Του Στέλιου Τορομανίδη/ info@eurohoops.net
Εκατοντάδες παίκτες έχουν καταφέρει να φτάσουν στην κατάκτηση ενός τροπαίου της Ευρωλίγκα, κάποιοι και περισσότερα, όμως μόνο λίγοι πήραν στις πλάτες τους έναν σύλλογο οδηγώντας τον μέχρι το τέλος της διαδρομής και… την πολυπόθητη κούπα στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωσης της Ευρώπης, την ώρα που άλλοι σπουδαίοι συνάδελφοι τους είτε δεν μπόρεσαν, καθώς έχουν ολοκληρώσει την καριέρα τους, είτε δεν το κατόρθωσαν έως τώρα όντας ακόμη εν ενεργεία.
Το Eurohoops παραθέτει δέκα παικταράδες (μεταξύ σπουδαίων παικτών), οι οποίοι έχουν προσπαθήσει ή συνεχίζουν να προσπαθούν να φτάσουν στο τρόπαιο της Ευρωλίγκας ως ΗΓΕΤΕΣ της ομάδας τους, χωρίς θετικό μέχρι στιγμής αποτέλεσμα. Σε καμιά περίπτωση δεν το αναφέρουμε ως ένα αρνητικό σημείο στην μπασκετική διαδρομή τους. Απεναντίας, θέλουμε να υπερτονίσουμε την δυσκολία του επιτεύγματος.
Άλλωστε, μπορεί κάποιος να είχε όλα τα ηγετικά και αγωνιστικά στοιχεία για να το πετύχει, αλλά ορισμένες συγκυρίες όπως η λανθασμένη επιλογή του συνόλου που τον συμπλήρωνε ή η ατυχία (τραυματισμοί, μεγάλος ανταγωνισμός, ντεφορμάρισμα ομάδας σε κακή στιγμή) δεν του έδωσε το δικαίωμα αναρρίχησης στην κορυφή ως η ηγετική μορφή της ομάδας τους.
Σημείωση: Για αποφυγή οποιονδήποτε παρερμηνειών, οι παίκτες που συμπεριλαμβάνονται στην παρακάτω λίστα δεν είναι αυτοί, οι οποίοι δεν έχουν κατακτήσει γενικά τρόπαιο Ευρωλίγκας, όμως αυτοί που δεν το έχουν καταφέρει ως οι απόλυτοι ηγέτες της ομάδων τους. Για παράδειγμα, ο Βασίλης Σπανούλης που αποτελεί τον κορυφαίο ίσως καλαθοσφαιριστή της σύγχρονης εποχής στην διοργάνωση μετρά τρεις τίτλους του θεσμού (2009, 2012 και 2013), όμως μόνο δυο ως ηγέτης (2012, 2013), καθώς το 2009 τα κατάφερε έχοντας δίπλα του πολλούς τοπ συμπαίκτες όπως οι Δημήτρης Διαμαντίδης και Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.
1. Νικ Καλάθης
Συνολικές σεζόν στην Ευρωλίγκα: 9 (2009-2012, 2015-συνεχίζεται)
Ομάδες: Παναθηναϊκός (2009-2012, 2015-2020)
Μπαρτσελόνα (2020-συνεχίζεται)
Συνολικά τρόπαια: 1 (2011)
Σεζόν ως ηγέτης: 5 (2015-2020)
Τρόπαια ως ηγέτης: –
Σημαντικές ατομικές διακρίσεις: 2 φορές μέλος της κορυφαίας πεντάδας στην Ευρωλίγκα (2017-2018 και 2018-2019)
3 φορές κορυφαίος της σεζόν σε μέσο όρο ασίστ ανά αγώνα (8 ασίστ μέσο όρο 2017-2018, 8,7 ασίστ μέσο όρο 2019-2020, 9,1 ασίστ μέσο όρο 2019-2020)
2 φορές κορυφαίος της σεζόν σε μέσο όρο κλεψιμάτων ανά αγώνα (1,7 κλεψίματα μέσο όρο 2017-2018, 1,7 κλεψίματα μέσο όρο 2018-2019)
Είναι ίσως βάσει στατιστικών ο πιο χαρισματικός πασέρ που έχει εμφανιστεί στην σύγχρονη εποχή της Ευρωλίγκας, εκπληκτικός αμυντικός και εξαιρετικός πλέι μέικερ, κάτι που δείχνουν και τα επιτεύγματα του. Μπορεί να μην αποτελεί τον κορυφαίο σουτέρ, όμως το παιχνίδι του διαθέτει πληθώρα στοιχείων, τα οποία του προσδίδουν τον χαρακτηρισμό του ηγέτη μιας ομάδας.
Το 2011 έφτασε στην κατάκτηση της διοργάνωσης με τον Παναθηναϊκό σε ηλικία 22 ετών, όμως τότε ο απόλυτος ηγέτης των “πρασίνων” ήταν ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Έπειτα από ένα επιτυχημένο πέρασμα σε Ρωσία με την Λοκομοτίβ Κούμπαν και NBA, ο Έλληνας γκαρντ επέστρεψε στο “τριφύλλι” για να ηγηθεί στην προσπάθεια επανόδου του στην κορυφή. Επί πέντε σεζόν έπαιξε σπουδαίο μπάσκετ, οδήγησε την πρώην πλέον ομάδα του σε τέσσερις προημιτελικούς (τις δυο με πλεονέκτημα έδρας), όμως είχε την ατυχία να πέσει πάνω σε μετέπειτα πρωταθλήτριες Ευρώπης (Φενερμπαχτσέ 2017 και Ρεάλ Μαδρίτης 2018) και δεν κατάφερε κάτι παραπάνω.
Το καλοκαίρι του 2020 πήρε μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα. Και εκεί πρωταγωνιστεί, όμως πλέον έχει συμπαίκτες όπως ο Νίκολα Μίροτιτς που για το επίπεδο της Ευρωλίγκας θεωρείται και με το παραπάνω ηγετική μορφή.
2. Τομά Ερτέλ
Συνολικές σεζόν στην Ευρωλίγκα: 10 (2011-2021)
Ομάδες: Μπασκόνια (2011-2014)
Εφές (2014-2017)
Μπαρτσελόνα (2017-2021)
Συνολικά τρόπαια: –
Σεζόν ως ηγέτης: 5 (2014-2019)
Τρόπαια ως ηγέτης: –
Σημαντικές ατομικές διακρίσεις: 2 φορές κορυφαίος της σεζόν σε μέσο όρο ασίστ ανά αγώνα (6,4 ασίστ μέσο όρο 2014-2015, 7,9 ασίστ μέσο όρο 2015-2016)
Άλλος ένας σπουδαίος πασέρ (δεύτερος σε μέσο όρο ασίστ στην σύγχρονη εποχή της Ευρωλίγκας με 5,4 ανά αγώνα πίσω από τον Νικ Καλάθη που έχει 6,1 ανά ματς) και πολύ καλός εκτελεστής που όμως δεν έχει κατακτήσει κάποιο τρόπαιο Ευρωλίγκας.
Ηγετική φυσιογνωμία και στις τρεις ομάδες Ευρωλίγκας στις οποίες έχει υπάρξει, αλλά ο υπέρμετρος αγωνιστικός εγωισμός του ίσως είναι ανασταλτικός παράγοντας στην προσπάθεια να ηγηθεί ενός συλλόγου στον δρόμο προς τον τίτλο, ακόμα και προς το Final Four.
Με την Εφές την σεζόν 2016-2017 και με την Μπαρτσελόνα την αγωνιστική περίοδο 2017-2018 έφτασε πιο κοντά από ποτέ σε μια πρόκριση ως ηγέτης στην τελική τετράδα, όμως οι Ολυμπιακός και Εφές αντίστοιχα του “έφραξαν” τον δρόμο με 3-2 νίκες. της το 2017-2018