… άφηναν τη μπάλα στο αντίπαλο καλάθι. Κριτήριο για τη λίστα είναι η προσφορά τους σε Ευρωμπάσκετ και ΜΟΝΟ σε αυτά.
Γιώργος Κολοκυθάς
Ο Γιώργος Κολοκυθάς ήταν ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ που πέρασαν από τα ευρωπαϊκά γήπεδα και ο πρώτος Έλληνας που κατάφερε να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ σε Ευρωμπάσκετ. Μάλιστα τα κατάφερε δύο συνεχόμενες φορές, το 1967 στην Φινλανδία (26,7 π. μέσο όρο) και το 1969 στην Ιταλία (23,5 π.). Το κατόρθωμά του αυτό παραπέμπει σε άθλο αν αναλογιστεί κανείς τις συνθήκες εκείνης της εποχής. Σταμάτησε νωρίς το μπάσκετ λόγω προβλημάτων στο γόνατο. Το 1991 η ΦΙΜΠΑ τον αναγνώρισε ως έναν από τους 50 κορυφαίους παίκτες της ιστορίας.
Ντορόν Τζάμσι
Ο Ντορόν Τζάμσι ήταν ο άνθρωπος που διαδέχθηκε και κάλυψε το μεγάλο κενό του Μίκι Μπέρκοβιτς στο ισραηλινό μπάσκετ. Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ το 1985 με 28,1 πόντους κατά μέσο όρο, ενώ το 1987 στην Αθήνα ήταν δεύτερος σκόρερ της διοργάνωσης πίσω από τον Νίκο Γκάλη με 31,9 πόντους ανά παιχνίδι. Αγωνίστηκε συνολικά σε 5 Ευρωμπάσκετ, στα περισσότερα από τα οποία ήταν ανάμεσα στους πρώτους σκόρερ της διοργάνωσης και μία μόνιμη πηγή κινδύνου για τις αντίπαλες άμυνες.
Σαν Επιφάνιο
Ο άλλοτε σπουδαίος φόργουορντ της Μπαρτσελόνα αγωνίστηκε με την Εθνική ομάδα της Ισπανίας σε 8 Ευρωμπάσκετ έχοντας πετύχει 894 πόντους σε 58 αγώνες (βρίσκεται στην έκτη θέση του σχετικού πίνακα με τους μεγαλύτερους σκόρερ). Οδήγησε την χώρα του στον τελικό το 1983 στη Γαλλία, ενώ κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο το 1991 στην Ιταλία. Ο “Επι” άφησε το στίγμα του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και στα χρόνια του η ισπανική ομάδα παρέμεινε στην ελίτ όχι μόνο της Ευρώπης αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Μεγάλος σκόρερ και σπουδαίος ηγέτης!
Μίκι Μπέρκοβιτς
Στην τέταρτη θέση των πρώτων σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης φιγουράρει ο Μίκι Μπέρκοβιτς με 935 πόντους σε 51 αγώνες. Ο Ισραηλινός γκαρντ οδήγησε το Ισραήλ σε μία από τις μεγαλύτερες στιγμές του το 1979, όταν και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ που διεξήχθη στην Ιταλία. Στον τελικό παρά την ήττα από τους Σοβιετικούς ο Μίκι Μπέρκοβιτς αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του τουρνουά. Από το 1991 είναι και αυτός μέλος των 50 κορυφαίων παικτών στην ιστορία της ΦΙΜΠΑ.
Ντράζεν Πέτροβιτς
Ο αδικοχαμένος Ντράζεν Πέτροβιτς αγωνίστηκε σε τέσσερα Ευρωμπάσκετ χαρίζοντάς μας μαγικές στιγμές, απίθανες επιθετικά βραδιές και ένα πολύ μεγάλο ερωτηματικό για το τι ακόμα θα βλέπαμε αν δεν έφευγε τόσο νωρίς από τη ζωή. Το 1987 στην Αθήνα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο ενώ δύο χρόνια αργότερα οδήγησε τη χώρα του στην κορυφή της Ευρώπης. Ο ίδιος αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του τουρνουά έχοντας 30 πόντους ανά παιχνίδι. Ήταν ο ηγέτης μιας εξαιρετικής ομάδας με πραγματικά πολλούς σπουδαίους παίκτες που κυριάρχησε μέχρι τη διάσπασή της και αυτό τα λέει όλα για την αξία του. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να αγωνιστεί σε Ευρωμπάσκετ με τα χρώματα της αγαπημένης του Κροατίας.
Ραντιβόι Κόρατς
Ο Ραντιβόι Κόρατς ανήκει στην πολύ μικρή λίστα των παικτών που έχουν αναδειχθεί πάνω από δύο φορές πρώτοι σκόρερ σε Ευρωμπάσκετ. Τρεις φορές και μάλιστα συνεχόμενες! Το 1959 με 28,1 π., το 1961 με 24 π. και το 1963 με 26,6 π. κατά μέσο όρο. Δεν κατάφερε να κατακτήσει το Ευρωμπάσκετ όμως οδήγησε τη Γιουγκοσλαβία για πρώτη φορά στις θέσεις των μεταλλίων κερδίζοντας δύο ασημένια (1961, 1965) και ένα χάλκινο (1963). Το 1961 μάλιστα αναδείχθηκε και πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης. Δυστυχώς για τους φίλους του μπάσκετ έφυγε κι αυτός -όπως και ο Ντράζεν Πέτροβιτς – νωρίς από τη ζωή λόγω αυτοκινητιστικού δυστυχήματος. Για αρκετά χρόνια η τρίτη σε τάξη ευρωπαϊκή διοργάνωση είχε το όνομά του.