Του Γιάννη Ράμμα/irammas@eurohoops.net
Το 40ό Ευρωμπάσκετ αποτελεί παρελθόν μετά από 18 ημέρες κι όπως η Σλοβενία πήρε σπίτι της το τρόπαιο έτσι κι αυτό πήρε μαζί του στο χρονοντούλαπο μερικές απ’ τις κορυφαίες στιγμές όλων των εποχών. Μία απ’ αυτές είναι πια κι η εμφάνιση του Γκόραν Ντράγκιτς στον τελικό με τη Σερβία (93-85). Ο 31χρονος πόιντ γκαρντ σάρωσε στα παρκέ του Ελσίνκι και της Κωνσταντινούπολης κι οδήγησε την ομάδα του στην ιστορική κατάκτηση. Μάλιστα, με τους 35 πόντους στη μάχη του χρυσού μεταλλίου απείλησε ένα ρεκόρ 22 χρόνων.
Το Eurohoops θυμάται τις 5 πιο παραγωγικές εμφανίσεις σε τελικό Ευρωμπάσκετ:
#5 ΣΑΡΟΥΝΑΣ ΜΑΡΤΣΙΟΥΛΙΟΝΙΣ 32π.
Γιουγκοσλαβία-Λιθουανία 96-90
2 Ιουλίου 1995
ΟΑΚΑ, Αθήνα
Πρώτος σκόρερ της Λιθουανίας στον τελικό (32π. με 8/9δίπ., 3/5τρίπ., 7/9β.), πρώτος σκόρερ και του τουρνουά (23,7π.), δεύτερος κι αυτός κι η ομάδα του πίσω απ’ τη Σερβία του Σάσα Τζόρτζεβιτς. Ο Σαρούνας Μαρτσιουλιόνις ήταν άξιος αντίπαλος του “Σάλε” στη μεταξύ τους, όπως είχε αποδειχθεί, μονομαχία, αλλά το αριστερό του χέρι δεν ήταν αρκετό για όλα…
#4 ΓΚΟΡΑΝ ΝΤΡΑΓΚΙΤΣ 35π.
Σλοβενία-Σερβία 93-85
17 Σεπτεμβρίου 2017
Sinan Erdem Spor, Κωνσταντινούπολη
Είχε… τρελαθεί απ’ το πρώτο ημίχρονο κιόλας. Αν είχε συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, το ρεκόρ θα ‘ταν δικό του τώρα. Αλλά δε συνέχισε. Δεν ήταν καν στο παρκέ στα τελευταία 4 λεπτά. Παρόλα αυτά, το επιθετικό του κρεσέντο έφτανε και να περίσσευε για να κουβαλήσει την ομάδα του ή καλύτερα μία ολόκληρη χώρα μέχρι τέλους. Με 35 πόντους (9/15δίπ., 3/7τρίπ., 8/9β.) ο Γκόραν Ντράγκιτς ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής για τη Σλοβενία απ’ το άνοιγμα μέχρι το πέσιμο της αυλαίας στο τουρνουά, εννοείται κι ο MVP…
#3 ΠΑΟΥ ΓΚΑΣΟΛ 36π.
Λιθουανία-Ισπανία 93-84
14 Σεπτεμβρίου 2003
Globe Arena, Στοκχόλμη
Η αντίπαλος, η Λιθουανία, ήταν υπερηχητική. Εξού κι αήττητη (6-0). Όσο κι αν προσπαθούσε ο ίδιος, έμοιαζε δύσκολο ν’ ανατρέψει την κατάσταση. Ο Πάου Γκασόλ ήταν ασταμάτητος (36π. με 10/16δίπ., 2/2τρίπ., 10/18β.) για την Ισπανία, αλλά ήταν και σχεδόν μόνος. Και το ασημένιο μετάλλιο, η παρουσία στην καλύτερη 5άδα του τουρνουά κι ο τίτλος του πρώτου σκόρερ (25,8π.) η μοναδική παρηγοριά…
#2 ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΛΗΣ 40π.
Σοβιετική Ένωση-Ελλάδα 101-103 παρ.
14 Ιουνίου 1987
ΣΕΦ, Πειραιάς
Ακόμη λίγο και θα σκόραρε κι όταν δεν έπαιζε. Τόσο απλό ήταν γι’ αυτόν. Αλλά, απ’ την άλλη, ήταν ελάχιστος ο χρόνος που δεν έπαιζε (3:43 σε όλο το τουρνουά κι αυτά στην πρεμιέρα). Κάπως έτσι οι 40άρες ήταν… ευκολάκι για τον Νίκο Γκάλη, ο οποίος… αλίμονο αν δεν έβαζε μία και στον τελικό με τη Σοβιετική Ένωση. Όσο πολύτιμες ήταν οι ελεύθερες βολές των Ανδρίτσου & Καμπούρη στην κανονική διάρκεια και στην παράταση, άλλο τόσο ήταν οι πόντοι του και στα 45:00. Πόσοι ακριβώς; 40 (15/23δίπ., 1/4τρίπ., 7/11β.), στρογγυλοί-στρογγυλοί. Προφανώς κι ήταν κι ο πρώτος σκόρερ του τουρνουά, με 37 πόντους μέσο όρο, στρογγυλοί-στρογγυλοί κι αυτοί…
#1 ΣΑΣΑ ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ 41π.
Γιουγκοσλαβία-Λιθουανία 96-90
2 Ιουλίου 1995
ΟΑΚΑ, Αθήνα
Το ελληνικό κοινό είχε αποφασίσει αμέσως μετά απ’ την ήττα της Ελλάδας στον ημιτελικό: Ήθελε να το σηκώσει η Λιθουανία ή έστω να… μη το σηκώσει η Σερβία. Εξού κι η ιαχή “Λιέτουβα, Λιέτουβα”, πολύ περισσότερο στα τελευταία δραματικά, στην κυριολεξία, λεπτά του τελικού, όταν η Λιθουανία, μετά από ένα ανύπαρκτο επιθετικό φάουλ του Σαούλιους Στομπέργκας στο 38′ (87-83), αρνούταν να επιστρέψει στο παρκέ. Αλλά όσο άδικο έμοιαζε γι’ αυτή, άλλο τόσο θα ‘ταν, αν όχι για όλη τη Σερβία, τουλάχιστον για τον Σάσα Τζόρτζεβιτς. Ο “Σάλε” τα έβαζε από παντού (41π. με 2/3δίπ., 9/12τρίπ., 10/12β.) κι η εμφάνισή του παραμένει η πιο παραγωγική όλων των εποχών σε τελικό.