Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Η οικογένεια Γιαννακόπουλου, όπως δήλωσε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στη συνέντευξη Τύπου όπου ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τα κοινά του συλλόγου, ξόδεψε πάνω από 450 εκατομμύρια ευρώ και γιγάντωσε τον Παναθηναϊκό σε αυτά τα 33 χρόνια που διοίκησε τους “πράσινους”.
Ασφαλώς, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η ανυπέρβλητη αγάπη που έτρεφε ο Παύλος Γιαννακόπουλος για τον Παναθηναϊκό, έχοντας στόχο πάντα να φέρνει τους καλύτερους παίκτες στην ομάδα του!
Ο Ντομινίκ Ουίλκινς έπαιξε στην Ευρωλίγκα εξαιτίας του Παύλου, στα πράσινα ντύθηκε ο Μπάιρον Σκοτ και παραλίγο να γίνει το ίδιο και με τον Τσάρλς Μπάρκλεϊ και ο λόγος ήταν απλός, καθώς ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήθελε τους καλύτερους και γι’ αυτό είχε απλώσει πολλάκις τα δίχτυα του στην καλύτερη λίγκα του πλανήτη: To NBA!
To Eurohoops, με αφορμή την θλιβερή επέτειο από τον θάνατο του Παύλου (10/6/2018), του πλέον ιστορικού και κοσμαγάπητου παράγοντα στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, θυμίζει τις ιστορίες που τον συνέδεσαν με το ΝΒΑ και τους παίκτες που έντυσε στα πράσινα από τον “μαγικό κόσμο”…
“Είδα χθες βράδυ έναν εκπληκτικό παίκτη στην τηλεόραση, στο Ολ Σταρ Γκέιμ του ΝΒΑ που πρέπει να αποκτήσουμε, Μα… κάτι”, είπε στον εμβρόντητο Ρίτσαρντ Ντουξάιρ, τον Αμερικανό προπονητή του Παναθηναϊκού τη σεζόν 1987-88. Ο Γιαννακόπουλος που όπως είχε δηλώσει δεν γνώριζε τότε σχεδόν τίποτα από μπάσκετ, εννοούσε τον Μάτζικ Τζόνσον. “Αν θέλεις αυτόν πρόεδρε, πρέπει να του δώσεις και τα κλειδιά της εταιρίας σου“, απάντησε ο Ντουξάιρ.
Και παρότι δεν υπέγραψε ποτέ τον Μάτζικ, δύο χρόνια μετά απέκτησε το νο45 του ντραφτ του 1990, τον Αντόνιο Ντέιβις, ο οποίος αποδείχθηκε ο πρώτος από μια σειρά μεγάλων παικτών του ΝΒΑ που έπαιξαν για τον Παναθηναϊκό.
Οι Πράσινοι είχαν αρκετούς προπονητές που δεν πίστευαν ότι οι βετεράνοι του ΝΒΑ θα μπορούσαν να κάνουν την διαφορά στην Ευρώπη, ειδικά οι Σέρβοι Μπόζα Μάλκοβιτς και Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο Γιαννακόπουλος, όμως, ήθελε το πρεστίζ που φέρνουν αυτοί οι παίκτες.
Ο Ντομινίκ και το πρώτο Ευρωπαϊκό
Έχοντας αρχίσει το φλερτ μαζί του από το 1994, ο Ντομινίκ Ουίλκινς υπέγραψε ένα διετές συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό το 1995. O Γιαννακόπουλος εκμεταλλεύτηκε το λοκ άουτ του 1995, το οποίο κράτησε μέχρι τις 12 Σεπτεμβρίου και ο Ουίλκινς παρότι είχε ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιο με τους Σέλτικς, εξάσκησε όρο εξαγοράς που υπήρχε στη συμφωνία του και έμεινε ελεύθερος. Ο 35χρονος Ουίλκινς είχε στα χέρια του το πιο ακριβό ως τότε συμβόλαιο για παίκτη εκτός ΝΒΑ, συνολικά επτά εκατομμύρια δολάρια για δύο χρόνια.
Τα λεφτά που πήρε ο Ντομινίκ, με δεδομένους τους μισθούς πριν το 1995 στο ΝΒΑ, ήταν τα περισσότερα που είχε βγάλει στην καριέρα του.
Όπως έγραψε τότε η “International Herald Tribune” ο Ντομινίκ Ουίλκινς “προς έκπληξη όλων εκτός των συμπαικτών του, αποδέχθηκε ένα διετές συμβόλαιο στην Ελλάδα, που περιελάμβανε μια αύξηση κοντά στα δύο εκατομμύρια, μια τετραόροφη βίλα της επιλογής του, υπηρέτρια, δύο αυτοκίνητα και πληρωμένους τους φόρους στην Ελλάδα”.
Με τον Ουίλκινς στο παρκέ, ο Παναθηναϊκός έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κατέκτησε την Ευρωλίγκα το 1996, το πρώτο από τα έξι ευρωπαϊκά πράσινα τρόπαια.
Και το πιο παρανοϊκό στοιχείο της ιστορία είναι το ακόλουθο. Ο Ουίλκινς αποφάσισε να αφήσει την ομάδα στους τελικούς του 1996, όπου ο Παναθηναϊκός τελικά ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό. Ο ίδιος έλεγε ότι ήταν τραυματίας, οι καυγάδες του με τον Μάλκοβιτς ήταν καθημερινοί και τελικά ο Παύλος Γιαννακόπουλος αποφάσισε να τον πληρώσει και τα επτά εκατομμύρια του διετούς του συμβολαίου, παρότι ο Ουίλκινς δεν επέστρεψε ποτέ στην Ελλάδα.
Γιατί; Ήξερε ότι αυτό ήταν το κόστος που έπρεπε να πληρώσει για να φανεί αξιόπιστος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Λίγους μήνες αργότερα ο Παύλος Γιαννακόπουλος χρησιμοποίησε το παράδειγμα αυτής της αξιοπιστίας προκειμένου να πείσει την φαρμακευτικό κολοσσό Merck να συνεργαστεί μαζί του. Και παρότι οι προπονητές συνέχιζαν να μην ενθουσιάζονται στην ιδέα των βετεράνων του ΝΒΑ, αυτός και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος συνέχιζαν να τους φέρνουν.
Ο Σάλεϊ και το ελικόπτερο
Μια χρονιά αργότερα, ο τέσσερις φορές πρωταθλητής του ΝΒΑ Τζον Σάλεϊ ήρθε στην Αθήνα και πήρε 300.000 δολάρια για επτά ματς. Η αποχώρηση του έγινε με διαβόητο τρόπο. Ο Σάλεϊ ζήτησε να πάει στο Μαϊάμι για διαφημιστικούς λόγους. Υποσχέθηκε να επιστρέψει έγκαιρα για το επόμενο ματς. Έφτασε τελικά με ελικόπτερο στο ΟΑΚΑ, 20 λεπτά πριν τον αγώνα.
Ο Μάλκοβιτς ήταν εξαγριωμένος, ο Γιαννακόπουλος, όμως, δικαιολόγησε τον Σάλεϊ: “Είναι επαγγελματίας, κράτησε τον λόγο του και έφτασε πριν το ματς”. Η οργή του Μάλκοβιτς επικράτησε και ο Σάλεϊ μετά από έναν μήνα στην Ελλάδα αποδεσμεύτηκε.
Τη σεζόν 1997-98, ένας άλλος πρωταθλητής του ΝΒΑ έπαιξε για τον Παναθηναϊκό. Με τον Ολυμπιακό να τελειώνει την προηγούμενη χρονιά με το τριπλ κράουν, ο Παύλος Γιαννακόπουλος υπέγραψε τον πρώην Λέικερ Μπάιρον Σκοτ. Το δίδυμο Σκοτ και Ντίνο Ράτζα οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα απέναντι στον νεανικό ΠΑΟΚ του ανερχόμενου σταρ Πέτζα Στογιάκοβιτς.
Είναι επίσης δεδομένο ότι το καλοκαίρι του 1993 ο Γιαννακόπουλος βρισκόταν σε επαφή με τον Ντράζεν Πέτροβιτς πριν τον θάνατο του, προκειμένου να τον αποκτήσει αν άφηνε το ΝΒΑ. Πολλοί ακόμα και τώρα επιμένουν ότι υπάρχει υπογεγραμμένο από τον Ντράζεν το προσύμφωνο της συνεργασίας που δεν ευοδώθηκε ποτέ.
Ωστόσο, η πλέον φιλόδοξη μεταγραφική προσπάθεια του Παύλου Γιαννακόπουλου περιλαμβάνει έναν παίκτη μεγαλύτερο από τον Ντομινίκ.
Το φλερτ με τον Σερ Τσαρλς
Με τον Μπάιρον Σκοτ να αποχωρεί από την ομάδα του καλοκαίρι του 1998, ο Γιαννακόπουλος έβαλε στο στόχαστρο τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ. “Αυτός είναι ο στόχος μας, είναι ο σταρ που θέλουμε μετά τους Ουίλκινς, Ράτζα και Σκοτ”, παραδέχθηκε ανοιχτά σε συνέντευξη του στην εφημερίδα “Το Βήμα”.
Και πάλι υπήρχε λοκ άουτ στο ΝΒΑ, που είχε ως κατάληξη τη “μισή” σεζόν 1998-99. Ο Γιαννακόπουλος πίστευε ότι μπορεί να επαναλάβει ό,τι έκανε με τον Ουίλκινς, αλλά αποδείχθηκε ότι ο “Σερ” Τσαρλς ήταν ανένδοτος. Συμφωνία δεν υπήρξε ποτέ, αλλά ο Παναθηναϊκός υπέγραψε τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα και δεν το μετάνοιωσε.
Παρότι παίκτες με αξιοπρόσεκτη παρουσία στο ΝΒΑ σαν τον Τόνι Ντελκ και τον Τρέισι Μάρεϊ επίσης έπαιξαν στον Παναθηναϊκό τα επόμενα χρόνια, το οικονομικό χάσμα που άρχισε να υπάρχει ανάμεσα στο ΝΒΑ και το ευρωπαϊκό μπάσκετ ποτέ δεν έδωσε ξανά στον Γιαννακόπουλο τη δυνατότητα να κάνει και πάλι μια τόσο εντυπωσιακή κίνηση σαν αυτές που πέτυχε τη δεκαετία του 1990.
Ακόμα και έτσι, όμως, ο Παύλος είχε στο μυαλό του κάτι ακόμα μεγαλύτερο. Κατέληξε να αγαπήσει όχι μόνο τον Παναθηναϊκό αλλά και το μπάσκετ και ήθελε η ομάδα του να είναι μέσα στις πρώτες που θα συμπεριλαμβάνονταν σε μια πιθανή επέκταση του ΝΒΑ στην Ευρώπη.
Αυτό το σχέδιο έχει πια “παγώσει”, αλλά πριν μια δεκαετία τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Πρόσφατα ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης Φλορεντίνο Πέρεθ αναφέρθηκε σε αυτό το ενδεχόμενο, αλλά από το 2004 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας υπήρχαν οι φήμες ότι ο Παύλος Γιαννακόπουλος προσπαθούσε να εξασφαλίσει την παρουσία του Παναθηναϊκού σε μια πιθανή επέκταση.
Από αυτό το γεγονός και φυσικά από τους παίκτες που ήρθαν στην Ελλάδα και το “τριφύλλι” χάρη στον Παύλο Γιαννακόπουλο, φαίνεται περίτρανα πως δεν έβαζε όρια στις φιλοδοξίες του, ανεξαρτήτως κόστους. “Δύναμη στη δύναμη” ήταν το μότο Παύλου και Θανάση κι αυτό μετουσιώθηκε σε μεγάλους παίκτες, προπονητές και μυθικές επιτυχίες, που δεν πρόκειται να ξεχαστούν ποτέ, όπως τα αδέλφια Γιαννακόπουλου…