Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο Σαρούνας Μαρτσουλιόνις γεννήθηκε στο Κάουνας το 1964 και, όλως παραδόξως, η πρώτη του επαφή με τον αθλητισμό δεν ήταν το μπάσκετ!
Ο (μετέπειτα) σπουδαίος γκαρντ σε ηλικία 10 ετών έπαιζε τένις, όμως το γεγονός πως μέσα σε ένα χρόνο πήρε 11 πόντους, τον ανάγκασε να αλλάξει πορεία, καθώς ήταν… πολύ ψηλός για τα κορτ.
Αποφάσισε να πάει στην Ζαλγκίρις, όμως εκεί δεν βρήκε τη θέση που θα ήθελε, καθώς οι “Πράσινοι” του Κάουνας είχαν μαζέψει όλα τα ταλέντα της περιοχής. Έτσι, ανακοίνωσε στους γονείς του πως θέλει να πάει στο Βίλνιους και να παίξει στην Στάτιμπα, η οποία πλέον είναι γνωστή σαν Ρίτας Βίλνιους.
Αγωνίστηκε εκεί από το 1981 εως το 1987, ενώ τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους φόρεσε τελικά την φανέλα της Ζαλγκίρις, ενισχύοντάς την στο Διηπειρωτικό. Βέβαια το 1987 νωρίτερα του είχε δώσει και μια μεγάλη πίκρα, αλλά και μια μεγάλη χαρά.
Στο Ευρωμπάσκετ της Ελλάδας η Σοβιετική Ένωση ήταν ένα από τα μεγάλα φαβορί. Παρόλα αυτά στον τελικό, ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Καμπούρης και οι άλλοι είχαν… διαφορετική άποψη, κατακτώντας τον τίτλο μετά το τελικό 103-101.
Αυτή ήταν η πίκρα, με την χαρά να έρχεται λίγο καιρό μετά. Οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς τον επέλεξαν στο νούμερο 127 του 7ου γύρου του ντραφτ, γεγονός που του άνοιξε την πόρτα στο ΝΒΑ, στο οποίο βρέθηκε εν τέλει το 1989.
Πριν όμως το… Αμερικάνικο όνειρο, ο Μαρτσουλιόνις πρόλαβε να γίνει θρύλος με την Σοβιετική Ένωση. Το 1988 στη Σεούλ κατέκτησε το χρυσό, ενώ μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες έφτασε με την Εθνική του ομάδα στο τρίτο σκαλί του βάθρου στο Ευρωμπάσκετ του 1989, με την Ελλάδα να αφήνει τον ίδιο και την παρέα του εκτός τελικού. Πλέον όμως το NBA δεν μπορούσε να περιμένει.
Έκανε το ντεμπούτο του με τους Ουόριορς στις 3/11/1989, γινόμενος ο πρώτος Σοβιετικός που αγωνίζεται στο NBA, ενώ από την αρχή έδειξε πως είναι κάτι ξεχωριστό, καθώς, παρά την ήττα της ομάδας του με 136-106 από τους Σανς, ο ίδιος είχε 19 πόντους.
Παρά τους αρκετούς τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν, ο Μαρτσουλιόνις είχε μια σπουδαία παρουσία στο NBA, εκεί όπου έμεινε μέχρι το 1997. Έπαιξε συνολικά 363 ματς, στα οποία σκόραρε κατά μέσο όρο 12,8 πόντους, ενώ το ρεκόρ καριέρας του ήταν οι 35 πόντοι που πέτυχε με την φανέλα των Ουόριορς απέναντι στους Νάγκετς το 1992, ενώ αγωνίστηκε ακόμα σε Σόνικς, Κινγκς και Νάγκετς.
Με το ύψος του (1.96) και την τεχνική του μπορούσε να παίξει με άνεση στον άσσο, δεν ήταν λίγες οι φορές που μάζεψε 9 ριμπάουντ. Επιπλέον έχει μοιράσει ακόμα και 10 ασίστ στο ΝΒΑ, όμως το σουτ ήταν πάντα το σήμα κατατεθέν του.
Το 1989 ήταν η τελευταία φορά που οι Λιθουανοί αγωνίστηκαν με την Σοβιετική Ένωση, με τον Μαρτσουλιόνις, τον Σαμπόνις και την παρέα τους να γράφουν ιστορία το 1992 στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης.
Η Λιέτουμπα, με τους δύο σταρ της να κάνουν απίθανα πράγματα, έφτασε στο τρίτο σκαλί του βάθρου, με τον Μαρτσουλιόνις να μετράει 23,4 πόντους και τον Σαμπόνις 23,9.
Προς έκπληξη όλων, η Λιθουανία δεν κατάφερε να προκριθεί στο Ευρωμπάσκετ του 1993, καθώς αγωνίστηκε χωρίς τον Σαμπόνις και με τον Μαρτσουλιόνις τραυματία. Παρόλα αυτά τα μετάλλια δεν είχαν τελειώσει για τον ίδιο.
Το 1995 Λιθουανία και Γιουγκοσλαβία κοντραρίστηκαν στον μεγάλο τελικό του Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, σε ένα ματς που έμεινε στην ιστορία, ως ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών. Ο Μαρτσουλιόνις σταμάτησε στους 32, ο Σαμπόνις στους 20, όμως οι Πλάβι, με τον Τζόρτζεβιτς να σκοράρει 41 πόντους, τον Ντίβατς 20 και τον Μποντίρογκα 12, πήραν τη νίκη με 96-90. Να σημειώσουμε πως σε αυτό το τουρνουά ο πρώτος σκόρερ και ο MVP δεν ήταν άλλος από τον Σαρούνας Μαρτσουλιόνις.
Το 1996 και οι Ολυμπιακοί της Ατλάντα ήταν το κύκνειο άσμα του Μαρτσουλιόνις με την Εθνική Λιθουανίας. Βέβαια το τέλος ήταν γλυκό, καθώς κατέκτησε ακόμα ένα χάλκινο μετάλλιο, επικρατώντας της Αυστραλίας στον μικρό τελικό με 80-74. Στο τελευταίο του ματς με την αγαπημένη του Λιθουανία, ο Μαρτσουλιόνις είχε 16 πόντους.
Αγωνίστηκε ακόμα μια σεζόν στο ΝΒΑ, όμως μετά το πέρας αυτής, ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τα παρκέ, σε ηλικία 33 ετών.
Το κερασάκι της μεγάλης καριέρας του Σαρούνας Μαρτσουλιόνις ήρθε το 2014 και το 2015. Αρχικά ο σπουδαίος Λιθουανός έγινε μέλος του Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, ενώ ακολούθησε την επόμενη σεζόν και αυτή της FIBA.
Απόλυτη δικαίωση για μια μεγάλη μπασκετική μηχανή που μάγεψε τους φιλάθλους όλοι του κόσμου…