Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Το μεγαλύτερο διάστημα πάλεψε με την “αρρώστια” δίχως κανείς να το ξέρει. Έπαιρνε φάρμακα, πονούσε αλλά συνέχισε ως το τέλος. Στην Ευρωλίγκα κατάφερε με τις επιθετικές του επιδόσεις να εξελιχτεί γρήγορα σε έναν “θρύλο” του σκοραρίσματος, και παρότι αγωνίστηκε μόλις τρεις σεζόν με τρεις διαφορετικές ομάδες, το Περιστέρι, τον Ολυμπιακό και την ιταλική Σιένα, αποτελεί ίσως τον πλέον χαρακτηριστικό “killer” της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Άλλωστε, το ετήσιο βραβείο του πρώτου σκόρερ το οποίο καθιέρωσε η Ευρωλίγκα μετά το θάνατο του φέρει το όνομα του “Alphonso Ford Top Scorer Trophy”, με τον αδικοχαμένο Αμερικανό να έχει μέσο όρο καριέρας 22,2 πόντους!
Ο αγαπημένος Αλ των Ελλήνων φιλάθλων επιλέχθηκε στο Νο32 του ντραφτ 1993 από τους Σίξερς.
Δεν έπαιξε πολύ στο ΝΒΑ, 11 ματς όλα κι όλα με το Σιάτλ και τη Φιλαδέλφεια πριν να αποφασίσει πως το μπασκετικό του μέλλον βρισκόταν στην Ευρώπη. Πρώτη ομάδα που τον υπέγραψε ήταν η ισπανική Ουέσκα με την οποία έκανε αμέσως πάταγο, έχοντας μέσο όρο 24,9 πόντους!
Παίζοντας σε μία μικρή ομάδα που μάλιστα υποβιβάστηκε και με το ελληνικό πρωτάθλημα να βρίσκεται στα φόρτε του περισσότερο ίσως και από την περίφημη ACB, ο Φορντ αποφάσισε να πει το “ναι” στον Παπάγο που του έκανε πρόταση. Αυτή ήταν η πρώτη του ομάδα στην Α1 (1996) κι από τότε στέριωσε στα μέρη μας.
Με τους “στρατηγούς”- σεζόν 1996-97 – μέτρησε 23,9 πόντους και αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στη μεγάλη κατηγορία οδηγώντας τους στην 9η θέση! Το καλοκαίρι όμως δεν επέστρεψε πίσω. Διαγνώστηκε με λευχαιμία και αναγκάστηκε να μείνει ένα χρόνο εκτός δράσης για να καταπολεμήσει και – αρχικά- να νικήσει την ασθένεια.