Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Μία από τις σπουδαιότερες στιγμές στην ιστορία του Ολυμπιακού έγινε σαν σήμερα (24/4) το 1997 στο Final Four της Ρώμης καθώς η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό της τρόπαιο με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα στον αλησμόνητο εκείνο τελικό.
Ο εκ των ηγετών εκείνης της ομάδας και μετέπειτα θρύλος του συλλόγου Μίλαν Τόμιτς παραχώρησε ραδιοφωνική συνέντευξη στον ΣΠΟΡ ΦΜ 94,6 και μίλησε για εκείνη την μεγάλη επιτυχία του Ολυμπιακού πριν από 23 χρόνια στην Ρώμη, για την καραντίνα λόγω του κορωνοϊού, αλλά και το αν είχε μιλήσει με τους Πειραιώτες μετά την απόλυση του Κεστούτις Κεμζούρα ή επιθυμεί στο μέλλον να αναλάβει την ομάδα.
Αναλυτικά τι είπε:
“Ήταν μεγάλη δικαίωση. Είχαμε τέτοια αυτοπεποίθηση, που και με άλλη ομάδα να παίζαμε, θα κερδίζαμε. Το θέμα είναι πόσο δεμένη είναι η ομάδα, τι πίστη υπάρχει και τι χημεία. Η ήττα από τον ΒΑΟ, μας έφερε πιο κοντά σαν ομάδα. Την επόμενη ημέρα είχαμε πάει στα μπουζούκια. Μας έκραζαν, αλλά μαζευτήκαμε και πήγαμε στα μπουζούκια κι ήρθαμε πιο κοντά. Μετά η ομάδα πήγε… τρένο”.
Για το μέλλον και αν θα ήθελε να αναλάβει τον Ολυμπιακό: “Εγώ είμαι εδώ”.
Για την καραντίνα: “Δεν βγαίνουμε έξω, καθόμαστε σπίτι. Netflix, μπάσκετ. Βλέπουμε παλιά ματς και πιο πρόσφατα. Για εμάς το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής, έχουμε συνηθίσει να ζούμε πολύ διαφορετικά. Πρέπει να προσαρμοστούμε, έτσι πρέπει να κάνουμε”.
Για το αν το ευρωπαϊκό στην Ρώμη ήταν πιο γλυκό: “Ήταν μαγική στιγμή. Δεν μπορείς να πεις ότι ήταν πιο γλυκό. Υπήρχε μεγαλύτερος ενθουσιασμός, επειδή ήταν το πρώτο. Στο γήπεδο ήταν περίπου 8.000 Ολυμπιακοί, όλη η Ρώμη ήταν κόκκινη. Κάθε ευρωπαϊκό έχει τη δική του βαρύτητα, δίνει χαρά. Κάθε σεζόν είναι ξεχωριστή, όταν κατακτάς την κούπα”.
Για το αν ήταν δικαίωση για την ομάδα και τον Σωκράτη Κόκκαλη: “Ήταν μεγάλη δικαίωση. Και για τον κύριο Κόκκαλη, αυτός τον ανέβασε. Διότι τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχε στον χάρτη της Ευρώπης ο Ολυμπιακός. Επένδυσε πολλά χρήματα ο Κόκκαλης. Είχαν προηγηθεί τα Final-4 σε Τελ Αβίβ και Σαραγόσα, όπου δεν καταφέραμε να πάρουμε τον τίτλο. Φυσικά κι ήταν δικαίωση”.
Για το αν ήταν πιο δύσκολος ο ημιτελικός ή ο τελικός: “Πάντα λέω ότι το πιο δύσκολο παιχνίδι είναι ο ημιτελικός σε αυτές τις περιπτώσεις. Στον τελικό εγώ για παράδειγμα δεν έχω άγχος. Ο ημιτελικός είναι το σκαλοπάτι. Με την Ολίμπια ήμασταν φαβορί και σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει βάρος, πίεση. Με Παρτιζάν και Παναθηναϊκό που περάσαμε με μειονέκτημα έδρας, δείξαμε ότι έχουμε το τάιμινγκ και δείξαμε ότι έχουμε αυτοπεποίθηση. Μετά ήρθε το φάιναλ φορ. Η Μπαρτσελόνα ήταν πολύ καλή ομάδα. Τζόρτζεβιτς, Καρνισόβας, Χιμένεθ… Είχαμε τέτοια αυτοπεποίθηση, που και με άλλη ομάδα να παίζαμε, θα κερδίζαμε”.
Για την φήμη ότι δεν άρεσε η βόλτα της ομάδας την ημέρα του τελικού στον κύριο Κόκκαλη: “Δεν το γνωρίζω αυτό για τον κύριο Κόκκαλη, πρώτη φορά το ακούω. Κάθε απόφαση του προπονητή φαίνεται μετά αν είναι σωστή ή όχι. Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι ήταν σωστή, διαφορετικά θα λέγανε ότι δεν πήγαμε για προπόνηση κι ότι κόστισε που πήγαμε για καφέ. Εμάς μας βοήθησε εκείνη τη στιγμή και ψυχολογικά”.
Για το αν ήταν “κλειδί” για την επιτυχία της χρονιάς η συνύπαρξη του με τον Ρίβερς: “Ήταν ένα από τα κλειδιά. Νομίζω ότι από τη μέση της χρονιάς ξεκινήσαμε να παίζουμε δίδυμο με τον Ρίβερς. Η ομάδα ήταν στηριγμένη πάνω του, διότι ήταν σταθερά καλός. Τον βοήθησε ότι παίξαμε μαζί. Μια έπαιζα εγώ στο “1”, αυτός στο ”2”, μετά αυτός στο “1””.
Για την αλλαγή της εικόνας του Ολυμπιακού μέσα στην σεζόν: “Μια ομάδα δεν γίνεται να πηγαίνει πολύ καλά από την αρχή μέχρι το τέλος. Θα υπάρχουν ήττες και κρίσεις, γκρίνιες μέσα στην ομάδα. Το θέμα είναι πόσο δεμένη είναι η ομάδα, τι πίστη υπάρχει και τι χημεία. Η ήττα από τον ΒΑΟ, μας έφερε πιο κοντά σαν ομάδα. Την επόμενη ημέρα είχαμε πάει στα μπουζούκια. Μας έκραζαν, αλλά μαζευτήκαμε και πήγαμε στα μπουζούκια κι ήρθαμε πιο κοντά. Μετά η ομάδα πήγε… τρένο. Δεν κλειστήκαμε σπίτι και να μην μιλάει ο ένας στον άλλο”.
Για το ότι κατέκτησε την Ευρωλίγκα και ως βοηθός του Ντούντα το 2012: “Είναι κάτι ωραίο. Η δουλειά του προπονητή είναι διαφορετική. Χαρά μου που συνεργάστηκα με αυτόν τον άνθρωπο, που είναι δάσκαλος. Είναι και συγκυρίες, ήρθαν έτσι τα πράγματα για να είμαστε μαζί σε αυτούς τους τίτλους”.
Για τα δίδυμα Ρίβερς – Τόμιτς και Σπανούλη – Λο και ποιο είναι καλύτερο: “Δεν πρέπει να συγκρίνεις εποχές και παίκτες. Μπορείς να κάνεις αυτήν τη σύγκριση”.
Για το Last Dance του Τζόρνταν: “Είναι ωραίο, είναι και πράγματα που μπορείς να μάθεις βλέποντάς τα. Έπρεπε και ο Τζόρνταν με το ταλέντο του για να δει”.
Για το μέλλον του και τον Ολυμπιακό: “Είχα προτάσεις από το εξωτερικό, τώρα περιμένω. Όπως έχουν γίνει τα πράγματα δεν λειτουργεί τίποτα και δεν κινείται τίποτα. Οι ομάδες ψάχνουν πληροφορίες, αλλά δεν κινείται η αγορά. Δεν θεωρούσα ότι είναι καλές και με κάλυπταν οι επιλογές που είχα. Δεν είχα πρόταση από τον Ολυμπιακό για να προλάβω την ερώτηση. Από άλλες ομάδες είχα προτάσεις. Είπα να περιμένω για να δω κάτι από του χρόνου. Δεν ξέρω αν πρέπει να γίνει ερώτηση (για επιστροφή στον Ολυμπιακό) σε εμένα ή κάπου αλλού. Αλλού πρέπει να γίνει αυτή η ερώτηση. Εγώ εδώ είμαι. Ξέρουν ότι τι σχέση έχω με την ομάδα”.
Για την έναρξη της Ευρωλίγκα: “Είναι πολλά πράγματα που πρέπει να πέσουν στο τραπέζι. Πρέπει πρώτα να δούμε το καλό για την υγεία όσων συμμετέχουν στα παιχνίδια. Οι πιο πολλοί ξένοι έχουν φύγει κι όταν γυρίσουν θα κάνουν εξετάσεις και θα μπουν σε καραντίνα. Χρειάζεται καιρός όλη αυτή η διαδικασία. Ένα θέμα είναι και των πληρωμών. Οι παίκτες θα έρθουν αν είναι απλήρωτοι; Θα συμφωνήσουν για μειώσεις; Πρέπει να γίνεται διαφήμιση του αθλήματος κι όχι δυσφήμιση. Το μίνιμουμ είναι δύο εβδομάδες για να μην πω τρεις ώστε να επανέλθουν οι παίκτες κι οι ομάδες. Ξαφνικά να γίνει Ολυμπιακός-Έφες έπειτα από δύο μήνες;”.