Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Η σεζόν 2020/21 ήταν από την αρχή ιδιαίτερη για τον Παναθηναϊκό. Με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλου να είναι μόνο τυπικά πρόεδρος και τον Νικ Καλάθη να αποχωρεί, η ομάδα ήταν δεδομένο πως θα βάδιζε σε άλλο μονοπάτι.
Δημήτρης Διαμαντίδης και Φραγκίσκος Αλβέρτης ανέλαβαν την ομάδα, με τις δύο ”σημαίες” να φέρνουν την αύρα του ένδοξου και χρυσού παρελθόντος. Αλλά αν κρίνουμε από την κατάσταση, δύσκολα θα υπάρξουν σύντομα ανάλογες επιτυχίες.
Κάτι απόλυτα λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως πλέον οι ελληνικές ομάδες δεν έχουν τα μπάτζετ που είχαν στο πρόσφατο παρελθόν. Η τεχνογνωσία έχει γίνει #1 και πλέον ο Παναθηναϊκός καλείται να εμφανίζεται ανταγωνιστικός σε μία Ευρωλίγκα όλο και πιο απαιτητική.
Το Eurohoops ρίχνει μία ματιά στα πεπραγμένα του ”τριφυλλιού” στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης, έστω και αν αυτός για τον Παναθηναϊκό δεν έχει τελειώσει τυπικά, καθώς μεσολαβεί το ματς με την Ζενίτ.
Η άμυνα που πληγώνει
Έχοντας παίξει 16 ματς (8 εντός-8 εκτός), ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην 16η θέση -ισόβαθμος με την Βιλερμπάν– με 5 νίκες και 11 ήττες. Το ρεκόρ δεν είναι καθόλου θετικό και πολλές φορές η εικόνα της ομάδας προβλημάτισε τον Γιώργο Βόβορα και τον κόσμο, που δεν μπορεί να δίνει τον δικό του τόνο στο ΟΑΚΑ.
Η επίθεση δεν είναι τόσο πρόβλημα θα έλεγε κανείς. Με 79,8 πόντους ανά ματς, βρίσκεται στην 7η θέση και οριακά κάτω από τους 80. Μετράει 53,31% στα δίποντα (8η θέση), 35,46% στα τρίποντα (16η θέση) και 74,25% στις βολές (18η θέση). Οι δύο τελευταίο αριθμοί δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικοί, όμως περιμένετε να διαβάστε και αυτούς που αφορούν την άμυνα.
Με 83,5 πόντους σε κάθε αγώνα, ο Παναθηναϊκός είναι η δεύτερη χειρότερη άμυνα της Ευρωλίγκας πίσω από την Χίμκι (89,3), δείγμα του τρωτού σημείου του. Μάλιστα, στις ήττες ο αριθμός αυτός εκτινάσσεται στους 88,2 πόντους (2η θέση), με τον Γιώργο Βόβορα να έχει αναφερθεί πολλάκις στην αμυντική λειτουργία και συμπεριφορά της ομάδας του.
Δεν θα σας πάμε μακριά. Στα εκτός έδρας ματς σε Μακάμπι και Ερυθρό, ο Παναθηναϊκός είχε το ίδιο ακριβώς πρόβλημα: ”έκαψε” ένα ημίχρονο. Με απλά λόγια, μπήκε νωθρά και χωρίς ενέργεια και στις δύο περιπτώσεις κυνηγούσε το σκορ συνεχώς. Μπορεί να έφτασε μία ανάσα από την ανατροπή, αλλά στο τέλος δεν χαμογέλασε. Και αυτό μετράει.
Η μεγαλύτερη του στιγμή και η… πιο δύσκολη
Όπως και κάθε ομάδα στην φετινή Ευρωλίγκα παρά τα δεδομένα προβλήματα και δυσκολίες, ο Παναθηναϊκός βίωσε στον πρώτο γύρο σπουδαίες νίκες αλλά και… ήττες που τον “πλήγωσαν” βαθμολογικά και ψυχολογικά.
Αναμφισβήτητα η νίκη του “τριφυλλιού” μέσα στο Μιλάνο απέναντι στην πολύ δυνατή φέτος Αρμάνι του Έτορε Μεσίνα με 80-77 και την ανατροπή στο φινάλε από τα τρίποντα των Νέντοβιτς – Παπαπέτρου ήταν η καλύτερη στιγμή στην χρονιά μέχρι στιγμής, αφού έδειξε πως όταν εμφανίζεται αυτός που πρέπει μπορεί να κερδίσει ποιοτικότερους αντιπάλους μέσα στην έδρα τους και μάλιστα με “όπλο” την άμυνα.
Δυστυχώς όμως η χαρά για την ομάδα του Γιώργου Βόβορα δεν κράτησε πολλές αγωνιστικές και για την ακρίβεια… καμία. αφού το αμέσως επόμενο ματς μετά τον θρίαμβο στην Ιταλία εξελίχθηκε σε “εφιάλτη” για τον Παναθηναϊκό.
Στο εντός έδρας ματς με την Ζαλγκίρις Κάουνας που προερχόταν από συνεχόμενες ήττες ο Παναθηναϊκός μπορεί να φάνταζε το φαβορί στα χαρτιά για την νίκη, όμως με μία κακή εμφάνιση και στις δύο πλευρές του παρκέ γνώρισε την ήττα στο ΟΑΚΑ με 81-69 και “υποχώρησε” σε όλα τα επίπεδα, αλλά κυρίως έδειξε πως έχει έλλειμα αυτοπεποίθησης και σταθερότητας.