Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε μια κρίσιμη εβδομάδα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και τώρα έχει την ψυχολογία και τον χρόνο να πάρει μια ανάσα, να αδειάσει συναισθηματικά, να ξεκουραστεί σωματικά και πνευματικά και να βάλει μπροστά για ένα ακόμα ζευγάρι αναμετρήσεων.
Αυτή την φορά στο σπίτι του, το ΣΕΦ με την Βαλένθια και την Ρεάλ να το επισκέπτονται διαδοχικά.
Μόνο κέρδη αποκόμισε η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα από τα 80 λεπτά μάχης με την Μπαρτσελόνα και τον Ερυθρό Αστέρα!
Πρώτα από όλα πέτυχε δύο διπλά, που αμφότερα μπορούν να χαρακτηριστούν μεγάλα για εντελώς διαφορετικούς λόγους, βελτίωσε το ρεκόρ του σε 7-5 κι αν νικήσει την Βαλένθια, θα φτάσει τις 8 νίκες και θα την πιάσει στην βαθμολογία.
Μετά από μια τέτοια νίκη όπως αυτή στη Βαρκελώνη, την ενέργεια που έβγαλε ο Ολυμπιακός και το μπάσκετ που έπαιξε, νομοτελειακά ήταν πολύ επίφοβο να μην εμφανιστεί στο Βελιγράδι με τον ίδιο βαθμό έντασης, ποιότητας, ενέργειας και συγκέντρωσης.
Το να διατηρήσεις την απόδοσή σου στο μάξιμουμ όταν δύο βράδια πριν έχεις πιάσει το… ταβάνι σου μπασκετικά, τουλάχιστον για την εποχή που διανύουμε, δεν είναι καθόλου εύκολο. Και πέρα από το ενεργειακό κομμάτι, είναι δύσκολο και πνευματικά.
Χρειάστηκε ένα δεκάλεπτο για να ξυπνήσει
Αυτός ο άγραφος νόμος επιβεβαιώθηκε όταν άνοιξε η αυλαία της μάχης με τον Ερυθρό Αστέρα. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε αργός, μαλθακός, με χαμηλά επίπεδα συγκέντρωσης και με προβλήματα τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση.
Εμφανίστηκε πάλι αρκετά στατικός και χωρίς ποικιλία στο σετ παιχνίδι του στην επίθεση, αυτή την φορά τα πρώτα σουτ δεν μπήκαν και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι πουλούσε πολύ εύκολα τη μπάλα και έκανε εύκολα το λάθος.
Αυτό προσέφερε το πρώτο πλεονέκτημα στον αντίπαλο για να βρει ευκαιρίες στο σκορ και επίσης στις άμυνες μισού γηπέδου οι κόκκινοι είχαν αργές αντιδράσεις και επιστροφές, δίνοντας πολλά ελεύθερα σουτ στους γηπεδούχους.
Εκείνοι τα έβαλαν και χωρίς να το καταλάβει καλά – καλά ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει με 16 πόντους και τελικά με 14 στο κλείσιμο της πρώτης περιόδου (30-16), χωρίς καν να έχει σκοράρει ακόμα το βαρύ πυροβολικό της ομάδας του Σάσα Ομπράντοβιτς, ο Τζόρνταν Λόιντ.
Άλλαξε τσιπάκι και «έχτισε» την ανατροπή
Μέχρι εκεί, όμως! Ο Ολυμπιακός άλλαξε τσιπάκι στην άμυνά του, διαφοροποίησε και την αρχική του τακτική (χρησιμοποίησε πολλές hedge out άμυνες με καλή κάλυψη μετά την έξοδο του ψηλού στον αντίπαλο χειριστή, πέρα από αλλαγές) και δεν δέχτηκε πάνω από 20 πόντους σε κανένα από τα επόμενα τρία δεκάλεπτα.
Συγκεκριμένα στο δεύτερο και το τρίτο έφαγε συνολικά 31 πόντους, όταν στο πρώτο το κοντέρ του παθητικού είχε σταματήσει στους 30! Η καλύτερη άμυνα και η περισσότερη πίεση, επέφεραν αποτελέσματα, αφού τα ποσοστά του Αστέρα που ήταν…. αμείλικτα στο ξεκίνημα, σταδιακά έπεσαν.
Στην επίθεση δεν υπήρξε μεγάλη βελτίωση σε ότι αφορά τον τρόπο λειτουργίας, την δημιουργία και την ταχύτητα σκέψης και εκτέλεσης, αλλά από το δεύτερο δεκάλεπτο φάνηκε πως οι Σπανούλης και Πρίντεζης μπορούν να… τραβήξουν το κουπί στο σκορ και να προσφέρουν τις λύσεις που ξεκάθαρα η ομάδα είχε ανάγκη.
Σπανούλης-Πρίντεζης: 357 μέρες από τότε που μαζί ήταν πρώτοι σκόρερ σε νίκη του Ολυμπιακού
Άμα την είσοδό τους στο παρκέ, προσέφεραν instant score και έδωσαν το σύνθημα. Ο Ολυμπιακός μέχρι να πάει στα αποδυτήρια για το ημίχρονο είχε καλύψει τους 6 μόνο από τους 14 πόντους που έχανε στο 10’ και ήταν πίσω με 45-37.
Αυτό που χρειαζόταν ήταν να μειώσει τα λάθη που του αφαιρούσαν κατοχές και προσέθεταν στον Ερυθρό Αστέρα καλύτερες προϋποθέσεις για σκορ από εκείνες που μπορεί σταθερά μόνος του να δημιουργεί και καλύτερη δουλειά στα ριμπάουντ.
Κάθε μάχη διέπεται από τους δικούς της νόμους
Αυτό που σκεφτόμουν, λοιπόν, στο ημίχρονο είναι πως για να γυρίσει ο Ολυμπιακός το ματς και να το πάρει, οφείλει να αντιστρέψει την κατάσταση με τις κατοχές. Είχε 9 λιγότερες στα πρώτα 20 λεπτά.
Και όμως, ενώ αυτό δεν έγινε ποτέ, αντιθέτως χειροτέρεψε και συνέχισε να πληγώνει επικίνδυνα τους κόκκινους, το διπλό ήρθε! Πως;
Επειδή ο Ολυμπιακός στην επανάληψη σούταρε πολύ καλύτερα από το πρώτο ημίχρονο και παράλληλα οι αντίπαλοί του πολύ χειρότερα, με τα δικά τους ποσοστά ευστοχίας να φθίνουν συνεχώς!
Η ομάδα πήρε το τρίτο δεκάλεπτο με επί μέρους σκορ 16-25 (61-62) και μπήκε στην τελική ευθεία μπροστά στο σκορ. Δεν ξέρω πως το νιώσατε εσείς, αλλά προσωπικά η τελευταία περίοδος εμένα μου φάνηκε να κρατάει όσο ένα ημίχρονο από πλευράς αίσθησης διάστασης χρόνου, σαν μια ολόκληρη μπασκετική ζωή!
Ο Χάρισον ήταν ο παίκτης που έβαλε φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του σε αυτό το διάστημα με τρία εύστοχα μακρινά σουτ. Ο Ολυμπιακός μπήκε στο τελευταίο δεκάλεπτο με ένα σερί 0-8 και έφτασε ως το 61-70 στο 32’!
Εκεί, φάνηκε πως μπορεί να δώσει τη χαριστική βολή στον αντίπαλο. Όχι, όμως. Οι γηπεδούχοι απάντησαν άμεσα με ένα δικό τους σερί 8-0 (69-70) και το τελευταίο πεντάλεπτο ήταν πραγματικά «αίμα και άμμος»!
Συνεχείς εναλλαγές στο σκορ, τρομερό σασπένς, η εικόνα του νικητή να πηγαίνει δίκην τραμπάλας από τη μια πλευρά στην άλλη και όλα τα ενδεχόμενα να παραμένουν ορθάνοιχτα μέχρι το ύστατο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης.
Μέχρι να φτάσουμε, μετά από δύο κρίσιμες χαμένες βολές εκατέρωθεν στην τελευταία κατοχή νίκης του Ολυμπιακού και ένα ακόμα μεγάλο καλάθι στην καριέρα του Γιώργου Πρίντεζη.
Παλιά του τέχνη κόσκινο!
Εκεί που έφτασε το παιχνίδι, όλα ήταν ένα εύστοχο σουτ, ένα λάθος, ένα… επιθετικό φάουλ, αμφότεροι μπορούσαν να το πάρουν στις λεπτομέρειες.
Ο Ολυμπιακός ήταν εκείνος που ευτύχησε με τον Μπαρτζώκα να χρησιμοποιεί κατά κόρον σχήματα με τρία γκαρντ σε όλη την επανάληψη και με την ελληνική τριάδα Σλούκα, Σπανούλη, Λαρεντζάκη να βγάζει… αμετακίνητη όλα τα τελευταία λεπτά.
Όταν ο Ολυμπιακός μετά το 61-70 έκανε κάποια διαδοχικά λάθη και έμοιαζε να πέφτει ενεργειακά, η κοινή λογική υπαγόρευε πως ο κόουτς θα κάνει αλλαγές, θα επιζητήσει περισσότερη αθλητικότητα στην περιφέρεια και επίσης λογικά θα επιστρατεύσει για τις τελευταίες κατοχές τον Χάρισον, όπως έπραξε και δικαιώθηκε στη Βαρκελώνη. Τα είχε βάλει, άλλωστε, όλα στο τρίτο δεκάλεπτο.
Όχι!
Ο προπονητής του Ολυμπιακού δεν άλλαξε το παραμικρό στο σχήμα του, ούτε καν για τις 1-2 τελευταίες πολύ κρίσιμες άμυνες, αυτό κάποια στιγμή μπορεί να έμοιαζε κόντρα στην ροή και τις ανάγκες της μάχης, όμως, η ιστορία έγραψε νίκη και το τελευταίο καλάθι ήταν ξεκάθαρα έργο των… τοτέμ!
Ο Γιώργος το έβαλε, αλλά θα προσέξατε πως… πανικοβλήθηκε η άμυνα ΚΑΙ ο προσωπικός αντίπαλος του Σπανούλη, όταν πίστεψαν πως οι δυο τους θα παίξουν ένα hand off – όπως ακριβώς είχε γίνει στο σουτ του Σπανούλη από εκείνο ακριβώς το σημείο, με το οποίο ξεπέρασε τον Ναβάρο και έγραψε ιστορία για μια ακόμα φορά – και θα σουτάρει ο Vspan.
Όλη η προσοχή στράφηκε στον Σπανούλη, ο Πρίντεζης το διάβασε ακαριαία, έκανε την κίνηση προς το καλάθι και όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στο ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί… καλύτερα!
To “deja vu” του Πρίντεζη: For the WIN, όπως και το 2017! (videos)
Σαν παραμύθι, άλλωστε, μπορούν να διδάσκονται στις νεότερες γενιές οι συνεργασίες, τα κατορθώματα και η αθλητική διάρκεια αυτών των δύο παικτών!
Το 81-79 σήμανε το δεύτερο σερί διπλό του Ολυμπιακού σε μια εβδομάδα που αναδείχτηκαν πολλοί πρωταγωνιστές και το πιο σημαντικό είναι πως μέσα από αυτή τη διαδικασία αποδείχτηκε πως υπάρχει τρόπος οι κόκκινοι να ποντάρουν σε ένα γκρουπ τουλάχιστον 12 παικτών που μπορούν ανάλογα με την έκβαση κάθε βραδιάς είτε να αποβαίνουν στρατιώτες, είτε στρατηγοί!
Μπορεί να συμβαίνει αυτό με τόσο διευρυμένο ροτέσιον κάθε βράδυ και όλοι να προσφέρουν πολλά;
Δεν είναι εύκολο τούτο το στοίχημα. Ιδίως για μια ομάδα που έχει τις περισσότερες φορές ένα ματς την εβδομάδα.
Αν δούμε, όμως, την μεγάλη εικόνα, σε ένα ιδανικό σενάριο και με ιδανική διαχείριση από πλευράς κόουτς Μπαρτζώκα, αν τόσοι πολλοί παίκτες νιώθουν απαραίτητοι και σημαντικοί, μπορούν να καταστήσουν τον Ολυμπιακό μια επικίνδυνη μπασκετική Λερναία Ύδρα.
Είναι δύσκολο, αλλά αυτό είναι το στοίχημα και η πρόκληση.
Σπάνιο να κερδίζεις με -19 κατοχές!!!
Για να κλείσουμε με την ανάλυση και να πάμε στις… στιγμές. Ο Ολυμπιακός νίκησε γιατί Α) Είχε μεγαλύτερες προσωπικότητες στο παρκέ στο τέλος. Β) Γιατί τελικά κυριάρχησε απόλυτα στα ποσοστά με τα οποία σούταρε, με τον Αστέρα να ξεκινάει εντυπωσιακά, αλλά να τελειώνει… άστοχα!
Οι νικητές σούταραν με 68% στα δίποντα και 52,2% στα τρίποντα. Σπουδαία ποσοστά ακόμα και για εντός έδρας παιχνίδι.
Ολυμπιακός & Τρίποντα: Από τα 78/237 σε δέκα ματς στο… 47,8% σε Βαρκελώνη και Βελιγράδι! (videos)
Οι χαμένοι σούταραν τελικά με 44.8% στα δίποντα και 34.4% στα τρίποντα.
Κι εδώ εντοπίζεται μια μπασκετική «ανωμαλία».
Ο Ερυθρός Αστέρας έχασε ενώ εκτέλεσε 4 περισσότερα δίποντα, 9 περισσότερα τρίποντα και 9 περισσότερες βολές!
Τουτέστιν, ο Ολυμπιακός κέρδισε με 13 σουτ λιγότερα και 9 λιγότερες ελεύθερες βολές.
Να το κάνω πιο λιανό. Η ομάδα έφυγε με το διπλό από το Βελιγράδι ενώ είχε άκουσον – άκουσον -19 κατοχές, που προέκυψαν από τα +7 επιθετικά ριμπάουντ του Ερυθρού Αστέρα και από τα… +12 λάθη (20-8) που έκαναν οι κόκκινοι!
Συγγνώμη, αλλά δεν είναι ό,τι πιο φυσιολογικό και ΠΡΕΠΕΙ να το δει αυτό η ομάδα και να μην το προσπεράσει επειδή βγήκε αλώβητη. Οι περισσότερες ομάδες στο επίπεδο της Ευρωλίγκας, δεν θα συγχωρήσουν και θα τιμωρήσουν ένα τέτοιο καταποντισμό στις κατοχές.
Πολλές οι στιγμές!
Ήταν από τους αγώνες που ευχαριστιέσαι. Γιατί, είχε πολλές στιγμές και πολλά πράγματα που σου μένουν και τα θυμάσαι.
• Ένα ακόμα ιστορικό βράδυ για τον Βασίλη Σπανούλη. Τον άνθρωπο που άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού, έχει επηρεάσει σε μέγιστο βαθμό τα τελευταία 10+ χρόνια της λίγκας, έχουμε χάσει τη μπάλα με τα πόσα ρεκόρ έχει πετύχει, αλλά όλα αυτά όπως και η μοναδικότητά του περικλείονται σε μια μόνο φράση. Ο τύπος είναι ο ορισμός του: For the love of the game!
Σπανούλης: Πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Πρωταθλητριών – Ευρωλίγκας! (videos)
• Ένα βράδυ που το άξιζε και το είχε ανάγκη ο Γιώργος Πρίντεζης. Έχω αναφέρει σε ανύποπτους χρόνους πως δούλεψε πολύ το καλοκαίρι, πως έχει ακόμα δύο γεμάτα χρόνια σε τοπ επίπεδο, πως πολλές φορές ως τώρα, θα μπορούσε να παίζει παραπάνω, γιατί διαθέτει χαρακτηριστικά που τα έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι του.
• Η κλάση του στο ποστ και ο τρόπος που απειλεί, σημαίνει… δημιουργία. Είτε αυτό εκφράζεται με ένα προσωπικό καλάθι μετά από χορευτικό, είτε με μια πάσα που φέρνει καλάθι, είτε ένα hand off για να προκύψει ελεύθερο περιφερειακό σουτ. Και άμυνες. Μιλάμε κι εδώ για μεγάλη προσωπικότητα, το τεσσάρι με την μεγαλύτερη διάρκεια και την πιο πετυχημένη καριέρα την τελευταία δεκαετία στην Ευρωλίγκα. Αυτά είναι παρελθόν, αλλά και στο παρόν είναι ικανός να προσφέρει πολλά.
Λαρεντζάκης: Ο… πιστός στρατιώτης του Ολυμπιακού που “πυρπόλησε” το Βελιγράδι (video)
• Ο Larry Rookie! Σας έχω γράψει, έχει πολλά να βελτιώσει σε αυτό το επίπεδο. Όμως διαθέτει ένα χάρισμα. Δεν… νιώθει! Έχει τσαγανό. Δεν φοβάται. Σε ματς που βρισκόταν στη κόψη του ξυραφιού, έβγαζε άμυνες και έβαζε μεγάλα σουτ. Όλα αυτά χωρίς παραστάσεις στην Ευρωλίγκα. Έκανε τον προπονητή του να τον εμπιστευτεί τόσο, που δεν επέστρεψε στο παρκέ κάποιος εκ των ΠΑΠ, Χάρισον ή ΜακΚίσικ την ώρα που η μπάλα έκαιγε και κρινόταν ο αγώνας. Είναι παράσημο αυτό, αλλά η καριέρα του στον Ολυμπιακό θα κριθεί από την συνέπεια και την διάρκεια.
• Πιο πολύ από τις γεμάτες ποιότητα, πείσμα και επιρροή εμφανίσεις του Κώστα Σλούκα αυτή την εβδομάδα (27π, 17 ασίστ – 65 λεπτά στο παρκέ!) θα θυμάμαι το πάθος του και τις αγκαλιές του μετά το καλάθι του Πρίντεζη. Τον ζούσαμε μέχρι το 2015, προσωπικά μου είχε λείψει όλα αυτά τα χρόνια και το πως νιώθει για αυτή την ομάδα φάνηκε ξεκάθαρα στα δευτερόλεπτα της έκρηξης χαράς. Ο Κώστας είναι πάλι εδώ, αυτό ήταν το δίκαιο και το σωστό!
• Πόσα μπορεί να προσφέρει ο Χάρισον. Στη Βαρκελώνη μεγάλος Factor νίκης μέσα από τις άμυνες. Στο Βελιγράδι όταν ο Ολυμπιακός έψαχνε το παραπάνω χτύπησε σαν κόμπρα με την σπεσιαλιτέ του, το σουτ. Είναι κι αυτός ένας παίκτης με στοιχεία που μπορεί να εξελιχθεί πολύ στον Ολυμπιακό, διαθέτει ποιότητα και εξαιρετική νοοτροπία.
• Επιτέλους, είδαμε λίγο από καλό Έλις! Μιλάω για αυτά τα λεπτά στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Κάποιες σερί καλές άμυνες, επιθετικά ριμπάουντ, δύο τελειώματα, θύμισε τον περσινό Έλις. Είναι τεράστια υπόθεση να ανεβάσει την απόδοσή του και να την σταθεροποιήσει για το ροτέσιον, το βάθος το ταβάνι του φετινού Ολυμπιακού. Έχω την αίσθηση πως εν πολλοίς, είναι και πνευματικό το συγκεκριμένο ζήτημα.
• Μια ομάδα για να πάει μακριά, πέρα από άλλα πολλά, χρειάζεται σίγουρα δύο πράγματα. Παίκτες στους οποίους στηρίζεις πολλά και είναι κλειδιά για τη συνολική λειτουργία. Ο Χασάν Μάρτιν έχει αποδείξει πως είναι τέτοιος και δεν αλλάζει η εικόνα επειδή σε ένα ματς δεν έβαλε καλάθι, έχασε φάσεις στην άμυνα, έκανε κάποια αχρείαστα φάουλ. Ο τύπος είναι και θα παραμείνει ο πιο σημαντικός ψηλός του Ολυμπιακού.
• Αντίστοιχα, ο ρόλος του ΜακΚίσικ στη περιφέρεια. Η ενέργεια, τα κλεψίματα, το χάρισμα στο τρανζίσιον, η αθλητικότητά του, το σκορ. Σε μια βραδιά που οι δυο τους σκόραραν μαζί 4 πόντους και έμειναν πολύ κάτω από τα στάνταρ τους, ο Ολυμπιακός έβαλε 81 πόντους και νίκησε. Μόνο καλό νέο είναι αυτό, για μια ομάδα που ψάχνει πλουραλισμό, πολλές λύσεις, το να είναι απρόβλεπτη, να προσαρμόζεται σε κάθε συνθήκη που δημιουργείται και να βρίσκει λύσεις.
Ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να κερδίζει, να χάνει, να μαθαίνει τον εαυτό του. Το μεγάλο στοίχημα, η πιο σημαντική πρόκληση είναι μέσα από αυτή τη διαδικασία να εξελιχθεί σε μια ομάδα που θα χτίσει συνήθειες νικητή και θα μπορεί κάθε φορά να βρίσκει και στρατηγούς και στρατιώτες.
Όταν έχεις πολλούς από δαύτους, έτοιμους για όλα, στο τέλος μπορείς να κερδίζεις!
Όσο απαραίτητο και ευεργετικό είναι να διαθέτει μια ομάδα σταθερές και πρωταγωνιστές, αλλά και ευδιάκριτους ρόλους, άλλο τόσο κρίσιμο είναι όταν ο αντίπαλος κόβει ένα κεφάλι, να ξεπετάγεται και να τον τιμωρεί ένα άλλο.
Μόνο έτσι, μπορείς να πετύχεις κάτι μεγάλο!