Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Άλλη προσέγγιση, διαφορετική και πιο υπεύθυνη και σοβαρή εμφάνιση σε σχέση με αυτό που είδαμε απέναντι στη Βαλένθια, ίδιο αποτέλεσμα για τον Ολυμπιακό. Έχασε και από την Ρεάλ, ηττήθηκε για 5η φορά σε 8 παιχνίδια στο ΣΕΦ και έπεσε σε ρεκόρ 7-7, με βαθμολογική συνέπεια να εκτοπιστεί εκτός οκτάδας.
Κάθε μάχη στην Ευρωλίγκα συνιστά μια εντελώς διαφορετική ιστορία με νέα δεδομένα και συνθήκες που διαμορφώνονται στη διάρκεια της βραδιάς. Ο Ολυμπιακός μετά την σφαλιάρα με τη Βαλένθια και την απαράδεκτη αμυντική του συμπεριφορά, αυτή την φορά μπήκε πιο συγκεντρωμένος και αποφασισμένος και είχε στο μυαλό του πρώτα από όλα να παίξει άμυνα.
Ίδιο μοτίβο με εκατέρωθεν σερί
Ουσιαστικά είδαμε μια παρτίδα που εξελίχθηκε στο ίδιο μοτίβο, χωρίς διαφοροποιήσεις στον ρυθμό. Low tempo, χαμηλό σκορ, αστοχία από το τρίποντο, που η βασίλισσα κατάφερε να την ξορκίσει από τα τέλη της τρίτης περιόδου και έπειτα κι αυτός φυσικά είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους που έφυγε από τον Πειραιά με το διπλό.
Είναι άκρως αντιπροσωπευτικό της ροής του αγώνας πως σε κανένα από τα 4 δεκάλεπτα καμία ομάδα δεν κέρδισε με παραπάνω από μια… κατοχή. Το πρώτο έληξε με 12-12, στο δεύτερο η Ρεάλ νίκησε με ένα πόντο, στο τρίτο ο Ολυμπιακός με τρεις και στο τελευταίο η ομάδα του Λάσο με δύο.
Έτσι φτάσαμε στο 69-69 της κανονικής διάρκειας. Ο Ολυμπιακός με τον Παπανικολάου στην εξίσωση αυτή την φορά ξεκίνησε πολύ δυνατά αμυντικά, βρήκε τρόπο να προστατεύσει τη ρακέτα του και ήταν ως ένα σημείο τυχερός γιατί η Ρεάλ αστοχούσε σε διαδοχικά ελεύθερα μακρινά σουτ.
Βέβαια, αυτό πολλές φορές έχει να κάνει με την ένταση και την συνέπεια που βγάζεις στην άμυνά σου. Όταν είσαι αυτός που πρέπει, Physical και δεν χαρίζεις στον αντίπαλο πολλά πράγματα, αυξάνονται οι πιθανότητες να χάσει και ελεύθερα σουτ. Είναι ζήτημα μυαλού, αρκετές φορές και ενεργειακό.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός συνέχισε να αποδίδει καλά στην άμυνα και βρήκε ρυθμό στην επίθεση για να πάρει διαφορά 8 πόντων (27-19), οι φιλοξενούμενοι αντέδρασαν άμεσα με δικό τους σερί 9-0 (27-28) και το ημίχρονο έκλεισε στο 30-31.
Το χαρακτηριστικό της αναμέτρησης ήταν η σχετική ισορροπία στις κατοχές και η αστοχία και από τις δύο πλευρές, με την Ρεάλ πέρα από το τρίποντο, να έχει χαμηλές επιδόσεις και στο δίποντο, για την δική της ποιότητα και τα δικά της δεδομένα.
Η ομάδα του Λάσο ξεκίνησε με πετυχημένες κατοχές στο δεύτερο ημίχρονο, προηγήθηκε με 30-35 και εκεί ο Ολυμπιακός έτρεξε ένα σερί 18-6, για να πάει στο 48-41 και να δημιουργήσει δικό του μομέντουμ στην αναμέτρηση.
Σε αυτό το διάστημα η άμυνα παρέμενε συμπαγής, οι αλλαγές και η επικοινωνία ήταν άρτιες, όπως και τα αμυντικά ροτέσιον και περιστροφές για να καλυφθούν τα όποια μις – ματς προέκυπταν από τις αλλαγές. Στην επίθεση ο Ολυμπιακός χτύπησε την Ρεάλ με πικ εν ρολ και διαδοχικές εξαιρετικές δημιουργίες του Σπανούλη.
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν εκείνος που έβαλε τον Χασάν Μάρτιν στο παιχνίδι, επιθετικά. Ο Αμερικανός που ως τότε δεν είχε βρει λύσεις, τελείωσε συνεχόμενες φάσεις από πάρε – βάλε εμπνεύσεις του Vspan και από εκείνο το σημείο και έπειτα πήρε αυτοπεποίθηση, βρήκε πατήματα και δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα στην άμυνα της Ρεάλ.
Όλα πήγαιναν καλά μέχρι το τελευταίο λεπτό της τρίτης περιόδου (51-43) και μέχρι ο Λάσο να περάσει στο παρκέ τον «δολοφόνο» Τζέισι Κάρολ. Εκείνος ήταν που που άμα την είσοδό του στο παρκέ έβαλε το πρώτο μακρινό σουτ και ξεκόλλησε την ομάδα του, ακολούθησε ο Τόμπκινς και οι Ισπανοί βρήκαν το έναυσμα που έψαχναν.
Στο τελευταίο δεκάλεπτο βρήκαν εύστοχα σημαντικά σουτ οι Τόμπκινς, Γιουλ και Λαπροβίτολα. Ο Ταβάρες που αμυντικά ως συνήθως είχε απίστευτη επιρροή, βρήκε τα πρώτα του τελειώματα στο ποστ μετά από συνεργασίες, γιατί όταν η Ρεάλ άρχισε να βάζει σουτ, η άμυνα του Ολυμπιακού φυσιολογικά απλώθηκε περισσότερο και δημιουργήθηκαν χώροι στη ρακέτα.
Η χαμένη ευκαιρία
Κάπως έτσι η Ρεάλ έφτασε στο +6 (63-69) σε ένα κομβικό σημείο του αγώνα, τρία λεπτά πριν το τέλος. Οι κόκκινοι αντέδρασαν γιατί «ξύπνησε» επιθετικά ο Κώστας Σλούκας, πήρε πρωτοβουλίες και έδωσε πολύτιμο σκορ στον Ολυμπιακό.
Η ομάδα ισοφάρισε με βολές του Κώστα (69-69), η τελευταία άμυνα βγήκε με τον ΜακΚίσικ να κλέβει τη μπάλα από τον Κάρολ και εκεί χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία για το τέλειο σενάριο. Να πάρει ο Ολυμπιακός το ματς πάνω στο νήμα της κανονικής περιόδου.
Ο Αμερικανός που σε όλη τη διάρκεια του αγώνα (38 λεπτά έπαιξε) μπούκαρε με πάθος και χωρίς φόβο, αντί να πάει μέχρι το τέλος της διαδρομής και να εφορμήσει προς το καλάθι με την άμυνα της Ρεάλ σε μειονεκτική θέση κόλλησε, δίστασε και τελικά πάσαρε στον Σλούκα που αστόχησε στο σουτ της νίκης, σε μια λόγω πίεσης χρόνου βιαστική εκτέλεση.
Θέμα λύσεων και λεπτομερειών
Στη παράταση εννοείται πως όλα μπορούσαν να συμβούν. Ο Χασάν – άργησε κιόλας – επέστρεψε στο παιχνίδι αντί του Έλις και ήταν ο παίκτης που μαζί με τον ΜακΚίσικ ανέλαβαν σχεδόν όλες τις πρωτοβουλίες.
Ο Σακ με ατομικές ενέργειες, ο Μάρτιν με πικ εν ρολ και πολύ καλές δημιουργίες του Σλούκα. Η Ρεάλ πήρε το ματς, γιατί είναι η ομάδα που έβαλε δύο μεγάλα σουτ στο τελευταίο δίλεπτο του εξτρά χρόνου.
Αμφότερα μετά από κατοχές που οι κόκκινοι πέρασαν μπροστά και ήθελαν μια μόνο πετυχημένη άμυνα, για να γείρει η πλάστιγγα υπέρ τους. Το ένα από τον Τόμπκινς και το ακόμα πιο κρίσιμο από τον Γιουλ στα 31’’ πριν το τέλος (81-82).
Ακολούθησε στην επόμενη κατοχή η λάθος πάσα του Χασάν στον Σλούκα κι εκεί ουσιαστικά κρίθηκαν όλα.
Ο ένας βασικότατος λόγος της νίκης στην παράταση ήταν αυτά τα δύο μεγάλα σουτ και ο δεύτερος το step up του Λαπροβίτολα που έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του με την Ρεάλ (19π/6ας) και ήταν μαζί με τον Ταβάρες και τον Τόμπκινς ο παίκτης – κλειδί για την ομάδα του.
Συνολικά, ο Ολυμπιακός το πάλεψε πολύ, είχε θέληση, έβγαλε ενέργεια. Πήγε καλύτερα από τη Ρεάλ τηρουμένων των αναλογιών στην επιθετική του παραγωγικότητα στο ποστ, δεν έχασε τη μάχη ούτε στα ριμπάουντ, ούτε στα λάθη.
Αυτό που τελικά έκρινε την ιστορία της αναμέτρησης είναι πως η Ρεάλ που σχεδόν σε όλο το ματς σούταρε με άσχημα ποσοστά από το τρίποντο (από 20% ως 30%) έβαλε τα περισσότερα μεγάλα σουτ από το 29’ και έπειτα, με αποτέλεσμα να βρει χώρους για τελειώματα στο ζωγραφιστό και ο Ταβάρες, για να κλείσει τον αγώνα στο 40%.
Ο Ολυμπιακός δεν τα βρήκε αυτά τα σουτ, έμεινε στα 6/25 και σε ποσοστό μόλις 24%, πέταξε στα σκουπίδια την ευκαιρία στο τέλος της κανονικής διάρκειας και έχασε.
Η ζωή συνεχίζεται και ο Χριστουγεννιάτικος μποναμάς του Ολυμπιακού είναι η εκτός έδρας πρόκληση απέναντι στη Φενέρ.
Που προέρχεται από άσχημα αποτελέσματα και χείριστες εμφανίσεις, υπέγραψε τον Γκούντουριτς και ψάχνει ένα ματς, μια νίκη, για να χτίσει ψυχολογία και να προσπαθήσει να στήσει μια αντεπίθεση.
ΥΓ1. Κρίμα για τον Ράντολφ. Ήμουν 4-5 μέτρα από τη φάση και αμέσως το μυαλό πήγε στη ρήξη αχίλλειου. Γιατί δεν γύρισε το πόδι του, κόλλησε στο παρκέ. Από τους πιο ζόρικους τραυματισμούς για ένα επαγγελματία αθλητή. Ό,τι καλύτερο, δυνατός πνευματικά και να επιστρέψει 100% υγιής.
ΥΓ2. Ο ΜακΚίσικ είναι τρομερός αθλητής για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, παλεύει πάρα πολύ και καταθέτει τόνους ενέργειας στο παρκέ. Είναι πολύ ισχυρός στο τρανζίσιον και πολύ δυνατός στις μπούκες, κατά κανόνα από δεξιό διάδρομο και με δεξί χέρι. Έχει έφεση και στα κλεψίματα. Θέλει, όμως, δουλειά στο κομμάτι της τακτικής και στο πως θα ισορροπήσει το «διάβασμα» με το ένστικτο και την αθλητικότητά του. Πέρα από τη λάθος επιλογή – δισταγμό στο τέλος της κανονικής διάρκειας, έχει κάνει ξεκάθαρο λάθος και στο κρίσιμο τρίποντο του Γιουλ. Είναι, όμως, φιλότιμος, φιλόδοξος και για το συμβόλαιό του value for money, αρκεί να δουλεύεται και να χρησιμοποιείται σωστά.
ΥΓ3. Σε ότι αφορά το θέμα με τον Σπανούλη, στο δικό μου μυαλό τα δεδομένα διαμορφώνονται μέσα στην διάρκεια των αγώνων. Στο συγκεκριμένο ματς ο αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, δεν έδωσε κάτι εύκολο στην επίθεση της Ρεάλ και μπροστά ήταν εξαιρετικός δημιουργικά. Όσο έπαιζε ο Ολυμπιακός κέρδισε με επί μέρους σκορ +9 πόντους. Με κανένα άλλο παίκτη της ομάδας δεν συνέβη αυτό.
ΥΓ4. Αποκλειστικά και μόνο, λοιπόν, με την εικόνα που είχε η αναμέτρηση όσο αγωνιζόταν ο Σπανούλης, δεν βρίσκω κανένα μπασκετικό λόγο για το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιήθηκε ξανά ούτε για ένα δευτερόλεπτο στο τελευταίο δεκάλεπτο, στη παράταση, σε 15 λεπτά μπάσκετ που είχαν τόσες κρίσιμες φάσεις και ακόμα περισσότερο τόσες ειδικές καταστάσεις. Συμφωνώ με τον κόουτς Μπαρτζώκα για τον Παπανικολάου, γιατί κάνει την διαφορά στην άμυνα και ήταν ο μόνος που μπορούσε να κυνηγήσει έτσι τον Κάρολ. Θεωρώ, όμως, με βάση τα όσα είδαμε στο παρκέ λάθος που δεν εμπιστεύτηκε ξανά τον Σπανούλη. Ακόμα και ο Χάρισον που δεν ήταν καλός ούτε αμυντικά, βρήκε χρόνο στα τελευταία λεπτά, ο Σπανούλης με τον οποίο στο παρκέ ο Ολυμπιακός είχε δύο από τα καλύτερα διαστήματά του στο παρκέ, όχι.
Σπανούλης: Απογοητευμένος με την ήττα και τη μη χρησιμοποίησή του στα κρίσιμα (photos & video)
ΥΓ5. Ήταν ξεκάθαρα ενοχλημένος, φάνηκε από τον τρόπο που έφυγε – σφαίρα – για τα αποδυτήρια όταν τελείωσε το ματς, αλλά αυτά συμβαίνουν στις ομάδες και ξεπερνιούνται με ειλικρίνεια και με γνώμονα το καλό της ομάδας. Το μόνο που εξετάζεται εδώ είναι πως σε αυτό το παιχνίδι με τον Σπανούλη στο παρκέ ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος από την Ρεάλ και με βάση αυτή την εικόνα δεν μπορώ να αιτιολογήσω μπασκετικά πως δεν ξαναπάτησε το πόδι του στο παρκέ στο τελευταίο δεκάλεπτο, στη παράταση, έστω σε μια από τις κατοχές νίκης που είχε και σπατάλησε ο Ολυμπιακός.
ΥΓ6. Διαφωνώ περισσότερο και από την μη χρησιμοποίηση του Σπανούλη με την προσέγγιση του κόουτς στις δηλώσεις του μετά. Τι σημαίνει πως δεν υπάρχει κανένας παίκτης στην Ευρώπη που μπορεί να μπει κρύος από τον πάγκο και να βάλει ένα κρίσιμο σουτ; Πρώτον, κρύος ήταν επειδή από το 30’ ως το 45’ βρισκόταν στο πάγκο. Άρα προϊόν του δικού του χειρισμού. Δεύτερον, ποιος λέει ότι αν ο Σπανούλης επέστρεφε σε κάποιες κρίσιμες φάσεις έπρεπε να βάλει ένα μεγάλο σουτ; ΄Άσχετα πως είναι η ειδικότητά του. Στα 18 λεπτά που αγωνίστηκε, δεν έβαλε τρίποντο.
Μπαρτζώκας για Σπανούλη: “Απόφασή μου να πάω με τους παίκτες που ήταν μέχρι τέλους”
ΥΓ7. Άλλα πράγματα έκανε και βοήθησε πολύ τον Ολυμπιακό. Μπορεί να ήταν ένα πικ εν ρολ, μια πάσα, ένα ντράιβ, ένα ανοιχτό σουτ συμπαίκτη, επειδή η άμυνα θα έστρεφε την προσοχή της σε εκείνον. Δηλαδή ο Γιουλ δεν επέστρεψε στο παρκέ 1.09’’ πριν το τέλος της παράτασης και μόλις 38’’ μετά έβαλε το τρίποντο που «σκότωσε» τον Ολυμπιακό; Δεν είναι καν επιχείρημα πως ο Γιουλ που δεν είναι ο ίδιος παίκτης με εκείνον πριν τους χιαστούς, ήταν στο πάγκο για λιγότερο χρόνο, άρα δεν ήταν… κρύος. Θέμα διαχείρισης είναι κι αυτό και προφανώς ο Λάσο τον διαχειρίστηκε καλύτερα από ότι ο κόουτς Μπαρτζώκας τον Σπανούλη και δικαιώθηκε.
ΥΓ8. Συμφωνώ δε απόλυτα πως ήταν δικιά του απόφαση και έτσι πρέπει να είναι. Αυτή είναι η δουλειά του ως Head Coach. Εκείνος είναι ο καπετάνιος, αυτός έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Η συγκεκριμένη απόφαση για μένα είναι ένα ξεκάθαρο λάθος ΟΧΙ γιατί ηττήθηκε ο Ολυμπιακός. Θα ήταν άδικο να κριθεί εκ του αποτελέσματος για αυτό ο Μπαρτζώκας. Ήταν λάθος γιατί με την εμφάνισή του όσο έπαιξε ο Σπανούλης δικαιούταν 100% την ευκαιρία να επιστρέψει και να παλέψει για να βοηθήσει την ομάδα στα κρίσιμα λεπτά. Ε, αυτή την ευκαιρία δεν την πήρε ποτέ.
ΥΓ9. Μεγάλη κίνηση για τον Παναθηναϊκό η απόκτηση του Λευτέρη Μαντζούκα, μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει από αυτή την εξέλιξη, μπράβο του και μαγκιά του γιατί πάντα είναι Big να παίρνεις τα καλύτερα ταλέντα. Εδώ, μιλάμε για το πιο σημαντικό ταλέντο της γενιάς του στην Ελλάδα με μεγάλη διαφορά από το επόμενο και με ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα σε αυτή την ηλικία στις θέσεις που παίζει, σε όλη την Ευρώπη. Διαθέτει ύψος, εξαιρετική πρώτη ύλη σε κορμί, είναι σουτέρ και το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι έχει σωστή νοοτροπία και δουλεύει πολύ.
ΥΓ10. Είτε θα γίνει γρήγορα ντραφτ, θα πάει στην Αμερική και ο Παναθηναϊκός θα πληρωθεί, σενάριο πολύ πιθανό, είτε θα μείνει περισσότερο εδώ κι έτσι θα τον χαρεί και θα τον εκμεταλλευτεί εντός παρκέ ο Παναθηναϊκός. Για αυτό λέμε πως είναι μια σημαντική νίκη για τους πράσινους αυτή η μεταγραφή.
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ SHORT VERION ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ!