Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο Έλληνας προπονητής της ΤΣΣΚΑ Μόσχας που έχει αφήσει το δικό του στίγμα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ ήταν ο επίτιμος προσκεκλημένος του SAS Virtual Executive Connect 2021 Head to Head With Champions και μίλησε για το χαρακτήρα του νικητή και πως χτίζεται αυτό σε μία ομάδα.
Παράλληλα ο Δημήτρης Ιτούδης στα λεγόμενα του στάθηκε σε ιστορίες από τη καριέρα του, από το ξεκίνημα της στον ΠΑΟΚ μέχρι και την κατάκτηση της Ευρωλίγκα με την ΤΣΣΚΑ το 2019 στη Βιτόρια, ενώ μίλησε και τις αποτυχίες και πως ατσαλώνουν έναν άνθρωπο ή μία ομάδα ανεξάρτητα του τι είδους αποτυχία είναι αυτή.
Ο κόουτς Ιτούδης ακόμα θυμήθηκε τις προτάσεις που έχει όσο ήταν ο στενός συνεργάτης του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον πάγκο του Παναθηναϊκού, αλλά και το όχι που είπε στο “τριφύλλι” το καλοκαίρι του 2012 για να αναλάβει τη θέση του head coach.
Αναλυτικά τι είπε:
“Θα ήθελα να αναφερθώ περισσότερο στις αποτυχίες και στις σφαλιάρες, ώστε να καταλάβουμε ότι πρέπει να εκτιμώνται ακόμα περισσότερο οι επιτυχίες. Επιτρέψτε να αναφερθώ σε μία ιστορία με τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Έχει πετύχει πολλά μεγάλα σουτ στη καριέρα του, όπως στο Βελιγράδι το 2005 με την Εθνική Ομάδα. Ίσως δεν γνωρίζει κανείς τα αποτυχημένα σουτ μαζί μου στο ΟΑΚΑ. Όλες αυτές οι αποτυχημένες προσπάθειες ήταν η εξέλιξη του ώστε να γίνει αυτό που έγινε.
Η κάθε αποτυχημένη προσπάθεια και το κάθε αποτυχημένο πείραμα, σουτ ή προπόνηση είναι ένα βήμα πιο κοντά στην επιτυχία. Με ρωτούν συνάδερφοι σας ποιο κομμάτι της καριέρας μου θυμάμαι περισσότερο με αγάπη. Είναι όταν συνδέονται με μέρες που αναλύω τον αντίπαλο μέχρι τις 4-5 το πρωί. Αυτές οι μέρες και οι σεζόν είχαν πεσίματα, αλλά μας έφεραν ένα βήμα μπροστά, μπορεί εμείς ως ηγέτες να πήραμε την απόφαση, αλλά έχουμε συνεργάτες που μας βοηθούν. Πιστεύω πολύ στην επιλογή των συνεργατών που μπορούν να κάνουν challenge.
Οι ήττες είναι αυτές που μας χαρακτήρισαν και θα αναφερθώ στο τίτλο του 2019 στη Βιτόρια. Γυρνώντας πολύ πίσω σε ηλικία 25 ετών ανέλαβα μία μεγάλη ομάδα τον ΠΑΟΚ. Στο μπασκετικό χώρο η αποτυχία συμβαίνει συχνά. Στο συγκεκριμένο ματς με τη Ντιναμό Μόσχας μου ανακοινώθηκε πριν τρεις μέρες ότι θα αναλάβω τη θέση και σε αυτό το διάστημα έπρεπε να προετοιμάσουμε την ομάδα. Όλα πήγαν στραβά και στο -14 έπρεπε να πάρω μία απόφαση ως νέος προπονητής. Αποφάσισα να χαμηλώσω το σχήμα με τον Στογιάκοβιτς στο “4” και με ζώνη να γυρίσουμε το ματς και να προηγηθούμε αν και χάσαμε. Δεν απογοητεύτηκα, έφαγα σφαλιάρα αλλά αμέσως σκέφτηκα το επόμενο μίτινγκ με τους παίκτες μου.
Για 13 χρόνια ήμουν σε ένα μεγάλο σωματείο τον Παναθηναϊκό με σπουδαίες σεζόν. Τα αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, αλλά οι χρονιές γεμάτες δυσκολίες και αντιξοότητες. Μέσα σε αυτά τα χρόνια τρεις φορές δέχθηκα προτάσεις να αναλάβω, μία από αυτές ήταν της Μπασκόνια το 2007. Ήταν άκρως εποικοδομητικά χρόνια που μου χάρισαν σχέσεις, αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση και αυτο αποτελεσματικότητα που λένε και οι Αμερικανοί. Έμαθα να λειτουργώ σε δευτερόλεπτα.
Πρεσβεύω με μεγάλο πάθος και τότε ως συνεργάτης του Ζέλικο στον Παναθηναϊκό, πως όλα κρίνονται στις συνεργασίες και στην αποδοχή των ρόλων. Πρέπει να νιώθεις πως ανήκεις εκεί και έχει αποδοχή το τι κάνεις. Μία από τις πιο δύσκολες μου αποφάσεις ήταν να πω όχι στον Παναθηναϊκό μετά από αυτά τα 13 χρόνια. Μου έρχεται αυτή η πρόταση και εγώ έπρεπε να πω ένα μεγάλο όχι. Δεν έχει να κάνει ένα όχι που καθορίζει τη πορεία μας. Εκείνη την περίοδο που έμεινα έξω για ένα χρόνο, αποδέχθηκα την πρόταση της άσημης Μπάνβιτ. Δεν είχε ούτε το πολύ μεγάλο μπάτζετ και πολύ ειδικοί είπαν πως ήταν μία άθλια δική μου απόφαση. Εγώ άκουσα το ένστικτο μου και ακολούθησα το δικό μου δρόμο και υπέγραψα μαζί της για τρία χρόνια και διακόπηκε γιατί ήρθε η πρόταση της ΤΣΣΚΑ.
Έχω αθλητές που μετά από μία χρονιά μου είπαν ότι κόουτς το σώμα μου ήταν εκεί, αλλά δεν σε άκουγα δηλαδή το μυαλό τους ήταν αλλού. Όταν πήγε στην ΤΣΣΚΑ ο Πρόεδρος μου έκανε μία ερώτηση αν φοβάμαι το ρίσκο και για μένα δεν ήταν ρίσκο αλλά πρόκληση. Δεν το μετάνιωσε, αλλά ακόμα και σήμερα υπάρχουν αντιπαραθέσεις και αντιξοότητες. Αν δεν ξέρεις να χάνεις, δεν θα κερδίσεις ποτέ. Στη δική μου δουλειά θα πρέπει κάθε στιγμή να είσαι έτοιμος να απολυθείς. Είμαι ο μακροβιότερος ξένος κόουτς σε μία από τις πιο ηλεκτρικές καρέκλες, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα το μετά μόνο τη καθημερινότητα.
Το 2016 όταν παίξαμε τελικό με την Φενέρ, ένα στοιχείο που είχα σημασία ήταν ότι ο Βέσελι σούταρε άσχημα στις βολές και αυτό το λόγο υπήρχαν δύο παίκτες που έμπαιναν για να τον στείλουν στη γραμμή.
Τα στατιστικά επηρεάζουν αρκετά και όσον αφορά τους παίκτες που θα στελεχώσουν την ομάδα. Αλλά και την οικογένεια του, το περιβάλλον του και αυτά είναι στοιχεία, όπως προφανώς και οι τραυματισμοί. Μπορεί ο κόσμος να νομίζει ότι ξέρει, αλλά κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από εμάς τους αθλητές.
Ο συνδυασμός θεάματος και ουσίας είναι ο καλύτερος. Το 2014 όταν ανέλαβα την ομάδα έβαλα μόνο κάποιες πινελιές. Στόχος ήταν ν σκοράρουμε περισσότερο, κάτι που παίζει ρόλο και για το κοινό. Αυτή η επιλογή εμπεριείχε και λάθη, αφού αυξήσαμε τις λάθος επιλογές στο παρκέ. Δεν θυσίαζα το αποτέλεσμα μόνο για το θέαμα”.