Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Το Eurohoops σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο Αράλ Ουάινσμπεργκ, φιλοξενεί τους τρεις σπουδαίους άσους του ένδοξου παρελθόντος του Παναθηναϊκού, με αφορμή τη συμπλήρωση μία 20αετίας από το δεύτερο ευρωπαϊκό τίτλο των “πράσινων” και της τέταρτης του Ζέλικο Ομπράντοβιτς που στη συνέχεια κατέκτησε άλλους τόσους με τον Παναθηναϊκό.
Στις 20 Απριλίου 2000, ο Παναθηναϊκός έφτανε στη κορυφή της Ευρώπης, για δεύτερη φορά μετά το 1996, όταν στον τελικό του Final Four της Θεσσαλονίκης, νίκησε τη Μακάμπι Τελ Αβίβ με 73-67 στο “Παλατάκι”.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την ”χρυσή” βραδιά, οι Φραγκίσκος Αλβέρτης, Οντέντ Κάτας και Γιώργος Καλαϊτζής, μοιράστηκαν τις σκέψεις και τα συναισθήματα που είχαν το 2000!
Μπορείτε εδώ να διαβάσατε το πρώτο μέρος της πολύ σημαντικής αυτής συνέντευξης των τριών πρώην άσων του Παναθηναϊκού και στη συνέχεια ακολουθεί το δεύτερο μέρος της συνέντευξης:
– Αράλ: Πότε καταλάβατε ότι υπήρχε πρόβλημα τραυματισμού στα γόνατα;
Αλβέρτης: “Μέρα με τη μέρα”
Κάτας: “Κανείς δεν το πίστευε… Ακόμα και στο δεύτερο χρόνο που δεν έπαιζα, κανείς δεν πίστευε ότι θα ήταν το τέλος της καριέρας μου. Τώρα ξέρω καλύτερα τα πράγματα. Αν γνώριζα τότε τι με έκανε να σταματήσω το μπάσκετ, θα μπορούσα να το λύσω. Όμως οι γιατροί… Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες… Κανείς δεν το έβλεπε να έρχεται”.
Καλαϊτζής: “Η ζωή ισορροπεί…”.
– Αράλ: Φράγκι, κέρδισες πολλά τρόπαια με τον Παναθηναϊκό. Τι έκανε εκείνο το τρόπαιο μοναδικό;
Αλβέρτης: “Όλα είναι μοναδικά για κάθε σεζόν. Ήταν ξεχωριστό γιατί παίζαμε εδώ στην Ελλάδα. Γιατί ο τελικός ήταν με τη Μακάμπι, με τον Όντεντ και όλα αυτά που έγιναν μετά και τον έκαναν ξεχωριστό. Γιατί πριν δεν ξέραμε τι θα συμβεί. Επειδή αρχίσαμε εκείνη τη σεζόν την αυτοκρατορία μας μπορούμε να πούμε. Είχαμε ένα από το 1996, το δεύτερο και μετά αρχίσαμε να έχουμε αυτοκρατορία”, είπε ο Φραγκίσκος Αλβέρτης ενώ ο Οντέντ Κάτας είπε τη γνώμη του:
“Ήταν το πρώτο με τον Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό”.
– Ήταν η πρώτη σεζόν με τον Ομπράντοβιτς. Μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι θα διαρκούσε τόσο πολύ;
Αλβέρτης “Ήταν ωραία εποχή”.
– Ποιος ήταν ο πιο αστείος τύπος στην ομάδα εκείνη την εποχή;
Αλβέρτης: “Για μένα; Ο Πατ Μπερκ με διαφορά! Προσπάθησε να γίνει κωμικός, αλλά ήταν πολύ ψηλός για τηλεοπτικό σόου. Σοβαρά!”, ενώ στη συνέχεια μαζί με τον Κάτας συμφώνησαν για έναν άλλο συμπαίκτη τους: “Ο Τζεντίλε”, με τον Ισραηλινό να συμπληρώνει:
“Ήταν μια διασκεδαστική σχέση… Ο Τζεντίλε με Μποντιρόγκα, Ρέμπρατσα (Για σένα ήταν ο Ρέμπρατσα, είπε γελώντας ο Καλαϊτζής). Ναι, ο Ρέμπρατσα ήταν ο άνθρωπός μου”.
Αλβέρτης: “Μερικές φορές όταν όλα πάνε καλά, όλοι έχουν διάθεση να κάνουν αστεία όλη μέρα. Όταν σε μια ομάδα κάτι δεν πάει τόσο καλά, όλοι σκέφτονται δύο φορές να κάνουν αστεία. Αυτό είναι αλήθεια”.
Οι τρεις φίλοι σκέφτηκαν και τον Γιώργο Καράγκουτη (γνωστό αυτό στους μπασκετικούς κύκλους) με τον Κάτας να λέει: “Ο Καράγκουτης; Δεν ήταν αστείος;” και τον Αλβέρτη να απαντάει γελώντας: “Ακόμα είναι”, ενώ Κάτας και Καλαϊτζής συμφώνησαν και για τον Αντώνη Φώτση; “Ο Φώτσης νέος”, είπε ο Έλληνας γκαρντ.
– Θυμάστε κάποια περίοδο κρίσης εκείνη τη σεζόν που σας βοήθησε να προχωρήσετε μπροστά; Τεχνητές κρίσεις από τον Ζέλικο…
Αλβέρτης: “Έχω περάσει πολλές κρίσεις (γέλια) και δεν θυμάμαι ακριβώς”.
Κάτας: “Όχι πραγματικά. Ήταν πριν τα playoffs με την Μπούντουτσνοστ νομίζω. Οι 2-3 εβδομάδες πριν από αυτά τα παιχνίδια ήταν δύσκολες. Δεν παίξαμε το καλύτερο μπάσκετ μας κι έτσι ο Ομπράντοβιτς ήταν σκληρός. Ναι ήταν πραγματικά σκληρός, όμως όπως είπε ο Φράγκι μόνο όταν γυρίσεις τη σκέψη τότε, θα καταλάβεις ότι το έκανε επίτηδες”.
Καλαϊτζής: “Νομίζω είχε στείλει τον Τζεντίλε στα αποδυτήρια. Κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης, μιας σημαντικής προπόνησης, δύο μέρες πριν το Final Four ή πριν τα playoffs…
– “Είναι ένας παίκτης που δεν έχετε αναφέρει σχεδόν καθόλου, ο Μποντιρόγκα. Τι είδους συμπαίκτης ήταν; Πώς ήταν να παίζεις μαζί του;
Καλαϊτζής “Ποιος; (γέλια)”
Αλβέρτης: Ήταν ηγέτης. Ήταν κάποιος που μπορούσες να ποντάρεις πάνω του. Όταν κάτι πήγαινε λάθος “δώσε μου την μπάλα, στάσου στη γωνία και μετά περίμενε”, και το έκανε σε αργή κίνηση παρεμβαίνει ο Αράλ για να απαντήσει ο πρώην αρχηγός του Παναθηναϊκού: “Το αποτέλεσμα… Αυτό μετράει”.
– Μπορείτε να μας πείτε τι κάνουν όλοι σήμερα; Ο Οντεντ ξέρουμε τι κάνει…
Αλβέρτης: “Νομίζω ότι ο Ντέγιαν είναι στην ομοσπονδία της Σερβίας εδώ και μερικά χρόνια. Όμως δεν τον έχω δει τον τελευταίο χρόνο. Δεν ξέρω… Ο Ρέμπρατσα δεν ξέρω, δεν έχω ιδέα. Ο Τζόνι Ρότζερς είναι νομίζω σκάουτερ στο ΝΒΑ, τον έχω δει πολλές φορές, έρχεται και παρακολουθεί αγώνες της Ευρωλίγκας. Ο Νάντο… (φροντίζει τους γιους του, λέει χαριτολογώντας ο Καλαϊτζής). Τον είχα δει πριν 2-3 χρόνια, ήταν προπονητής”.
-Κι εσείς οι δύο τρέχετε την ακαδημία του Παναθηναϊκού;
“Ναι είμαι στην ακαδημία και είμαι τιμ μάνατζερ στην ομάδα. Ο Γιώργος είναι head coach στην ακαδημία, εγώ είμαι ο διευθυντής”, είπε ο Αλβέρτης για να προσθέσει ο Καλαϊτζής: “Ναι κοουτσάρω, είμαι head coach στην ακαδημία κι ο Φραγκίσκος εδώ και πέντε χρόνια διευθύνει την ακαδημία”.
– Και η πρώτη σου νίκη ως προπονητής ήταν απέναντι στον Ζέλικο, σωστά; Όταν ήσουν υπηρεσιακός προπονητής στον Παναθηναϊκό. Κέρδισες το πρωτάθλημα. Πώς ήταν να κοουτσάρεις απέναντί του;
Αλβέρτης: “Ναι έκανα τον προπονητή επίσης για πέντε μήνες Ήταν κάτι πολύ παράξενο. Όμως κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν μπορείς να σκεφτείς, είσαι συγκεντρωμένος. Είτε είσαι παίκτης κι είσαι συγκεντρωμένος, είτε είσαι προπονητής κι είσαι συγκεντρωμένος στην τακτική και τι πρέπει να κάνεις. Όμως το αστείο με αυτή την ιστορία είναι ότι στον πρώτο γύρο που πήγαμε εκεί και παίξαμε, μου είπε “πολύ παράξενο ε;” και του είπα “ίσως στο δεύτερο γύρο θα είναι πιο παράξενο”. Εννοούσα ότι θα παίζαμε μπροστά στον κόσμο μας. Ποιος ήξερε ότι θα παίζαμε ο ένας εναντίον του άλλου; (γέλια) Στην πραγματικότητα ήταν η δεύτερη φορά γιατί στον πρώτο γύρο είχαμε παίξει εκεί και μετά εδώ”.
-Γιατί δεν θέλησες να συνεχίσεις να προπονείς και δεν έμεινες;
Αλβέρτης: “Όταν παίζαμε στην ΤΣΣΚΑ, ο Έτορε Μεσίνα με φώναξε: “Φράγκι όταν άρχισα να προπονώ, είχα πιο πολλά μαλλιά (γέλια). Φέτος όταν ήρθε και παίξαμε με το Μιλάνο εδώ, του είπα “κόουτς είδες, δεν προπονώ” και είπε “είσαι έξυπνος άνθρωπος” (γέλια)”…
– Είναι ακόμα ξεχωριστό να έρχεσαι στο ΟΑΚΑ, ακόμα κι όταν παίζεις με την ΑΕΚ;
Κάτας: “Πάντα. Όχι λόγω του γηπέδου, αλλά λόγω των αναμνήσεων. Ο ηγέτης πρέπει να είναι στα αποδυτήρια”.
– Ποια είναι η θέση του Όντεντ στην ιστορία του Παναθηναϊκού; Γιατί από τη μία πλευρά είναι αυτός ο τρελός τελικός και όσα έκανε και από την άλλη το ότι έπαιξε μόνο μία σεζόν. Πώς βλέπετε τη θέση του στην κληρονομία του συλλόγου;
Αλβέρτης: “Να σου πω… Είναι ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας, επειδή ήταν ο άνθρωπος του τελικού, αλλά το πιο σημαντικό: Όποιος φεύγει από την ομάδα, αφήνει κάτι. Κάτι στον αέρα. Όταν μιλάμε για έναν παίκτη που έφυγε, πώς νιώθουμε και τι λέμε γι’ αυτόν είναι το μεγαλύτερο… Δεν έχει σημασία αν σκοράρεις 20 ή 40 πόντους ή οτιδήποτε. Τι αφήνεις πίσω όταν φεύγεις; Τι σκέφτονται για σένα όσοι δούλεψαν μαζί σου και τι αισθάνονται 20 χρόνια μετά; Έτσι δεν είναι; Είναι σαν εμάς, 20 χρόνια μετά. Θα έρθει αύριο στα αποδυτήρια για παράδειγμα (σ.σ. ο Καλαϊτζής) και όλοι θα τον αγκαλιάσουν και θα τον φιλήσουν σαν να είναι εκεί κάθε μέρα”.
Κάτας: “Όμως η ιστορία μου στην Ελλάδα είναι ξεχωριστή. Δεν ξέρω τι να πιστέψω ότι θα γινόταν αν πήγαινα στη Ρωσία, στην Ιταλία. Δεν μπορώ να το σκεφτώ. Μου πήρε 1-2 μήνες μέχρι να συνειδητοποιήσω, όταν μπήκα στο διαμέρισμά μου, τι γινόταν… Από τη στιγμή που συνδέθηκα με τον Γιώργο πρώτα απ’ όλα πραγματικά με βοήθησε. Αλλά έπειτα από 2-3 μήνες έπινα μόνο φραπέ, άκουγα ελληνική μουσική. Ήταν σαν να γεννήθηκα στην Ελλάδα. Έτσι ένιωθα”.
Αλβέρτης: “Είναι κάτι μοναδικό. Όταν βρίσκονται άτομα από τη Μεσόγειο… Ίδιος καιρός, ίδια γούστα στη μουσική, ίδιος ρυθμός”.
Καλαϊτζής: Θα μπορούσε να συμβεί αυτό και σε εμάς αν παίζαμε σε μια ομάδα στο Τελ Αβίβ…”.
– Σχεδόν πήγες στην Ιταλία εκείνο το καλοκαίρι, σωστά; Πριν έρθεις στον Παναθηναϊκό. Τι συνέβη τότε;
Κάτας: “Είχα ήδη υπογράψει στην Τιμσίστεμ Μπολόνια. Άλλαξε η ιδιοκτησία και την ανέλαβε ένα Μουσουλμάνος και ήθελε να ακυρώσει το συμβόλαιο, αφού είχε υπογραφεί. Μετά κάλεσαν τον ατζέντη μου και είπαν ότι ήθελαν να ακυρώσουν το συμβόλαιο, για θρησκευτικούς λόγους φαντάζομαι και ο ατζέντης μου είπε “έχουμε υπογράψει συμβόλαιο”. Εγώ είπα “άφησέ το”. Μετά τη συνέντευξη θα σου πω τι είχε το συμβόλαιο. Προφανώς, δεν μπορώ να πω ότι ήταν λάθος. Ήταν τρεις ομάδες. Τιμσίστεμ, Εφές και Παναθηναϊκός”.
– Για να πάρεις τη θέση του Ναουμόσκι. Όλοι συνέδεσαν το όνομά σου με το ΝΒΑ…
Κάτας “Τότε, πριν από αυτό παίξαμε δύο αγώνες playoffs με Κίντερ και Τιμσίστεμ. Πραγματικά μου άρεσε η Μπολόνια. Ήταν κάτι που το σκέφτηκα. Για μένα η Αθήνα ήταν κάτι… την ήξερα πριν… Η Μπολόνια όμως μου άρεσε, ήταν ωραία πόλη, καλό φαγητό, από την εμπειρία μου. Είμαι πραγματικά χαρούμενος που διάλεξα την Αθήνα”.
– Ποιους παίκτες από εκείνον τον Παναθηναϊκό του 2000 θα έπαιρνες αν μπορούσες σε Χάποελ και Παναθηναϊκό φέτος;
Κάτας “Σίγουρα τον Αλβέρτη, γιατί μας λείπει ο Τρεντ Λόκετ κι είναι ακριβώς ο παίκτης που θέλω, στο 3-4… Το καλύτερο stretch four στην Ευρώπη. Τον Μποντίρογκα επίσης”.
Αλβέρτης “Είναι ερωτήσεις που δεν γίνεται να απαντηθούν. Καλά, σίγουρα ο Μποντίρογκα. Μπορώ να τους διαλέξω όλους. Αφορά όμως στο τι μπορούμε να κάνουμε τώρα”.
– Όταν ο Όντεντ ήρθε ως μεγάλος σκόρερ και μεγάλος σταρ από το Τελ Αβίβ, φοβόσασταν ότι θα ήταν ένας σταρ με μεγάλο “εγώ”;
Καλαϊτζής: “Όχι πραγματικά. Αυτό εξαρτάται από την ομάδα και τον προπονητή. Όποιος θέλει να γίνει μέρος της ομάδας πρέπει να ακολουθήσει κάποιους κανόνες.
Κάτας: “Για σένα ήμουν μεγάλος σταρ. Πήγα σε μια ομάδα με τον Ρέμπρατσα, με τον Μποντιρόγκα, τον Αλβέρτη, τον Τζεντίλε. Δεν ήμουν…”.
– Ήσουν πρώτος σκόρερ στο Ευρωμπάσκετ και στην Ευρωλίγκα…
Κάτας: ΟΚ, αλλά όταν μιλάς για Αλβέρτη, Μποντιρόγκα, Ρέμπρατσα, Τζεντίλε, Μάικλ Κοχ… Ολοι τους μεγάλα ονόματα”.
– Και συνδέθηκες μαζί τους πολύ γρήγορα
Καλαϊτζής: “Νομίζω ναι. Και μετά με τον τραυματισμό επίσης…”
Αλβέρτης : “Ποτέ δεν είχαμε αυτού του είδους τη συμπεριφορά στα αποδυτήρια. Επειδή λίγο ή πολύ γνωρίζαμε ποιοι ήμασταν, δεν είχαμε λόγο να αποδείξουμε κάτι… Σε ποιον; Να υποκριθούμε ότι κάποιος ήταν καλύτερος από κάποιον άλλον; Είχαμε την ίδια ιδέα, να κερδίσουμε ό,τι μπορούσαμε. Όλοι ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν για την ομάδα ώστε να νικήσει κι αυτό ήταν το μεγάλο μυστικό μας ως ομάδα. Το κάναμε πολύ καλά”, σχολίασε ο Αλβέρης για να πει ο Κάτας: “Κυρίως αυτό γινόταν λόγω του Ομπράντοβιτς. Ξέρει πώς να το κάνει. Είναι ο άνθρωπος που διοικεί” και καταλήγει ο Φραγκίσκος: “Βάζει τα κομμάτια στο παζλ”.
– Ποιο ήταν το μερίδιο του Ιτούδη;
Αλβέρτης: “Είχε μεγάλο μερίδιο επειδή ήταν άλλος ένας προπονητής. Δεν ξεχώριζαν ποτέ ως πρώτος προπονητής και βοηθός. Και οι δυο τους συμμετείχαν στην ομάδα με τον ίδιο τρόπο”.
Κάτας: “Επίσης ήταν η πρώτη του χρονιά. Ήταν ο μόνος που υπέφερε από τον Ομπράντοβιτς πιο πολύ από μένα. Έπρεπε να μεταφράζει όσα έλεγε ο Ομπράντοβιτς. Πολλές φορές πριν αρχίσουν τα παιχνίδια ή μετά με ρωτούσαν αν ήμουν βασικός. Ποτέ δεν άρχισα στην πεντάδα στον Παναθηναϊκό. Ποτέ”.
Καλαϊτζής: “Όμως οι περισσότεροι στην ομάδα νιώθαμε ότι ήμασταν ίσοι. Δεν υπήρχε διαφορά. Σε έκαναν να νιώθεις ως το πιο σημαντικό κομμάτι μιας μηχανής. Δεν έχει σημασία αν παίζεις ένα λεπτό ή 20 ή καθόλου. Οι συμπαίκτες και οι προπονητές και γενικά σε κάνουν να νιώθεις πραγματικά σημαντικός. Κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, στα ταξίδια, σε όλα”.
Δείτε την απολαυστική συνέντευξη στο βίντεο που ακολουθεί.