Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Δεκαετία χωρίς τον Δημήτρη Διαμαντίδη γίνεται; Δε γίνεται! Ο ιστορικός αρχηγός του Παναθηναϊκού, λίγο πριν εκπνεύσει η προηγούμενη δεκαετία, πήρε και τυπικά τη σκυτάλη από τον Φραγκίσκο Αλβέρτη στην αρχηγία των “πράσινων” και στο παρκέ ήταν αδιαμφισβήτητος ηγέτης και δίχως καμία αμφιβολία… η πλέον σπουδαία μονάδα της ομάδας στην εποχή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, όπου το “τριφύλλι” γιγαντώθηκε και κατέκτησε πέντε ευρωπαϊκούς τίτλους!
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 2000-2009 και συγκεκριμένα από το 2004 όπου πρωτοεμφανίστηκε στην Ευρωλίγκα, έκανε αμέσως κάτι παραπάνω από αισθητή την παρουσία του κι έγραψε ιστορία, διανύοντας το prime της καριέρας του, με δύο Ευρωπαϊκά και ένα MVP, στο Final Four του 2007 στην Αθήνα, όταν κατέκτησε το πρώτο του αστέρι, ωστόσο και μετά το γύρισμα της δεκαετίας, φρόντισε να μείνει στην πρώτη γραμμή, ως το τέλος, το 2016, όταν αποφάσισε να κρεμάσει τη φανέλα με το Νο13, αφήνοντας άπαντες να αναρωτιούνται “γιατί σταμάτησε;” και όχι φυσικά να αναρωτιούνται “γιατί συνέχισε ως τότε;”…
Η Ευρωλίγκα επέλεξε τον αγαπημένο “Μήτσο” του “τριφυλλιού” στην Ομάδα της Δεκαετίας και το Eurohoops υπενθυμίζει τους λόγους για τους οποίους δεν έπρεπε να λείπει από αυτή τη διαδικασία, θυμίζοντας όσα έκανε μετά το 2010, για να απογειώσει τον “μύθο” του, με τη διαφορά όμως πως όλα ήταν… πραγματικότητα, στο παρκέ!
Ας θυμίσουμε πρώτα όμως όλα τα μεγάλα και σπουδαία που πέτυχε στην Ευρωλίγκα…
| Τίτλοι Ευρωλίγκας | 2007, 2009, 2011 |
| MVP σεζόν | 2011 |
| MVP Final Four | 2007, 2011 |
| Καλύτερη Πεντάδα | 2007, 2011, 2012, 2013 |
| Καλύτερος Αμυντικός | 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011 |
| Παίκτης του Μήνα | Φεβρουάριος 2011, Μάρτιος/Απρίλιος 2012 |
Το ΕΠΟΣ των 13 πόντων σε 75’’
Πάμπολλες φορές κουβάλησε τον Παναθηναϊκό στις πλάτες του, αλλά ποιος μπορεί να ξεχάσει την παράσταση στον αγώνα με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας στο ΟΑΚΑ, στις 9/12/2010;
Οι “πράσινοι” ήθελαν τη νίκη για την πρωτιά του ομίλου και ο Διαμαντίδης φρόντισε να κάνει τα πάντα για να την κατακτήσουν απέναντι στην σκληροτράχηλη ομάδα του Γιούρι Ζντοβτς, που είχε το πάνω χέρι σχεδόν ως το τέλος!
Όμως ο 3D με την ομάδα του να είναι στα σχοινιά, έκανε το απόλυτο show και σκόραρε 13 σερί πόντους μέσα σε 75’’ και από το 66-71, έστειλε το ματς στην παράταση, με τους δύο τελευταίους πόντους να έρχονται έπειτα από το επιθετικό ριμπάουντ και την άμεση εκτέλεση στην εκπνοή (79-79), ώστε ο Παναθηναϊκός να επικρατήσει στο έξτρα πεντάλεπτο (95-88).
Η Βαρκελώνη ήταν δική του
Όλη η σεζόν 2010/2011 ήταν ένα προσωπικό έπος του Διαμαντίδη, ο οποίος στην πρώτη σεζόν μετά την αποχώρηση του Βασίλη Σπανούλη από το ΟΑΚΑ, πήρε από το χέρι τον Παναθηναϊκό και τον οδήγησε στην κορυφή της Ευρωλίγκας!
Στη σειρά των playoffs με την Μπαρτσελόνα το “τριφύλλι” ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά και μετά την ήττα στις λεπτομέρειες στο Game 1, παρά τους 26 πόντους του 3D, νίκησε τρεις φορές μέσα σε οκτώ ημέρες τους πανίσχυρους Καταλανούς που ήταν κάτοχοι του τίτλου και ήθελαν το repeat, φιλοξενώντας το Final Four στη Βαρκελώνη!
Ο Διαμαντίδης είχε μέσο όρο 18 πόντων στη σειρά με την Μπάρτσα και αφού την… τελείωσε στα προημιτελικά, στο Palau San Jordi ολοκλήρωσε τον θρίαμβό του, οδηγώντας τον Παναθηναϊκό στο έκτο Ευρωπαϊκό, έχοντας στη σεζόν 12,5 πόντους και 6,2 ασίστ, παίρνοντας στο σπίτι κάθε λογής βραβείο πέραν της κούπας φυσικά: MVP της σεζόν, MVP του Final Four, Καλύτερος Αμυντικός!
Πήρε μόνος την πρόκριση
Τη σεζόν 2011/2012 ο Διαμαντίδης έκανε άλλη μια εντυπωσιακή σεζόν (11,5 πόντοι, 4,8 ασίστ), οδηγώντας τον Παναθηναϊκό ξανά στο Final Four, την τελευταία σεζόν υπό τις οδηγίες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και του Δημήτρη Ιτούδη.
Ο “Μήτσος” έκανε μεγάλες εμφανίσεις, με clutch στιγμές, όπως τα δύο τρίποντα τα τελευταία δευτερόλεπτα στον αγώνα με τη Μάλαγα για την ανατροπή και τη νίκη, ωστόσο το καλύτερο το φύλαγε για το σπουδαιότερο ματς της σεζόν!
Ο λόγος για το Game 5 των playoffs με τη Μακάμπι στο ΟΑΚΑ (5/4/2012), όπου μέτρησε 25 πόντους και 34 στην αξιολόγηση, για το career high του, δρομολογώντας μια δραματική νίκη (86-85) που έδωσε το εισιτήριο για το μεγάλο ραντεβού της Πόλης!
ΤΟ σόλο και τα clutch τρίπ0ντα
Μετά το καλοκαίρι του 2012, όπου ο Παναθηναϊκός άλλαξε τα πάντα σε όλα τα επίπεδα και το 80% των παικτών του αποχώρησε μετά την αποχώρηση Ομπράντοβιτς και Ιτούδη, ο Διαμαντίδης ήταν μαζί με τον Τσαρτσαρή οι μοναδικοί παίκτες που παρέμειναν και… κράτησαν ψηλά την πράσινη σημαία!
Ο 3D ήταν στην πρώτη γραμμή στη σεζόν της ολικής αναδόμησης υπό τις οδηγίες του Αργύρη Πεδουλάκη, με highlight τη φάση στο Game 2 με την Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη!
Οι “πράσινοι” χάρη στο σόλο του αρχηγού τους, ο οποίος… χόρεψε τον Τζαουάι και σκόραρε για τρεις, έφυγαν θριαμβευτές (65-66) από το Palau, στο τελευταίο τους ως σήμερα “διπλό” σε αγώνα playoffs, με τη συγκεκριμένη φάση να μένει στην ιστορία.
Στο Game 3 στο ΟΑΚΑ o Διαμαντίδης “χτύπησε” ξανά, με νέο clutch τρίποντο για τη νίκη (65-63) και το 2-1, αλλά αυτές οι δύο πολύ μεγάλες στιγμές δεν έφταναν για να δώσουν στο τέλος της σειράς την πρόκριση στο Final Four.
Αντίο ως… Legend
Το καλοκαίρι του 2015 ο Διαμαντίδης ανακοίνωσε πως η σεζόν που ακολούθησε (2015/2016) θα ήταν η τελευταία της ένδοξης καριέρας του και στο παρκέ έδειξε πώς ένας σπουδαίος παίκτης μπορεί να είναι μεγάλος πρωταγωνιστής ως το τέλος και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ως ο κορυφαίος πασέρ στη σύγχρονη ιστορία της διοργάνωσης, όντας ο πρώτος που είχε σπάσει το φράγμα των 1.000 ασίστ!
Από την αρχή ως το τέλος και της 12ης σεζόν του στη διοργάνωση είχε τις μεγάλες του στιγμές, όπως στον αγώνα της regular season με την Μπαρτσελόνα (20π.), οδηγώντας την ομάδα του στη νίκη, ενώ στον εντός έδρας αγώνα με την Τσεντεβίτα έζησε τη μεγάλη στιγμή της βράβευσης από την Ευρωλίγκα ως Legend, δια χειρός Φραγκίσκου Αλβέρτη.
Ωστόσο, αν θέλουμε να ξεχωρίσουμε μία στιγμή στο παρκέ ήταν το μεγάλο τρίποντο στο φινάλε της κανονικής διάρκειας με το… ένα πόδι στη Βιτόρια στο Game 2 των playoffs με την Μπασκόνια, όταν μόνος του πήγε να κάνει το break (17π., 6ασ.), αλλά μαζί με την παρέα του “λύγισε” στο έξτρα πεντάλεπτο.
Μια στιγμή μεγαλείου και δείγμα της μεγάλης προσωπικότητας, που δεν τα παρατά.
Bonus: Η… τσατίλα του όταν δεν μπορούσε
Σε όλη αυτή την πορεία που τον συνόδευσε στην Ευρωλίγκα και τον έκανε μεγάλο αρχηγό του Παναθηναϊκού και Legend της διοργάνωσης είχε τις μεγάλες και τις θετικές στιγμές, αλλά είχε και τις δύσκολες.
Σε αυτές οι αντιδράσεις του ήταν χαρακτηριστικές, όταν επιζητούσε την τελειότητα και ήθελε να κάνει τα πάντα για να σηκώσει ψηλά την ομάδα του, ενώ οι πιο έντονες, ακόμα και από τους τίτλους, ήταν όταν… τσαντιζόταν!
Σε έναν αγώνα με τη Μάλαγα το 2014 τραυματίστηκε και έσκισε τη φανέλα από τα νεύρα του, ενώ το 2016, στον εντός έδρας αγώνα με τη Νταρουσάφακα δεν μπορούσε να αγωνιστεί λόγω τραυματισμού, αλλά καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα σε όλη τη διάρκεια και έδινε οδηγίες, έτοιμος να αψηφήσει τον τραυματισμό του και να μπει στο παρκέ!
Ένας πραγματικός ΑΡΧΗΓΟΣ, μια μεγάλη προσωπικότητα, ένας σπουδαίος παίκτης!