Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Πέρα από τους αθλητές-θρύλους, η Ευρωλίγκα έχει ξεκινήσει και μία ακόμα σειρά αφιερωμάτων με τον τίτλο “31 Masterminds of European Basketball”, η οποία και επικεντρώνεται στους κορυφαίους προπονητές. Και σειρά πήρε ο Ντέιβιντ Μπλατ, ένας από τους επιδραστικότερους της ευρωπαϊκής ιστορίας.
Ο 61χρονος προπονητής διαγνώστηκε το 2019 με PPMS (Πρωτοπαθή Προϊούσα Πολλαπλή Σκλήρυνση) και αποφάσισε να αποχωρήσει από τους πάγκους πριν λίγους μήνες, δίνοντας όμως μία μεγάλη μάχη, χωρίς μάλιστα να κρυφτεί. Κάνει δηλαδή αυτό που έμαθε να κάνει πάντα στη ζωή του! Και βγαίνει νικητής!
Ποιος είναι όμως ο Ντέιβιντ Μπλατ;
Τα πρώτα του βήματα στην προπονητική ήταν στην Χάποελ Γκαλίλ Ελιόν (1993-1999), ωστόσο έγινε γνωστός στη Μακάμπι Τελ Αβίβ, όντας δεξί χέρι του Πίνι Γκέρσον. Τη σεζόν 2001/2002, με τον Γκέρσον να αποσύρεται προσωρινά, τα ηνία πέρασαν στον Μπλατ. Μετά τη σύντομη θητεία στην εθνική Ισραήλ, αλλά και την Ντιναμό Αγίας Πετρούπολης (2004/2005) ο Μπλατ ανέλαβε την Μπενετόν το 2005, επιστρέφοντας σε ομάδα πρωταθλητισμού, κατακτώντας μάλιστα τον τίτλο το 2006.
Επί έξι χρόνια ο Μπλατ εκτός των δουλειών που είχε σε συλλόγους, καθοδήγησε και την εθνική Ρωσίας, που πανηγύρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες της μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ υπό τις οδηγίες του! Αποκορύφωμα ήταν η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ το 2007, με την ομάδα του Μπλατ να υποτάσσει την Ισπανία μέσα στη Μαδρίτη (59-60) με το καλάθι του Τζέι Αρ Χόλντεν!
Αυτή δεν ήταν η μοναδική επιτυχία του, καθώς ακολούθησαν άλλα δύο μετάλλια. Το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας το 2011 και το επίσης χάλκινο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, μετά το οποίο χώρισαν οι δρόμοι του με τους Ρώσους.
Η πολυποίκιλη πορεία του Μπλατ τον έφερε και από τα μέρη μας, καθώς λίγο μετά την έναρξη της σεζόν 2009/10 ανέλαβε τα ηνία του Άρη, προερχόμενος από δύο σύντομα περάσματα από Εφές (2007/2008) και Ντιναμό Μόσχας (2008/2009). Ο ερχομός του στην Ελλάδα δεν συνδυάστηκε με κάτι παραπάνω από την παρουσία στα playoffs, όπου αποκλείστηκε στον α’ γύρο από τον Ολυμπιακό (2-0).
Το 2010 επέστρεψε στο Τελ Αβίβ και κατάφερε να επαναφέρει τη Μακάμπι όχι απλά στο κορυφαίο επίπεδο, αλλά στην κορυφή της Ευρωλίγκας. Η Μακάμπι πήγε ως αουτσάιντερ στο Final Four του Μιλάνου το 2014, όμως η ομάδα του Μπλατ νίκησε τόσο την ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό, όσο και τη Ρεάλ στον τελικό, ανεβαίνοντας πανηγυρικά στην κορυφή της Ευρώπης, με MVP τον άλλοτε άσο του Πανιωνίου, Ταϊρίς Ράις, έχοντας ένα σύνολο από εργάτες και ουχί σταρ!
Ο μοναδικός θρίαμβος στο Μιλάνου ήταν το “κλειδί” που άνοιξε το δρόμο του ΝΒΑ για τον πρωταθλητή της χρονιάς στην Ευρωλίγκα και μάλιστα με μια δουλειά στους Καβαλίερς του ΛεΜπρόν Τζέιμς, που μόλις είχε επιστρέψει στη γενέτειρά του!
Η πρώτη σεζόν κύλησε ως ένα σημείο καλά και μάλιστα το 53-29 με το οποίο οι Καβς ολοκλήρωσαν την regular season ήταν το καλύτερο ως τότε στην ιστορία τους για παρθενική σεζόν προπονητή στην ομάδα. Στα playoffs η παρέα του “βασιλιά” έφτασε στους τελικούς, αλλά υπέκυψε στους Ουόριορς (4-2), με τη δεύτερη χρονιά να μην κυλά αντίστοιχα.
Τα αποτελέσματα ήταν καλά (30-11 στο πρώτο μισό της regular season), ωστόσο η σχέση με τον ΛεΜπρον δεν κυλούσε καλά, με αποτέλεσμα ο Μπλατ να… φαγωθεί τον Ιανουάριο (22/1/2016) και να αντικατασταθεί από τον ασίσταντ, Τάιρον Λου, ο οποίος οδήγησε τους Καβς στο πρωτάθλημα, για το οποίο ο Αμερικανοϊσραηλινός έλαβε δαχτυλίδι από την πρώην ομάδα του.
Την διετία 2016-2018, ο Μπλατ καθοδήγησε την Νταρουσάφακα σε Ευρωλίγκα και EuroCup, κατακτώντας μάλιστα τον δεύτερο τίτλο το 2018, πριν έρθει ξανά στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Η συνύπαρξη των δύο πλευρών δεν ήταν θετική, καθώς η απώλεια των δύο εγχώριων τίτλων και η απουσία από τα playoffs της Ευρωλίγκας τη σεζόν 2018/19, ανάγκασαν τις δύο πλευρές να χωρίσουν τους δρόμους τους στις αρχές της περασμένης σεζόν.