Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο Σέρβος φόργουορντ που έπαιξε σε Ολυμπιακό και Λαύριο αποφάσισε να κρεμάσει την φανέλα του και μίλησε για αυτό σε ΜΜΕ του εξωτερικού, με τον ίδιο να αναφέρεται στην φυγή του από την ομάδα του Πειραιά το 2012, την οποία έχει μετανιώσει.
Αναλυτικά τα όσα είπε στο “Sportski Zurnal“:
“Στο τέλος της προηγούμενης σεζόν έκατσα κάτω με τον ατζέντη μου, τον και συζητήσαμε τις επιλογές μου. Τον Σεπτέμβριο γεννήθηκε το δεύτεροι παιδί μου και έπρεπε να ταιριάξουν πολλά πράγματα. Δεν ήθελα να πάω κάπου μόνος μου και να χωρίσω με την οικογένειά μου. Υπήρχε μία επιλογή να παίξω στην Ελλάδα, αλλά δεν ήθελα και πήρα την απόφαση να προπονούμαι και να περιμένω. Ο χρόνος περνούσε και ήρθε τώρα όλη αυτή η κατάσταση με τον κορονοϊό οπότε είμαι κατά 85% σίγουρος πως μπορώ να πω, αυτή ήταν η καριέρα μου.
Δεν νομίζω πως μπορεί να αλλάξει την επόμενη σεζόν. Τα τελευταία χρόνια στο Βέλγιο και τον Ερυθρό Αστέρα, το μπάσκετ ήταν περισσότερο ένα ψυχολογικό βάρος για μένα παρά ευχαρίστηση. Με έκαναν νευρικό στην καθημερινότητά μου, δεν είχα την ευτυχία όπως κάποτε που έκανα προπόνηση και έπαιζα στα παιχνίδια. Είχε χαθεί η γοητεία του να παίζεις και να παλεύεις. Το μπάσκετ είχε μετατραπεί σε βάρος και νομίζω πως έχει έρθει η ώρα να σταματήσω, να κάνω άλλα πράγματα.
Ήταν πιο λογικό για μένα να βρω ευχαρίστηση και απόλαυση, από το να αποδείξω στον εαυτό μου πως μπορώ να παίξω κι άλλα χρόνια αλλά στο χαμηλότερο επίπεδο. Ήταν ψυχολογικό το θέμα, αλλά ήθελα και να αφιερωθώ στην οικογένειά μου.
Εξακολουθώ να μετανιώνω που η καριέρα μου από τα 25 μου και μετά πήρε περίεργες στροφές. Για να το θέσω… ήπια. Μετά την κατάκτηση της Euroleague, ίσως και να έκανα το μεγαλύτερο λάθος στην καριέρα μου, όταν πήγα στη Βαλένθια. Και όταν σκέφτομαι την καριέρα μου, σκέφτομαι τα περισσότερα γι αυτό το λάθος βήμα.
Το βάρος που με πλακώνει περισσότερο είναι αυτό το “αν” δεν είχα κάνει αυτό το βήμα και είχα μείνει στον Ολυμπιακό, όπως έπρεπε. Αλλά ποιος ξέρει ποιο είναι το κακό. Η ζωή συνεχίζεται. Όλα είναι ένα μεγάλο σχολείο. Κάποια πράγματα πρέπει να τα αφήνεις στο παρελθόν και να θυμάσαι τα καλά. Αλλά αν υπήρχε… χώρος για μία καλύτερη καριέρα, δεν υπάρχει κανένα δίλημμα”.