Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Δίπλα στο πρόγραμμα και το εντός έδρας παιχνίδι με την Άλμπα, υπάρχει φυσικά το τσεκάκι της νίκης και ο Ολυμπιακός γνώριζε εκ των προτέρων πως αυτό το ματς έπρεπε να το πάρει. Η σεζόν είναι μεγάλη, η δε φετινή εντελώς απρόβλεπτη και ειδικών συνθηκών λόγω της πανδημίας, αλλά αν προς το τέλος της διαδρομής της κανονικής περιόδου οι κόκκινοι θέλουν να έχουν στα χέρια τους την κατάσταση για την πρόκριση στα Playoffs, τέτοιους αγώνες οφείλουν να τους παίρνουν.
Η ιστορία της αναμέτρησης έχει ως εξής: Ο Ολυμπιακός έκανε ένα άθλιο ξεκίνημα, είχε ένα κάκιστο πρώτο ημίχρονο, μια φυσιολογική τελευταία περίοδο και ουσιαστικά όλη η δουλειά έγινε με την απόλυτη κυριαρχία στο τρίτο δεκάλεπτο. Εκεί που η ομάδα «ξύπνησε» από τον λήθαργο και αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά πως όταν το παιχνίδι δεν σου βγαίνει, πρέπει ΠΑΝΤΑ να ξεκινάς να το φέρνεις στα μέτρα σου από την άμυνα.
Σαν τον ξενύχτη που δεν έχει πιει καφέ…
Ο τρόπος που μπήκε στο γήπεδο η ομάδα μου θύμισε ένα άνθρωπο ξενυχτισμένο που μόλις έχει ξυπνήσει. Δεν έχει πιει ακόμα καφέ, τα μάτια του είναι πρησμένα και δυσκολεύεται να σηκωθεί από το κρεβάτι.
Ο Ολυμπιακός ήταν νωθρότατος, επιδόθηκε σε ρεσιτάλ λαθών στις πρώτες κατοχές της μπασκετικής παρτίδας, δεν είχε ενέργεια και φλόγα ούτε στην επίθεση, ούτε στην άμυνα, ήταν πολύ προβλέψιμος στα πικ εν ρολ του και ακόμα και η ομάδα του Ρενέσες που δεν φημίζεται για την άμυνά της με έξυπνες αποστάσεις αμυντικά στην αναχαίτιση των πικ εν ρολ, χωρις ιδιαίτερη δυσκολία έβγαζε τις άμυνες και κέρδιζε κατοχές.
Πριν συμπληρωθεί το πρώτο πεντάλεπτο η ομάδα είχε… κατορθώσει να κάνει 5 λάθη, ενώ στο τέλος της πρώτης περιόδου είχε φτάσει τα 8! Η Άλμπα με 5 παραπάνω κατοχές και έχοντας κάνει μόνο δύο φάουλ, κάτι που δείχνει πολλά για την (μη) επιθετικότητα του Ολυμπιακού, προηγήθηκε με 10-22 και σε αυτό το διάστημα ο μοναδικός παίκτης που έδειχνε σφυγμό και προσπαθούσε να μπει στο πνεύμα του αγώνα ήταν ο ΜακΚίσικ.
Ολυμπιακός – Άλμπα: Χειρότερο φετινό “ερυθρόλευκο” ημίχρονο στην επίθεση (videos)
Ο κόουτς Μπαρτζώκας προχώρησε στο ροτέσιόν του μετά το αρχικό σχήμα με Σλούκα, Τζένκις, Παπανικολάου, Λίβιο και Χασάν, τα πρόσωπα άλλαξαν, όχι όμως το προφίλ και η ποιότητα μπάσκετ της ομάδας. Η Άλμπα πήγε ως και το +15 (20-35) για να κλείσει το κάκιστο για τον Ολυμπιακό πρώτο ημίχρονο στο 24-35…
Ουδείς είχε πάνω από 5 πόντους ή 3 ασίστ στο ημίχρονο, τα λάθη ήταν 11, τα ποσοστά μετριότατα και το σοκαριστικά χαμηλό ράνκινγκ των κόκκινων (15 βαθμοί αξιολόγησης…) «φώναζε» πως ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο παίρνει βαθμό κάτω από την βάση.
Η Άλμπα που παραδοσιακά είναι από τις χειρότερες άμυνες της λίγκας είχε κρατήσει τον αντίπαλό της στους 24 πόντους και κέρδιζε με +11, τη στιγμή που σούταρε μόλις 23% από το τρίποντο. Σκεφτείτε δηλαδή να ήταν και εύστοχοι οι παίκτες του Ρενέσες…
Όλα αυτά με τους φιλοξενούμενους να έχουν κάνει μόλις 6 φάουλ στα πρώτα 20 λεπτά. Η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν εντόνως προβληματική. Δεν έβγαιναν οι κατοχές στο πικ εν ρολ, δεν υπήρχε δημιουργία και σκορ ούτε από το ποστ, η κίνηση μακριά από τη μπάλα ήταν ανύπαρκτη και η στατικότητα έβγαζε… μάτια.
Κακές αποστάσεις, κακό μπάσκετ, έλλειψη ενέργειας, τσαγανού, φαντασίας, ειλικρινά δεν υπάρχει τίποτα θετικό να εντοπίσεις και να καταγράψεις στον Ολυμπιακό του πρώτου ημιχρόνου.
Ολυμπιακός: Από το χειρότερο στο… καλύτερο ημίχρονο! (videos)
Επιτέλους, ξύπνησε και εμφανίστηκε!
Δεν είναι ψέμα πως το -11 ήταν μια χαρά μειονέκτημα με βάση την εμφάνιση, βασικά την μη… εμφάνιση της ομάδας στα πρώτα 20 λεπτά. Σίγουρα στα αποδυτήρια ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα επιδόθηκε πέρα από τις μπασκετικές παρατηρήσεις στην προσπάθεια δημιουργίας κινήτρου και στο να τσιγκλήσει τον εγωισμό των παικτών και αυτό που μετράει είναι πως όταν ο Ολυμπιακός πάτησε παρκέ στο δεύτερο ημίχρονο, επιτέλους, ξύπνησε!
Εννοείται πως ξεκίνησε την προσπάθεια να συμμαζέψει τα σπασμένα του ημιχρόνου από την άμυνα. Και τα κατάφερε. Τι άλλαξε; Πρώτα από όλα τα επίπεδα έντασης και επιθετικότητας στην άμυνα. Ο Ολυμπιακός πίεσε πολύ περισσότερο πάνω στη μπάλα, έγινε πιο σκληρός στις μάχες για τις τοποθετήσεις, δεν φοβήθηκε τις επαφές και είχε σερί hustle κατοχές αμυντικά.
Η φάση ήταν… επιτυχημένες άμυνες και είτε καθαρό τρανζίσιον, είτε καταστάσεις γρήγορης εκδήλωσης επιθέσεων (early plays) πριν η άμυνα της Άλμπα να προλάβει να οργανωθεί και να αποκτήσει ισορροπία ως προς το βάθος και τις τοποθετήσεις της.
Οι κόκκινοι με Α και Ω την άμυνά τους και την προστασία του αμυντικού ριμπάουντ κυριάρχησαν απόλυτα και κατοχή με κατοχή άρχισαν να χτίζουν σταθερό σκορ στην επίθεση. Εκατοντάδες φορές έχω γράψει πως στο σύγχρονο μπάσκετ που η μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση και τούμπαλιν διαρκεί μόνο κλάσματα του δευτερολέπτου, το να είσαι καλός στην άμυνα, παρέχει αυτόματο πλεονέκτημα και ευνοϊκότερες προϋποθέσεις στην επίθεση, ενώ όταν δεν αμύνεσαι καλά, το πιθανότερο είναι να έχεις πρόβλημα στην επίθεση.
Επιβεβαιώθηκε περίτρανα, ξανά. Ο Ολυμπιακός κατάφερε απανωτά αναπάντητα χτυπήματα στην Άλμπα, άλλαξε άρδην την ροή και το μομέντουμ του αγώνα, πρώτα πέρασε μπροστά (45-44) και με δύο τρίποντα του Βασίλη Σπανούλη πήρε το καλύτερο δυνατό από το τρίτο δεκάλεπτο.
Επί μέρους σκορ 27-9 και σκορ τρίτης περιόδου, 51-44! Το 75% της δουλειάς και… βάλε είχε ήδη γίνει και αυτό το λέω γιατί ο Ολυμπιακός είχε απέναντί του την Άλμπα, όχι κάποια ομάδα που μπορεί με την αμυντική της συμπεριφορά να αντιδράσει άμεσα και να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα.
Οι ερυθρόλευκοι είχαν βάλει 24 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και 27 στο τρίτο δεκάλεπτο! Ανάγκασαν τους Βερολινέζους σε 7 λάθη, την στιγμή που στα πρώτα 20 λεπτά είχαν 6. Ήταν τόσο καθολική η υπεροχή του Ολυμπιακού σε αυτό το διάστημα, που με τόσα λάθη και ανεκπλήρωτες κατοχές, η Άλμπα ούτε να σουτάρει δεν μπορούσε καλά – καλά. Τελείωσε το εφιαλτικό για εκείνη τρίτο δεκάλεπτο με 3/5 δίποντα και 1/5 τρίποντα.
Φάνηκε ξανά ότι χρειάζεται αθλητικότητα και ισορροπία για να αποδώσει
Το σχήμα με Σλούκα, ΜακΚίσικ, Παπανικολάου, Βεζένκοφ και Ζαν – Σαρλς στο «5» λειτούργησε και κυριάρχησε, ενώ και όταν μπήκε ο Σπανούλης, τα πράγματα συνέχισαν να είναι ανθηρά και… παραγωγικά επιθετικά. Για μια ακόμα φορά φάνηκε πως ο φετινός Ολυμπιακός πρέπει να επενδύει στην αθλητικότητα και στα σχήματα που μπορούν να κυριαρχήσουν σε άμυνα και κατοχές, προκειμένου να βρει το καλό του πρόσωπο στην επίθεση και να παράγει ισορροπημένο και όσο περισσότερο γίνεται ολοκληρωμένο μπάσκετ.
Στο τελευταίο δεκάλεπτο χρειαζόταν διαχείριση, προστασία της μπάλας και κάποιες καλές στιγμές στην επίθεση, για να τελειώσει η δουλειά όπως κι έγινε. Ο Ρενέσες προσπάθησε με παγίδες στον χειριστή της μπάλας αρκετά ψηλά στο γήπεδο να μπερδέψει τον Ολυμπιακό και τα κατάφερε προσωρινά.
Σακίλ ΜακΚίσικ: Και πάλι το κάρφωμα της βραδιάς στην Ευρωλίγκα (Video)
Η Άλμπα μείωσε σε 53-52, το δίδυμο Τζένκινς (εκτός παιχνιδιού) Σπανούλης δεν λειτούργησε στο κατέβασμα της μπάλας, ο Μπαρτζώκας αντέδρασε γρήγορα, οι Σλούκας και ΜακΚίσικ επέστρεψαν και με ένα σερί 10-0 (63-52) ο Ολυμπιακός επανέφερε οριστικά το νερό στο αυλάκι.
Ο Βεζένκοφ ήταν εκείνος που με τρίποντο (70-60) κλείδωσε οριστικά τη νίκη αν και η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα έβρισκε ευκαιρία ολικής ανατροπής η Άλμπα στα ύστατα δευτερόλεπτα της αναμέτρησης.
Ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε και όφειλε, βελτίωσε το ρεκόρ του σε 5-3 και οδεύει με καλύτερη ψυχολογία και ηρεμία στην δύσκολη επόμενη εβδομάδα της διπλής αγωνιστικής. Με δοκιμασία στη Βαρκελώνη, απέναντι στη Μπαρτσελόνα που αυτή τη στιγμή είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη και στη Γαλλία, απέναντι στη Βιλερμπάν, το ματς που πρέπει να στοχεύσει για να πάρει μια νίκη πολύτιμη στην οικονομία της πορείας του στην φετινή κανονική περίοδο.
Σκέψεις
Τελειώνω με σκέψεις που προέκυψαν βλέποντας το παιχνίδι.
Ολυμπιακός: Η αλλαγή στο χρόνο Ζαν Σαρλ-Πρίντεζη και το βάθος στο “τέσσερα” (Video)
• Ο Ολυμπιακός την καλύτερη εκδοχή του μπάσκετ του την παρουσίασε χωρίς κανένα από τα δύο βασικά πεντάρια του στο παρκέ (Χασάν – Ελις), αλλά με τον Λίβιο στην θέση του σέντερ. Ο Γάλλος πέρα από αρκετές αποτελεσματικές άμυνες και τα ριμπάουντ, έκανε την διαφορά με τον τρόπο που έτρεχε το παρκέ μετά από πετυχημένες αμυντικές κατοχές, τελειώνοντας φάσεις πριν η άμυνα της Άλμπα οργανωθεί.
• Ο Γιώργος Μπαρτζώκας φέτος έχει ξεκάθαρα αποφασίσει να παίξει το «χαρτί» Βεζένκοφ. Είναι η πρώτη σεζόν της καριέρας του Σάσα στην Ευρωλίγκα, που του δίνεται τόσο σταθερός ρόλος και τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη. Ο Βεζένκοφ έχει δεδομένες αρετές (σουτ, ένστικτο, επιθετικό ριμπάουντ, καλές close out κινήσεις) και όσο βελτιώνεται σε άμυνα, τοποθετήσεις και όσο γίνεται ως αθλητής, θα καθιερώνεται στο τοπ επίπεδο.
• Επειδή το κλειδί όπως είναι δομημένο το ρόστερ του Ολυμπιακού φέτος είναι η έξτρα αθλητικότητα και η ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης, ο ΜακΚίσικ είναι κομβικός. Ο Αμερικανός είναι από τα μεγαλύτερα όπλα της ομάδας όταν προσπαθεί να ανεβάσει την πίεση αμυντικά, είναι σίγουρα ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού στο τρανζίσιον και ΟΤΑΝ κάνει καλά αυτά τα δύο, ανεβαίνει η απόδοση του και σε καταστάσεις μισού γηπέδου, εκεί που έχει αρκετά τρωτά σημεία.
• Ο Σπανούλης έπαιξε 13 λεπτά και ο Πρίντεζης 8, παρότι στο διάστημα που αγωνίστηκε, προσέφερε. Προσωπικά πιστεύω πως αν υπάρχει άμεση και ειλικρινής επικοινωνία των δύο με τους προπονητές τους αυτό που συμβαίνει τώρα και οι νέοι τους ρόλοι, μπορούν να βγάλουν άσους στο μανίκι την άνοιξη. Προφανώς εννοώ πως το να είναι υγιείς, φρέσκοι και σε φουλ φόρμα και ενέργεια οι δύο αυτοί παίκτες με τις παραστάσεις και την ποιότητα που διαθέτουν, όταν κριθεί η σεζόν του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα, θα είναι ένα σοβαρό πλεονέκτημα.
Προχωράμε, περιμένουμε την διπλή αγωνιστική και ακόμα είναι πολύ νωρίς όχι για να κρίνουμε τον Ολυμπιακό και τις προοπτικές του να πετύχει κάτι την φετινή σεζόν, αλλά για να χαρτογραφήσουμε την συνολική συσχέτιση δυνάμεων στην φετινή Ευρωλίγκα.
Αν μπορώ να ρισκάρω μια αίσθηση και χωρίς να έχω ιδέα για το πόσο ακόμα θα επηρεάσει η πανδημία την Ευρωλίγκα και για το αν την άνοιξη θα κερδίζουν οι καλύτεροι ή όσοι δεν έχουν κρούσματα, αυτό που νιώθω είναι πως η Ρεάλ δεν θα είναι φέτος η ίδια ομάδα (με τον Καμπάτσο να μετράει πια μέρες μέχρι να υπογράψει στο ΝΒΑ), η Φενέρ ξεκάθαρα έχει πέσει επίπεδο και στο δικό μου μυαλό Μπαρτσελόνα, Εφές και ΤΣΣΚΑ θα παλέψουν για τον τίτλο.
Τι δε βλέπω φέτος; Τέταρτο ξεκάθαρο φαβορί για το φάιναλ φορ, όπως υπήρχε όλα τα προηγούμενα χρόνια! Υπάρχουν 4-5 ομάδες που αν βρεθούν στην κατάλληλη φόρμα την κατάλληλη εποχή, μπορούν να βρεθούν σε έναν ημιτελικό.
Υπάρχει μια θέση, λοιπόν, για να ονειρεύονται όλες οι μη πρώτης ταχύτητας ομάδες…
Παπανικολάου: Ο παίκτης για όλες τις δουλειές! (videos)
ΥΓ1. Ο Κώστας Παπανικολάου είναι ο παίκτης με τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στα περισσότερα παιχνίδια του Ολυμπιακού. Δικαίως. Κάνει ένα σωρό πράγματα που ποτέ δεν θα αποτυπωθούν σε ένα χαρτί στατιστικής. Λειτουργεί σαν «κόλλα» για την ομάδα. Είναι κλειδί στην άμυνα, συνδέει επίθεση και άμυνα, πασάρει πολύ καλά από στατική θέση, πάντα παλεύει στα ριμπάουντ, όταν αισθάνεται καλά, σουτάρει με ικανοποιητικά ποσοστά και πολύ σημαντικού εξίσου, κάνει όλους τους συμπαίκτες του να αισθάνονται εκείνοι καλά, τους εμψυχώνει και τους ενθαρρύνει. Θα μπορούσε στα 30 του να είναι ένας ακόμα πιο πλήρης παίκτης, αν είχε βελτιώσει κάποια τεχνικά χαρακτηριστικά και αδυναμίες, ναι είναι αλήθεια. Από την άλλη είναι ΤΡΟΜΕΡΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ για τον Ολυμπιακό εντός και εκτός παρκέ κι ένα παιδί που αγαπάει πραγματικά το κλαμπ.
ΥΓ2. Συνειδητά δεν γράφω πολλά για τον Σλούκα. Εχω ξεκαθαρίσει από την αρχή της σεζόν πως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τα χρήματα που παίρνει σε σχέση με το μπάτζετ της ομάδας, ο ρόλος που του έχει δώσει ο κόουτς Μπαρτζώκας, δημιουργούν για εκείνον μια πρωτόγνωρη συνθήκη. Του ζητείται να κάνει πράγματα που δεν έχει ξανακάνει ποτέ στην καριέρα του. Όσοι γνωρίζουν τους άγραφους κανόνες που διέπουν τον αθλητισμό και τον ψυχισμό των αθλητών ξέρουν πως: Όταν ένας παίκτης βιώνει αυτή την περίσταση, για να διαπιστώσει πρώτα ο ίδιος και έπειτα όλοι εμείς αν μπορεί να ανταποκριθεί πέρα από χρόνο χρειάζεται να ξεκινήσει από την βάση του να συνεχίζει να κάνει με συνέπεια στο παρκέ όσα τον έφτασαν ως εδώ! Το πρώτο μεγάλο κλειδί είναι αυτό. Έπειτα, θα χρειαστεί πνευματικό και μπασκετικό step up. Σε τέτοια καταστάσεις η βιασύνη στις απαιτήσεις, μπορεί να αποβεί καταστροφική. Ηρεμία και υπομονή. Αυτά…
ΥΓ3. ‘Οσα ζούμε ούτε που τα είχαμε φανταστεί ποτέ. Για πάρα πολλούς ανθρώπους πλέον ο στόχος δεν είναι η σούπερ ποιότητα ζωής, η ευτυχία, η καθημερινή χαρά. Παρά μόνο η υγεία. Όχι μοναχά η οργανική και σωματική, αλλά και η ψυχική. Αυτός ο ιος που ταλαιπωρεί κόσμο και παίρνει ζωές πέρα από το Παγκόσμιο σύστημα υγείας, δοκιμάζει και κάτι άλλο. Το παγκόσμιο επίπεδο ανθρωπιάς, αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης… Ο καθένας κρίνει και βλέπει ότι και όσο μπορεί, ας εξάγει τα συμπεράσματά του.
ΥΓ4. Η προσέγγιση και η λογική των μέτρων σε ότι αφορά τον αθλητισμό ως μαζικό αγαθό σωματικής και πνευματικής – ψυχικής υγείας, είναι λανθασμένη. Ιδίως απέναντι στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Θα έπρεπε να γνωρίζουν όσοι αποφασίζουν πως όσοι κάνουν αθλητισμό, εκπαιδεύονται κάθε μέρα στην πειθαρχία και την ατομική ευθύνη. Δεν μπορεί να επιτρέπεται να μπαίνεις σε λεωφορεία και να στοιβάζεσαι σαν σαρδέλα και να μην δύνασαι να αθληθείς ερασιτεχνικά. Είναι εκτός κάθε λογικής ακόμα και σε ότι αφορά τα μοντέλα διασποράς του ιού.
Ολυμπιακός: Οι βραδιές – πυροτέχνημα 12 παικτών που δεν… στέριωσαν (videos)