Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Στις 9 Ιουνίου ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ΚΑΕ Παναθηναϊκός, βάζοντας μάλιστα τιμή πώλησης της ΚΑΕ, ώστε η σκυτάλη να περάσει στο επόμενο “αφεντικό”, βάζοντας οριστικό τέλος στην ενασχόληση της οικογένειας Γιαννακόπουλου με το “τριφύλλι”, που μπαίνει πλέον σε μια εποχή… αχαρτογράφητη.
Ως τότε, τα ηνία πέρασαν στους Μάνο Παπαδόπουλο και Τάκη Τριαντόπουλο, ώστε να κουμαντάρουν την ΚΑΕ στη μετά Δημήτρη Γιαννακόπουλου εποχή, που κράτησε για οκτώ χρόνια, με επιτυχίες, τίτλους, αποτυχίες, πολλούς προπονητές, παίκτες και κόντρες.
Η αλλαγή σελίδας το 2012
Η οικογένεια Γιαννακόπουλου, με Παύλο, Θανάση και Κώστα πρόσφερε αμέτρητα πολλά στον Παναθηναϊκό από το 1987, ξοδεύοντας πακτωλό χρημάτων κι απέραντη αγάπη και μεράκι ώστε το “τριφύλλι” να μεγαλουργήσει και να ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης, ξανά και ξανά και να γίνει η σπουδαιότερη ομάδα στην εποχή των Final Fours.
Το 2011 ο Παύλος Γιαννακόπουλος, λίγο μετά την κατάκτηση του έκτου ευρωπαϊκού τίτλου στη Βαρκελώνη είχε προαναγγείλει το τέλος εποχής για την πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία των Final Fours, που είχε… κακομάθει τους πάντες να είναι πάντα εκεί και να κατακτά το τρόπαιο.
Το 2012, είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου, με τη σελίδα να αλλάζει ολοκληρωτικά και τα ηνία να περνούν στην επόμενη γενιά. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, έχοντας ασχοληθεί τα προηγούμενα χρόνια για να εξελίξει ραγδαία το τμήμα μάρκετινγκ, αναζήτησε τρόπο πώλησης της ΚΑΕ σε σίγουρα χέρια, ώστε η εποχή να αλλάξει ομαλά, ωστόσο εν τέλει ανέλαβε ο ίδιος τα ηνία.
Τα ανέλαβε με τα πάντα να αλλάζουν, καθώς ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ο Δημήτρης Ιτούδης αποχώρησαν, ομοίως και η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών, σε ένα πρωτοφανές για τα δεδομένα της ομάδας αλλαγής σκηνικού.
Εκ των παικτών που ήταν στο ρόστερ τη σεζόν 2011/2012, μόνο δύο ήταν παρόντες στη νέα εποχή: Ο αρχηγός Δημήτρης Διαμαντίδης, που δεν σκέφτηκε στιγμή να παρατήσει τους “πράσινους” και ηγήθηκε φυσικά της νέας ομάδας και ο Κώστας Τσαρτσαρής, που είχε 10 χρόνια με το τριφύλλι στο στήθος και παρότι σκεφτόταν την απόσυρση, έμεινε άλλη μία σεζόν για να γίνει συνδετικός κρίκος.
Αρχή ην με double
Τα ηνία του πάγκου πέρασαν στον Αργύρη Πεδουλάκη με ένα ολοκαίνουριο ρόστερ, από το μηδέν με σαφώς μικρότερο κόστος σε σχέση με αυτό των Final Fours και αναμενόμενες αδυναμίες που φάνηκαν στην πορεία.
Εξ ου και χρειάστηκαν διορθωτικές κινήσεις ώστε ο Παναθηναϊκός να είναι ανταγωνιστικός εντός των τειχών απέναντι στον Ολυμπιακό και στην Ευρωλίγκα.
Η ανταλλαγή που έφερε τον Τζέιμς Γκιστ στο ΟΑΚΑ αποδείχθηκε ευεργετική, καθώς ανέβασε επίπεδο μια ομάδα που στηριζόταν στην ενέργεια και το αμυντικό της πλάνο και τα αποτελέσματα ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετικά, με δεδομένο πως λίγους μήνες νωρίτερα είχε ξεμείνει χωρίς παίκτες και αρχίζοντας από το μηδέν!
Double στην Ελλάδα, με επική “σκούπα” απέναντι στον Ολυμπιακό που είχε κατακτήσει back to back την Ευρωλίγκα, με μειονέκτημα έδρας και δύο νίκες στο ΣΕΦ, ενώ στην Ευρώπη το Final Four είχε έρθει πιο κοντά από ποτέ, όπως έδειξε η συνέχεια.
Η σειρά με την Μπαρτσελόνα ήταν επική, ο Διαμαντίδης δρομολόγησε το break στο Game 2 (65-66), αλλά στο τέλος το “τριφύλλι”… έπεσε στο Game 5.
Αναδόμηση
Μετά την παρθενική επιτυχημένη σεζόν, πλέον το ζητούμενο ήταν το χτίσιμο μιας ομάδας σε βάθος χρόνου, με σταθερή ελληνική βάση, υπό την ηγεσία του Διαμαντίδη. Η σεζόν 2013/2014 είχε τον κορμό της προηγούμενης χρονιάς, με προσθήκες ελληνικού χρώματος, με Παππά, Γιάνκοβιτς, αλλά και Μαυροκεφαλίδη.
Στο τέλος της σεζόν το double ήρθε ξανά, αλλά μετ’ εμποδίων κι αφού ο Αργύρης Πεδουλάκης πλήρωσε με αποχώρηση τον Φεβρουάριο του 2014 τις ασταθείς εμφανίσεις στην Ευρωλίγκα και την όχι ικανοποιητική κατά την διοίκηση διαχείριση των Ελλήνων, με τον Φραγκίσκο Αλβέρτη να καταφέρνει ωστόσο να πάρει όσα περισσότερα μπορούσε ώστε να κατακτηθεί το πρωτάθλημα, ανατρέποντας και την εις βάρος του Παναθηναϊκού κατάσταση, που βρέθηκε πίσω με 2-1 και Game 4 στο ΣΕΦ…
Το καλοκαίρι του 2014 επιχειρήθηκε ολικό λίφτινγκ, με τον Γκιστ να συνεχίζει μόνος εκ των ξένων, καθώς έμελλε να εξελιχθεί σε έναν εκ των παικτών ορόσημα της εποχής Δημήτρη Γιαννακόπουλου, μένοντας για 6,5 χρόνια στο ΟΑΚΑ, όντας ο μακροβιότερος ξένος στην ιστορία, πίσω μόνο από τον θρυλικό Μάικ Μπατίστ.
Ο μέσος όρος ηλικίας του ρόστερ έπεσε, καθώς έγινε… παιδομάζωμα με νεαρούς ελπιδοφόρους Έλληνες παίκτες, με στόχο να αποτελέσουν τη βάση με ορίζοντα δεκαετίας.
Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς ανέλαβε και όσο καλά άρχισε (σ.σ. επική νίκη επί του Ολυμπιακού στο Κύπελλο), άλλο τόσο άσχημα συνέχισε μετά το πρώτο δίμηνο, με τη σεζόν να ολοκληρώνεται με την αντικατάστασή του πριν τα playoffs, μόνο με το Κύπελλο, ήττα στους τελικούς με 3-0 και αποκλεισμό από το Final Four με κακές εμφανίσεις.
Προσπάθεια επιστροφής
Τη σεζόν 2015/2016 η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Σάσα Τζόρτζεβιτς και η έλευση έμπειρων ξένων και κυρίως η μεγάλη επιστροφή του Νικ Καλάθη, σε ηγετικό ρόλο αυτή τη φορά, σηματοδότησε την επιχείρηση επιστροφής στην κορυφή σε Ελλάδα και Ευρώπη, ωστόσο η έσχατη σεζόν του Δημήτρη Διαμαντίδη δεν είχε ιδανική εξέλιξη.
Παρά τις διορθωτικές κινήσεις έπειτα από τη συντριβή στο ΣΕΦ για το πρωτάθλημα, το Final Four χάθηκε από την Μπασκόνια, ο Τζόρτζεβιτς απολύθηκε και παρά την επιστροφή και το… συμμάζεμα από τον Πεδουλάκη, χάθηκε και το πρωτάθλημα σε μια τρομερή σειρά τελικών με τον Ολυμπιακό.
Ο Πεδουλάκης άρχισε και την επόμενη σεζόν, που είχε ένα αρκετά ακριβό ρόστερ, με Γιάννη Μπουρούση, Μάικ Τζέιμς, Κρις Σίνγκλετον και Κέι Σι Ρίβερς να είναι μεταγραφές ενδεικτικές του πόθου του Γιαννακόπουλου για τίτλους και Final Four στη μετά Διαμαντίδη εποχή.
Ο Καλάθης πλέον ανέλαβε αρχηγός και μετά την κάκιστη εμφάνιση στο ΣΕΦ μόλις στη 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος, ο Πεδουλάκης αποχώρησε για να έρθει ο Τσάβι Πασκουάλ, σε μια εντυπωσιακή κίνηση του Γιαννακόπουλου, ο οποίος θέλησε να του δώσει τα κλειδιά της ομάδας για να την οδηγήσει στην κορυφή.
Η χρονιά σημαδεύτηκε αρχικά από τον τραυματικό αποκλεισμό στα playoffs από τη Φενέρ και την απόφαση του “πράσινου” ηγέτη για επιστροφή με το πούλμαν από την Πόλη, που παραλίγο να τινάξει τα αποδυτήρια στον αέρα, καθώς τέσσερις παίκτες (Φώτσης, Τζέιμς, Σίνγκλετον, Γκάμπριελ) αποφάσισαν να την αψηφήσουν.
Ωστόσο ο Πασκουάλ κατάφερε να ενώσει ξανά τα κομμάτια και να κάνει άκρως εντυπωσιακό φινάλε, με θρίαμβο στο ΣΕΦ στον πέμπτο τελικό και κατάκτηση του πρωταθλήματος και του double, του τρίτου σε πέντε χρόνια.
Ο μεγάλος στόχος που τέθηκε πλέον ήταν το Final Four, με παραμονή των βασικών κλειδιών της ομάδας, αλλά παρά το πλεονέκτημα έδρας για δεύτερη σερί σεζόν, η Ρεάλ κατάφερε να το ανατρέψει και να πάει στο Βελιγράδι, με το πρωτάθλημα να είναι το γλυκό φινάλε το 2018.
Εποχή Πιτίνο
Ο Πασκουάλ αποτέλεσε τον μακροβιότερο προπονητή επί ημερών Δημήτρη στην ΚΑΕ, για 26 μήνες, δείχνοντας ως κάποιο σημείο πως θα μπορούσε να διώξει το φάντασμα του Ομπράντοβιτς, ωστόσο τον Δεκέμβριο του 2018, έπειτα από μια κακή εμφάνιση και ήττα στη Μαδρίτη, ο κύβος ερρίφθη και αποχώρησε, για να γίνει νέα έκπληξη, αυτή τη φορά με την έλευση του Hall of Famer Ρικ Πιτίνο.
Με τον Πιτίνο ο Παναθηναϊκός κατάφερε ουσιαστικά να… ξύσει το ταβάνι του και να ανατρέψει όλη την εις βάρος του κατάσταση για να μπει στα playoffs, όπου εκεί όμως περίμενε η Ρεάλ.
Άλλο ένα double κατακτήθηκε, ωστόσο ο Hall of Famer παρά τη μεγάλη επιθυμία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου δεν έμεινε λόγω οικογενειακών θεμάτων, για να επιστρέψει όμως τον περασμένο Νοέμβριο, αφού ο Αργύρης Πεδουλάκης στην 3η του θητεία δεν μπόρεσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη, οδηγώντας σε άλλη μία αλλαγή στον πάγκο.
Το δεύτερο πέρασμα Πιτίνο, παρά τις εκλάμψεις δεν είχε τα περσινά αποτελέσματα, με την πανδημία να διακόπτει τα πάντα λίγες μέρες μετά την ιστορική συντριβή από την ΤΣΣΚΑ στο ΟΑΚΑ (66-97), που ήταν ουσιαστικά το φινάλε του Αμερικανού στην Ελλάδα, καθώς συμφώνησε με το Iona για να επιστρέψει στο κολεγιακό μπάσκετ.
Το φινάλε Γιαννακόπουλου – Θετικά & αρνητικά
Η πανδημία διέκοψε οριστικά τη σεζόν και δρομολόγησε μαζί με το ζήτημα του γηπέδου και την ανακοίνωση αποχώρησης του Δημήτρη Γιαννακόπουλου από την ΚΑΕ, έπειτα από οκτώ χρόνια παρουσίας.
Σε αυτά τα οκτώ χρόνια, όπως δήλωσε ο ίδιος, ξόδεψε 63 εκατομμύρια ευρώ για τον Παναθηναϊκό, που οδήγησαν σε 12 τίτλους, εκ των 16 που διεκδίκησε εντός των τειχών.
Σίγουρα, όσον αφορά τη συγκομιδή τίτλων και το ζητούμενο που ήταν από την πρώτη στιγμή η διατήρηση μιας ανταγωνιστικής ομάδας, πέτυχε σε μεγάλο βαθμό, συνεχίζοντας το απίθανο σερί των σεζόν με τουλάχιστον έναν τίτλο, ωστόσο δεν κατάφερε να υλοποιήσει σε αυτό το διάστημα τον μεγάλο του στόχο, που ήταν η παρουσία σε ένα Final Four.
Παρά τις προσδοκίες, παρά τις επενδύσεις, παρά τις δηλώσεις, το Final Four δεν ήρθε ποτέ και ίσως δεν είναι τυχαίο πως τη φορά που ο Παναθηναϊκός έφτασε πιο κοντά από ποτέ στο μεγάλο στόχο ήταν το 2013, όταν ουδείς δεν περίμενε πως θα ήταν τόσο ανταγωνιστικός και σκληρός.
Ο Γιαννακόπουλος δεν μπόρεσε να εκπληρώσει τη δήλωση-υπόσχεση που είχε κάνει πως “αν δεν πάρουμε Ευρωπαϊκό με αρχηγό τον Χαραλαμπόπουλο, να μη με λένε Γιαννακόπουλο”, δημιουργώντας πολλές φορές υπέρμετρες προσδοκίες που δεν μπορούσαν να υλοποιηθούν.
Ο Παναθηναϊκός επί των ημερών είχε ανταγωνιστικές ομάδες, αλλά όχι αρκούντως έτοιμες την κατάλληλη στιγμή για να κάνουν το μεγάλο βήμα, καθώς ναι μεν πέτυχαν την πολύ σημαντική επίδοση να είναι κάθε φορά στα playoffs, τρέχοντας το μεγαλύτερο σερί από κάθε άλλη ομάδα της Ευρωλίγκας σε οκτάδα, αλλά μετά την τελευταία φορά το 2012, δεν έχει κερδίσει σειρά για να τον οδηγήσει στο Final Four.
Πάμπολλες αλλαγές
Ο πάγκος αποδείχθηκε… ηλεκτρική καρέκλα σε αυτή την οκταετία, με τον Πασκουάλ να είναι ο μοναδικός που ξεπέρασε τη σερί διετία στο ΟΑΚΑ.
Από τη μία η πίεση για άμεσα αποτελέσματα, ως είθισται σε μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός, που έχει μάθει να ζει με επιτυχίες και τίτλους και από την άλλη η αξιοποίηση Ελλήνων και η διατήρηση… ισορροπιών, κόστισαν στους περισσότερους.
Εξ αυτών που πέρασαν, το μεγαλύτερο εύρος εμπιστοσύνης κέρδισε ο Πεδουλάκης την πρώτη σεζόν κι αυτή φυσικά όχι από την αρχή, καθώς υπήρχε δυσπιστία, ο Πασκουάλ, ειδικά μετά την κατάκτηση του double το 2017 και ο Πιτίνο, ο οποίος ήταν το μεγαλύτερο όνομα που πέρασε από τον πράσινο πάγκο σε αυτό το διάστημα, αφήνοντας παρακαταθήκη και πολύτιμα μαθήματα για όλους.
Πλέον, τα ηνία έχουν περάσει στον Γιώργο Βόβορα, ο οποίος όντας επί σειρά ετών συνεργάτης των προπονητών της ομάδας και υπηρεσιακός όποτε χρειάστηκε, θα επωμιστεί το βάρος για να φέρει εις πέρας μια τόσο απαιτητική αποστολή.
Κόντρες με Ολυμπιακό & Μπερτομέου
Σε αυτό το διάστημα των οκτώ ετών δεν ήταν λίγες οι κόντρες του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, ο οποίος όντας εκρηκτικός ως χαρακτήρας τα έβαλε με όλους και με όλα, κάποιες φορές δικαίως, κάποιες όχι.
Ασφαλώς σε πρώτο πλάνο ήταν η κόντρα του με τους ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός, Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο, με τους οποίους… αναμετρήθηκε πολλές περισσότερες φορές επί χάρτου και ανακοινώσεων, παρά στο παρκέ.
Για κάθε λόγο και αφορμή γινόταν δημόσια αντιπαράθεση, κάποιες φορές που άρχιζε από τους ιδιοκτήτες της “ερυθρόλευκης” ΚΑΕ και κάποιες από αυτόν, αλλά με κοινή συνισταμένη το γεγονός πως η κόντρα τους είχε γίνει προσωπική.
Από την πρώτη σεζόν υπήρχε τεταμένο κλίμα, με τον Γιαννακόπουλο να θέλει να δείξει πως ο Παναθηναϊκός της νέας εποχής θα συνέχιζε να είναι ισχυρός και δε θα έδινε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό για… δική του αυτοκρατορία.
Μεγάλο πεδίο αντιπαράθεσης ήταν ο προημιτελικός Κυπέλλου του 2014, όταν ο Παναθηναϊκός νίκησε στο άδειο ΟΑΚΑ (77-76), αλλά παρόντος του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, παρά την τιμωρία του, με τους Πειραιώτες να κυνηγούν να πάρουν τη νίκη στα χαρτιά εξαιτίας αυτού.
Η κόντρα κορυφώθηκε τον Φεβρουάριο του 2019, με την περιβόητη αποχώρηση του Ολυμπιακού στο ημίχρονο του ημιτελικού Κυπέλλου, λόγω διαμαρτυριών για τη διαιτησία, με τον ισχυρό άνδρας της “πράσινης” ΚΑΕ να κυνηγά… μέχρι τέλους την εφαρμογή των διατάξεων του κανονισμού του πρωταθλήματος, ώστε ο Ολυμπιακός, να υποβιβαστεί στην Α2, μετά και τη μη παρουσία του στα ντέρμπι που ακολούθησαν στο πρωτάθλημα, σε κανονική περίοδο και playoffs.
Στο κάδρο των… εντάσεων ήταν σταθερά και ο Τζόρντι Μπερτομέου με την Ευρωλίγκα. Το 2013 στη σειρά με την Μπαρτσελόνα ο Παναθηναϊκός και ο Γιαννακόπουλος κλήθηκαν να πληρώσουν μεγάλα πρόστιμα για όσα έγιναν στο ΟΑΚΑ με την υπερπληρότητα του κόσμου, αλλά και τις δηλώσεις του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ, ενώ το 2018 μονοπώλησε για πολλούς μήνες το ενδιαφέρον η κόντρα μετά την επίθεση που δέχθηκε ο Γιαννακόπουλος στο γήπεδο απέναντι στη Φενέρ, αλλά και διαδικτυακά με οπαδούς της τουρκικής ομάδας, στους οποίους απάντησε σε αντίστοιχο ύφος.
Η Ευρωλίγκα του επέβαλλε ποινή αποκλεισμού ενός έτους και αυτός απείλησε να αποσύρει τον Παναθηναϊκό από τη διοργάνωση, με τις σχέσεις τους να είναι στα άκρα και να ομαλοποιούνται μόνο προσωρινά, αφού το τελευταίο διάστημα έχει… φουντώσει ξανά.
Εξάλλου, ο Παναθηναϊκός έχει στείλει επίσημη επιστολή αποχώρησης, ζητώντας να σπάσει το συμβόλαιο, ενώ στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, είπε σκληρά λόγια για τον Μπερτομέου και τη διοργάνωση για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους “πράσινους”, σε επίπεδο διαιτησίας, εσόδων και πειθαρχικών αποφάσεων, καθώς φέτος το “τριφύλλι” αναγκάστηκε να αγωνιστεί κεκλεισμένων των θυρών με τη Φενέρ, απόφαση που πάρθηκε λίγες ώρες πριν το παιχνίδι, την ώρα που δεν τιμωρήθηκαν άλλες ομάδες, όπως ο Ολυμπιακός, καθώς στο ΣΕΦ ο Γιαννακόπουλος αναγκάστηκε να αποχωρήσει στο ημίχρονο υπό την απειλή της σωματικής του ακεραιότητας.
Κόντρα υπήρχε ακόμα και… ενδοοικογενειακά, καθώς τον Δεκέμβριο του 2012 ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε καταγγείλει τον θείο του Θανάση πως άφησε υπέρογκα χρέη που δεν μπορούσε να διαχειριστεί, προαναγγέλλοντας αποχώρηση, κάτι που δεν έκανε πράξη τότε, ενώ τον τελευταίο χρόνο όλο και μεγαλύτερη ήταν η κόντρα με μερίδα οργανωμένων οπαδών, που κορυφώθηκε λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση αποχώρησης, με την απόπειρα εισβολής στο σπίτι του…
Πρωτοβουλίες & μελανά σημεία
Η διαδρομή από το 2012 ως σήμερα είχε και λαμπερά, αλλά και μελανά σημεία.
Από τη μία ήταν η διαρκής προσπάθεια προσέλκυσης διαρκώς αυξανόμενου όγκου φιλάθλων στο ΟΑΚΑ, με τον κόσμο να ανταποκρίνεται και να μετατρέπει την πράσινη εδρα σε μία από τις καλύτερες στην Ευρωλίγκα με σταθερά υψηλότατη προσέλευση.
Εντός των τειχών έγιναν πολλές δράσεις για να έρθουν στο γήπεδο οικογένειες με παιδιά, γυναίκες παιχνίδια με εισιτήρια αντί της συμβολικής τιμής του ενός ευρώ, χριστουγεννιάτικες γιορτές.
Ωστόσο, από την άλλη σε κάποιες περιπτώσεις ο ίδιος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος παρεκτράπηκε, με αποτέλεσμα αρκετές τιμωρίες, όπως έγινε με τον Βασίλη Σπανούλη το 2015 στο ΟΑΚΑ, τον οποίο έβρισε σκαιότατα, περιστατικό για το οποίο έχει ζητήσει συγγνώμη και έχει δηλώσει πως έχει μετανιώσει.
Ο Ρικ Πιτίνο αναφέρθηκε σε ένα επεισόδιο που διάβασε η σύζυγός του και αφορούσε μια επίθεση και απειλή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου σε διαιτητές, σε αγώνα της Ευρωλίγκας απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, όταν στο φύλλο αγώνα είχε αναφερθεί πως τους είχε πετάξει ένα… κερί στα αποδυτήρια και τους απείλησε.
Παράλληλα, υπάρχει και η δημοσιοποίηση του ηχητικού ντοκουμέντο από τις συνομιλίες με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς για την παραμονή του το 2012. Σε κάθε περίπτωση ήθελε να παρουσιάσει τα γεγονότα, όμως, από τη στιγμή που η έτερη πλευρά (Ομπράντοβιτς, Ιτούδης) δεν είχαν συναινέσει στη δημοσιοποίηση, αυτό δεν έπρεπε να συμβεί…
Αναμφίβολα αυτές οι κάκιστες και κατακριτέες στιγμές δεν πρέπει να λησμονηθούν, ωστόσο όλα πρέπει να μπουν στη ζυγαριά, σε μια οκταετία που τα είχε όλα: Επιτυχίες, αποτυχίες, καλές, κακές στιγμές και σίγουρα όχι το φινάλε που θα ήθελε ο DPG για τη θητεία του στην ΚΑΕ.
Τίτλοι κατακτήθηκαν, βήματα έγιναν, σπουδαίοι παίκτες και προπονητές ήρθαν για να ανεβάσουν επίπεδο τους “πράσινους”, αλλά υπήρξαν και πολλές παλινωδίες κι αλλαγές που δεν επέτρεψαν το βήμα παραπάνω.
Η πραγματικότητα όμως είναι πως το ζητούμενο να μείνει ο Παναθηναϊκός σε ανταγωνιστικό επίπεδο επετεύχθη και το ότι σε αρκετές περιπτώσεις, ειδικά στις μάχες πρόκρισης πέρασε… κάτω από τον πήχυ, απέδειξε και το μεγάλο βάρος που είχε πάρει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.
Οσο μεγάλο ήταν το βάρος των προπονητών που διαδέχθηκαν τον Ομπράντοβιτς, άλλο τόσο ήταν και το βάρος να διαδέχεσαι στην κεφαλή της ΚΑΕ τους ΜΥΘΟΥΣ Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο.