Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Εντυπωσιακότατη εμφάνιση, ιδίως για την εποχή και πραγματικά μεγάλη νίκη, απέναντι σε μια ομάδα που δεν είχε χάσει φέτος και γενικά τούτη τη σεζόν διαθέτει περισσότερα εργαλεία και… νικητές από ποτέ όλα τα τελευταία χρόνια, για να πάει πιο μακριά στην Ευρωλίγκα.
Ειλικρινά, ούτε το περίμενα, ούτε είχα την απαίτηση μέσα Οκτώβρη και με μόλις δύο επίσημα παιχνίδια στα πόδια του, να πιάσει τέτοια στάνταρ απόδοσης ο Ολυμπιακός.
Στο πρώτο ημίχρονο είδαμε σωστό μπασκετικό mindset, hustle εμφάνιση, υπομονή και πνευματική ετοιμότητα. Στην επανάληψη για να το πω χωρίς πολλά λόγια είδαμε και χορτάσαμε μπασκετάρα!
Αυτή είναι η αλήθεια. Μια εμφάνιση που σε αγωνιστικό επίπεδο και σε διάρκεια στην επανάληψη (είκοσι συνεχόμενα λεπτά κυριαρχικού μπάσκετ χωρίς κανένα «νεκρό διάστημα» και με θαυμαστή αρμονία μεταξύ άμυνας και επίθεσης) δεν θύμιζε Οκτώβρη, θύμισε μπάσκετ… άνοιξης από μια ομάδα που όταν βρει τον εαυτό της, σέβεται τους πάντες, αλλά δεν φοβάται κανέναν.
Λίγοι ίσως καταλάβουν αυτό που θα γράψω τώρα, ακόμα περισσότεροι θα το παρεξηγήσουν, αλλά ειλικρινά πιστεύω πως ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει αυτή την εμφάνιση τέτοια εποχή, αν δεν προετοιμαζόταν πνευματικά και δεν έμπαινε στο παρκέ με το mindset πως είναι υποδεέστερος ως ταλέντο και ποιότητα από την Αρμάνι Μιλάνο.
Ο Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του από την εικόνα που αποκόμισα από όσα είδα σε αυτό το ματς, κατάφεραν να πείσουν τους παίκτες τους πως η βραδιά χρειάζεται υπέρβαση, να κάνει η ομάδα ένα και δύο βήματα παραπάνω από όσα μπορεί τουλάχιστον τούτη την εποχή.
Ο συνδυασμός της προσέγγισης ότι παίζει με μια ομάδα που διαθέτει περισσότερα tools, άρα χρειάζεται ατομικό και ομαδικό step up ταυτόχρονα με υψηλό βαθμό θέλησης και αυτοπεποίθησης, μπορεί να επιφέρει αυτά τα θαυμαστά αποτελέσματα, ιδίως όταν οι παίκτες συνειδητοποιήσουν όσο κυλάει η μάχη πως το πλάνο είναι άρτιο!
Ο Ολυμπιακός έκανε μια εμφάνιση που ξαναλέω ότι σε στάνταρ απόδοσης και διάρκειας ανήκει στην… άνοιξη, όσο κρύο κι αν ήταν το ΣΕΦ «ζέστανε» τον κόσμο του και πάνω σε αυτή τη νίκη μπορεί και πρέπει να χτίσει η ομάδα!
Να χρησιμοποιήσει την εμφάνιση ως «πιλότο» κυρίως σε ότι αφορά το μπασκετικό της DNA και mindset, αλλά και να καταγράψει τα σχήματα του δευτέρου ημιχρόνου που έκαναν θραύση!
Προς το παρόν πρέπει να διαχειριστεί τα συναισθήματά της και το πρωί της Πέμπτης να μην… νιώθει απολύτως τίποτα που θα την αποπροσανατολίσει ή θα της… ρουφήξει ενέργεια ή συγκέντρωση, γιατί έρχεται “χωρίς ανάσα” στο ΣΕΦ η σκληρή και ταλαντούχα Μακάμπι του Γιάννη Σφαιρόπουλου και μάλιστα μετά από εντός έδρας στραπάτσο από την Μπάγερν.
Κώστας Σλούκας: Ηγετική εμφάνιση με πρώτο νταμπλ-νταμπλ στον Ολυμπιακό! (videos)
Η ιστορία της αναμέτρησης
Το πρώτο ημίχρονο κύλησε όλο ακριβώς στο ίδιο μοτίβο. Η πιο χαρακτηριστική απόδειξη; Αμφότερα τα δεκάλεπτα ολοκληρώθηκαν με το ίδιο σκορ, 18-21 για να φτάσουμε στο 36-42 του ημιχρόνου! Η αλήθεια είναι πως σε αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός παίρνει μεγάλο βαθμό στο κομμάτι της θέλησης και της ενέργειας που προσπάθησε να βγάλει στο παρκέ.
Ο Ολυμπιακός ήταν πιο σκληρός στην άμυνα σε σχέση με τα ματς απέναντι στην Ζαλγκίρις και τον Παναθηναϊκό, ξεκάθαρα.
Είχε μια χαρά ποσοστό στο δίποντο (9/16, τουτέστιν 56%) και προστάτεψε αποτελεσματικά το αμυντικό ριμπάουντ, παραχώρησε μόνο δύο έξτρα κατοχές στον αντίπαλο.
Ποιο ήταν το πρόβλημα; Τα 10 λάθη που έδωσαν ευκαιρίες στην ομάδα του Μεσίνα για σκορ σε τρανζίσιον καταστάσεις, τη στιγμή που η άμυνα του Ολυμπιακού στο 5-5 ήταν πραγματικά καλή. Κι αυτό έχει μεγαλύτερη αξία αν βάλουμε στην εξίσωση τα σκριν που κάνει η Αρμάνι και είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία εξαιρετικά, με συνέπεια να παίρνει αυτόματα πλεονέκτημα στην επίθεσή της.
Το… μεγαλύτερο πρόβλημα στα πρώτα 20 λεπτά ήταν η ποιότητα και ο οίστρος του Σέρχιο Ροντρίγκεθ!
Ο τύπος σε ένα κλειστό και σκληρό ματς έβαλε 15 πόντους χωρίς χαμένο σουτ σε 9 λεπτά όλα κι όλα! Και έκανε την διαφορά. Ο Ολυμπιακός είχε τον Πρίντεζη με 10, κι αυτός όλα μέσα στο πρώτο ημίχρονο, αλλά πήρε ελάχιστα πράγματα επιθετικά από το «2» με ΜακΚίσικ και Χάρισον και από τα πεντάρια του. Πράγματα που… άλλαξαν άρδην στην επανάληψη!
Ξαφνικά… ολοκληρωτικό μπάσκετ!
Το δεύτερο ημίχρονο δεν ξεκίνησε καλά. Οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν με 40-48, ο Ολυμπιακός έκανε τρία γρήγορα ομαδικά φάουλ στο 22’ και ξαφνικά ξέσπασε μια… καταιγίδα που «έπνιξε» τον Μεσίνα και τους παίκτες του!
Ο Ολυμπιακός αρχικά με ένα σερί 9-0 που επεκτάθηκε σε επί μέρους σκορ 19-5, προηγήθηκε με 59-53 και δεν κοίταξε ποτέ πίσω! Έβγαζε… μάτι το γεγονός ότι η ομάδα του Μπαρτζώκα και ο Έλληνας προπονητής με τους συνεργάτες του αξίζουν τα εύσημα για αυτό, ήταν μια ομάδα απόλυτα έτοιμη σε πνευματικό επίπεδο.
Τρομερή μαχητικότητα, ο ορισμός της Hustle εμφάνισης. Και όταν το μυαλό είναι τόσο alert και έτοιμο, πρώτα κερδίζεις ένα μεγάλο αντίπαλο όπως το φετινό Μιλάνο στο μυαλό και μετά στο μπάσκετ.
Είμαι σίγουρος πως η Ιταλική ομάδα δεν περίμενε τέτοια επίπεδα ενέργειας και μαχητικότητας, ούτε ήταν υποψιασμένη πως θα μπει ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο έτοιμος να… «πεθάνει στο γήπεδο» για κάθε μπάλα.
Γιατί, αυτό έγινε!
Ο Ολυμπιακός του δευτέρου ημιχρόνου που κυριάρχησε και νίκησε μια τόσο ποιοτική ομάδα που ήρθε στο ΣΕΦ αήττητη με επί μέρους σκορ 50-33(!) τα είχε όλα, χωρίς υπερβολή.
«Δάγκωνε» στην άμυνα σε ατομικό επίπεδο, είχε εντυπωσιακή επικοινωνία και αλληλοκάλυψη σε ομαδικό. Είχε άμεσες επιστροφές όταν αστοχούσε, ήταν εκπληκτικός σε τοποθετήσεις και τάιμινγκ στις μάχες των ριμπάουντ, είχε δημιουργία και ικανοποιητική κίνηση μακριά από τη μπάλα σε σετ παιχνίδι επιθετικά, είχε 8 τρίποντα ΚΑΙ τρανζίσιον με τον ΜακΚίσικ να ξεχωρίζει μακράν σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού!
Ο Ολυμπιακός διέθετε όλα εκείνα τα… μικρά, αλλά και τα μεγάλα πράγματα που απαιτούνται στο τοπ επίπεδο για να «κλειδώσεις» ένα αντίπαλο με πολλούς ποιοτικούς πόλους πρώτα από την άμυνα, ώστε μετά να βρεθεί ισορροπία, αυτοπεποίθηση και ευστοχία στην επίθεση.
Το νερό μπήκε στο αυλάκι στη διάρκεια του τρίτου δεκαλέπτου και ο Ολυμπιακός μπήκε τόσο δυνατά στο ξεκίνημα της τελευταίας περιόδου, που ξεκάθαρα «πείραξε» το μυαλό του αντιπάλου του, το… χάλασε και αυτή ήταν η μεγαλύτερη και πιο καθοριστική νίκη, πριν την οριστική επικράτηση.
Σε όσα περιγράφω προσθέστε πως οι νικητές υπέπεσαν μόλις σε 2(!) λάθη στην επανάληψη – στη διάρκεια της οποίας ο Σλούκας δεν ξεκουράστηκε ούτε δευτερόλεπτο – και συνάμα σκόραραν 8 τρίποντα!
Πολύ ποιοτικά νούμερα, που εξηγούν γιατί ο Ολυμπιακός όχι απλά υπερασπίστηκε το 63-58 που είχε ως παρακαταθήκη στο 30’, αλλά έφτασε στο σημείο να πάρει διψήφια διαφορά και να ολοκληρώσει την αναμέτρηση με διψήφια διαφορά (86-75).
Μια μεστή, μαχητική εμφάνιση με τη σωστή προσέγγιση στο πρώτο ημίχρονο, που εξελίχθηκε σε μια πραγματικά ολοκληρωτική εμφάνιση και κυριαρχία στο δεύτερο, απέναντι σε μια ομάδα που είναι πραγματικά καλή, έχει βάθος, διαθέτει παίκτες – νικητές και θα φανούν αυτά με την πορεία της στην εξέλιξη της σεζόν.
Ο Ολυμπιακός τελείωσε με 62% στο δίποντο, με 40% στο τρίποντο, πήρε 6 περισσότερα ριμπάουντ παίζοντας ουσιαστικά σε όλη την επανάληψη με τρία γκαρντ, είχε 20 ασίστ και 12 λάθη και 91 στο ράνκινγκ, τη στιγμή που η ομάδα του Μεσίνα στο νήμα πήγε μόλις στο 73..
Το «φονικό σχήμα»
Στα άρθρα μου, που ακολούθησαν της ήττας του Ολυμπιακού από την Ζαλγκίρις και της νίκης στο ΟΑΚΑ, επέμεινα πολύ στη μαγική λέξη μεταξύ της άμυνας και της επίθεσης που είναι η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ.
Πως θα μπορέσει, δηλαδή, ο Μπαρτζώκας να βρει σχήματα που μπορούν να κάνουν καλά την δουλειά στην άμυνα, χωρίς να καθιστούν την επίθεσή του δυσλειτουργική. Γιατί, όταν έχεις θέμα στην άμυνα, είναι πολύ δύσκολο κάποια στιγμή να μην… περάσει και στην επίθεση και εννοείται πως όταν έχεις κακές επιλογές και ανισορροπία επιθετικά, αργά ή γρήγορα σε αυτό το επίπεδο θα «πληγωθεί» και η άμυνά σου.
Η αρμονία και η ισορροπία σε αυτές τις δύο καταστάσεις που στο σύγχρονο μπάσκετ εναλλάσσονται μέσα σε ένα δευτερόλεπτο είναι «όλα τα λεφτά» και αυτό που μάθαμε και είδαμε στο εκπληκτικό δεύτερο ημίχρονο του Ολυμπιακού είναι πως ΜακΚίσικ και Χάρισον μπορούν να σμίξουν στο ίδιο σχήμα και να είναι… φωτιά τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά!
Στο πρώτο ημίχρονο δεν διαδραμάτισαν ιδιαίτερο ρόλο. Ο ένας βγήκε εκτός εξίσωσης με γρήγορα φάουλ, ο άλλος ήταν άστοχος. Στην επανάληψη ως δίδυμο ήταν σκέτη… μπασκετική ζωγραφιά.
Διαδοχικές πετυχημένες άμυνες, μεγάλη προσήλωση στο αμυντικό ριμπάουντ, κάτι που διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο, ο ένας «φονιάς» σε κάθε κατάσταση σε ανοιχτό γήπεδο και όποτε έβρισκε ευκαιρία σε σετ παιχνίδι να εκμεταλλευτεί το εκρηκτικό πρώτο βήμα του, ο άλλος «φονιάς» από το τρίποντο όταν βρήκε αυτοπεποίθηση και μέσα από την άμυνα και τα διαδοχικά λεπτά συμμετοχής, ένιωσε ότι πατάει πια καλά στο παρκέ.
Αυτό το αμερικάνικο δίδυμο ήταν τζακ – ποτ σε ΟΛΑ απέναντι στο Μιλάνο και δίπλα στον αρτίστα της δημιουργίας Κώστα Σλούκα, με τον Ολυμπιακό να έχει σταθερά στο «4» τον Πρίντεζη και στο «5» είτε τον Έλις, είτε τον Χασάν Μάρτιν.
Ο πρώτος ήταν… επαγγελματίας Hustler, ο Μάρτιν στο τελευταίο κομμάτι της συμμετοχής του στο παιχνίδι ήταν εξαιρετικός, κέρδισε πολλές μάχες (και από τον Χάινς) και δικαιολόγησε τις συστάσεις που τον ακολουθούν κι ας έχασε τις βολές.
Αυτό κρατάω κυρίως σαν εικόνα και κληρονομιά για την συνέχεια της σεζόν.
Τα σχήματα με τα τρία γκαρντ που εμπεριέχουν το δίδυμο ΜακΚίσικ – Χάρισον και ήταν η «κόλα» που λέμε, η βάση για να απογειωθεί η εμφάνιση του Ολυμπιακού στην επανάληψη σε όλα τα επίπεδα.
Άαρον Χάρισον: Ο σουτέρ που είχε ανάγκη ο Ολυμπιακός! (video)
ΥΓ1. Ο Σπανούλης έπαιξε μόλις 7:30, αλλά στο τέλος της ημέρας κι επειδή κάθε βράδυ είναι μια διαφορετική ιστορία, άπαντες πρέπει να είναι ευχαριστημένοι. Ο ίδιος ο Βασίλης επειδή στο διάστημα που έπαιξε τα έδωσε όλα και πάλεψε σαν… έφηβος σε ποστ άμυνες με υψομετρικό μειονέκτημα και γιατί είδε στην επανάληψη μια ομάδα που ρόλαρε και λειτούργησε άψογα. Αυτό που χρειάζεται ο τεράστιος αυτός παίκτης σε αυτή τη φάση της καριέρας του πέρα από απέραντο σεβασμό που τον έχει κερδίσει, είναι μια ομάδα που θα του δώσει την ευκαιρία όταν χρειαστεί να πάρει και να βάλει μεγάλα (ή μεγάλες αποφάσεις) σουτ όταν αυτά… μετράνε περισσότερο, την άνοιξη. Αυτός ο Ολυμπιακός που είδαμε, αν συνεχίσει να δουλεύει σωστά, δείχνει ότι με τύχη και καλό τάιμινγκ μπορεί να είναι εκεί την άνοιξη. Κι αν με την διαχείριση που θα έχει γίνει ο Βασίλης είναι υγιής και έχει φρέσκα πόδια, τότε όλα θα είναι όπως πρέπει και… πιθανά!
Σπανούλης: Career-low σε χρόνο συμμετοχής σε 327 παιχνίδια στην Ευρωλίγκα
ΥΓ2. Εκπληκτικός ο Πρίντεζης… «Ανάγκασε» τον κόουτς Μπαρτζώκα να τον αφήσει μέσα για 34 λεπτά! Σκόραρε με συνέπεια και συνέχισε έτσι όταν ο Ολυμπιακός ζοριζόταν, είχε ατελείωτα τρεξίματα, έπαιξε αμυνάρες, πάλεψε πάρα πολύ στα ριμπάουντ, ήταν εκείνος που με έξτρα πάσες από το ποστ, με γρήγορες αποφάσεις που απαιτούν υψηλό μπασκετικό IQ, έδωσε ανοιχτά σουτ στο τέλος επιθέσεων στους περιφερειακούς κι εκείνοι του είπαν «ευχαριστώ» και… εκτέλεσαν το Μιλάνο στο τέλος. Η εικόνα του Πρίντεζη, όπως και η φυσική του κατάσταση, δεν είναι συγκυρία. Είναι προϊόν συστηματικής, καθημερινής δουλειάς όλο αυτό το διάστημα που δεν παιζόταν μπάσκετ. Κι επειδή δεν έχει πετύχει και λίγα στην καριέρα του, αξίζει ένα μεγάλο Respect ΚΑΙ για αυτό που κάνει τώρα, ανεξάρτητα με τις επιτυχίες του παρελθόντος.
ΥΓ3. Κώστας Σλούκας: Ο ορισμός του… πλέι μέικερ! Ρεσιτάλ και σεμινάριο ταυτόχρονα για το πως παίζεται η θέση «1». Ο τύπος κρατούσε την μπαγκέτα για 36 λεπτά, αντιμετώπισε διαφορετικούς αντιπάλους και διαφορετικού τύπου άμυνες και έγραψε 17 πόντους με 50% στα σουτ, όλες οι βολές μέσα, 11 ασίστ και μόλις ένα λάθος… Το πιο σημαντικό στα δικά μου μάτια; Με τα… πνευμόνια έξω, κουρασμένος και έχοντας δεχτεί μεγάλη πίεση σε όλη την αναμέτρηση, είχε ΜΟΝΟ σωστές αποφάσεις στο τελευταίο πεντάλεπτο και ήταν εκείνος που “πέταξε στα σκουπίδια” και το τελευταίο τρικ του Μεσίνα, μήπως παίξει με το μυαλό του αντιπάλου και αλλάξει κάτι την ύστατη στιγμή. Την άμυνα ζώνης. Μια χαμένη κατοχή του Ολυμπιακού του… πήρε όλη και όλη για να διαβάσει το στήσιμο της άμυνας ζώνης και να την σπάσει πολύ εύκολα και πολύ μπασκετικά. Ποιότητα!