Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
“The Natural”, νουβέλα του Μπερνάρντ Μάλαμουντ (1952), η οποία μεταφέρθηκε στην κινηματογραφική οθόνη (τέσσερις υποψηφιότητες για Oscar) σε σκηνοθεσία του Μπάρι Λέβινσον (1984) με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και πραγματεύεται τα όνειρα του άσημου, αλλά φέρελπι, Ρόι Χομπς να γίνει καλύτερος που υπήρξε ποτέ στο μπέιζμπολ.
Όπλα του σε αυτή την προσπάθεια το ταλέντο κι ένα ρόπαλο από ξύλο βελανιδιάς, την ίδια βελανιδιά δίπλα στην οποία έπαιζε μικρός με τον πατέρα του, την ίδια βελανιδιά δίπλα στην οποία είδε τον πατέρα του να πέφτει νεκρός από καρδιά, την ίδια βελανιδιά την οποία χτύπησε κεραυνός κι εξέλαβε σαν σημάδι για να πάρει το ξύλο της.
Αυτό ακριβώς το όνειρο εκμυστηρεύεται κάποια στιγμή ως έφηβος πια στην άγνωστη Μπάρμπαρα Χέρσι (“Χάριετ Μπερντ”).
-You know what? Someday I’m gonna break every in the book. I know I got it in me.
-And what will you hope to accomplish?
-When I walk down the street, people will look at me and say “The goes Roy Hobbs, the best there ever was”.
Η τελευταία, όμως, αποδεικνύεται ψυχικά διαταραγμένη, τον πυροβολεί στο στομάχι και βάζει τέλος στα όνειρά του.
Δέκα έξι χρόνια αργότερα, στα 35 του, ο Ρόι Χομπς, παρότι έχει επιστρέψει στο άθλημα που τόσο αγαπά, παρότι έχει καταφέρει να φτιάξει το όνομά του, σκέφτεται ακόμα και συζητά με την Γκλεν Κλόουζ (“Άιρις Γκέινς”), λίγο πριν από το συγκλονιστικό τέλος της ταινίας (διαφορετικό από αυτό της νουβέλας), τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν…
-Things sure turned out different.
-In what way?
-Different. For 16 years I’ve lived with the idea that I could be, I could’ve been the best in the game.
-You are so good now.
-I could’ve been better. I could’ve broke every record in the book.
-And then?
-And then? And then, when I walked down the street, people would’ve looked and they would’ve said “The goes Roy Hobbs, the best there ever was in this game”.
“The Natural”, το handle του Μάικ Τζέιμς στο Twitter.
Ο 30χρονος Αμερικανός πόιντ γκαρντ έχει ταλέντο ανάλογο του κεντρικού χαρακτήρα, το δεξί του χέρι για ρόπαλο, σίγουρα δεν ήρθε από το πουθενά, ούτε έχει ζήσει τέτοια δράμα στη ζωή του, από την άλλη, όμως, έχει “πυροβοληθεί” αρκετές φορές. Ή κι “αυτοπυροβοληθεί” κάποιες άλλες. Μία από αυτές τις “άλλες” ήταν προσφάτως στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας με συνέπεια ο προπονητής του, Δημήτρης Ιτούδης, να τον αφήσει εκτός αποστολής από τη νίκη επί της Μπασκόνια (89-86 στις 12/11) στη Megasport Arena.
Ανεξαρτήτως, όμως, ο στόχος παραμένει ο ίδιος. Να γίνει ο καλύτερος που υπήρξε ποτέ στο άθλημα. Μπορεί να απέχει πολύ από αυτό, αλλά εξακολουθεί να προσπαθεί. Ακόμη και “χτυπημένος”. Απόδειξη τα πεπραγμένα του στην επιστροφή από τη σιωπηρή τιμωρία.
Ο πρώην παίκτης του Κολοσσού Ρόδου (2014) και του Παναθηναϊκού (2016-17, 2018) μεταξύ άλλων έχει εκτοξεύσει το παιχνίδι του στην επιστροφή στη δράση κι είναι ο κύριος λόγος που το σερί της ρωσικής ομάδας έχει φτάσει στις εννιά διαδοχικές νίκες.
Μέχρι να απουσιάσει για μία και μόνο φορά στην Ευρωλίγκα είχε σε εφτά παιχνίδια
- 16,4 πόντους
- 56,8% στα δίποντα
- 34,9% στα τρίποντα
- 75,7% στις ελεύθερες βολές
- 2,3 ριμπάουντ
- 5,3 ασίστ
- 0,6 κλέψιμο
- 3,3 λάθη
- 31 λεπτά
- 15,1 PIR
Στα επόμενα έξι η στατιστική του είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή. Μάλιστα, έχει ανέβει πρώτος σε πόντους και δεύτερος σε performance index rating. Συγκεκριμένα σε αυτά τα έξι παιχνίδια είχε
- 23,8 πόντους (+7,4)
- 54,7% στα δίποντα (-2,1%)
- 50% στα τρίποντα (+15,1%)
- 82,9% στις ελεύθερες βολές (+7,2%)
- 4,3 ριμπάουντ (+2)
- 5,8 ασίστ (+0,5)
- 1,3 κλεψίματα (+0,7)
- 2,7 λάθη (-0,6)
- 28 λεπτά (-3)
- 29,5 PIR (+14,4)
Μέσα σε όλα, μπήκε και στο All-Time Top 10 σε PIR στην Ευρωλίγκα ως ένας από τους μόλις εννιά (x2 ο Γιάκα Λάκοβιτς) με 50+ μονάδες στο σύστημα ατομικής αξιολόγησης (PIR), ενώ παραλίγο να γίνει κι ο τρίτος με triple-double στην ιστορία (x2 Νίκολα Βούιτσιτς, Νικ Καλάθης).
“There goes Mike James, the best there ever was”; “Ever”; Σίγουρα όχι. Σίγουρα, όμως, φέτος.
19,8 pts | 3,2 reb | 5,5 ast | 0,9 stl | 3 tov | 29:33 min | 21 PIR
Photo credit: cskabasket.com