Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο Σάρας γεννήθηκε στο Κάουνας στις 5 Μαρτίου του 1976. Μπορεί να μην ξεκίνησε την μπασκετική του καριέρα του στην αγαπημένη της πόλης και της Λιθουανίας, Ζαλγκίρις, αλλά εκεί μεγάλωσε με είδωλα του τους “πράσινους θεούς” της ομάδας.
Ο ίδιος το περιγράφει καλύτερα, προφανώς, από μας: “Είμαι ένα παιδί του Κάουνας. Εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα. Πήγαινα στο γήπεδο διαρκώς με τους γονείς μου και ήμουν πάντα τρελός με τη Ζαλγκίρις. Ήταν πάντα το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου“, λέει στις δηλώσεις του ενόψει του σημαδιακού αποψινού αγώνα στη “Zalgirio Arena” που υπό άλλες – προ κορωνοϊού- συνθήκες θα ήταν γεμάτο από 15.500 φανς της Ζαλγκίρις και του ίδιου του Σάρας. Κρίμα.
Μπορεί να μην ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στη Ζαλγκίρις και να το έκανε με την “εχθρό” της, Λιέτουβος Ρίτας, αλλά ο περίφημος Σάρας έκλεισε την υπέροχη αθλητική του καριέρα με τα πράσινα, τη σεζόν 2013-14. Ήταν το ιδανικό φινάλε με ένα πρωτάθλημα της χώρας, για το αντίο του στο μπάσκετ μέσα στα παρκέ.
Η ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Και συνάμα ήταν το ιδανικό μέρος για να ξεκινήσει την καριέρα του έξω από τις γραμμές, ως προπονητής, σε ηλικία 38 ετών.
Η Ζαλγκίρις δεν ήθελε να χάσει τον παίκτη σύμβολο της πόλης, της Λιθουανίας και της Ευρώπης. Διέβλεψε ένα λαμπρό προπονητικό μέλλον. Ο Σάρας άλλωστε πάντα έπαιζε σαν κόουτς μέσα στο παρκέ. Μυαλό “ξυράφι”, μπασκετικό IQ στην υψηλότερη κλίμακα, πειθώ ως άνθρωπος, πειθαρχημένος και δυναμικός.
Το 2014 έγινε ασίσταντ του Γκιντάρας Κράπικας και μέσα σε ενάμισι χρόνο ο Σάρας έγινε πρώτος προπονητής της Ζαλγκίρις αφού απολύθηκε ο πρώην “μπροστινός” του την ιεραρχία.
Στα 40 του ο Σάρας ανέλαβε τις τύχες της Ζαλγκίρις ως χεντ κόουτς και το έβαλε σκοπό να την ανεβάσει στην υπόληψη της Ευρωλίγκας και να μην αρκείται σε ρόλο κομπάρσου. Το κατάφερε κι αυτό!
“Ήταν υπέροχα χρόνια. Καταφέραμε να χτίσουμε ένα δυνατό δεσμό με παίκτες και οπαδούς. Γίναμε οικογένεια και εκτός γηπέδου και αυτό φάνηκε στα αποτελέσματα. Όταν θα έρθει η ώρα του αγώνα, σίγουρα θα υπάρχουν πολλά συναισθήματα, αλλά αυτή είναι η ζωή”, σχολίασε ο Γιασικεβίτσιους που με μία άλλη αγάπη του, την Μπαρτσελόνα, θα πρέπει απόψε να “σκοτώσει” την οικογένεια του, την πρώτη ομάδα που τον έβαλε στον προπονητικό μπασκετικό χάρτη.
ΤΙΤΛΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ
Ο Σάρας δεν διεκδικεί δάφνες για τα 5/5 πρωταθλήματα Λιθουανίας, τα τρία κύπελλα και τις τρεις αναδείξεις του ως κορυφαίος προπονητής της χώρας. Μπορείς να πεις πως για τη Ζαλγκίρις είναι κάτι σαν το βούτυρο το ψωμί της.
Το θέμα ήταν το θα μπορούσε να πετύχει με τη Ζαλγκίρις στην Ευρώπη. Τη Ζαλγκίρις που το 1999 κατέκτησε την Ευρωλίγκα με τον Γιόνας Καζλάουσκας και τη “run and gun” φιλοσοφία του. Αντίθετα, ως προπονητής ο Γιασικεβίτσιους υιοθέτησε ένα διαφορετικό μπάσκετ, με σκληρές άμυνες και λιγότερες κατοχές.
Ο Σάρας όμως κατάφερε με το δικό του τρόπο κι αυτό. Δεν επανέλαβε εκείνη την επιτυχία, βέβαια, αλλά θα ήταν και κομμάτι δύσκολο τη σύγχρονη εποχή κατά την οποία κυριαρχούν άλλες ομάδες, με τεράστια μπάτζετ όπως η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ, η Φενέρ.
Δεν την έβαλε απλά στα πλέι οφ, αλλά ο Γιασικεβίτσιους οδήγησε τη Ζαλγκίρις στο φάιναλ φορ του 2018 το Βελιγράδι, αποκλείοντας το μεγάλο του αντίπαλο στα ελληνικά γήπεδα, τον Ολυμπιακό, με 3-1 νίκες έχοντας μάλιστα ντεζαβαντάζ έδρας. Τότε η ομάδα του είχε ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ στην Ευρωλίγκα.
Στον ημιτελικό αποκλείστηκε από τη Φενέρ του φίλου και άλλοτε προπονητή του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά και μόνο που η Ζαλγκίρις έφτασε ως εκεί, αποτελεί μεγάλο επίτευγμα για τον Σάρας. Δικό του έργο, καθαρά και ξάστερα.
Η Μπαρτσελόνα του Σάρας πάει απόψε το Κάουνας για να σταματήσει ένα άσχημο σερί αφού έχασε από τη Βιλερμπάν στη Λυών και… καπάκι η Βαλένθια τη νίκησε στην ισπανική λίγκα μέσα στη Βαρκελώνη.
Καλείται δηλαδή να “σκοτώσει” την οικογένεια του στο Κάουνας ώστε να μπει ξανά στο δρόμο των επιτυχιών.
Στον επαγγελματικό αθλητισμό δεν χωράνε συναισθηματισμοί. Ίσως όμως απόψε η ιστορία να είναι γραμμένη κάπως διαφορετικά…