Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Αναλυτικά τι είπε ο Θοδωρής Παπαλουκάς στον ΣΠΟΡ FM 94,6:
Για τα στοιχεία ενός καλού παίκτη και τις αλλαγές στο μπάσκετ: “Στο μπάσκετ το σημαντικό είναι να είσαι εκρηκτικός, όχι γρήγορος. Έχει αλλάξει πάρα πολύ το μπάσκετ, είναι σημαντικό πόσο γρήγορες εναλλαγές έχεις, στο ξεκίνημα και το σταμάτημά σου. Το μπάσκετ έχει αλλάξει από τότε που σταμάτησα, όχι μόνο από όταν ξεκίνησα. Γίνεται πιο ελκυστικό για τον κόσμο, πιο ενδιαφέρον. Γίνονται αλλαγές και πλησιάζουμε λίγο προς το ΝΒΑ, όσο μπορούμε. Θέλω να πιστεύω πως η μετάβαση θα γίνει με το σωστό τρόπο, για να υπάρχει διαφοροποίηση, να μην γίνουμε κακέκτυπο του ΝΒΑ”.
Για την Eurohoops Academy: “Στην ακαδημία που έχουμε φτιάξει μαζί με τον Δημήτρη Διαμαντίδη προσπαθούμε πάνω από όλα να έχουμε ευτυχισμένα παιδιά. Τα πετυχημένα παιδιά είναι κάτι πολύ πιο εξειδικευμένο. Το να απευθύνεσαι σε παιδιά που αγαπάνε το μπάσκετ και που δεν θα παίξουν επαγγελματικά είναι πολύ σημαντικό. Υπολογίζαμε πως επαγγελματίες θα γίνουν 1/100.000 παιδιά. Το να ψάχνουν όλοι τον έναν, διώχνουν τον κόσμο που θέλει να βρίσκεται κοντά στο άθλημα. Είναι οι νέοι φίλαθλο, αυτός που θα πάει να παίξει με τους φίλους του, που μπορεί να σπουδάσει μέσω του μπάσκετ, που θα γίνει προπονητής. Μέσω του μπάσκετ μπορούμε να περνάμε μηνύματα που εμείς θεωρούμε σωστά. Δεν λέω ότι αυτό είναι το σωστό, όμως αυτή είναι η φιλοσοφία μας και όσοι την ασπάζονται μπορούν να συνεργαστούν μαζί μας.
Υπάρχουν τρία εξειδικευμένα καμπς τον Απρίλιο, ένα για χειρισμό και για τρίπλα, μετά θα υπάρχει άλλο για γκαρντ και κινήσεις στο ποστ και μετά το Πάσχα το σούτινγκ καμπ. Η ακαδημία πάει πάρα πολύ καλά, έχουμε 100% πληρότητα, 40-60 παιδιά σε λίστα αναμονής για του χρόνου. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε νέες θέσεις. Υπάρχουν πολλές ακαδημίες και ομάδες που κάνουν πολύ καλή δουλειά. Όλο αυτό δείχνει πως υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το μπάσκετ στην Ελλάδα. Δεν σημαίνει πως αυτό που κάνουμε είναι το καλύτερο, υπάρχουν εξίσου καλά προγράμματα, αλλά εμείς δίνουμε μια υψηλής ποιότητας προπόνηση, που βοηθάει τα παιδιά και πέρα από το μπάσκετ. Πρόσφατα κάναμε σεμινάριο διαχείρισης χρόνου για παιδιά και τους γονείς τους, μια άλλη φορά θα συζητήσουμε με τα παιδιά μέσα από αποφθέγματα μεγάλων αθλητών, ώστε να καταλάβουν ότι δεν είναι τόσο μακριά μας αυτά τα μηνύματα. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να βελτιωθούν σε πράγματα που θεωρούμε σωστά”.
Για το ότι στην Ελλάδα χρειάζεται η επανάληψη για να γίνουν όλα αυτά: “Αυτό που βλέπω υπάρχουν ερεθίσματα. Κάποιοι τα βλέπουμε, κάποιοι θέλουμε να τα ακούσουμε περισσότερες φορές από άλλους. Στις ακαδημίες πρέπει να βρίσκουμε ιδέες και από τους άλλους, που κάνουν ωραία πράγματα. Υπάρχουν και προπονητές και πολύ καλά προγράμματα. Φαίνεται από τη συνεχή παραγωγή ταλέντων. Μπορούμε να περάσουμε μηνύματα όχι μόνο στον έναν που θα παίξει μπάσκετ, αλλά σε όλους και στους γονείς τους. Μέσα από τα παιδιά φυσικά μαθαίνουμε κι εμείς. Όσο μεγαλώνεις τα δεδομένα αλλάζουν, αυτά που ξέραμε ίσως δεν είναι τόσο σύγχρονα σήμερα. Αυτό που κάνουμε έχει ανταπόκριση, έχουμε κόσμο και χαιρόμαστε να συνεργαζόμαστε. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να πάρουν περισσότερα μηνύματα πιο γρήγορα. Είναι ένας τρόπος που αν δουλέψεις όλη τη χρονιά, όσες φορές δεις το σωστό πράγμα, τόσο πιο γρήγορα θα το εφαρμόσεις και θα βελτιωθείς”.
Για το αν έκανε και αυτός το ίδιο: “Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν τα έμαθα σωστά όταν ήμουν μικρός, αλλά τα επανέλαβα πολλές φορές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κάνω τέλεια ένα λάθος πράγμα. Προσαρμόστηκα και όταν ήξερα ότι κάτι δεν μπορώ να το κάνω καλά, προσπαθούσα να το κρύψω. Όλα αυτά όμως ήταν θεωρητικά. Δεν σημαίνει ότι θα έκανες μεγαλύτερη καριέρα”.
Για το ΝΒΑ: “Και εμένα θα μου άρεσε να παίξω στο ΝΒΑ, ήταν το όνειρό μου. Είναι να βρεθείς στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή. Ήμουν ένα κομμάτι μιας ομάδας, δεν γυρνούσε η ομάδα γύρω μου. Ξέρεις πως οι παίκτες που δεν είναι πρώτα ονόματα είναι πιο αναλώσιμοι στο ΝΒΑ. Ακόμα και αυτοί που είναι πρώτα ονόματα, μπορεί να φύγουν σε ένα βράδυ. Έχω μεγαλώσει, έχω σταματήσει εδώ και πέντε χρόνια, είμαι ευτυχής για όσα έζησα. Δεν ξέρουμε τι θα γινόταν αν πήγαινα στην Αμερική. Είναι ένα ωραίο ερώτημα που δεν θα απαντηθεί ποτέ”.
Για το ότι θα μπορούσε να κάνει μεγαλύτερη καριέρα: “Δεν θα μάθουμε ποτέ. Αν μπεις σε αυτό το τριπάκι μόνο χαλάς τη ζωή σου. Το έχω αποδεχτεί και προσπαθώ να κάνω όσο καλύτερα μπορώ αυτά που κάνω. Είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι με ανθρώπους που έχω γνωρίσει μέσα από το μπάσκετ και θέλω να κάνω πολλά περισσότερα. Βλέπω πόση αγάπη υπάρχει και πόσο ταιριάζει το μπάσκετ στον Έλληνα. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε όλα τα παιδιά και όχι μόνο το πολύ-πολύ καλό. Χαρά μου θα είναι να δω παιδιά να σπουδάζουν μέσα από το μπάσκετ και να μεγαλώνουν σωστά και σε 30 χρόνια να φέρουν και τα παιδιά τους να μάθουν μπάσκετ. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία”.