Tου Aρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Ο Τσαρλς Τζένκινς ήρθε στον Ολυμπιακό με έναν συγκεκριμένο στόχο: Να παίξει άμυνα και να είναι μέρος ενός συνόλου που θα οδηγήσει τους Ερυθρόλευκους ξανά στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας.
Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι, η ομάδα του Πειραιά αποκλείστηκε από την πόστ σίζον της Ευρωλίγκας κι ο Αμερικανός γκαρντ θα ολοκληρώσει τη σεζόν στην Ισπανία για λογαριασμό της Τενερίφης. Λίγο πριν αφήσει την Ελλάδα μίλησε στο Eurohoops για τις φιλοδοξίες που είχε όταν φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού, για τον χαμένο στόχο των πλέι οφ, για την απογοήτευση που υπάρχει, τον Γιώργο Μπαρτζώκα, τον Μίλαν Τόμιτς και ένα κεφάλαιο στην καριέρα του που δεν ολοκληρώθηκε με τον τρόπο που ο ίδιος θα ήθελε.
– Θεωρείς ότι αυτή είναι η πιο δύσκολη σεζόν που θα μπορούσε κανείς να αντιμετωπίσει; Και μιλώ καταρχήν για τον κορωνοϊό…
«Είναι σίγουρα παράξενη. Είναι η όγδοη σεζόν μου στην Ευρώπη. Αρχικά είχα την ευκαιρία να παίξω για τον Ολυμπιακό. Όταν κανείς σκέφτεται τον Ολυμπιακό σκέφτεται την παράδοση και την Θύρα 7. Οπότε μια ολόκληρη σεζόν χωρίς γεμάτο γήπεδο είναι περίεργη. Το να παίζεις ένα ντέρμπι χωρίς κόσμο και το να πηγαίνεις σε όλα αυτά τα γήπεδα που κανονικά θα γέμιζαν με αντίπαλο τον Ολυμπιακό και να τα βλέπεις άδεια ήταν παράξενο».
-Πιστεύεις ότι δεν είχατε την ευκαιρία να δεθείτε ως ομάδα; Επειδή δεν είχατε την ευκαιρία να βγείτε όλοι μαζί, να πάτε σε ένα εστιατόριο, ή απλά να δείτε την πόλη…
«Δεν το πιστεύω αυτό γιατί μπορεί να μην μπορούσαμε να πάμε σε ένα εστιατόριο, αλλά περνούσαμε πολλές ώρες μαζί στην προπόνηση, καθώς είχαμε μόνο ένα ματς την εβδομάδα. Οπότε δεν πιστεύω ότι αυτό έπαιξε ρόλο. Ακόμα και στις ομάδες που ήμουν πριν, οι παίκτες δεν έβγαιναν πολύ, οπότε δεν μπορώ να το χρησιμοποιήσω σαν δικαιολογία» .
– Τι πιστεύεις ότι πήγε λάθος;
«Δεν ξέρω. Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαν να πάνε καλύτερο στο κομμάτι του μπάσκετ. Ήταν πολλά τα κλειστά ματς που χάσαμε με μικρή διαφορά και στην πορεία μας πλήγωσαν. Η πρώτη ήττα της σεζόν με τη Ζαλγκίρις, η ήττα με τη Βιλερμπάν και η ήττα στο Κάουνας. Αν κερδίζαμε αυτά τα τρία ματς θα ήμασταν σίγουρα στα πλέι οφ. Κρίθηκαν στην κατοχή. Η ήττα εντός έδρας από τη Ρεάλ είναι από τα παιχνίδια που θεωρώ πως θα μπορούσαμε να κερδίσουμε, το ματς με την ΤΣΣΚΑ. Βρεθήκαμε στο τέλος αυτών των αγώνων στη λάθος πλευρά της ρουλέτας. Ήταν τόσα πολλά τα κλειστά ματς που χάσαμε. Φυσικά, υπάρχουν μερικά πράγματα που όλοι θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα, προκειμένου να αλλάξουμε το αποτέλεσμα. Σχετικά, όμως, με το μπασκετικό κομμάτι αυτής της μάχης, η διαφορά ήταν ότι παρά την απουσία των οπαδών και το ότι προσπαθούσαμε να προσαρμοστούμε σε μια νέα ομάδα, μπορούσαμε να κερδίσουμε περισσότερα παιχνίδια, αλλά δεν τα καταφέραμε».
– Αισθάνεσαι λυπημένος γιατί δεν είχατε την ευκαιρία να φτιάξετε με τον Ολυμπιακό κάτι πιο ουσιαστικό άμεσα, όπως το να προκριθείτε στα πλέι οφ;
«Σίγουρα! Αυτός ήταν ο βασικός μου στόχος όταν ήρθα. Λυπάμαι που δεν επιστρέψαμε με τον Ολυμπιακό στα πλέι οφ. Έχω παίξει αντίπαλός όταν ήμουν στον Ερυθρό Αστέρα και ο Μίλαν Τόμιτς μου μιλούσε για τα φάιναλ φορ. Όταν ήρθα εδώ, ήθελα να κάνω το καλύτερο για να βοηθήσω την ομάδα. Ήξερα τον ρόλο μου και ότι θα ήταν αμυντικός ο ρόλος μου. Ήμουν περήφανος για αυτό γιατί κάνοντάς το, οι συμπαίκτες μου θα είχαν την ευκαιρία να έχουν την περισσότερη ελευθερία στην επίθεση και θα μπορούσαμε έτσι να πάρουμε νίκες. Σε κάποιες περιπτώσεις λειτούργησε, αλλά συνολικά δεν τα καταφέραμε».
-Ο Γιώργος Μπαρτζώκας παραμένει ένας από τους αγαπημένους σου προπονητές στην Ευρώπη;
«Εννοείται! Σέβομαι τον κόουτς και μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω για τον Ολυμπιακό. Ήταν από τις ομάδες που πάντα ήθελα να παίξω. Θυμάμαι όταν είχε έρθει ο Γιάνις Τίμα στη Χίμκι του είχα πει πως κάποια μέρα θα παίξω για τον Ολυμπιακό και όταν αυτό συνέβη, ήταν μια απίθανη εμπειρία για εμένα. Ο τρόπος με τον οποίο τελειώσαμε όμως δεν είναι η ιστορία που ήθελα να γράψω και να λέω».
-Έζησες καταστάσεις πίεσης στον Ερυθρό Αστέρα. Στον Ολυμπιακός έζησες αντίστοιχη ατμόσφαιρα. Πιστεύεις ότι αυτό το πάθος είναι που κάνει το ευρωπαϊκό μπάσκετ τόσο ξεχωριστό, αλλά παράλληλα κάνει πολλές φορές διψήφια προβαδίσματα να εξανεμίζονται;
«Έτσι είναι η ζωή γενικότερα με την πίεση που έχει ο καθένας προσωπικά. Ζώντας το εδώ το κατάλαβα γιατί ο Ολυμπιακός έχει χτίσει σπουδαία φήμη στην Ευρώπη και όταν υπάρχει μια κατάσταση με την οποία η ομάδα δεν είναι εξοικειωμένη, είναι αναμενόμενο να νιώσεις τέτοια πίεση. Τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός παίζει μόνο ένα ματς την εβδομάδα και αυτό δίνει χρόνο στο κλαμπ να συγκεντρωθεί στον μεγάλο στόχο που είναι η Ευρωλίγκα. Το περιμένεις λοιπόν αυτό. Υπάρχει μεγάλη παράδοση και σπουδαίοι παίκτες που κατέκτησαν τον τίτλο με τον Ολυμπιακό. Ερχόμενος εδώ περίμενα τα πάντα. Είχα ακούσει τις ιστορίες των παλιών παικτών και όλοι θέλουν να ζήσουν την εμπειρία του τίτλου στην Ευρωλίγκα, των πλέι οφ, του φάιναλ φορ. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτά θα δημιουργήσει πίεση».
-Συνήθως οι ξένοι παίκτες αισθάνονται την ανάγκη να σκοράρουν. Τι σε κάνει τόσο ξεχωριστό, ώστε να έχεις μια τέτοια καριέρα στην Ευρώπη, κυρίως λόγω της άμυνας σου;
«Απλά το ότι ξέρω τον ρόλο μου. Σε όλες τις ομάδες που ήμουν υπήρχαν παίκτες που μπορούσαν να σκοράρουν πόντους, όμως όχι πολλοί που μπορούσαν να παίξουν άμυνα. Εγώ δεν ήρθα εδώ με το σκεπτικό να γίνω ένας τρομερός σκόρερ, να παίρνω προσπάθειες και να γράφω στατιστικά. Θέλω να κερδίζω. Στον Ερυθρό Αστέρα είχα πιο επιθετικό ρόλο και ήμουν πετυχημένος σε αυτό, όμως στις άλλες ομάδες ο ρόλος μου ήταν να είμαι ο καλύτερος αμυντικός και ήμουν εντάξει με αυτό. Είχα παίξει κόντρα στους περισσότερους παίκτες της ομάδας και πίστευα πως μπορώ να φέρω τις αμυντικές μου ικανότητες εδώ. Πρέπει να είσαι έτοιμος να κάνεις θυσίες για το καλό της ομάδας».
-Αισθάνεσαι ξεχωριστός; Γιατί είσαι ένας από τους λίγους ξένους που έκαναν καριέρα στην Ευρώπη με αυτό τον τρόπο…
«Είναι κάτι για οποίο είμαι περήφανος. Είναι κάτι που πρέπει να κάνω και είμαι περήφανος που το κάνω. Το να μαρκάρω τον καλύτερο παίκτη της αντίπαλης ομάδας και να τον σταματώ είναι πολύ σημαντικό. Είναι πολύ σημαντικό το ότι δεν έχω την ίδια πίεση με άλλους Αμερικάνους που έχουν σημασία τα επιθετικά στατιστικά τους».
-Τώρα πηγαίνεις στην τρίτη ομάδα της κατάταξης στην Ισπανία. Αυτό είναι μια ακόμα απόδειξη της αξίας σου, αλλά έχεις κάποιο απωθημένο λόγω του πώς τελείωσε η σεζόν με τον Ολυμπιακό και θέλεις να κάνεις κάτι μεγαλύτερο με την Τενερίφη;
«Θέλω να πάω εκεί και να βοηθήσω. Δεν έχω προλάβει να μιλήσω ακόμα με τον κόουτς για το πώς θα μπορέσω να βοηθήσω την ομάδα, αλλά αυτός είναι ο βασικός μου στόχος. Το τι θα γίνει στη σεζόν είναι άγνωστο, αλλά δεν θέλω να πάω σε μια ήδη καλή ομάδα προσπαθώντας να αποδείξω κάτι. Θέλω να πάω εκεί και να κάνω το καλύτερο που μπορώ για να βοηθήσω να συνεχιστεί η καλή σεζόν που διανύει η Τενερίφη».
-Τι περιμένεις από το στυλ παιχνιδιού της ACB;
«Δεν είχα ζήσει το ισπανικό στυλ ακόμα. Έχω ακούσει πολλά για αυτό βέβαια. Θα είναι η πρώτη μου φορά εκεί, αλλά έπαιξα για τον κόουτς Ράντονιτς στην Σερβία που του αρέσει το γρήγορο μπάσκετ. Θέλω να πάω, να βρω τη θέση μου στην ομάδα και να τους βοηθήσω».
-Αισθάνεσαι πλέον λίγο Ευρωπαίος σε αυτό το σημείο της ζωής σου;
«Του χρόνου θα είναι η 11η χρονιά μου στην Ευρώπη, οπότε ναι, πιστεύω ότι είμαι».
-Μετά και την εμπειρία σου στη Μόσχα, αισθάνεσαι λίγο πιο άνετα στα νότια;
«Το πιο σημαντικό είναι ότι το μπάσκετ δεν αλλάζει. Κάνω καλή δουλειά στο να προσαρμόζομαι όπου και να είμαι. Ο καιρός στην Ελλάδα και τώρα στην Ισπανία δεν είναι ο ίδιος αλλά ο βασικός στόχος είναι να παίξω μπάσκετ, οπότε είμαι άνετα, όπου και να είμαι».
Τσαρλς Τζένκινς: Από τον Ολυμπιακό στην Ισπανία