Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ίσως να είναι κι ο κορυφαίος όλων. Στη συνείδηση πολλών ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν είναι προφανώς συμπτωματικό το γεγονός ότι ανακοινώθηκε τελευταίος, το κερασάκι στην τούρτα των κορυφαίων παικτών αυτής της εποχής της Ευρωλίγκα, αλλά κι … βάση αυτού του “γλυκίσματος”.
Ο Βασίλης Σπανούλης έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στη δεκαετία 2010-19 στην Ευρωλίγκα, κερδίζοντας δύο τίτλους με τον Ολυμπιακό, αντίστοιχα προσωπικά βραβεία MVP σε φάιναλ φορ (2012-13), ενώ οδήγησε την ομάδα του σε ακόμα δύο τελικούς (2015, 2017).
Ήταν επίσης ο πολυτιμότερος παίκτης της σεζόν 2012-13, όταν υπό την ηγεσία του ο Ολυμπιακός έκανε το “back to back” που καμία άλλη ομάδα δεν πέτυχε σε αυτό το διάστημα στο οποίο αναφερόμαστε.
Είναι ο παίκτης που την προηγούμενη δεκαετία και… λίγο από την τρέχουσα, έγινε ο πρώτος σκόρερ και πασέρ της διοργάνωσης, αλλά κι ο παίκτης με την καλύτερη αξιολόγηση (πάντα σε απόλυτους αριθμούς). Προηγείται επίσης σε εύστοχες βολές, σε λεπτά συμμετοχής, ενώ είναι δεύτερος στα πετυχημένα τρίποντα.
Η λίστα των ατομικών και ομαδικών επιτευγμάτων του; Αμέτρητη!
Ο Βασίλης Σπανούλης έχει συμπεριληφθεί τρεις φορές στην πρώτη πεντάδα της Ευρωλίγκας (2012, 2013, 2015) κι άλλες πέντε στη δεύτερη, τις τρεις στη δεκαετία της ψήφισης του (2006, 2009, 2011, 2014 και 2018).
Ήταν MVP σε τρεις μηνιαίες αξιολογήσεις (Φεβρουάριος του 2012, Νοέμβριος του 2012, Οκτώβριος του 2014) και επτά φορές σε μία εβδομάδα ή αγωνιστική πλέι οφ της Ευρωλίγκας.
Τρεις φορές υπήρξε πρώτος σε εύστοχες βολές σε μία χρονιά και μία στις ασίστ, αλλά σχεδόν πάντα πλασαριζόταν πολύ ψηλά σε αυτές τις κατηγορίες αλλά και την αντίστοιχη των σκόρερ.
Προσωπικές στιγμές
Ποια να ξεχωρίσεις πρώτη; Είναι κάτι τέτοιο εφικτό; Μάλλον όχι. Θα λέγαμε πως το 2011-12 του ανήκει, αφού πήρε από το χεράκι τον Ολυμπιακό και τον έφτασε ως την κατάκτηση του τίτλου χωρίς κανείς να το περιμένει.
Το επικό του δεύτερο ημίχρονο (22 πόντοι) κατά της Ρεάλ στον τελικό του Λονδίνου συμπεριλαμβάνεται στο Τοπ3 της λίστας των ξεχωριστών προσωπικών του στιγμών. Ίσως να είναι κι η κορυφαία.
Το τελευταίο τρίλεπτο, επίσης, στον ημιτελικό της Μαδρίτης το 2015 όταν πέτυχε 11 πόντους κατά της ΤΣΣΚΑ θα μείνει στην ιστορία. Πόσο δε μάλιστα όταν ως εκείνο το σημείο ήταν άφαντος, άστοχος και χαμένος στην άμυνα της ομάδας του Ιτούδη και αντίστοιχα το 2017- πάλι κατά της ΤΣΣΚΑ– ένα φοβερό φινάλε στο παιχνίδι.
Στο αφιερωματικό βίντεο που ετοίμασε γι αυτόν η Ευρωλίγκα, ο “Kill-Bill” θέλησε να απευθύνει τα δικά τους “ευχαριστώ” γι αυτά τα δέκα χρόνια:
“Ευχαριστώ όλους όσοι με ψήφισαν για την ομάδα της δεκαετίας στην Ευρωλίγκα. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τους προέδρους που μου με εμπιστεύτηκαν και πίστεψαν σε μένα όλα αυτά τα χρόνια.
Όπως επίσης τους φιλάθλους που με αγάπησαν και φυσικά τους συμπαίκτες μου που ήταν πάντα κοντά σε μένα. Μιλάμε βέβαια για ένα ομαδικό σπορ και πάντα έδιναν το καλύτερο για το σύνολο, ώστε να φτάσουμε στην κατάκτηση τίτλων ή σε τελικούς.
Ευχαριστώ επίσης, τους προπονητές, τους συνεργάτες του και όλο το σταφ – τους γιατρούς, τους φυσιοθεραπευτές- όλους τους υπαλλήλους στα γραφεία και το δημοσιογραφικό τιμ. Έκαναν σπουδαία δουλειά και πάντα ήταν δίπλα μου. Νιώθεις ότι δουλεύεις σε μία οικογένεια και κάνουν τη δουλειά σου ευκολότερη”, είπε ο Βασίλης Σπανούλης και συνέχισε:
“Μερικές φορές τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλεις. Πρέπει να επιμείνεις, να δουλέψεις σκληρά για να επιστρέψεις και να πετύχεις. Αυτό ακριβώς κάναμε. Πάντα είχα σπουδαίους προπονητές και συμπαίκτες που έκαναν τη δουλειά ευκολότερη για όλους. Το πιο σημαντικό πράγμα ήταν ότι είχαμε σπουδαία «χημεία». Όταν αυτό συμβαίνει και υπάρχουν δίπλα σου καλοί άνθρωποι και σκληροί δουλευταράδες, τότε αυτά τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα.
Ήταν πολύ όμορφο να παίξω δίπλα σε αυτά τα παιδιά υπό τις οδηγίες των συγκεκριμένων προπονητών. Ευχαριστήθηκα το μπάσκετ.
Υπήρξα τυχερός και ευλογημένος που έπαιξα σε αυτήν την ομάδα. Νιώθεις ότι οι άνθρωποι γύρω σου θα βοηθήσουν. Όχι μόνο στις καλές στιγμές, κερδίζοντας τίτλους και έχοντας επιτυχίες, αλλά κι όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως θέλαμε. Στιγμές, δηλαδή, που δεν έπαιζες ατομικά καλά, κάτι που είναι ανθρώπινο. Βρίσκονταν εκεί για να σε ενθαρρύνουν, να πιστέψουν σε σένα κι αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μένα”.
Βασίλης Σπανούλης: Ο βασιλιάς της Ευρώπης ή απλά… το μπάσκετ!