Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Μπορεί να ήταν μέλος της “χρυσής γενιάς” που ανέδειξε το μπάσκετ της πρώην ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, ωστόσο ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς δεν έμεινε στην ιστορία ως “άλλος ένας…“. Γεννημένος στο Σαράγεβο, ο Ντανίλοβιτς φοίτησε στις ΗΠΑ, προτού κυνηγήσει το όνειρο του στην Ευρώπη με την Παρτίζαν. Ανέκαθεν ξεχώριζε για την επιθετική του δεινότητα, ωστόσο το 1992 έδειξε πως διαθέτει πολλά περισσότερα.
Λόγω της εμπόλεμης κατάστασης που επικρατούσε στην περιοχή, η σερβική ομάδα αναγκάστηκε να δώσει όλους τους εντός έδρας ευρωπαϊκούς αγώνες της στην Φουενλαμπράδα της Ισπανίας. Παρά το ξεκάθαρο μειονέκτημα, η Παρτίζαν κατάφερε να προκριθεί στο Final Four, όπου και εξελίχθηκε σε… φονέας γιγάντων, κερδίζοντας κατά σειρά της Μιλάνο και Μπανταλόνα. Παρότι ο ήρωας της τελευταίας στιγμής ήταν ο Σάσα Τζόρτζεβιτς, το βραβείο του πολυτιμότερου κατέληξε δικαιότατα στον Ντανίλοβιτς, ο οποίος μάλιστα θα ανάγκαζε τους Αμερικανούς λίγους μήνες αργότερα να τον χρήσουν ως τον “νέο Κούκοτς“.
Παρότι αυτό δεν συνέβη, ο Ντανίλοβιτς συνέχισε να πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη με την φανέλα της Μπολόνια, ενώ το 1995 έκανε το μεγάλο βήμα για το ΝΒΑ, όπου και αγωνίστηκε για τρία χρόνια, φορώντας την φανέλα των Χιτ και των Μάβερικς.
Το 1997 επέστρεψε στην πολυαγαπημένη του Βίρτους, με την οποία κατέκτησε άλλη μια φορά την Ευρωλίγκα ένα χρόνο αργότερα, προτού αποσυρθεί το 2000 από την ενεργό δράση. Προς τιμήν του μάλιστα, η ιταλική ομάδα απέσυρε την φανέλα με το νο5, υπενθυμίζοντας την τεράστια προσφορά του.
Σε επίπεδο εθνικών ομάδων, ο Ντανίλοβιτς ήταν μέλος της Γιουγκοσλαβίας που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμα της στα EuroBasket του 1989 και του 1991, ενώ μετά την διάσπαση, εντάχθηκε στην ομάδα της Σερβίας και Μαυροβουνίου, με την οποία πανηγύρισε ένα ασημένιο μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1996) μαζί με δύο χρυσά (1995, 1997) και ένα χάλκινο μετάλλιο (1999) σε EuroBasket.