Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Όταν το μπάσκετ και η EuroLeague συναντούν την μεγάλη οθόνη και το Netflix, το αποτέλεσμα δεν γίνεται να μην είναι ενδιαφέρον. Ο αγαπητός “Ελσίνκι” του Casa de Papel, Ντάρκο Πέριτς έκατσε στο ίδιο… διαδικτυακό τραπέζι με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, στο πλαίσιο της σειράς “TIME OUT” της Ευρωλίγκα και μίλησαν για μπάσκετ, ταινίες, βιβλία, αλλά και τον προπονητή που θαυμάζει ο Ζοτς, που δεν είναι άλλος από τον Φιλ Τζάκσον.
“Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Φιλ Τζάκσον. Είχε απίστευτα αποτελέσματα. Δούλευε με κορυφαίους παίκτες, κάτι το οποίο δεν είναι πάντα εύκολο. Θα ήθελα πολύ να διαβάσω το βιβλίο του αλλά δεν είχα τον χρόνο μέχρι τώρα”.
Από την συζήτηση δεν μπορούσε να λείπει η αγαπημένη του Αθήνα και ο Αντώνης Ρέμος, με τον Ζοτς να τονίζει χαρακτηριστικά:
“Η Αθήνα είναι φανταστική πόλη όπως και ο κόσμος της. Κάθε φορά που μιλάω για την Αθήνα γεμίζω χαρά και έτσι αισθάνομαι κάθε φορά που πηγαίνω εκεί. Έζησα 13 χρόνια στην Ελλάδα. Μπορώ να σου πω ότι από το 1999 μέχρι το 2008 ήταν υπέροχα χρόνια. Ζούσα σε μία όμορφη γειτονιά, μιλούσα με απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, που δεν ενδιαφερόντουσαν τόσο για το μπάσκετ. Ήταν γιατροί, δάσκαλοι, τραπεζίτες, σερβιτόροι. Είναι αξέχαστα εκείνα τα χρόνια. Ξέρεις, μου τηλεφωνούν φίλοι μου συνέχεια και νομίζω ότι πρέπει να επισκεφτώ σύντομα την Ελλάδα. Άλλωστε αγαπημένος μου τραγουδιστής είναι ο Αντώνης Ρέμος”
Όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί, ανέφερε πως “δεν γίνεται ένα άτομο να είναι σημαντικότερο από μια ομάδα. Αυτό είναι το βασικότερο όλων. Πρέπει πρώτα να μάθεις να χάνεις και μετά να κερδίζεις”.
Αποκάλυψε επίσης το πρώτο παιχνίδι που του έρχεται στο μυαλό ως θεατής λέγοντας ότι “δεν θυμάμαι ακριβώς την χρονιά, αλλά το παιχνίδι που έχω δει πιθανότατα περισσότερες φορές στην ζωή μου είναι ο τελικός του NCAA ανάμεσα σε Villanova και Georgetown στην αρχή των ’80s”.
Μιλώντας για το ΝΒΑ ο πολυνίκης τεχνικός της Ευρωλίγκα αποκάλυψε τι πραγματικά είχε συμβεί σχετικά με τις φήμες που τον ήθελαν να συζητάει πρόταση από τους Ντιτρόιτ Πίστονς, ενώ προέτρεψε όποιον Ευρωπαίο προπονητή έχει την δυνατότητα να κάνει το.. άλμα για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού:
“Θα σας πως εγώ την ιστορία (σ.σ. για τους Πίστονς). Δεν πήγα ποτέ γιατί κανένας δεν με κάλεσε. Αυτή είναι η αλήθεια. Το 2012, όταν αποχωρήσαμε από τον Παναθηναϊκό με τον Δημήτρη, δέχτηκα πρόσκληση από τους Πίστονς και ακολουθήσαμε το πρόγραμμά τους για έναν μήνα. Παρακολουθήσαμε τα φιλικά και την έναρξη της Regular Season. Ήμασταν για 30 μέρες με τον Τζο Ντούμαρς, μιλούσαμε συνεχώς για όλα τα θέματα. Κάποια στιγμή, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ειπώθηκε κάτι για τις σκέψεις μου. Αυτό είναι όλο. Αυτή είναι η ιστορία.
“Είναι καταπληκτικά στο ΝΒΑ. Όλα είναι τέλεια, σε όλους τους τομείς. Όποιος προπονητής από την Ευρώπη έχει την φιλοδοξία να εργαστεί εκεί, πρέπει να το κάνει. Το εύχομαι σε όλους τους Ευρωπαίους και πιστεύω ότι μπορούν να πετύχουν εκεί. Το ίδιο συνέβη και με τους παίκτες, που έδειξαν ότι δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Οι Ευρωπαίοι γίνονται σημαντικοί παίκτες εκεί, είχαμε MVP από τη Ευρώπη. Ο Μάικ Ντ’ Αντόνι και ο Ντέιβιντ Μπλατ έκαναν σπουδαία δουλειά”.
Τέλος, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αναφέρθηκε στο κίνητρο που βρίσκει στην δουλειά του και τον πιο σκληρό κριτή, που δεν είναι άλλος από τον ίδιο του τον εαυτό:
“Σε κάθε δουλειά, το κίνητρο είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Όποιο έχει κίνητρο μπορεί να πετύχει τα πάντα. Δεν είναι εύκολο να κάνεις τον εαυτό σου να πιστεύει ότι μπορεί να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο. Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος. Το κίνητρο κινεί τον κόσμο. Κάθε φορά λέω στους παίκτες μου ότι πρέπει να δίνουν κίνητρο στους εαυτούς τους. Όταν βγαίνουν στο παρκέ, αυτό πρέπει να βρίσκεται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο.
Αν δεν είσαι συγκεντρωμένος, δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα. Αυτό πρέπει να βρίσκεται στο 101%, όχι στο 100%. Αν ένας παίκτης μου δεν βρίσκεται εκεί, καλύτερα να μην έρθει στην προπόνηση. Δεν θέλω να ρίξει όλη την ομάδα. Πάντα συζητάω με τους παίκτες μου, είτε σε ομαδικές, είτε σε ατομικές συνομιλίες. Πάντα μιλώ με τους νέους παίκτες για τους στόχους μας. Όλοι μπορούν να εκφράσουν τις απόψεις τους, έτσι λειτουργούν καλύτερα τα γκρουπ. Οι ομάδες είναι πάντα πιο ισχυρές από έναν άνθρωπο. Όλοι εκφράζουν την γνώμη τους, απλά εγώ παίρνω την απόφαση. Όσο υπάρχει εμπιστοσύνη, θα έχουμε και αποτελέσματα. Μπορεί να μην κερδίζεις πάντα, αλλά δεν γίνεται να είσαι μόνιμα νικητής ή πρωταθλητής. Τα αποτελέσματα είναι σίγουρα σημαντικά στην δουλειά μας, αλλά το πιο σημαντικό είναι το συναίσθημά μας, πώς νιώθουμε μέσα μας.
Κανένας δεν μπορεί να με κριτικάρει περισσότερο από την κριτική που ασκώ εγώ ο ίδιος στον εαυτό μου. Δεν μπορώ να πω ότι τα ξέρω όλα. Μπορώ να βελτιωθώ, προσπαθώ να βελτιωθώ. Όσο κάνω αυτή τη δουλειά θα προσπαθώ να βελτιώνομαι”.