Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Κοιτάζοντας πώς συγκρίνονται στατιστικά οι κορυφαίοι παίκτες της Ευρωλίγκας σε δύο συνεχόμενες δεκαετίες μπορεί κανείς να δώσει κάποιες συμβουλές για την εξέλιξη της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Ευρώπης.
Για παράδειγμα, οι αλλαγές στο φορμάτ τα τελευταία χρόνια επέτρεψαν στους παίκτες της ομάδας 2010-20 να παίξουν σχεδόν 500 περισσότερα παιχνίδια συνολικά, σε σχέση με την ομάδα 2000-10, κάτι που θα έκανε οποιαδήποτε σύγκριση των συνολικών αριθμών εντελώς άδικη.
Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί ότι οι κορυφαίοι 10 παίκτες την πρώτη ήταν στο γήπεδο για 3,1 λεπτά περισσότερο ανά παιχνίδι από τους ομολόγους τους στην ομάδα 2010-20. Έτσι είχαν περισσότερες ευκαιρίες να βελτιώσουν τους αριθμούς τους.
Στατιστικά ομάδας
Οι αριθμοί αποκαλύπτουν ότι η ομάδα 2000-10 σημείωσε υψηλότερο PIR και είχε ελαφρώς καλύτερους μέσους όρους σε πόντους και ριμπάουντ. Η ομάδα 2000-10 κατά μέσο όρο 12,4 πόντους έναντι 11,7 από τους παίκτες του 2010-20 και η ομάδα της πρώτης δεκαετίας είχε μέσο PIR 13,9, ξεπερνώντας τον μέσο όρο των 12,8 βαθμών της άλλης.
Όπου η ομάδα της πρώτης δεκαετίας ευδοκίμησε ήταν ο μέσος όρος στα κλεψίματα, με 1,2 ανά παιχνίδι, έναντι 0,8. Από την άλλη πλευρά, οι παίκτες από την ομάδα 2010-20 μοίρασαν κατά μέσο όρο 3,4 ασίστ, έναντι 2,8.
Οι παίκτες από την ομάδα 2000-10 πέρασαν περισσότερο χρόνο σουτάροντας δύο πόντους και ελεύθερες βολές, ενώ η ομάδα 2010-20 σούταρε πιο συχνά από το τρίποντο. Κατά συνέπεια, κάθε ομάδα είχε και περισσότερα εύστοχα σουτ στο κομμάτι που είχε και περισσότερες προσπάθειες.
Η ομάδα της δεκαετίας του 2000 ευστοχούσε σε 2,9 δίποντα και 2,7 ελεύθερες βολές κατά μέσο όρο, σε σύγκριση με 2,6 και 2,5 από την άλλη πλευρά. Η ομάδα 2010-20, ωστόσο, σημείωσε 1,4 τρίποντα, την ώρα που η ομάδα της περασμένης δεκαετίας είχε 1,3.
Τα ποσοστά επιτυχίας τους ποικίλλουν. Η ομάδα 2000-10 όχι μόνο προσπάθησε και έκανε περισσότερα δίποντα, αλλά είχε επίσης καλύτερα ποσοστά, με 54,2%. Αντίστοιχα, η ομάδα 2010-20 έκανε κατά μέσο όρο περισσότερα τρίποντα, αλλά με σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό, καθώς είχε 35,6%, έναντι 38,5%.
Όλα αυτά μας φτάνουν στο συμπέρασμα πως η ομάδα της πρώτης δεκαετίας σούταρε καλύτερα, καθώς, όπως θα δείτε και στον πίνακα που ακολουθεί, μόνο στις βολές υπερτερεί σε ποσοστό η ομάδα 2010-20.
Ατομικό σκοράρισμα και PIR
Όχι μόνο οι παίκτες της ομάδας 2000-10 είχαν έναν καλύτερο συνολικό μέσο όρο πόντων, αλλά οι παίκτες αυτής της ομάδας αντιπροσώπευαν επίσης τέσσερις από τους πέντε καλύτερους σκόρερ και των δύο δεκαετιών.
Ο καλύτερος μέσος όρος βαθμολογίας μεταξύ των επιλογών στις ομάδες της δεκαετίας ανήκει στον Άντονι Πάρκερ με 16,3 πόντους ανά παιχνίδι, ίντσες μπροστά από τον Νάντο Ντε Κολό (16,2) και τον Ντέγιαν Μποντίρογκα (16,1).
Το συγκεκριμένο τρίο, ξεπερνά όλους τους άλλους παίκτες δεκαετίας στο σκοράρισμα. Ο Ντε Κολό είναι ο μόνος παίκτης που εκπροσωπεί την ομάδα 2010-20 μεταξύ των πέντε πρώτων κατά μέσο όρο σκόρερ, αλλά σημειώστε ότι ο χρόνος του στο παρκέ ήταν σημαντικά χαμηλότερος από τον Πάρκερ ή τον Μποντίρογκα.
Ο Πάρκερ είναι επίσης ο κορυφαίος σε ό,τι έχει να κάνει με το PIR, καθώς το 21,4 του δεν είναι μόνο το καλύτερο μεταξύ όλων των παικτών που μπήκαν στις ομάδες της δεκαετίας, αλλά το υψηλότερο στην ιστορία για όλους τους παίκτες με περισσότερες από 30 εμφανίσεις.
Ο Πάρκερ έκανε όλες τις εμφανίσεις του κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας, όπως και ο Μποντίρογκα, του οποίου το PIR των 18,2 τον κατατάσσει δεύτερο στη συγκεκριμένη κατηγορία και ένατο όλων των εποχών. Ο Ντε Κολό (18.1) κατατάσσεται τρίτος μεταξύ των παικτών των ομάδων των δεκαετιών στο PIR, ενώ Νίκολα Βούισιτς είναι ο τέταρτος καλύτερος σκόρερ (13,8π.) και επίσης τέταρτος στο PIR με 17,5.
Εν τω μεταξύ, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο, ο οποίος είναι μέλος και των δύο ομάδων, κλείνει τη λίστα των πέντε πρώτων σκόρερ με τον μέσο όρο 13,7 πόντων ως μέλος της ομάδας 2000-10. Ο Λούκα Ντόνσιτς, της ομάδας 2010-2020, ολοκληρώνει τη λίστα με τους πέντε κορυφαίους παίκτες στο PIR με 15,6 ανά παιχνίδι.
Ασίστ, ριμπάουντ, κλεψίματα
Ενώ η ομάδα 2000-10 είχε τέσσερις παίκτες κατά μέσο όρο τουλάχιστον 3 ασίστ, η γεμάτη γκαρντ ομάδα του 2010-20 παρουσίασε επτά διαφορετικούς παίκτες με μέσο όρο τόσο πολλές ασίστ, συμπεριλαμβανομένων τριών παικτών με 5 ασίστ ανά παιχνίδι. Πρόκειται για τους Δημήτρη Διαμαντίδη (5), Μίλος Τεόντοσιτς (5,4) και Βασίλη Σπανούλη (5.1).
Ο καλύτερος πασέρ στην ομάδα 2000-10 ήταν ο Θοδωρης Παπαλουκάς (4,3), αλλά είναι ο μόνος εκπρόσωπος αυτής της ομάδας στην πρώτη πεντάδα αυτής της κατηγορίας.
Ο Σέρχιο Γιουλ (4,2) ολοκληρώνει αυτήν την ομάδα. Να σημειώσουμε πως ο Παπαλουκάς έκανε τη “ζημιά” του σε πολύ λιγότερο χρόνο στο παρκέ σε σχέση με τους άλλους.
Η ομάδα του 2000-10 θριάμβευσε σε ό,τι έχει να κάνει με τα κλεψίματα, με αυτή να είναι επίσης η μόνη κατηγορία που έχει τον ίδιο παίκτη να εμφανίζεται δύο φορές μεταξύ των πέντε πρώτων. Ο λόγος για τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος ήταν μέλος και των δύο ομάδων.
Ο μέσος όρος του ήταν 1,9 κλεψίματα ανά παιχνίδι μεταξύ του 2000 και του 2010 και έτσι βρίσκεται στην κορυφή αυτής της κατηγορίας, ενώ τα 1,3 ανά παιχνίδι στα ματς που έγιναν μεταξύ 2010 και 2020 κατατάσσονται στην πέμπτη θέση. Στο μεταξύ υπάρχουν τρία άλλα μέλη της ομάδας ομάδας 2000-10. Πρόκειται για τους Άντονι Πάρκερ (1,6), Θοδωρή Παπαλουκάς (1,5) και Τράιαν Λάνγκντον (1,3). Οκτώ διαφορετικοί παίκτες την πρώτη δεκαετία είχαν περισσότερα από 1 κλέψιμο ανά παιχνίδι, ενώ μόνο τρεις παίκτες στη δεύτερη δεκαετία είχαν αυτούς τους μέσους όρους.
Όσον αφορά το ριμπάουντ και τις τάπες, οι Νίκολα Βούισιτς (5,9 ριμπάουντ) και Κάιλ Χάινς (0,8 μπλοκ) ήταν οι κορυφαίοι. Βέβαια αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, ωστόσο, καθώς πρόκειται για τους μόνους σέντερ στις δύο ομάδες.
Οι συγκρίσεις στατιστικών μαρτυρούν τη συνέπεια που έχουν δείξει και οι δύο παίκτες κατά τη διάρκεια των αντίστοιχων δεκαετιών τους. Ο Χάινς έπαιξε περισσότερα παιχνίδια σε διάστημα 10 ετών από οποιοδήποτε άλλο παίκτη και κατέχει επίσης την τέταρτη θέση με 4,5 ριμπάουντ κατά μέσο όρο.
Ο Βούισιτς βρίσκεται επίσης δεύτερος στα μπλοκ, με τον συμπαίκτη του στην Μακάμπι, Άντονι Πάρκερ, να βρίσκεται στη δεύτερη θέση στα ριμπάουντ και στην τέταρτη θέση στα μπλοκ.
Παράλληλα ο μέσος όρος των 0,6 μπλοκ ανά παιχνίδι του Δημήτρη Διαμαντίδη δείχνει πόσο σπουδαίος αμυντικός ήταν και μαζί με τις επιδόσεις του στα κλεψίματα, αποδεικνύει ξεκάθαρα πως ο “3D” δίκαια κέρδισε πέντε συνεχόμενες φορές τον τίτλο του κορυφαίου Αμυντικού της Ευρωλίγκας (2005, 2006, 2007, 2008, 2009).