Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Δεκατρία χρόνια μετά τη Ρώμη όπου οι δύο μεγάλες ομάδες αναμετρήθηκαν με νικητή τον Ολυμπιακό, η Μπαρτσελόνα πήρε τη ρεβάνς νικώντας με 86-68, στην επιστροφή των “ερυθρολεύκων” σε έναν τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Είχε προηγηθεί η πρόκριση του στο φάιναλ φορ του Βερολίνου το 2009 με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο και με τον ίδιο προπονητή ο Ολυμπιακός των Αγγελόπουλων έφτασε στη μεγαλύτερη επιτυχία τους επί προεδρίας των δύο αδελφών.
Η ευρωπαϊκή κορύφωση αποδείχτηκε εκ των υστέρων πως δεν είχε φτάσει, καθώς παρότι έριξαν το μπάτζετ, ο Ολυμπιακός κατάφερε να κατακτήσει την Ευρωλίγκα του 2012 και του 2013, ενώ αντίθετα η Μπαρτσελόνα δεν κατέκτησε άλλον τίτλο! Δεν έφτασε μάλιστα καν σε τελικό αυτά τα δέκα χρόνια που μας πέρασαν από το Παρίσι.
Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο πέτυχε 21 πόντους και αναδείχτηκε MVP για την ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ που πραγματικά εκείνα τα χρόνια έδειχνε αχτύπητη και ειδικά στο Παρίσι. Ο Πιτ Μάικλ πρόσθεσε 14.
Ο Ολυμπιακός έμεινε από νωρίς πίσω στο σκορ, -11 στο ημίχρονο, αλλά στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου κατάφερε να μειώσει στους τρεις πόντους, δημιουργώντας ελπίδες στους πλέον των 8.000 φίλων του που πήγαν στο “Μπερσί”. Ήταν όμως και οι τελευταίες στιγμές μέσα στο παιχνίδι που φάνηκε ανταγωνιστικός.
Ο Τζος Τσίλντρες πέτυχε 15 πόντους ενώ ο Λίνας Κλέιζα έμεινε στους 13 (πρώτος σκόρερ τότε στην Ευρωλίγκα με 17,1 πόντους), αμφότεροι κάτω από τους μέσους όρους τους. Μία ντουζίνα πόντους με 6/6 δίποντα (0/2 τρίποντα) πέτυχε ο Θοδωρής Παπαλουκάς και 10 πρόσθεσε ο Μίλος Τεόντοσιτς, MVP εκείνης της σεζόν.
Η απώλεια εκείνου του τίτλου αλλά και του πρωταθλήματος οδήγησε στον τερματισμό της συνεργασίας του Ολυμπιακού με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, που όμως ήταν αυτός που ανέλαβε να οδηγήσει την ομάδα του Πειραιά πίσω στις επιτυχίες. Έστω κι αν χρειάστηκε ένα χρόνο για να μπορέσει να βρει το “κόλπο” με τον Βασίλη Σπανούλη ως ηγέτη, τον Πρίντεζη δίπλα του και τους “άβγαλτους” τότε Παπανικολάου, Σλούκα και Μάντζαρη.