Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Μπορεί οι αναβολές λόγω κορωνοϊού να συνεχίζονται, όμως η Ευρωλίγκα προχωράει με σταθερό ρυθμό, έστω και αν τα αναβληθέντα ματς είναι ήδη 9.
Η δράση συνεχίστηκε το διήμερο 29-30/10 και δεν έλειψαν οι μεγάλες επιδόσεις, οι εκπλήξεις και φυσικά τα… συμπεράσματα!
Το Eurohoops επιστρέφει για μία ακόμα εβδομάδα και παρουσιάζει όλα όσα είδε στα γήπεδα της Ευρωλίγκας!
Παραδόθηκε, αλλά όχι ολοκληρωτικά
Η Εφές νίκησε τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ με 79-84, στην επιστροφή του Σέιν Λάρκιν στην δράση, μετά από 7 μήνες.
Οι Τούρκοι είχαν σε μεγάλο βράδυ τον Βασίλιε Μίτσιτς, ενώ και ο μεγάλος ηγέτης τους ”μίλησε” στο τέλος με 11 πόντους (15 συνολικά), ενώ και οι Ντάνστον-Σίμον ήταν και πάλι εκεί.
Οι ”ερυθρόλευκοι” είχαν κάποια κενά διαστήματα, τα οποία και τελικά στοίχισαν. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είδε την ομάδα του να παραδίνεται στην ανωτερότητα της Εφές, αλλά όχι ολοκληρωτικά. Πάλεψε μέχρι τέλους και έφτασε ένα σουτ (άστοχο τρίποντο του Σπανούλη) από το 80-82 στο -6”.
Όπως τόνισε και ο Χασάν Μάρτιν σε δηλώσεις του, ο Ολυμπιακός δεν είχε μία κακή ήττα. Παρόλο που αγωνίστηκε κόντρα σε μία καλή ομάδα, έστω και αν αυτή δεν έχει βρει τα πατήματά της ακόμα, έχασε στο τέλος και αφού είχε κάνει τα πάντα για να μείνει στο ματς.
Στον αντίλογο, ο Σακίλ ΜακΚίσικ ξεκαθάρισε πως αγώνες με τέτοιες ομάδες θα κάνουν την διαφορά, αν ο Ολυμπιακός θέλει να πάει μακριά. Και δεν έχει άδικο. Ίσως με έναν απόλυτα έτοιμο Λάρκιν και λίγο καλύτερο Σίνγκλετον, η Αναντολού να είχε περάσει σαν… σίφουνας από το ΣΕΦ. Ο Ολυμπιακός όμως ”πρέπει” να πάρει μεγάλες νίκες, αν θέλει το κάτι παραπάνω. Ειδικά στην έδρα του.
Η Ζαλγκίρις (δεν) κάνει πλάκα
H Ζαλγκίρις του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ήταν η ομάδα, που όλοι ξεχωρίζαμε ενώ δεν ανήκει στην λεγόμενη ”πρώτη βαθμίδα”. Οι Λιθουανοί ήταν πάντα έτοιμοι για την έκπληξη και την… ζημιά, με αποκορύφωμα την τρίτη θέση του 2018.
Ο Σάρας έφυγε, αλλά το ”μέταλλο” είναι εδώ. Και πλέον η Ζαλγκίρις θέλει να αλλάξει επίπεδο και να γίνει κάτι παραπάνω από μία ”καλή και επικίνδυνη ομάδα”. Και το 5-1 το επιβεβαιώνει.
Το σύνολο του Μάρτιν Σίλερ όχι μόνο κερδίζει, αλλά καταφέρνει να το κάνει με διαφορετικούς πρωταγωνιστές κάθε φορά. Στη Γαλλία κόντρα στην Βιλερμπάν, ο Μάριους Γκριγκόνις ήταν ο MVP με 25 πόντους. Αν δεν είναι αυτό επιτυχία (και ευτυχία) για έναν προπονητή, τότε τί είναι;