Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Είναι λίγο δύσκολο να το συλλάβεις, όμως η φράση “ακόμα και οι αθλητές, άνθρωποι είναι” ισχύει στο μέγιστο. Ειδικότερα όταν αφορά προβλήματα ψυχικής υγείας, οι πρωταγωνιστές που αποθεώνουμε από την τηλεόραση μας εμφανίζονται πιο ευάλωτοι από τον καθένα. Η πίεση του καθημερινού πρωταθλητισμού μπορεί να αποδειχθεί “δήμια” για την ψυχική ισορροπία ενός αθλητή και αυτό το θέμα χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο λεπτά του επαγγέλματος.
Αυτό ήταν το θέμα της συζήτησης που συντονίστηκε από την Ράντα Μπαλάνι, η οποία έδωσε τον λόγο στον Σοφοκλή Σχορτσανίτη, στον GM της Φενέρ, Μαουρίτσιο Γκεραρντίνι, ο οποίος κατείχε την ίδια θέση και στους Τορόντο Ράπτορς, όπου συνεργάστηκε εκεί με το ΝτεΜαρ ΝτεΡόζαν έναν σταρ του ΝΒΑ που δεν δίστασε να παραδεχτεί δημοσίως τη μεγάλη μάχη που έδωσε και δίνει για την ψυχική του υγεία, στον πλέι μέικερ της Μπασκόνια, Τζέισον Γκρέιντζερ ο οποίος βιώνει για δεύτερη φορά στην καριέρα του έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό, αλλά και στον Μαυροβούνιο προπονητή, Αλεξάνταρ Τζίκιτς ο οποίος είχε να διηγηθεί τον τρόπο με τον οποίο έχασε την δουλειά του, όντας στην Μπούντουτσνοστ.
Φυσικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα λεγόμενα του “Big Sofo” ενός αθλητή που μόνο εύκολη δεν ήταν η πορεία του στο επαγγελματικό μπάσκετ, έχοντας καταφέρει να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης το 2014 με τη Μακάμπι, ενώ έχει αγωνιστεί τόσο στον Ολυμπιακό, όσο και στον Παναθηναϊκό:
“Μπορώ να καταλάβω τις ομάδες που θέλουν υψηλές επιδόσεις από εσένα και μάχονται για τίτλους και πρωταθλήματα. Όσο μεγαλώνεις όμως, τα πράγματα αλλάζουν. Για παράδειγμα η ικανότητά σου να κοιμηθείς, το άλμα σου, η επιθετικότητά σου. Πήρα μεταγραφή στην Ιταλία στα 18 μου. Πήγα σε μια ομάδα (σ.σ. Καντού) στην οποία ήθελαν να παίξω, δεν περίμεναν να παίξω σαν παιδί όπως πραγματικά ήμουν σε αυτή την ηλικία. Δεν θα σου έλεγαν “ΟΚ, είσαι ακόμη μικρός”, αν έχεις ικανότητες και την προοπτική μπορείς να παίξεις… Θα σε αγαπήσουν ή θα σε μισήσουν. Αν σε αγαπήσουν, όλα είναι ωραία. Αν σε μισήσουν, δεν μπορείς να το διαχειριστείς σε αυτή την ηλικία.
Στα αποδυτήρια κάθε ομάδας υπάρχουν οι παίκτες-σημαίες, στη Μακάμπι ήταν ο Βούιτσιτς, στον Παναθηναϊκό ήταν ο Αλβέρτης, στον Ολυμπιακό ήταν ο Παπαλουκάς. Αυτοί είναι οι ψυχολόγοι, όταν είχα ένα πρόβλημα με έπαιρναν στην άκρη και με ρωτούσαν πως είμαι, πως αισθάνομαι, τέτοια πράγματα. Τις περισσότερες φορές το μπάσκετ κάνει ζημιά στη ζωή σου, θυμάμαι ότι μια φορά μετά από μια άσχημη ήττα, γύρισα στο σπίτι και αντί να δω την κόρη μου κλειδώθηκα σε ένα δωμάτιο. Το κακό είναι ότι ο περισσότερος κόσμος δεν καταλαβαίνει.
Το 2014 ήταν περίεργο. Η Μακάμπι ήταν σε καλή κατάσταση, εγώ έπαιζα θαυμάσια, είχα όμως προβλήματα. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Επέλεξα να το αντιμετωπίσω με τον χειρότερο τρόπο, κλείστηκα στον εαυτό μου. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Όλα ξεκίνησαν στην Ελλάδα και χειροτέρευσαν στο Ισραήλ. Όσο καλύτερα παίζεις, τόσο περισσότερο ασχολούνται μαζί σου. Είναι περίεργο γιατί όταν είσαι στο παρκέ όλοι σε κοιτούν. Ίδρωνα όταν ήμουν μπροστά σε μεγάλα πλήθη, κάποιες φορές ένιωθα ότι δεν ήθελα να συνεχίσω, όμως η οικογένειά μου με βοήθησε πολύ. Ακόμη έχω κάποια θέματα όταν βρίσκομαι έξω στον κόσμο, μόνος μου, όμως το δουλεύω. Ήταν όλα τόσο δύσκολα εκείνη τη χρονιά στη Μακάμπι, πήραμε τον τίτλο και άξιζε τον κόπο. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξουν δραστικές αλλαγές. Θα υπάρξουν; Όχι”.
Επίσης, την άποψη τους δίνουν μέσω μια ιδιαίτερης συζήτησης και ο Άλεξ Αμπρίνες, ο οποίος αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα με τον… εαυτό του, και ο Τζος Χουέστις, πάλαι ποτέ συμπαίκτες στους Θάντερ.